[anuszka2011]

[sanolia]

Anuszko, nie ma tu dobrej rady, rozwiązania. Problem w tym, że jedna strona chce, a druga nie. Ja nie chcę radzić, bo marny ze mnie doradca, skoro mi też się nie ułożyło. Ale posłuchałam tutaj rad, posłuchałam serca i zrobiłam to, co zrobiłam. Spakowałam i wywaliłam z domu, co przypłaciłam rozstrojem nerwowym, a potem przez pół roku nawet nie widziałam męża na oczy. Jaki z tego wniosek ? Podjęłam ryzyko. Pozwoliłam skosztować tego życia, które miało być takie cudowne. Pozwoliłam mu być szczęśliwym, skoro to było jego marzeniem. Pozwoliłam mu kochać, albo "kochać"Kowalską, żeby mógł się przekonać, czy to o to mu chodziło. Jak się okazało, warto było, bo Kowalska wcale nie była taka fajna, próbowała wmanewrować go w ciążę, straszyła pobiciem, przysłała mi ich wspólne intymne fotki. Mnie to zabiło, a mężowi uświadomiło, że Kowalska nie była warta zachodu. No i nie miała dużej szafy
Reasumując, czasem trzeba podjąć ryzyko nawet kosztem utraty czegoś, bo nie da się żyć na siłę z kimś, kto tego nie chce, nie da się zmusić do miłości. Ale można pozwolić mu spróbować życia takiego, o jakim "marzy".

Anuszko, nie ma tu dobrej rady, rozwiązania. Problem w tym, że jedna strona chce, a druga nie. Ja nie chcę radzić, bo marny ze mnie doradca, skoro mi też się nie ułożyło. Ale posłuchałam tutaj rad, posłuchałam serca i zrobiłam to, co zrobiłam. Spakowałam i wywaliłam z domu, co przypłaciłam rozstrojem nerwowym, a potem przez pół roku nawet nie widziałam męża na oczy. Jaki z tego wniosek ? Podjęłam ryzyko. Pozwoliłam skosztować tego życia, które miało być takie cudowne. Pozwoliłam mu być szczęśliwym, skoro to było jego marzeniem. Pozwoliłam mu kochać, albo "kochać"Kowalską, żeby mógł się przekonać, czy to o to mu chodziło. Jak się okazało, warto było, bo Kowalska wcale nie była taka fajna, próbowała wmanewrować go w ciążę, straszyła pobiciem, przysłała mi ich wspólne intymne fotki. Mnie to zabiło, a mężowi uświadomiło, że Kowalska nie była warta zachodu. No i nie miała dużej szafy
Reasumując, czasem trzeba podjąć ryzyko nawet kosztem utraty czegoś, bo nie da się żyć na siłę z kimś, kto tego nie chce, nie da się zmusić do miłości. Ale można pozwolić mu spróbować życia takiego, o jakim "marzy".

[anuszka2011]

[Ania65]

Anuszko uczucia są zmienne i zmieniają się w zależności od wielu rzeczy. Miłość to coś więcej niż uczucia, to przede wszystkim nasza decyzja i postawa, w której chcemy trwać. Piszesz, że zaczynasz wierzyć w to co mówi twój mąż. Anuszko zastanów się komu wierzysz: Bogu, który jest miłością i który w swoim Słowie zapewnia cię o tej miłości do ciebie i uczy cię czym jest prawdziwa miłość, czy choremu, zranionemu mężowi który o miłości to raczej nie wiele wie?

Anuszko uczucia są zmienne i zmieniają się w zależności od wielu rzeczy. Miłość to coś więcej niż uczucia, to przede wszystkim nasza decyzja i postawa, w której chcemy trwać. Piszesz, że zaczynasz wierzyć w to co mówi twój mąż. Anuszko zastanów się komu wierzysz: Bogu, który jest miłością i który w swoim Słowie zapewnia cię o tej miłości do ciebie i uczy cię czym jest prawdziwa miłość, czy choremu, zranionemu mężowi który o miłości to raczej nie wiele wie?

[anuszka2011]

[balwanek1]

[anuszka2011]

[Ania65]

Cytat:

. Martwi mnie jednak że jednocześnie nasze małżeństwo umiera, że stajemy się sobie coraz bardziej obcy. Niestety nie mam obecnie pomysłu jak pogodzić prace nad sobą z walką o.malzenstwo

Bo na początku kiedy jest już ostry kryzys tego pogodzić się nie da. Zajmij się sobą.

Cytat:

. Martwi mnie jednak że jednocześnie nasze małżeństwo umiera, że stajemy się sobie coraz bardziej obcy. Niestety nie mam obecnie pomysłu jak pogodzić prace nad sobą z walką o.malzenstwo

Bo na początku kiedy jest już ostry kryzys tego pogodzić się nie da. Zajmij się sobą.

[lustro]

Witaj Anuszko

Mam wrażenie, że to tylko kwestia czasu jak się okaże, że twój mąż ma juz zamiennik na Twoje miejsce.
Takie nagłe zmiany zachowania, stosunku do współmałżonka, manifestacje niezależności, odcięcie się, znikanie nie wiadomo gdzie...to niestety jest bardzo typowe.
Myślę, że stoi za tym jakaś pani.

Póki tak jest nic do twojego męża nie będzie docierać. A Ty będziesz go coraz mniej poznawać.
Obcy facet...obojętny i przykry.

Z tym wywalaniem z domu, to bym uważała. Bo faktycznie to możne być definitywny koniec.
Choć z drugiej strony jest jakiś powód, że ona sam się nie wyprowadza.
Moze jego panienka nie ma wolnej własnej chaty?
A może jest tak jak mówi grzegorz.

Na tym etapie kryzysu niewiele możesz zrobić.
Mozesz zadbać o siebie i chyba to robisz.
I trwać.

Witaj Anuszko

Mam wrażenie, że to tylko kwestia czasu jak się okaże, że twój mąż ma juz zamiennik na Twoje miejsce.
Takie nagłe zmiany zachowania, stosunku do współmałżonka, manifestacje niezależności, odcięcie się, znikanie nie wiadomo gdzie...to niestety jest bardzo typowe.
Myślę, że stoi za tym jakaś pani.

Póki tak jest nic do twojego męża nie będzie docierać. A Ty będziesz go coraz mniej poznawać.
Obcy facet...obojętny i przykry.

Z tym wywalaniem z domu, to bym uważała. Bo faktycznie to możne być definitywny koniec.
Choć z drugiej strony jest jakiś powód, że ona sam się nie wyprowadza.
Moze jego panienka nie ma wolnej własnej chaty?
A może jest tak jak mówi grzegorz.

Na tym etapie kryzysu niewiele możesz zrobić.
Mozesz zadbać o siebie i chyba to robisz.
I trwać.

[anuszka2011]

Też tak uważam że ma na moje miejsce zamiennik. On się zarzeka, że nikogo nie ma i że długo nie będzie bo on musi od związków odpocząć, ale jak dla mnie to totalna ściema.

Też tak uważam że ma na moje miejsce zamiennik. On się zarzeka, że nikogo nie ma i że długo nie będzie bo on musi od związków odpocząć, ale jak dla mnie to totalna ściema.

[GregAN]

[lustro]

[GregAN]

[lustro]