[K_]

...

...

[Kapitan]

No to Tusiu jest nas przynajmniej dwoje...
Dla mnie zawsze Święta Bożego Narodzenia były bardzo ważne i rodzinne. Dla mnie bolesne jest, że moja żona z dziećmi spędzi te zbliżające się święta w gronie swojej rodziny, która egoistycznie rozbijała naszą rodzinę. To także moje pierwsze samotne święta i obawiam się ich podobnie. Ale myślę, że ten adwent przygotowuje nas do Bożego Narodzenia także w naszej konkretnej sytuacji. Skoro (choć z obawą) ale już o tym myślimy, to przygotowujemy się do samotnych świąt. Moja recepta to oddalić od siebie myśli, jak tam dobrze się bawi moja żona... Grunt to dobry plan

No to Tusiu jest nas przynajmniej dwoje...
Dla mnie zawsze Święta Bożego Narodzenia były bardzo ważne i rodzinne. Dla mnie bolesne jest, że moja żona z dziećmi spędzi te zbliżające się święta w gronie swojej rodziny, która egoistycznie rozbijała naszą rodzinę. To także moje pierwsze samotne święta i obawiam się ich podobnie. Ale myślę, że ten adwent przygotowuje nas do Bożego Narodzenia także w naszej konkretnej sytuacji. Skoro (choć z obawą) ale już o tym myślimy, to przygotowujemy się do samotnych świąt. Moja recepta to oddalić od siebie myśli, jak tam dobrze się bawi moja żona... Grunt to dobry plan

[hubcia576]

[Bety]

ostatnio usłyszałam na kazaniu, że gdy dobrze przeżyje się Adwent, to Święta nie mogą być smutne i trudne. Dobrze przeżyty Adwent gwarantuje brak rozczarowania Świętami.
Cos w tym jest.

Na pewno jest inaczej bez małżonka/i- inaczej. Może warto sobie dać szansę na przeżycie "inaczej", z nastawieniem, że otworzę się pozytywnie na to "inaczej".

Mi podoba się ostatnio powiedzenie prezydenta Ameryki J.F. Kenndyego "Nie pytaj, co Ameryka może zrobic dla ciebie, ale co ty możesz zrobic dla Ameryki".
Nie pytam, co ktoś może zrobić dla mnie , żeby święta były udane, ale co ja mogę zrobić dla innych.

ostatnio usłyszałam na kazaniu, że gdy dobrze przeżyje się Adwent, to Święta nie mogą być smutne i trudne. Dobrze przeżyty Adwent gwarantuje brak rozczarowania Świętami.
Cos w tym jest.

Na pewno jest inaczej bez małżonka/i- inaczej. Może warto sobie dać szansę na przeżycie "inaczej", z nastawieniem, że otworzę się pozytywnie na to "inaczej".

Mi podoba się ostatnio powiedzenie prezydenta Ameryki J.F. Kenndyego "Nie pytaj, co Ameryka może zrobic dla ciebie, ale co ty możesz zrobic dla Ameryki".
Nie pytam, co ktoś może zrobić dla mnie , żeby święta były udane, ale co ja mogę zrobić dla innych.

[Kari]

W zeszłym roku któraś z opuszczonych żon (przepraszam, że nie pamiętam kto) właśnie tak zrobiła, jak pisze Bety. Zamiast zamartwiać się, że jest w Święta bez męża zorganizowała wigilię dla równie samotnych osób. Uważam,że to dobry pomysł, żeby zadbać o innych, obdarować ich miłością i życzliwością, a przy okazji zostać obdarowanym...

W zeszłym roku któraś z opuszczonych żon (przepraszam, że nie pamiętam kto) właśnie tak zrobiła, jak pisze Bety. Zamiast zamartwiać się, że jest w Święta bez męża zorganizowała wigilię dla równie samotnych osób. Uważam,że to dobry pomysł, żeby zadbać o innych, obdarować ich miłością i życzliwością, a przy okazji zostać obdarowanym...

[Dabo]

[Kapitan]

[AniN]

Ode mnie mąż wyprowadził się cztery dni temu. Wszystko jest świeże. Patrzę na rozpacz i tęsknotę dzieci, chociaż trzeba mu przyznać że codziennie odwozi młodsze do szkoły. Starsze są bardzo zranione, traktują go z dystansem lub ignorują, syn odrzucił go zupełnie.
Jednak za chwilę Mikołajki , a potem Święta przerażają mnie. Zaproponowałam, żeby był z nami na Wigilii, ale powiedział, że nie wie jeszcze co zrobi. I tu znowu ból, bo mój mąż uzależnia swoją decyzję od decyzji Kowalskiej, która zresztą też porzuciła męża i dwoje małych dzieci.

Muszę cierpliwie czekać na decyzję, żeby dzieciom nie robić zbędnych obietnic, ale wymyśliłam sobie, że jeśli będzie z nami to zrobię Wigilie w domu jak zawsze. Jeśli nie będzie chciał być to pojadę do siostry, ale boję się że zepsujemy naszym płaczem Jej rodzinie Święta.
Myślę jednak, że obecność osób bliskich pomoże przetrwać każdemu, kto jest w podobnej sytuacji ten trudny moment.
Dla mnie i moich dzieci Święta Bożego Narodzenia chyba już zawsze będą kojarzyć się z odejściem męża, a pusty talerz na wigilijnym stole już zawsze będzie jego.
Tak trudno to udźwignąć, ale po coś to doświadczenie zostało nam dane.

Życzę mojej rodzinie i wszystkim Sycharkom, byśmy do stołu wigilijnego duchowo zasiedli z Jezusem i Jego Rodziną. Wtedy damy radę i znajdziemy radość świętowania.

Ode mnie mąż wyprowadził się cztery dni temu. Wszystko jest świeże. Patrzę na rozpacz i tęsknotę dzieci, chociaż trzeba mu przyznać że codziennie odwozi młodsze do szkoły. Starsze są bardzo zranione, traktują go z dystansem lub ignorują, syn odrzucił go zupełnie.
Jednak za chwilę Mikołajki , a potem Święta przerażają mnie. Zaproponowałam, żeby był z nami na Wigilii, ale powiedział, że nie wie jeszcze co zrobi. I tu znowu ból, bo mój mąż uzależnia swoją decyzję od decyzji Kowalskiej, która zresztą też porzuciła męża i dwoje małych dzieci.

Muszę cierpliwie czekać na decyzję, żeby dzieciom nie robić zbędnych obietnic, ale wymyśliłam sobie, że jeśli będzie z nami to zrobię Wigilie w domu jak zawsze. Jeśli nie będzie chciał być to pojadę do siostry, ale boję się że zepsujemy naszym płaczem Jej rodzinie Święta.
Myślę jednak, że obecność osób bliskich pomoże przetrwać każdemu, kto jest w podobnej sytuacji ten trudny moment.
Dla mnie i moich dzieci Święta Bożego Narodzenia chyba już zawsze będą kojarzyć się z odejściem męża, a pusty talerz na wigilijnym stole już zawsze będzie jego.
Tak trudno to udźwignąć, ale po coś to doświadczenie zostało nam dane.

Życzę mojej rodzinie i wszystkim Sycharkom, byśmy do stołu wigilijnego duchowo zasiedli z Jezusem i Jego Rodziną. Wtedy damy radę i znajdziemy radość świętowania.

[JolantaElżbieta]

[kenya]

[JolantaElżbieta]

[Tusia1987]

Rzeczy mojego męża nadal są w naszym mieszkaniu... Nie czekam aż je weźmie.... Naiwnie czekam aż do mnie wróci.... NAIWNIE... Być może ale wierzę, że Pan Bóg przemieni Jego serce.... Nasze wspólne zdjęcia wiszą na ścianie... Czas się zatrzymał.... Najgorszy mój błąd??? Oglądałam nasz film ostatnio ze ślubu... Wodospad łez.... :(

Też się boję jak AniN że komuś popsuje święta swoją rozpaczą...
Dlatego zastanawiam się czy nie wyjechać gdzieś na Wigilię... Wypłakać się w samotności... :(

Rzeczy mojego męża nadal są w naszym mieszkaniu... Nie czekam aż je weźmie.... Naiwnie czekam aż do mnie wróci.... NAIWNIE... Być może ale wierzę, że Pan Bóg przemieni Jego serce.... Nasze wspólne zdjęcia wiszą na ścianie... Czas się zatrzymał.... Najgorszy mój błąd??? Oglądałam nasz film ostatnio ze ślubu... Wodospad łez.... :(

Też się boję jak AniN że komuś popsuje święta swoją rozpaczą...
Dlatego zastanawiam się czy nie wyjechać gdzieś na Wigilię... Wypłakać się w samotności... :(

[JolantaElżbieta]

[hubcia576]