[js300612]

Witam wszystkich. Jestem po rozwodzie 5 miesięcy. Moje małżeństwo nie było szczęsliwe mimo, iż mieliśmy wszystko. Zabrakło w nim Boga. Od 3 lat żyję z mężem w ciągłych awanturach. Wiele straciliśmy, nasze rodziny są bardzo skłócone, a nasze dziecko żyje w dwóch domach. Ostatnio poczuliśmy, że chcemy odbudować nasze małżeństwo, chcemy zaprosić do niego Boga. Nie mamy jednak odwagi by zacząć. Jesteśmy na początku naszego nawrócenia i zdaję sobie sprawę, że walka o nasze małżeństwo będzie bardzo trudna. Chcę walczyć. Po raz pierwszy piszę publicznie o moich problemach. Proszę o modlitwę za mnie i za męża. Dziękuję z całego serca.

Witam wszystkich. Jestem po rozwodzie 5 miesięcy. Moje małżeństwo nie było szczęsliwe mimo, iż mieliśmy wszystko. Zabrakło w nim Boga. Od 3 lat żyję z mężem w ciągłych awanturach. Wiele straciliśmy, nasze rodziny są bardzo skłócone, a nasze dziecko żyje w dwóch domach. Ostatnio poczuliśmy, że chcemy odbudować nasze małżeństwo, chcemy zaprosić do niego Boga. Nie mamy jednak odwagi by zacząć. Jesteśmy na początku naszego nawrócenia i zdaję sobie sprawę, że walka o nasze małżeństwo będzie bardzo trudna. Chcę walczyć. Po raz pierwszy piszę publicznie o moich problemach. Proszę o modlitwę za mnie i za męża. Dziękuję z całego serca.

[Jacek-sychar]

Witaj Js300612

To może zacznijcie od naszych rekolekcji Sycharowskiech?
Już w kwietniu i maju będą rekolekcje ogólnopolskie. A jak jesteście niecierpliwi, to wcześniej będą rekolekcje ogniskowe. Więcej szczegółów tutaj:
http://www.kryzys.org/viewforum.php?f=20

Witaj Js300612

To może zacznijcie od naszych rekolekcji Sycharowskiech?
Już w kwietniu i maju będą rekolekcje ogólnopolskie. A jak jesteście niecierpliwi, to wcześniej będą rekolekcje ogniskowe. Więcej szczegółów tutaj:
http://www.kryzys.org/viewforum.php?f=20

[Mrówka]

Warto posłuchać konferencji ks Dziewieckiego o przysiędze małżeńskiej - https://www.youtube.com/w...bGpxm3X&index=8

Warto też zdiagnozować przyczyny kryzysu i nad tym popracować zanim znowu wspólnie zamieszkacie :)

Warto posłuchać konferencji ks Dziewieckiego o przysiędze małżeńskiej - https://www.youtube.com/w...bGpxm3X&index=8

Warto też zdiagnozować przyczyny kryzysu i nad tym popracować zanim znowu wspólnie zamieszkacie :)

[js300612]

Bardzo dziękuję za odpowiedź. Zastanawiałam się nad rekolekcjami, jednak to nie jest takie proste. Nie mieszkam z mężem już od 3 lat i myśl, że mielibyśmy wyjechać razem na 3 dni mnie blokuje. Każdy z nas ułożył sobie życie na swój sposób (nie jesteśmy w związkach). Przeważa we mnie strach przed tą rewolucją. Modlę się codziennie o zmianę.

Bardzo dziękuję za odpowiedź. Zastanawiałam się nad rekolekcjami, jednak to nie jest takie proste. Nie mieszkam z mężem już od 3 lat i myśl, że mielibyśmy wyjechać razem na 3 dni mnie blokuje. Każdy z nas ułożył sobie życie na swój sposób (nie jesteśmy w związkach). Przeważa we mnie strach przed tą rewolucją. Modlę się codziennie o zmianę.

[Nirwanna]

[Ania65]

js300612 to wspaniała wiadomość, że oboje chcecie zaprosić Boga do waszego życia
Jest naprawdę wiele możliwości, oprócz rekolekcji sycharowskich możecie również przyjść na spotkanie ogniska w waszej okolicy. Możecie również poszukać innej wspólnoty, w której będziecie mogli wzrastać w wierze i rozwoju duchowym. Warto najpierw Boga choć trochę poznać, więc zachęcam was do czytania i rozważania Biblii. Wspieram modlitwą.

js300612 to wspaniała wiadomość, że oboje chcecie zaprosić Boga do waszego życia
Jest naprawdę wiele możliwości, oprócz rekolekcji sycharowskich możecie również przyjść na spotkanie ogniska w waszej okolicy. Możecie również poszukać innej wspólnoty, w której będziecie mogli wzrastać w wierze i rozwoju duchowym. Warto najpierw Boga choć trochę poznać, więc zachęcam was do czytania i rozważania Biblii. Wspieram modlitwą.

[js300612]

Dziękuję za życzliwe słowa. Ja z mężem nigdy w małżeństwie nie byliśmy zbyt religijni. Ja z domu rodzinnego wyniosłam chodzenie na co niedzielną Mszę Św., modlitwę. W końcu weszło mi to w nawyk. Mąż był tylko dla sakramentów - Komunia, Bierzmowanie, Ślub i koniec. Kiedy tylko przyszedł kryzys robiliśmy wszystko - kłótnie, awantury, brak rozmowy. Nigdy nie pomyśleliśmy, żeby skierować nasze problemy w stronę Boga. Ja sama tak mocno oddaliłam się od Niego, że teraz wstydzę się w rodzinie przyznać, że chcę diametralnie zmienić swoje, nasze życie, które poprowadzi Bóg. Każdy (nawet duchowni) mówią, że jeszcze sobie życie ułożę, znajdę super męża, ale czuję że nie tędy droga. Problem polega też na tym, że nigdy wcześniej nie mieszkaliśmy z mężem razem. Miałam 17 lat kiedy braliśmy ślub (bo byłam w ciąży). Chciałam się usamodzielnić dopiero po mojej maturze. Mąż jednak mnie nie rozumiał, co więcej rzadko był w domu, mówiąc w wielkim skrócie. Oddaliliśmy się bardzo, skończyło się rozwodem. Każdy z nas miał swoje racje, każdy też zawinił. Nie było to przemyślane małżeństwo, ale wierzę, że nam się uda.

Dziękuję za życzliwe słowa. Ja z mężem nigdy w małżeństwie nie byliśmy zbyt religijni. Ja z domu rodzinnego wyniosłam chodzenie na co niedzielną Mszę Św., modlitwę. W końcu weszło mi to w nawyk. Mąż był tylko dla sakramentów - Komunia, Bierzmowanie, Ślub i koniec. Kiedy tylko przyszedł kryzys robiliśmy wszystko - kłótnie, awantury, brak rozmowy. Nigdy nie pomyśleliśmy, żeby skierować nasze problemy w stronę Boga. Ja sama tak mocno oddaliłam się od Niego, że teraz wstydzę się w rodzinie przyznać, że chcę diametralnie zmienić swoje, nasze życie, które poprowadzi Bóg. Każdy (nawet duchowni) mówią, że jeszcze sobie życie ułożę, znajdę super męża, ale czuję że nie tędy droga. Problem polega też na tym, że nigdy wcześniej nie mieszkaliśmy z mężem razem. Miałam 17 lat kiedy braliśmy ślub (bo byłam w ciąży). Chciałam się usamodzielnić dopiero po mojej maturze. Mąż jednak mnie nie rozumiał, co więcej rzadko był w domu, mówiąc w wielkim skrócie. Oddaliliśmy się bardzo, skończyło się rozwodem. Każdy z nas miał swoje racje, każdy też zawinił. Nie było to przemyślane małżeństwo, ale wierzę, że nam się uda.

[Mrówka]

Ja swoje nawrócenie zaczęłam od 'odkłamywania' obrazu Boga jaki miałam. Pomogły mi wpisy o.Salija z serii 'pytania nieobojętne' - jeśli wpiszesz w Google znajdziesz na stornie non possumus. Dobre są konferencje o.Szustaka, ks Pawlukiewicza, storna 2ryby.pl.

Ja swoje nawrócenie zaczęłam od 'odkłamywania' obrazu Boga jaki miałam. Pomogły mi wpisy o.Salija z serii 'pytania nieobojętne' - jeśli wpiszesz w Google znajdziesz na stornie non possumus. Dobre są konferencje o.Szustaka, ks Pawlukiewicza, storna 2ryby.pl.

[JolantaElżbieta]

I tu: zacznij od 1 godzina 55 minut, a potem od początku: http://swiatlopana.com/34...o-a-pelanowski/

I tu: zacznij od 1 godzina 55 minut, a potem od początku: http://swiatlopana.com/34...o-a-pelanowski/

[js300612]

Witam wszystkich. Chciałam podzielić się z wami moimi wątpliwościami. Otóż jesteśmy z mężem po rozwodzie. Nie mieszkamy razem od 3 lat. Mamy małego synka. Przeżyliśmy wiele traumatycznych chwil i był czas, kiedy szczerze się nienawidziliśmy. Ostatnio odczułam jednak, że powinnam się modlić za naprawę naszego małżeństwa i naszego nawrócenia. Nigdy nie przyjmowaliśmy Pana Boga do naszego serca mimo, że wzięliśmy ślub kościelny. O ile ja staram się modlić i otwierać przed Panem Bogiem, mąż nigdy nie był związany z kościołem. Rozmawiałam na ten temat z mężem i doszliśmy do wniosku, że będziemy starać się odbudować nasze relacje i małżeństwo, jednak już oparte na Panu Bogu. Jednak mąż znowu traktuje mnie z rezerwą, nie chce i nie potrafi mi zaufać (tak samo jak ja jemu), nie patrzy na mnie, mimo, że dwa dni temu pierwszy raz od dwóch lat powiedział, że nadal mnie kocha. Nie chcę być nachalna i pokazywać jak bardzo chciałabym odzyskać rodzinę, boję się, że może mnie znowu wykorzystać (a zrobił mi potworne rzeczy). Czy powinnam swoje modlitwy zatrzymać dla siebie? Czy powinnam jednak wysyłać mężowi wykłady księży mówiących o sakramencie małżeństwa? Czy powinnam mu zaproponować wspólną Mszę Święta i rekolekcje? A może razem powinniśmy spróbować pójść na spotkanie organizowane przez Sychar? A może najlepiej byłoby zostawić go w spokoju, rozmawiać tylko o dziecku a naszą sprawę zostawić Matce Bożej? Dodam, że od wczoraj rozpoczęłam nowennę pompejańską w intencji ratowania naszego małżeństwa. Proszę o wsparcie i radę. Dziękuję z całego serca.

Witam wszystkich. Chciałam podzielić się z wami moimi wątpliwościami. Otóż jesteśmy z mężem po rozwodzie. Nie mieszkamy razem od 3 lat. Mamy małego synka. Przeżyliśmy wiele traumatycznych chwil i był czas, kiedy szczerze się nienawidziliśmy. Ostatnio odczułam jednak, że powinnam się modlić za naprawę naszego małżeństwa i naszego nawrócenia. Nigdy nie przyjmowaliśmy Pana Boga do naszego serca mimo, że wzięliśmy ślub kościelny. O ile ja staram się modlić i otwierać przed Panem Bogiem, mąż nigdy nie był związany z kościołem. Rozmawiałam na ten temat z mężem i doszliśmy do wniosku, że będziemy starać się odbudować nasze relacje i małżeństwo, jednak już oparte na Panu Bogu. Jednak mąż znowu traktuje mnie z rezerwą, nie chce i nie potrafi mi zaufać (tak samo jak ja jemu), nie patrzy na mnie, mimo, że dwa dni temu pierwszy raz od dwóch lat powiedział, że nadal mnie kocha. Nie chcę być nachalna i pokazywać jak bardzo chciałabym odzyskać rodzinę, boję się, że może mnie znowu wykorzystać (a zrobił mi potworne rzeczy). Czy powinnam swoje modlitwy zatrzymać dla siebie? Czy powinnam jednak wysyłać mężowi wykłady księży mówiących o sakramencie małżeństwa? Czy powinnam mu zaproponować wspólną Mszę Święta i rekolekcje? A może razem powinniśmy spróbować pójść na spotkanie organizowane przez Sychar? A może najlepiej byłoby zostawić go w spokoju, rozmawiać tylko o dziecku a naszą sprawę zostawić Matce Bożej? Dodam, że od wczoraj rozpoczęłam nowennę pompejańską w intencji ratowania naszego małżeństwa. Proszę o wsparcie i radę. Dziękuję z całego serca.

[Jacek-sychar]

Js300612

Jeżeli Twój mąż nie jest związany z Kościołem, to raczej nie zadręczaj go modlitwą, rekolekcjami, kazaniami, książkami, ... bo to do niego raczej nie dotrze a prędzej zniechęci.
Niech Twój przykład i postawa będą dla niego drogowskazem do Boga.

Js
Dlaczego założyłaś nowy wątek? Tamten dopiero zaczynał się rozwijać. Zrobiłaś to celowo? A może chcesz połączyć oba wątki?

Js300612

Jeżeli Twój mąż nie jest związany z Kościołem, to raczej nie zadręczaj go modlitwą, rekolekcjami, kazaniami, książkami, ... bo to do niego raczej nie dotrze a prędzej zniechęci.
Niech Twój przykład i postawa będą dla niego drogowskazem do Boga.

Js
Dlaczego założyłaś nowy wątek? Tamten dopiero zaczynał się rozwijać. Zrobiłaś to celowo? A może chcesz połączyć oba wątki?

[js300612]

Przepraszam, jestem tutaj od niedawna, jeszcze jestem trochę "nie obyta" :). Tak, chciałam połączyć oba wątki. Dziękuję za odpowiedź. To znaczy, że na razie mam go zostawić w spokoju nawet jeśli sam zadeklarował, że chce spróbować inaczej (z Bogiem).

Przepraszam, jestem tutaj od niedawna, jeszcze jestem trochę "nie obyta" :). Tak, chciałam połączyć oba wątki. Dziękuję za odpowiedź. To znaczy, że na razie mam go zostawić w spokoju nawet jeśli sam zadeklarował, że chce spróbować inaczej (z Bogiem).

[kinga2]

js300612,

obejzyj: http://www.cda.pl/video/544646de

Mysle ze znajdziesz w tym filmie odpowiedx na swoje watpliwosci

js300612,

obejzyj: http://www.cda.pl/video/544646de

Mysle ze znajdziesz w tym filmie odpowiedx na swoje watpliwosci

[js300612]

Czy Bóg chce uratować również sakramentalne małżeństwo, które zostało zawarte bez miłości?

Czy Bóg chce uratować również sakramentalne małżeństwo, które zostało zawarte bez miłości?