[Batjam987]

Witam wszystkich.
Chciałam się poradzić, bo przez swoją głupotę znalazłam się w trudnej emocjonalnie sytuacji. Jeszcze w gorszej postawiłam swojego męża, bardzo cierpię z tego powodu.
Wstydzę się przyznać, ale zdradziłam męża. Nie było to nic poważnego. Mąż podejrzewa, że doszło do zdrady, ale nie ma dowodów.
Wyprowadziłam się z domu od dłuższego czasu nam z mężem nie układało się, ale nie odeszłam do innego, tylko odeszłam od niego. Przez jakiś czas uważałam, że to znakomity pomysł, rozpocznę życie na nowo. Wszyscy znajomi powtarzali, że bezwzględnie do siebie nie pasowaliśmy. Ja energiczna, radosna, pełna życia, mąż przeciwieństwo (przez wiele lat leczył się na depresję)
Po jakimś czasie zaczęłam jednak za nim tęsknić. Nie byłam specjalnie osobą religijną, owszem wierzącą, ale nie praktykującą. Mąż wręcz odwrotnie bardzo religijny i praktykujący.
Po moim odejściu wszyscy: mój mąż i cała jego rodzina jak mantrę powtarzali bezwarunkowo rozwód i unieważnienie małżeństwa (osoby, które co niedziela przystępują do Komunii), myślałam -trudno jak rozwód to rozwód
Jak to zazwyczaj jest w takich sytuacjach "Jak trwoga to do Boga" po wizycie w Kościele "otworzyły mi się oczy" na to, jak straszną rzecz zrobiłam, jak bardzo skrzywdziłam najbliższą mi osobę, a co najważniejsze, że rozwód będzie kolejnym jeszcze gorszym grzechem.
Mąż ma radykalne poglądy co do zdrady, już zapowiedział, że to koniec naszego małżeństwa. Po długich przemyśleniach i dylematach, mieszkając bez niego doszłam jednak do wniosku, że kocham go i jest całym moim światem, nie powinnam dopuścić do rozwodu.
Ponieważ nie rozmawia ze mną, nie odbiera telefonów, nie ma możliwości kontaktu z nim. Przed Wigilią napisałam kartkę z życzeniami w akcie pojednania. Ułamałam opłatek i włożyłam do środka, dopisałam, że w Wigilię myślami będę z nim dzielić się tym opłatkiem, wierzę, że ze względu na ten wyjątkowy dzień przyjmie go. Również dodałam, że Sakrament Małżeństwa jest najwyższą wartością i dokonam wszelkich starań, aby nie doszło do rozwodu.
24 grudnia przekazał mojej koleżance, że mogę sobie wsadzić tę kartkę w d... wiadomo gdzie
Od jakiegoś czasu żarliwie modlę się. W akcie desperacji codziennie odmawiam jednocześnie 3 różne nowenny, litanię do Ducha Świętego i inne modlitwy w intencji pojednania i ocalenia naszego małżeństwa. Tak długo będę kołatać, aż wszyscy Święci będą mieli dosyć mojego kołatania.
Na chwilę obecną pytanie brzmi:
Czy przyznać się mężowi do zdrady? Czy powinnam rzucić taką bombę, która prawdopodobnie zniszczy bezpowrotnie wszystko?
Po drugie jak zwabić męża do poradni małżeńskiej? wielokrotnie mówiłam przed kryzysem, że nie układa nam się, prosiłam , aby udać się po pomoc. Jeżeli wtedy nie zależało mu na tym, to jak go teraz przekonać, kiedy w ogóle nie ma z nim kontaktu?
Proszę o radę

Witam wszystkich.
Chciałam się poradzić, bo przez swoją głupotę znalazłam się w trudnej emocjonalnie sytuacji. Jeszcze w gorszej postawiłam swojego męża, bardzo cierpię z tego powodu.
Wstydzę się przyznać, ale zdradziłam męża. Nie było to nic poważnego. Mąż podejrzewa, że doszło do zdrady, ale nie ma dowodów.
Wyprowadziłam się z domu od dłuższego czasu nam z mężem nie układało się, ale nie odeszłam do innego, tylko odeszłam od niego. Przez jakiś czas uważałam, że to znakomity pomysł, rozpocznę życie na nowo. Wszyscy znajomi powtarzali, że bezwzględnie do siebie nie pasowaliśmy. Ja energiczna, radosna, pełna życia, mąż przeciwieństwo (przez wiele lat leczył się na depresję)
Po jakimś czasie zaczęłam jednak za nim tęsknić. Nie byłam specjalnie osobą religijną, owszem wierzącą, ale nie praktykującą. Mąż wręcz odwrotnie bardzo religijny i praktykujący.
Po moim odejściu wszyscy: mój mąż i cała jego rodzina jak mantrę powtarzali bezwarunkowo rozwód i unieważnienie małżeństwa (osoby, które co niedziela przystępują do Komunii), myślałam -trudno jak rozwód to rozwód
Jak to zazwyczaj jest w takich sytuacjach "Jak trwoga to do Boga" po wizycie w Kościele "otworzyły mi się oczy" na to, jak straszną rzecz zrobiłam, jak bardzo skrzywdziłam najbliższą mi osobę, a co najważniejsze, że rozwód będzie kolejnym jeszcze gorszym grzechem.
Mąż ma radykalne poglądy co do zdrady, już zapowiedział, że to koniec naszego małżeństwa. Po długich przemyśleniach i dylematach, mieszkając bez niego doszłam jednak do wniosku, że kocham go i jest całym moim światem, nie powinnam dopuścić do rozwodu.
Ponieważ nie rozmawia ze mną, nie odbiera telefonów, nie ma możliwości kontaktu z nim. Przed Wigilią napisałam kartkę z życzeniami w akcie pojednania. Ułamałam opłatek i włożyłam do środka, dopisałam, że w Wigilię myślami będę z nim dzielić się tym opłatkiem, wierzę, że ze względu na ten wyjątkowy dzień przyjmie go. Również dodałam, że Sakrament Małżeństwa jest najwyższą wartością i dokonam wszelkich starań, aby nie doszło do rozwodu.
24 grudnia przekazał mojej koleżance, że mogę sobie wsadzić tę kartkę w d... wiadomo gdzie
Od jakiegoś czasu żarliwie modlę się. W akcie desperacji codziennie odmawiam jednocześnie 3 różne nowenny, litanię do Ducha Świętego i inne modlitwy w intencji pojednania i ocalenia naszego małżeństwa. Tak długo będę kołatać, aż wszyscy Święci będą mieli dosyć mojego kołatania.
Na chwilę obecną pytanie brzmi:
Czy przyznać się mężowi do zdrady? Czy powinnam rzucić taką bombę, która prawdopodobnie zniszczy bezpowrotnie wszystko?
Po drugie jak zwabić męża do poradni małżeńskiej? wielokrotnie mówiłam przed kryzysem, że nie układa nam się, prosiłam , aby udać się po pomoc. Jeżeli wtedy nie zależało mu na tym, to jak go teraz przekonać, kiedy w ogóle nie ma z nim kontaktu?
Proszę o radę

[Jacek-sychar]

Witaj Batjam na naszym forum.

Pisząc staraj się nie podawać szczegółów, które umożliwiłyby rozpoznanie Ciebie.

Witaj Batjam na naszym forum.

Pisząc staraj się nie podawać szczegółów, które umożliwiłyby rozpoznanie Ciebie.

[Batjam987]

Dziękuję za odpowiedź, jednakże oczekiwałam raczej odpowiedzi w innej formie. Poczułam się jakbym przyszła do księgarni z pytaniem: Rozpada mi się małżeństwo, czy poleci mi Pan jakąś lekturę? Tak droga Pani, w naszej ofercie mamy bardzo dużo książek w tym temacie i tutaj zostają wymienione, gorąco polecam.
Nie bardzo rozumiem co się dzieje ze mną, z moim mężem, jak powinnam postąpić w zaistniałej sytuacji, dlaczego mąż tak postępuje i do czego to prowadzi.

Dziękuję za odpowiedź, jednakże oczekiwałam raczej odpowiedzi w innej formie. Poczułam się jakbym przyszła do księgarni z pytaniem: Rozpada mi się małżeństwo, czy poleci mi Pan jakąś lekturę? Tak droga Pani, w naszej ofercie mamy bardzo dużo książek w tym temacie i tutaj zostają wymienione, gorąco polecam.
Nie bardzo rozumiem co się dzieje ze mną, z moim mężem, jak powinnam postąpić w zaistniałej sytuacji, dlaczego mąż tak postępuje i do czego to prowadzi.

[AniN]

Batjam, ja wczoraj wysłuchałam wywiadu radiowego z Jackiem Pulikowskim na temat zdrady, który jest dostępny w internecie. Warto bys przesłuchała ten wywiad. On jest dość długi ok1,5 godziny ale jeden z fragmentów mówi o tym, że o zdradzie powinno się powiedzieć tylko wówczas, gdy zobaczymy, że nasz współmałżonek jest na to gotowy. Na tym etapie, o którym piszesz myślę że możesz zgasić iskierkę, która dałaby Ci szansę na odbudowę małżeństwa.
dawaj sygnały, że chcesz pojednania, że mąż jest dla Ciebie ważny i będziesz walczyła i módl się , bo to najlepsza droga.

Dużo siły i determinacji w walce o małżeństwo oraz rozwoju duchowego w Nowym Roku.
Pozdrawiam.
AniN

Batjam, ja wczoraj wysłuchałam wywiadu radiowego z Jackiem Pulikowskim na temat zdrady, który jest dostępny w internecie. Warto bys przesłuchała ten wywiad. On jest dość długi ok1,5 godziny ale jeden z fragmentów mówi o tym, że o zdradzie powinno się powiedzieć tylko wówczas, gdy zobaczymy, że nasz współmałżonek jest na to gotowy. Na tym etapie, o którym piszesz myślę że możesz zgasić iskierkę, która dałaby Ci szansę na odbudowę małżeństwa.
dawaj sygnały, że chcesz pojednania, że mąż jest dla Ciebie ważny i będziesz walczyła i módl się , bo to najlepsza droga.

Dużo siły i determinacji w walce o małżeństwo oraz rozwoju duchowego w Nowym Roku.
Pozdrawiam.
AniN

[Jacek-sychar]

Batjam

Ja jestem zwolennikiem naukowego podejścia do tematu. Co my wiemy o Twoim małżeństwie? Praktycznie nic. I chcesz od nas konkretnych rad?
Czy gdyby coś Ci dolegało, to na podstawie tak krótkiego opisu zdecydowałabyś się na operację na podstawie opinii lekarza, o którym nie wiesz nic? Który napisał Ci coś na forum internetowym?
Ja wiem, jak wiele złego może uczynić niedobra porada. Dlatego starałem Ci się wskazać kierunek zdobycia wiedzy o Twoim problemie.

Ale poczekaj chwilę, pewnie zaraz ktoś się tutaj pojawi i doradzi co coś konkretniej. Mam nadzieję że i rozsądniej niż ja.

Batjam

Ja jestem zwolennikiem naukowego podejścia do tematu. Co my wiemy o Twoim małżeństwie? Praktycznie nic. I chcesz od nas konkretnych rad?
Czy gdyby coś Ci dolegało, to na podstawie tak krótkiego opisu zdecydowałabyś się na operację na podstawie opinii lekarza, o którym nie wiesz nic? Który napisał Ci coś na forum internetowym?
Ja wiem, jak wiele złego może uczynić niedobra porada. Dlatego starałem Ci się wskazać kierunek zdobycia wiedzy o Twoim problemie.

Ale poczekaj chwilę, pewnie zaraz ktoś się tutaj pojawi i doradzi co coś konkretniej. Mam nadzieję że i rozsądniej niż ja.

[hubcia576]

Batjam987 - witaj na FP SYCHAR.

Prosisz o podpowiedzi co robić, jak decydować i stawiasz trudne pytania.

Jacek zachęcił Cię do pracy własnej, do czytania interesujących pozycji, które mogą pokazać Ci szerszy horyzont - skorzystaj i nie odrzucaj, tylko dlatego, że czego innego oczekiwałaś.

Z pewnością odpowiedzą na Twój post jeszcze inne osoby, może to trochę potrwa i wtedy będzie Ci łatwiej podejmować decyzje w sprawach Twojego życia i znajdziesz odpowiedzi, których potrzebujesz.

Pierwszą i najważniejszą radą jak dla mnie jest - postaraj się uporządkować relację z Panem Bogiem, żeby On był na pierwszym miejscu w Twoim życiu! Zacznij słuchac co do Ciebie mówi, jakie On ma dla Ciebie rady.

Potem dopiero trzeba przechodzić do siebie i męża.

Czy dbasz o fundament małżeństwa?

http://sychar.org/fundament-malzenstwa/

Twoje małżeństwo przeżywa kryzys, rozpada się - musisz zacząć od początku, czyli od znaczenia przysięgi małżeńskiej, od odkrycia czym jest przymierze z Panem Bogiem?

Jesteś na to gotowa? Jakie masz pragnienia?

Batjam987 - witaj na FP SYCHAR.

Prosisz o podpowiedzi co robić, jak decydować i stawiasz trudne pytania.

Jacek zachęcił Cię do pracy własnej, do czytania interesujących pozycji, które mogą pokazać Ci szerszy horyzont - skorzystaj i nie odrzucaj, tylko dlatego, że czego innego oczekiwałaś.

Z pewnością odpowiedzą na Twój post jeszcze inne osoby, może to trochę potrwa i wtedy będzie Ci łatwiej podejmować decyzje w sprawach Twojego życia i znajdziesz odpowiedzi, których potrzebujesz.

Pierwszą i najważniejszą radą jak dla mnie jest - postaraj się uporządkować relację z Panem Bogiem, żeby On był na pierwszym miejscu w Twoim życiu! Zacznij słuchac co do Ciebie mówi, jakie On ma dla Ciebie rady.

Potem dopiero trzeba przechodzić do siebie i męża.

Czy dbasz o fundament małżeństwa?

http://sychar.org/fundament-malzenstwa/

Twoje małżeństwo przeżywa kryzys, rozpada się - musisz zacząć od początku, czyli od znaczenia przysięgi małżeńskiej, od odkrycia czym jest przymierze z Panem Bogiem?

Jesteś na to gotowa? Jakie masz pragnienia?

[Batjam987]

[Dorota 6]

Batjam987,
jesteś w trudnej sytuacji, bo z jednej strony należy żyć w prawdzie, z drugiej Twój mąż, który cierpi na depresję - nie wiadomo czy udźwignie taką prawdę.
Tak jak radzili moi poprzednicy zacznij zmianę od siebie, warto poczytać fachową literaturę. Jacek często taką proponuje, mi bardzo pomogło czytanie, tam można głębiej spojrzeć na swój problem.
Relacja z Bogiem jest najważniejsza, uwierz mi bez tego się nie da nic zrobić. Czytaj Słowo Boże, szukaj odpowiedzi. Twój mąż jest wierzący, nie chce mi się wierzyć, że będzie dążył do rozwodu.
Najważniejsza jest teraz Twoja postawa, to co będziesz robić i mówić.

Batjam987,
jesteś w trudnej sytuacji, bo z jednej strony należy żyć w prawdzie, z drugiej Twój mąż, który cierpi na depresję - nie wiadomo czy udźwignie taką prawdę.
Tak jak radzili moi poprzednicy zacznij zmianę od siebie, warto poczytać fachową literaturę. Jacek często taką proponuje, mi bardzo pomogło czytanie, tam można głębiej spojrzeć na swój problem.
Relacja z Bogiem jest najważniejsza, uwierz mi bez tego się nie da nic zrobić. Czytaj Słowo Boże, szukaj odpowiedzi. Twój mąż jest wierzący, nie chce mi się wierzyć, że będzie dążył do rozwodu.
Najważniejsza jest teraz Twoja postawa, to co będziesz robić i mówić.

[grzegorz_]

Batjam

Niektórzy faceci potrafią sobie poradzić z informacją o zdradzie, a inni nie potrafią i dla tych wiadomość o zdradzie oznacza albo definitywny koniec związku, albo trwanie w związku i męczenie żony przez kolejne lata wypominaniem.
Generalnie, facetom trudniej przetrawić zdradę niż kobietom.
Ty wiesz lepiej niż my jaki jest Twój mąż i jak może zareagować.

ps. Miedzy podejrzeniami, a pewnością jest spora różnica.

Batjam

Niektórzy faceci potrafią sobie poradzić z informacją o zdradzie, a inni nie potrafią i dla tych wiadomość o zdradzie oznacza albo definitywny koniec związku, albo trwanie w związku i męczenie żony przez kolejne lata wypominaniem.
Generalnie, facetom trudniej przetrawić zdradę niż kobietom.
Ty wiesz lepiej niż my jaki jest Twój mąż i jak może zareagować.

ps. Miedzy podejrzeniami, a pewnością jest spora różnica.

[JolantaElżbieta]

Ja w takiej sytuacji nie mówiłabym, ale trzeba byc konsekwentnym i już nigdy się nie przyznawać, bo Ty oczyścisz sumienie, a mąż będzie to nosił jako brzemię do końca życia. No niestety, czasami trzeba wybrać mniejsze zło. Wbrew wszystkiemu. Bo musisz liczyć się z tym, że mąż odejdzie na zawsze i Twoja zdrada będzie dla niego usprawiedliwieniem. Spowiedź, żal, pokuta, zadośćuczynienie, to konieczność. Ale pokuta w postaci znoszenia mężowskich wypominań przez całe życie, to jednak nie to samo. Zniszczy Ciebie i męża, a małżeństwa i tak nie odbudujecie.

Ja w takiej sytuacji nie mówiłabym, ale trzeba byc konsekwentnym i już nigdy się nie przyznawać, bo Ty oczyścisz sumienie, a mąż będzie to nosił jako brzemię do końca życia. No niestety, czasami trzeba wybrać mniejsze zło. Wbrew wszystkiemu. Bo musisz liczyć się z tym, że mąż odejdzie na zawsze i Twoja zdrada będzie dla niego usprawiedliwieniem. Spowiedź, żal, pokuta, zadośćuczynienie, to konieczność. Ale pokuta w postaci znoszenia mężowskich wypominań przez całe życie, to jednak nie to samo. Zniszczy Ciebie i męża, a małżeństwa i tak nie odbudujecie.

[kinia]

Ja myślę ,że warto powiedzieć prawdę jeżeli chcesz zbudować swoje małżeństwo.
Kłamstwo jednak bardzo męczy i prędzej czy później wychodzi.
Mąż nawet jeżeli nie ma twardych dowodów i "tylko " podejrzewa też nie zazna spokoju.
A to ,że go zdradziłaś on po prostu czuje , bo takie osoby inaczej się zachowują i mimo wszystko to jego podejrzenie z czegoś się bierze.

Ale to będzie tylko Twoja decyzja i musisz ją podjąć b.świadomie.

Będę się za Was modlić.

Ja myślę ,że warto powiedzieć prawdę jeżeli chcesz zbudować swoje małżeństwo.
Kłamstwo jednak bardzo męczy i prędzej czy później wychodzi.
Mąż nawet jeżeli nie ma twardych dowodów i "tylko " podejrzewa też nie zazna spokoju.
A to ,że go zdradziłaś on po prostu czuje , bo takie osoby inaczej się zachowują i mimo wszystko to jego podejrzenie z czegoś się bierze.

Ale to będzie tylko Twoja decyzja i musisz ją podjąć b.świadomie.

Będę się za Was modlić.

[JolantaElżbieta]

[GregAN]

[Batjam987]

Dziękuję wam wszystkim za wypowiedzi. Pomimo tego, że punkt widzenia na temat powiedzenia o zdradzie był różny, wszystkie były poparte mocnymi, sensownymi argumentami, które dają do myślenia. W myśl chcesz zmieniać świat zacznij od siebie, jeżeli koniecznym będzie powiedzenie prawdy zrobię to, wezmę na klatę winę bez jakiegokolwiek obtłumaczania się, że była to konsekwencja również jego zachowania. Powiem- moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Jednakże co nam będzie po tej prawdzie, jeżeli nie wytrzyma i np. popełni samobójstwo? Mówił mi na początku, że myślał aby się zabić. Czy lepiej nieść ten krzyż (tajemnicę) w samotności, czy lepiej żyć z poczuciem, że się zabiło najbliższą osobę, ale przecież w imię prawdy.
To chyba odwieczne pytanie na które nie można jednoznacznie odpwiedzieć- Czy cel uświęca środki?

Dziękuję wam wszystkim za wypowiedzi. Pomimo tego, że punkt widzenia na temat powiedzenia o zdradzie był różny, wszystkie były poparte mocnymi, sensownymi argumentami, które dają do myślenia. W myśl chcesz zmieniać świat zacznij od siebie, jeżeli koniecznym będzie powiedzenie prawdy zrobię to, wezmę na klatę winę bez jakiegokolwiek obtłumaczania się, że była to konsekwencja również jego zachowania. Powiem- moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Jednakże co nam będzie po tej prawdzie, jeżeli nie wytrzyma i np. popełni samobójstwo? Mówił mi na początku, że myślał aby się zabić. Czy lepiej nieść ten krzyż (tajemnicę) w samotności, czy lepiej żyć z poczuciem, że się zabiło najbliższą osobę, ale przecież w imię prawdy.
To chyba odwieczne pytanie na które nie można jednoznacznie odpwiedzieć- Czy cel uświęca środki?