[Tusia1987]

Dz 1728 słowa samego Pana Jezusa :)

Dz 1728 słowa samego Pana Jezusa :)

[lustro]

Nad czym ta debata?

Nad tym czy WY/ zdradzeni - rozwiedzeni, odpuścicie waszym współmałżonkom?
Bo jak WY im nie odpuścicie, to już nikt im nie może odpuścić

Nie stawiacie się przypadkiem ponad Papieża, Biskupów, KK...?
ze o zwykłych księżach/ spowiednikach już nie wspomnę
bo u niektórych forumowiczów taki spowiednik wart jest tylko pouczenia ze strony penitenta

Nie za wysoko cenicie siebie i wasze "kompetencje" ?
I nie przesłaniają wam wszystkiego wasze zranienia i pamiętliwość?

Może tak trochę pokory?

Jak to było...?

"Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku?" Mt 7,1-3

przenikliwośc niektórych do serc innych jest zadziwiająca

Nad czym ta debata?

Nad tym czy WY/ zdradzeni - rozwiedzeni, odpuścicie waszym współmałżonkom?
Bo jak WY im nie odpuścicie, to już nikt im nie może odpuścić

Nie stawiacie się przypadkiem ponad Papieża, Biskupów, KK...?
ze o zwykłych księżach/ spowiednikach już nie wspomnę
bo u niektórych forumowiczów taki spowiednik wart jest tylko pouczenia ze strony penitenta

Nie za wysoko cenicie siebie i wasze "kompetencje" ?
I nie przesłaniają wam wszystkiego wasze zranienia i pamiętliwość?

Może tak trochę pokory?

Jak to było...?

"Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku?" Mt 7,1-3

przenikliwośc niektórych do serc innych jest zadziwiająca

[grzegorz_]

Miejmy nadzieję, że Bóg jest bardziej miłosierny od nas ludzi :)
Naturalnym jest, że chcemy ludzkiej sprawiedliwości, tzn jestem dobrym katolikiem
więc chce do nieba, ale nie chce aby w niebie byli Ci grzesznicy, którzy np żyją bez ślubu.
Czy boska sprawiedliwość jest taka sama jak ludzka? nie sądzę.

Miejmy nadzieję, że Bóg jest bardziej miłosierny od nas ludzi :)
Naturalnym jest, że chcemy ludzkiej sprawiedliwości, tzn jestem dobrym katolikiem
więc chce do nieba, ale nie chce aby w niebie byli Ci grzesznicy, którzy np żyją bez ślubu.
Czy boska sprawiedliwość jest taka sama jak ludzka? nie sądzę.

[Metanoja1]

[Jacek-sychar]

Tusia podała fragment Dzienniczka św, Faustyny (1728). Przytoczę go w całości:

Cytat:

PAN JEZUS OPOWIEDZIAŁ ŚW. FAUSTYNIE, JAK ODNOSI SIĘ DO GRZESZNIKÓW Napisz: - Jestem święty po trzykroć i brzydzę się najmniejszym grzechem. Nie mogę kochać duszy, którą plami grzech, ale kiedy żałuje, to nie ma granicy dla Mojej hojności, jaką mam ku niej. Miłosierdzie Moje ogarnia ją i usprawiedliwia. Miłosierdziem Swoim ścigam grzeszników na wszystkich drogach ich i raduje się Serce Moje, gdy oni wracają do Mnie. Zapominam o goryczach, którymi poili Serce Moje, a cieszę się z ich powrotu. Powiedz grzesznikom, że żaden nie ujdzie ręki Mojej. Jeżeli uciekają przed miłosiernym Sercem Moim, wpadną w sprawiedliwe ręce Moje. Powiedz grzesznikom, że zawsze czekam na nich, wsłuchuję [się] w tętno ich serca, kiedy uderzy dla Mnie. Napisz, że przemawiam do nich przez wyrzuty sumienia, przez niepowodzenie i cierpienia, przez burze i pioruny, przemawiam przez głos Kościoła, a jeżeli udaremnią wszystkie łaski Moje, poczynam się gniewać na nich, zostawiając ich samym sobie i daję im czego pragną.(Dz 1728)

Mocne!
Czasami zapomina się, że najpierw musi grzesznik porzucić swoje grzeszne życie i prosić o miłosierdzie. Czasami jednak interpretuje się miłosierdzie błędnie w ten sposób, że niezależnie od tego co zrobię i co robię, Bóg i tak będzie miłosierny dla mnie. To jest zwykłe usypianie sumień!

Tusia podała fragment Dzienniczka św, Faustyny (1728). Przytoczę go w całości:

Cytat:

PAN JEZUS OPOWIEDZIAŁ ŚW. FAUSTYNIE, JAK ODNOSI SIĘ DO GRZESZNIKÓW Napisz: - Jestem święty po trzykroć i brzydzę się najmniejszym grzechem. Nie mogę kochać duszy, którą plami grzech, ale kiedy żałuje, to nie ma granicy dla Mojej hojności, jaką mam ku niej. Miłosierdzie Moje ogarnia ją i usprawiedliwia. Miłosierdziem Swoim ścigam grzeszników na wszystkich drogach ich i raduje się Serce Moje, gdy oni wracają do Mnie. Zapominam o goryczach, którymi poili Serce Moje, a cieszę się z ich powrotu. Powiedz grzesznikom, że żaden nie ujdzie ręki Mojej. Jeżeli uciekają przed miłosiernym Sercem Moim, wpadną w sprawiedliwe ręce Moje. Powiedz grzesznikom, że zawsze czekam na nich, wsłuchuję [się] w tętno ich serca, kiedy uderzy dla Mnie. Napisz, że przemawiam do nich przez wyrzuty sumienia, przez niepowodzenie i cierpienia, przez burze i pioruny, przemawiam przez głos Kościoła, a jeżeli udaremnią wszystkie łaski Moje, poczynam się gniewać na nich, zostawiając ich samym sobie i daję im czego pragną.(Dz 1728)

Mocne!
Czasami zapomina się, że najpierw musi grzesznik porzucić swoje grzeszne życie i prosić o miłosierdzie. Czasami jednak interpretuje się miłosierdzie błędnie w ten sposób, że niezależnie od tego co zrobię i co robię, Bóg i tak będzie miłosierny dla mnie. To jest zwykłe usypianie sumień!

[Metanoja1]

Lustro, nie bądź śmieszna.
Ja stoję na straży powagi sakramentu małżeństwa i nie robienia z chrześcijaństwa karykatury.
Tu wcale nie chodzi o odpuszczenie win komukolwiek.
I nikogo w tej sytuacji nie sądzę. Może mi się coś nie podobać, prawda?

Lustro, nie bądź śmieszna.
Ja stoję na straży powagi sakramentu małżeństwa i nie robienia z chrześcijaństwa karykatury.
Tu wcale nie chodzi o odpuszczenie win komukolwiek.
I nikogo w tej sytuacji nie sądzę. Może mi się coś nie podobać, prawda?

[Metanoja1]

Gdyby mój mąż miał z kochanką dziecko i wpadł na pomysł, by przystępować do Komunii z kochanką, nie pozostawiłabym tego bez reakcji, bo tak należałoby zrobić uważam.
I tak samo interweniowałabym jako świadek, gdyby to miało miejsce wśród moich znajomych.

Gdyby mój mąż miał z kochanką dziecko i wpadł na pomysł, by przystępować do Komunii z kochanką, nie pozostawiłabym tego bez reakcji, bo tak należałoby zrobić uważam.
I tak samo interweniowałabym jako świadek, gdyby to miało miejsce wśród moich znajomych.

[grzegorz_]

[Metanoja1]

Taka "para" ma nie budzić zgorszenia obcych, więc ma się oddalać w celu komunikowania kilka parafii dalej, jak jakieś szczury lądowe (przypominam tutaj o tym przy okazji, że bycie chrześcijaninem to postawa która daje powód do dumy, a nie do wstydu , bo to wielka godność i majestat i niesamowite wyróżnienie), ale już współmałżonka sakramentalnego to gorszyć można i zadawać mu cierpienie?

Taka "para" ma nie budzić zgorszenia obcych, więc ma się oddalać w celu komunikowania kilka parafii dalej, jak jakieś szczury lądowe (przypominam tutaj o tym przy okazji, że bycie chrześcijaninem to postawa która daje powód do dumy, a nie do wstydu , bo to wielka godność i majestat i niesamowite wyróżnienie), ale już współmałżonka sakramentalnego to gorszyć można i zadawać mu cierpienie?

[monis]

[monis]

[Tusia1987]

Ja mojemu mężowi już dawno wybaczyłam.
Nie chcę nikogo osądzać. Jeśli ktoś się poczuł osądzony lub tak to odebrał to przepraszam.

Chciałam jedynie zapytać jakie Wy macie odczucia na temat Adhortacji i wyrazić swoje zdanie.
Być może inaczej zrozumiałam to "rozeznanie".
I żeby nie było: życzę każdemu kto zszedł z Bożej Drogi, aby był zbawiony.

Chciałam zauważyć jedną rzecz. Większość z nas przeszła istne piekło kryzysu w małżeństwie oraz piekło jakim jest rozwód... Jednym udało się wyjść obronną ręką, inni niestety nie przetrwali tej próby.
W momencie kiedy rozwodnicy, którzy weszli w kolejny związek (opuścili swojego współmałżonka zostawiając go czasami w dramatycznej sytuacji zdrowotnej, psychicznej, materialnej itd) zostaną dopuszczeni do Komunii Świętej to może odnieść to odwrotny skutek do zamierzonego. Eucharystia jest pokarmem dla nas grzeszników- zgadzam się z tym zupełnie. Ja jednak staram się wykonywać przed każdą Mszą Św. rachunek sumienia czy mogę przyjąć Komunie Świętą. Nie mówię w tym przypadku o wszystkich rozwodnikach, niektórzy faktycznie żałują, że weszli w grzech ciężki i tęsknią za Eucharystycznym Panem Jezusem, ale nasze społeczeństwo jest różne!!! Dla jednych jest to szansa na Zbawienie, dla innych zagłuszenie sumienia.Już nie mówiąc o tym, że niektórzy dostaną rozgrzeszenie i będą przystępować do Komunii Świętej na oczach ludzi, którzy pomyślą "no zostawił żonę z dwójką dzieci dla młodszej, ale to chyba nie jest taki ciężki grzech skoro może przystępować do Komunii Świętej". A niestety "Okazyjni Katolicy" mogą tak to odbierać. Ja chcę wierzyć w dobroć każdego człowieka, ale gdyby każdy był idealny piekło by było puste. A trzeba też spojrzeć na fakt, że ile teraz dochodzi do Świętokradztwa. A Pan Jezus wtedy cierpi gdy jest przyjmowany Świętokradzko. Ks. Marek Dziewiecki np twierdzi, że nie wystarczy nie sypiać z kochanką aby przystępować do Komunii Świętej, tylko trzeba wrócić do sakramentalnego małżonka. Jest radykalny.

Nie mówię, że każdy tak jest, ale bądźmy realistami. Wystarczy iść w niedziele do Kościoła by zobaczyć ilu ludzi przychodzi, bo prawdziwie wierzy, a ile bo: wypada, z przyzwyczajenia.

To jest moje zdanie. Nie chcę nikogo potępiać ani osądzać. Uważam jednak, że wszelkie działania powinny kierować ku nawróceniu i Zbawieniu, a nie znieczuleniu sumień.

Ale fakt faktem. Monis, nie łatwo jest od tak odpuścić winy mimo, że serce ma takie pragnienie... W sytuacji kryzysu i rozwodu są duże poranienia. Wielu z Was zapewne potrzebowało pomocy psychologa by wrócić do jako takiej egzystencji a co dopiero żeby wybaczyć...

Nie chciałabym jedynie żeby jeszcze przynajmniej jedna osoba tak cierpiała jak ja, choć wiem, że to nie ode mnie zależy... także wybaczcie, nie chciałam nikogo z osobna osądzać.

Ja mojemu mężowi już dawno wybaczyłam.
Nie chcę nikogo osądzać. Jeśli ktoś się poczuł osądzony lub tak to odebrał to przepraszam.

Chciałam jedynie zapytać jakie Wy macie odczucia na temat Adhortacji i wyrazić swoje zdanie.
Być może inaczej zrozumiałam to "rozeznanie".
I żeby nie było: życzę każdemu kto zszedł z Bożej Drogi, aby był zbawiony.

Chciałam zauważyć jedną rzecz. Większość z nas przeszła istne piekło kryzysu w małżeństwie oraz piekło jakim jest rozwód... Jednym udało się wyjść obronną ręką, inni niestety nie przetrwali tej próby.
W momencie kiedy rozwodnicy, którzy weszli w kolejny związek (opuścili swojego współmałżonka zostawiając go czasami w dramatycznej sytuacji zdrowotnej, psychicznej, materialnej itd) zostaną dopuszczeni do Komunii Świętej to może odnieść to odwrotny skutek do zamierzonego. Eucharystia jest pokarmem dla nas grzeszników- zgadzam się z tym zupełnie. Ja jednak staram się wykonywać przed każdą Mszą Św. rachunek sumienia czy mogę przyjąć Komunie Świętą. Nie mówię w tym przypadku o wszystkich rozwodnikach, niektórzy faktycznie żałują, że weszli w grzech ciężki i tęsknią za Eucharystycznym Panem Jezusem, ale nasze społeczeństwo jest różne!!! Dla jednych jest to szansa na Zbawienie, dla innych zagłuszenie sumienia.Już nie mówiąc o tym, że niektórzy dostaną rozgrzeszenie i będą przystępować do Komunii Świętej na oczach ludzi, którzy pomyślą "no zostawił żonę z dwójką dzieci dla młodszej, ale to chyba nie jest taki ciężki grzech skoro może przystępować do Komunii Świętej". A niestety "Okazyjni Katolicy" mogą tak to odbierać. Ja chcę wierzyć w dobroć każdego człowieka, ale gdyby każdy był idealny piekło by było puste. A trzeba też spojrzeć na fakt, że ile teraz dochodzi do Świętokradztwa. A Pan Jezus wtedy cierpi gdy jest przyjmowany Świętokradzko. Ks. Marek Dziewiecki np twierdzi, że nie wystarczy nie sypiać z kochanką aby przystępować do Komunii Świętej, tylko trzeba wrócić do sakramentalnego małżonka. Jest radykalny.

Nie mówię, że każdy tak jest, ale bądźmy realistami. Wystarczy iść w niedziele do Kościoła by zobaczyć ilu ludzi przychodzi, bo prawdziwie wierzy, a ile bo: wypada, z przyzwyczajenia.

To jest moje zdanie. Nie chcę nikogo potępiać ani osądzać. Uważam jednak, że wszelkie działania powinny kierować ku nawróceniu i Zbawieniu, a nie znieczuleniu sumień.

Ale fakt faktem. Monis, nie łatwo jest od tak odpuścić winy mimo, że serce ma takie pragnienie... W sytuacji kryzysu i rozwodu są duże poranienia. Wielu z Was zapewne potrzebowało pomocy psychologa by wrócić do jako takiej egzystencji a co dopiero żeby wybaczyć...

Nie chciałabym jedynie żeby jeszcze przynajmniej jedna osoba tak cierpiała jak ja, choć wiem, że to nie ode mnie zależy... także wybaczcie, nie chciałam nikogo z osobna osądzać.

[Jacek-sychar]

[monis]