[Mirela]

[DHL1]

[moc nadziei]

ja nie wiem czy w ogóle moja odpowiedź poniżej może odnosić sie do Twojej sytuacji.
nie śmiem decydować.

ale w okresie gdy sama borykałam się (i momentami dalej się borykam) z czymś, co mnie przerastało i bardzo bolało, to ofiarowywałam swoje cierpienie za jego sprawcę. W intencji sprawcy.
mogę tylko powiedzieć, że wtedy trwanie w czymś trudnym nabiera innego wymiaru.
Sama decyzja o takiej intencji w jakiś sposób przemienia mnie. Zwłaszcza, że na początku musiałam przełamać wewnętrzny opór, by ją podjąć.

to zapewne sprawy i skale nieporównywalne - moja i Twoja.
więc potraktuj to jako dygresję.

ja nie wiem czy w ogóle moja odpowiedź poniżej może odnosić sie do Twojej sytuacji.
nie śmiem decydować.

ale w okresie gdy sama borykałam się (i momentami dalej się borykam) z czymś, co mnie przerastało i bardzo bolało, to ofiarowywałam swoje cierpienie za jego sprawcę. W intencji sprawcy.
mogę tylko powiedzieć, że wtedy trwanie w czymś trudnym nabiera innego wymiaru.
Sama decyzja o takiej intencji w jakiś sposób przemienia mnie. Zwłaszcza, że na początku musiałam przełamać wewnętrzny opór, by ją podjąć.

to zapewne sprawy i skale nieporównywalne - moja i Twoja.
więc potraktuj to jako dygresję.

[Mirela]

Cytat:

[quote="DHL1"] Mirela napisał/a: milczenie nie musi oznaczać aprobaty... A ja bym tak daleko nie wybiegał z myślami.

To nie wybieganie myślami, to spostrzeżenie z doświadczenia ,że nie dla każdego milczenie może oznaczać to co dla Ciebie.

Cytat:

Powstaje pytanie... czy ja mam jakikolwiek jeszcze honor słysząc to -udawać że co nie słyszę?? nie widzę?? nie czuje co jest grane???

Czy wiążesz brak honoru z tłumieniem emocji? A honor konkretnie co oznacza dla Ciebie?

Czy Norbercie zawsze uważasz ,że każde odejście jest brakiem trwania w przysiędze małżeńskiej? A konkretnie Twoje...? Moim zdaniem powinieneś odpowiedzieć sobie sam.
Kiedyś pytałam siebie o ewentualność separacji. Nawet w konfesjonale o niej rozmawiałam... Są decyzję , które trzeba podjąć samemu bez szukania przytaknięcia...

Tytuł Twojego tematu "Sens trwania tylko w czym?" jest trafny, podobne zadawałam sobie również. Odpowiedź pierwszą jaką osobiście znalazłam, to :sens trwania jest niezależny od sytuacji - zawsze w Bogu. Ten kierunek spojrzenia zmienił całe moje podejście do sytuacji... Nie podjęłam decyzji o separacji , dziś nie żałuje tej decyzji, była trafna w 100%.
I to co ważne w podejmowaniu decyzji- odpowiednie predyspozycje do jej podjęcia.


Norbercie , życzę Ci wszystkiego co najlepsze, co Boże - pokój , radość, mądrość , wierzę ,że znajdziesz właściwą odpowiedź dla Ciebie.
"Tam dom Twój , gdzie serce Twoje", Ty wiesz najlepiej przy czym ono trwa i do czego się skłania.

+ pamiętam..., pozdrawiam

Cytat:

[quote="DHL1"] Mirela napisał/a: milczenie nie musi oznaczać aprobaty... A ja bym tak daleko nie wybiegał z myślami.

To nie wybieganie myślami, to spostrzeżenie z doświadczenia ,że nie dla każdego milczenie może oznaczać to co dla Ciebie.

Cytat:

Powstaje pytanie... czy ja mam jakikolwiek jeszcze honor słysząc to -udawać że co nie słyszę?? nie widzę?? nie czuje co jest grane???

Czy wiążesz brak honoru z tłumieniem emocji? A honor konkretnie co oznacza dla Ciebie?

Czy Norbercie zawsze uważasz ,że każde odejście jest brakiem trwania w przysiędze małżeńskiej? A konkretnie Twoje...? Moim zdaniem powinieneś odpowiedzieć sobie sam.
Kiedyś pytałam siebie o ewentualność separacji. Nawet w konfesjonale o niej rozmawiałam... Są decyzję , które trzeba podjąć samemu bez szukania przytaknięcia...

Tytuł Twojego tematu "Sens trwania tylko w czym?" jest trafny, podobne zadawałam sobie również. Odpowiedź pierwszą jaką osobiście znalazłam, to :sens trwania jest niezależny od sytuacji - zawsze w Bogu. Ten kierunek spojrzenia zmienił całe moje podejście do sytuacji... Nie podjęłam decyzji o separacji , dziś nie żałuje tej decyzji, była trafna w 100%.
I to co ważne w podejmowaniu decyzji- odpowiednie predyspozycje do jej podjęcia.


Norbercie , życzę Ci wszystkiego co najlepsze, co Boże - pokój , radość, mądrość , wierzę ,że znajdziesz właściwą odpowiedź dla Ciebie.
"Tam dom Twój , gdzie serce Twoje", Ty wiesz najlepiej przy czym ono trwa i do czego się skłania.

+ pamiętam..., pozdrawiam

[grzegorz_]

Norbert
Żyjesz w układzie. Nie ty jeden zresztą.
Żyjesz w nim, bo masz nadzieję, że kiedyś stanie się cud.
Żona akceptuje ten układ pewnie z innych (jej znanych) powodów.
Nic tu do rzeczy nie ma honor.
Jeśli się na to popatrzy "świecko" to to nie ma sensu, ale zarówno dla Ciebie
jak i dla żony religia ma znaczenie więc trwacie.
Oczywiste, choć bynajmniej nie proste.

Norbert
Żyjesz w układzie. Nie ty jeden zresztą.
Żyjesz w nim, bo masz nadzieję, że kiedyś stanie się cud.
Żona akceptuje ten układ pewnie z innych (jej znanych) powodów.
Nic tu do rzeczy nie ma honor.
Jeśli się na to popatrzy "świecko" to to nie ma sensu, ale zarówno dla Ciebie
jak i dla żony religia ma znaczenie więc trwacie.
Oczywiste, choć bynajmniej nie proste.

[Filomena]

Pytanie, czy Bóg chce, żebyśmy żyli w układach...

Norbert, masz równanie z kilkoma niewiadomymi:

intencje żony odnośnie trwania
ocena waszego układu przez dzieci
ocena waszego układu przez rodzinę żony

Powiedzmy, że swoje intencje i ocenę układu znasz

Zona może trwać bo: normy religijne, wygoda, lęk przed zmianą, być może jednak dobrze ukrywane uczucie do Ciebie, tak ukrywane, że nawet sama o nim zapomniała.
Dzieci mogą chcieć oczyszczenia atmosfery, bo widzą układ lub wolą układ, bo boją się zmiany
Rodzina żony może chcieć, żeby to się "jakoś" rozwiązało, albo zniknęło z pola widzenia: tzn. niech on w końcu podejmie decyzję vs. przestań być naszym wyrzutem sumienia, bo to i tak nic nie zmieni, więc zamiećmy pod dywan, być może jednak cicho cierpi na widok tego, co się z Wami dzieje i żyje w poczuciu bezsilności.

Co do Ciebie - sam wiesz najlepiej. Oceń może prawdopodobieństwo każdego ze scenariuszy, chociaż mam wrażenie, że podjąłeś już decyzję.

Pytanie, czy Bóg chce, żebyśmy żyli w układach...

Norbert, masz równanie z kilkoma niewiadomymi:

intencje żony odnośnie trwania
ocena waszego układu przez dzieci
ocena waszego układu przez rodzinę żony

Powiedzmy, że swoje intencje i ocenę układu znasz

Zona może trwać bo: normy religijne, wygoda, lęk przed zmianą, być może jednak dobrze ukrywane uczucie do Ciebie, tak ukrywane, że nawet sama o nim zapomniała.
Dzieci mogą chcieć oczyszczenia atmosfery, bo widzą układ lub wolą układ, bo boją się zmiany
Rodzina żony może chcieć, żeby to się "jakoś" rozwiązało, albo zniknęło z pola widzenia: tzn. niech on w końcu podejmie decyzję vs. przestań być naszym wyrzutem sumienia, bo to i tak nic nie zmieni, więc zamiećmy pod dywan, być może jednak cicho cierpi na widok tego, co się z Wami dzieje i żyje w poczuciu bezsilności.

Co do Ciebie - sam wiesz najlepiej. Oceń może prawdopodobieństwo każdego ze scenariuszy, chociaż mam wrażenie, że podjąłeś już decyzję.

[DHL1]

[Filomena]

Norbert, widzę, że zrozumiałeś między wierszami

Norbert, widzę, że zrozumiałeś między wierszami

[DHL1]

[Monsia]

Hmmm tak czytam i czytam twoje posty DHL1 i nie wiem ile masz lat, nie wiem jak dlugo jestescie malzenstwem, nie wiem jak bardzo, jak dlugo i w jaki sposob utrudniales jej zycie poniewaz piszesz ze tez byles dobre ziolko.
Slyszales o karze doczesnej tu na ziemi?
Ja mysle ze twoja zona nosi w sobie wielka rane, ktora zamknela jej serce na ciebie. Bog zmrozil jej serce abys ty zmiekł i zrozumial swoje bledy no i oczywiscie pocierpial. Mysle ze to twoja kara doczesna musisz pocierpiec.Kazdy grzech ciagnie za soba kare.
Jesli cierpisz to podziekuj Bogu za mozliwosc odkupienia swoich win wobec zony. Oddaj to cierpienie w modlitwie za was: Panie Jezu łącząc sie z twoją bolesną męką ofiaruje ci moje duchowe cierpienie w intencji mojego malzenstwa aby znow bylo dobre.
Przepraszam za bledy i brak polskich liter ale pisze z telefonu.
Zapytaj kiedys zony jaka rane trzyma w sobie czym najbardziej ja zraniles, niech ci nawet to wykrzyczy a ty wysluchaj bez slowa. Powiedz ze chcesz jej to wszystko wynagrodzic aby poczula sie szczesliwa u twego boku.
Pozdrawiam

Hmmm tak czytam i czytam twoje posty DHL1 i nie wiem ile masz lat, nie wiem jak dlugo jestescie malzenstwem, nie wiem jak bardzo, jak dlugo i w jaki sposob utrudniales jej zycie poniewaz piszesz ze tez byles dobre ziolko.
Slyszales o karze doczesnej tu na ziemi?
Ja mysle ze twoja zona nosi w sobie wielka rane, ktora zamknela jej serce na ciebie. Bog zmrozil jej serce abys ty zmiekł i zrozumial swoje bledy no i oczywiscie pocierpial. Mysle ze to twoja kara doczesna musisz pocierpiec.Kazdy grzech ciagnie za soba kare.
Jesli cierpisz to podziekuj Bogu za mozliwosc odkupienia swoich win wobec zony. Oddaj to cierpienie w modlitwie za was: Panie Jezu łącząc sie z twoją bolesną męką ofiaruje ci moje duchowe cierpienie w intencji mojego malzenstwa aby znow bylo dobre.
Przepraszam za bledy i brak polskich liter ale pisze z telefonu.
Zapytaj kiedys zony jaka rane trzyma w sobie czym najbardziej ja zraniles, niech ci nawet to wykrzyczy a ty wysluchaj bez slowa. Powiedz ze chcesz jej to wszystko wynagrodzic aby poczula sie szczesliwa u twego boku.
Pozdrawiam

[Monsia]

Acha i moze przestan myslec o sobie tylko zastanow sie co ona czuje, moze ona tez bardzo cierpi. Nie patrz na jej zle zachowanie tylko spojrz na nia z innej strony, zainteresuj sie jej bolem, jej cierpieniem. Moze musisz wreszcie zdobyc sie na odwage i szczerze powiedziec jej co czujesz i zapytaj o jej cierpienie. Czasami trzeba zapomniec o sobie a pomyslec o drugiej osobie.
Moze musisz przed dziecmi i zona przeprosic za wszystko i pragniesz odmienic wasza rodzine. Tylko prawda wyzwala.
Powodzenia

Acha i moze przestan myslec o sobie tylko zastanow sie co ona czuje, moze ona tez bardzo cierpi. Nie patrz na jej zle zachowanie tylko spojrz na nia z innej strony, zainteresuj sie jej bolem, jej cierpieniem. Moze musisz wreszcie zdobyc sie na odwage i szczerze powiedziec jej co czujesz i zapytaj o jej cierpienie. Czasami trzeba zapomniec o sobie a pomyslec o drugiej osobie.
Moze musisz przed dziecmi i zona przeprosic za wszystko i pragniesz odmienic wasza rodzine. Tylko prawda wyzwala.
Powodzenia

[Monsia]

Czesto kobiety przez lata kumuluja w sobie urazy i niezapominaja zadnej.Wszystko pamietaja. Niektore znosza je przez lata tylko dla dzieci a potem jak dzieci dorastaja zostawiaja mezow. Znam wiele takich przypadkow. Mezczyzni mysla ze mozna przez cale zycie robic zle a potem zdziwko, dzieci duze a zona sie wyprowadza i czesto zostaja sami na starosc na wlasne zyczenie.
Wiec mysle ze zona trzyma w sobie te zadane przez ciebie rany a ty moze nawet nie masz pojecia o tym.
Czuje wielki zal.
Jak nie zapytasz nigdy sie nie dowiesz.
Ok z mojej strony na razie wystarczy.

Czesto kobiety przez lata kumuluja w sobie urazy i niezapominaja zadnej.Wszystko pamietaja. Niektore znosza je przez lata tylko dla dzieci a potem jak dzieci dorastaja zostawiaja mezow. Znam wiele takich przypadkow. Mezczyzni mysla ze mozna przez cale zycie robic zle a potem zdziwko, dzieci duze a zona sie wyprowadza i czesto zostaja sami na starosc na wlasne zyczenie.
Wiec mysle ze zona trzyma w sobie te zadane przez ciebie rany a ty moze nawet nie masz pojecia o tym.
Czuje wielki zal.
Jak nie zapytasz nigdy sie nie dowiesz.
Ok z mojej strony na razie wystarczy.

[RozmyteSerce]

Ja wiem dzisiaj po sobie, ze bym wolal tkwic w obojetnosci i odseparowaniu, niz zyc samotnie. U mnie mija juz 64 dzien odkad moja zona sie wyprowadzila, zabierajac nasza coreczke, 64 dzien z troche ponad roku stazu malzenskiego.

Kazdy dzien, ktory uplywa, jest dziwnym dniem, wiedzac, ze mozna bylo nadal byc blisko...

Ale wiem, ze o milosc nie mozna blagac i prosic. Jak probowalem odzyskac moja zone bedac znow dla niej, a decydujac sie na powrot do Niemiec bez niej, znajac jej zdanie(nie chce naprawiac, bo jest za pozno) i ogromny mur, ktory wybudowala miedzy nami, powiedzialem, ze bede czekal i bede dla niej, jezeli ktoregos dnia sie dowie, ze mnie jednak kochala i kocha...
Nie blagam jej o nic, bo bym mial wyrzuty sumienia, ze zmusilem, nie przekupuje niejasnymi obietnicami, zeby nie bylo, ze tylko dla obietnic ze mna jest. Jezeli wroci, to wroci, bo sama bedzie tego chciala. Juz jej pokazalem czesc zmian i siebie zupelnie innego, ale na odleglosc, a Nas dzieli ponad 1000km niczego juz nie pokaze wiecej.

Ja wiem dzisiaj po sobie, ze bym wolal tkwic w obojetnosci i odseparowaniu, niz zyc samotnie. U mnie mija juz 64 dzien odkad moja zona sie wyprowadzila, zabierajac nasza coreczke, 64 dzien z troche ponad roku stazu malzenskiego.

Kazdy dzien, ktory uplywa, jest dziwnym dniem, wiedzac, ze mozna bylo nadal byc blisko...

Ale wiem, ze o milosc nie mozna blagac i prosic. Jak probowalem odzyskac moja zone bedac znow dla niej, a decydujac sie na powrot do Niemiec bez niej, znajac jej zdanie(nie chce naprawiac, bo jest za pozno) i ogromny mur, ktory wybudowala miedzy nami, powiedzialem, ze bede czekal i bede dla niej, jezeli ktoregos dnia sie dowie, ze mnie jednak kochala i kocha...
Nie blagam jej o nic, bo bym mial wyrzuty sumienia, ze zmusilem, nie przekupuje niejasnymi obietnicami, zeby nie bylo, ze tylko dla obietnic ze mna jest. Jezeli wroci, to wroci, bo sama bedzie tego chciala. Juz jej pokazalem czesc zmian i siebie zupelnie innego, ale na odleglosc, a Nas dzieli ponad 1000km niczego juz nie pokaze wiecej.

[DHL1]