[misio312]

[GregAN]

[mare1966]

Misior napisał :

Cytat:

i że koleżanki i otoczenie, które mnie nawet na oczy nie widziało i zna mnie tylko z jej relacji, upewnia ją w tym wyborze. Teraz wyobraźcie sobie sytuację, kiedy dziewczyna spotyka się / rozmawia z koleżankami, że ma problemy z mężem i jest on X i Y, i chce od niego odejść: koleżanki, rzecz jasna, są "wyrozumiałe" i zapewnią jej "wsparcie w tym trudnym okresie"...

Myślę , że tymi "koleżankami" możemy być czasem
i "my sami" .
W końcu też znamy relacje zawsze TYLKO jednej strony .

Ale oczywiście masz rację , niestety panie z przyczyn naturalnych
biją w tym "wsparciu" facetów na głowę .

Nie spotkałem się z wpisem : "kochany ,
jestem z tobą , albo jesteśmy z tobą" . :

Kobieta ślub bierze w pojedynkę ,
ale rozwodzi się "stadnie" , zwykle .

Misior napisał :

Cytat:

i że koleżanki i otoczenie, które mnie nawet na oczy nie widziało i zna mnie tylko z jej relacji, upewnia ją w tym wyborze. Teraz wyobraźcie sobie sytuację, kiedy dziewczyna spotyka się / rozmawia z koleżankami, że ma problemy z mężem i jest on X i Y, i chce od niego odejść: koleżanki, rzecz jasna, są "wyrozumiałe" i zapewnią jej "wsparcie w tym trudnym okresie"...

Myślę , że tymi "koleżankami" możemy być czasem
i "my sami" .
W końcu też znamy relacje zawsze TYLKO jednej strony .

Ale oczywiście masz rację , niestety panie z przyczyn naturalnych
biją w tym "wsparciu" facetów na głowę .

Nie spotkałem się z wpisem : "kochany ,
jestem z tobą , albo jesteśmy z tobą" . :

Kobieta ślub bierze w pojedynkę ,
ale rozwodzi się "stadnie" , zwykle .

[Dabo]

[silverado]

[GregAN]

[mare1966]

Silverado ,

Cytat:

no... powiedz to mojej żonie..... jestem uosobieniem wszelkiego zła itp.... owszem, swoje za uszami mam i to pewnie nie mało... lecz zawsze mozna było powiedzieć- hola.... albo sie zmieniasz kochasiu albo ja spadam... a tu nic..... nagle obuchem w łeb

twojej żonie , mojej żonie , wielu żonom i wielu mężom
to taki TYP "cichej wody" .

Silverado ,

Cytat:

no... powiedz to mojej żonie..... jestem uosobieniem wszelkiego zła itp.... owszem, swoje za uszami mam i to pewnie nie mało... lecz zawsze mozna było powiedzieć- hola.... albo sie zmieniasz kochasiu albo ja spadam... a tu nic..... nagle obuchem w łeb

twojej żonie , mojej żonie , wielu żonom i wielu mężom
to taki TYP "cichej wody" .

[grzegorz_]

Taka refleksja panowie mi sie nasuneła.
Gdy kobieta się wyloguje ze związku to facet widzi w tym swoją (przynajmniej czesciową ) winę, gdy facet się wyloguje, to kobiecie się trudno przyznać , że ma w tym jakiś udział...

Taka refleksja panowie mi sie nasuneła.
Gdy kobieta się wyloguje ze związku to facet widzi w tym swoją (przynajmniej czesciową ) winę, gdy facet się wyloguje, to kobiecie się trudno przyznać , że ma w tym jakiś udział...

[Filomena]

Oj Panowie, generalizowanie własnych doświadczeń?

Wedle mnie, ten, kto rozwala ostatecznie związek, niezależnie od płci, chce uwspólnić odpowiedzialność - dlatego my się rozwodzimy, nie ja chcę się rozwieść z mężem/żoną, co do umiejscawiania winnego - naturalna ludzka skłonność - chronić swoje ego, ja odchodzę, bo to zła kobieta/zły mężczyzna był, a ja jako ten niewinny baranek/owieczka poszedłem/poszłam spowiednika/spowiedniczki szukać. Ona/on to spijał z mych ust wszelkie skargi na wstrętnego małżonka, który to nie rozumie, nie docenia, nie jest wystarczająco dyspozycyjny dla rodziny, nie lubi mojego psa, kota, patyczaków, woli schabowego od gulaszu itp. I w tenże sposób odnalazłam/em moje słońce nowe, co to mi świecić będzie do najbliższego spadku poziomu dopaminy, a potem to już czerwony olbrzym wypala resztki paliwa, mgławica się robi, a na koniec garbate karzełki: biały i czarny.

Oj Panowie, generalizowanie własnych doświadczeń?

Wedle mnie, ten, kto rozwala ostatecznie związek, niezależnie od płci, chce uwspólnić odpowiedzialność - dlatego my się rozwodzimy, nie ja chcę się rozwieść z mężem/żoną, co do umiejscawiania winnego - naturalna ludzka skłonność - chronić swoje ego, ja odchodzę, bo to zła kobieta/zły mężczyzna był, a ja jako ten niewinny baranek/owieczka poszedłem/poszłam spowiednika/spowiedniczki szukać. Ona/on to spijał z mych ust wszelkie skargi na wstrętnego małżonka, który to nie rozumie, nie docenia, nie jest wystarczająco dyspozycyjny dla rodziny, nie lubi mojego psa, kota, patyczaków, woli schabowego od gulaszu itp. I w tenże sposób odnalazłam/em moje słońce nowe, co to mi świecić będzie do najbliższego spadku poziomu dopaminy, a potem to już czerwony olbrzym wypala resztki paliwa, mgławica się robi, a na koniec garbate karzełki: biały i czarny.

[Orsz]

Misiaczku, piszesz takie dyrdymały, że aż mnie skręca. Ale nie martw się, jakie ja głupoty czasem wygaduję, jakie moje myślenie jest emocjonalne. To nic. Nie oceniam Ciebie, inteligentny gość jesteś, o prawdę chodzi. Dydrymał warto nazwać dyrdymałem i go rzucić w pieriuny.
To co piszesz jaka jest Twoja żona... A jaka moja była, jaka jest? Wnikam i nigdy tego nie zgłębię. Nawet jak mi teraz prawdę o sobie mówi. Od niedawna. A przecież wcześniej też jej święcie wierzyłem i snułem koncepcje jej osbowości, naszej sytuacji, diabli wiedzą czego. Mówię o tym jak już zdrada wyszła na jaw.
Wszyscy jesteśmy ułomnymi ludźmi. Chcemy dobrze wychodzi źle. To jest prawda o człowieku. Dotyczy wszystkich bez wyjatku a co dopiero tych zatopionych w cieżkich grzechach śmiertelnych. Marzenie o czymkolwiek w sytuacji braku Boga w życiu musi być na nas (ponoć katolików) idiotyzmem. Ja to już wiem. I naprawdę to mi wystarczy. Jestem w najlepszym razie ZEREM i tylko idać do spowiedzi, komuni odtajam przed Bogiem. A przed ludzmi? Co Bóg da. Czy powinienem to pisać? Być może nie, ale tak jak mówiłem... skręcało mnie. Boleje nad Twoja biedą misiaczku.
Nie znamy się. Więc w sumie można by powiedzieć, że mogłoby mi wisieć. I taka jest prawda. Po jutrze nie będę o Tobie pamietał. Ale jesteś w mojej koncepcji stanu społęczeństwa takim typowym produktem współczesnej polskiej rzeczywistości, niby katolickiej. Ciekawie piszesz, opowiadasz. Wczuwam się w to. Widzę podobieństwa do sytuacji z którymi się spotykam osobiście. Sporo schematów można by pewnie wypunktować. A piszę to bo chcę mieć nadzieję, że jak Tobie się uda, to może i innym się uda. Chcę widzieć nadzieje w takich tragediach jak Twoja, jak również w całym tym bajzlu zwanym Polską, czy tam chrześcijańską Europą.
Misiaczku, ogarnij się w końcu. Przestań mamić siebie systemami wartości. Powtarzasz to jak mantrę. Ja też współżyłem przed ślubem i też mi się zdawało, że mam ja, moja żona jakiś system wartości. System to można mieć, tylko wole już windowsa 98 z tamtych lat niż ów mój system, który kochałem i który był taki "wzniosły".
Nie o system tu chodzi. Albo Bóg jest albo go nie ma. A jak Boga nie ma to nie ma i miłości. Tak, wiem, ktoś może mi podać przykłady ofiarnych ludzi, ateistów, ale to za mało.
A my z naszym deserem przed obiadem... Pisałeś o poprzednim związku swojej żony... Jaki tu system Twojej wartości? Zwykłą głupota! Św. Józef Najświętszą Panienkę chciał odprawić. Czemu z niego nie brałeś przykładu? Gdzie Twój instynkt samozachowawczy? Gdzie go zgubiłeś?
Chodzi Ci po głowie ta nieważność małżeństwa... A gdzie Bóg? Gdzie ten "system" wartości? Może jakiś porządek wprowadzić a potem wyrokować o sprawach zasadniczych?
Może pyszny jestem w tych słowach... Tak, ale to tylko dlatego, bo czuję w kościach jak ludzie nadużywają łatwowierności lub słabości sądów biskupich. Jeśli się mylę to przepraszam.
Popełniłeś całą masę błędów ( Ja też ). Nie jesteś ich swiadomy. Nic dziewnego. Ani nie było Boga w życiu, ani mądrych ludzi. A przecież mamy media... Satysfakcjonuje Cię to usprawiedliwienie? Tak, wszyscy możemy się usporawiedliwić, Twoja żona też. Bóg nas usprawiedliwia. Nie ma sensu rozważać co ja myślałem jak pierwszy raz robiłem to ze swoją dziewczyną, obecną żoną. Boga wówczas w moim życiu nie było, reszta jest jakby bez znaczenia. Mogą być za to iluzje systemów.
Kluczem moim zdaniem jest to, że trzeba trwać przy Bogu. Ze wszystkich sił. Ja to teraz czynie, choć skrajnie nieudacznie. Żaden człowiek by tego nie wytrzymał... A Chrystus, mój Pan, Ojciec? Ehhh, niegodny jestem by tak pisać.
Jesteś przy Bogu, czy nie? Do kogo masz pretensje o swój los, cierpienie? Do Boga? Jeśli masz pretensje to w pierwszej kolejności do Niego. To On jest Królem Świata. Powiedz mu to, nie czaj się, nie duś. Powiedz mu, zaprotestuj przed faktem jaką kobietę postawił na Twojej drodze życiowej. Powiedz Mu, że go nienawidzisz. I skonfrontuj swój system z jego miłością. Świat jest naprawdę Jego dziełem. On czyni cuda. Czemu z Twoją żoną go nie czyni? Mogłaby jeszcze dziś do Ciebie wrócić i wpaść w Twoje ramiona. Jeśli coś takiego jej w Twoim sercu na dnie, powiedz to głośno, bo Bóg i tak wszystko widzi.
A jutro możesz iść do spowiedzi. Będziesz miał wszystko wybaczone.
Mało Ci?
Jeśli nie przeskoczysz tego problemu, nie przeskoczysz nic. A może potrzebujesz jeszcze z 50 lub 500 razy upaść? Owszem, czasem uczucie dna pomaga, mam takie wrażenie. Proś Boga by dał Ci czas.
I Chwała Panu!

P.S.
Nie wiem jakim cudem ostatnio z rozkoszą jak kilka lat temu, wchodzę do łoża swojej żony. Nie do pomyślenia! Co ja tu jeszcze robię?

Misiaczku, piszesz takie dyrdymały, że aż mnie skręca. Ale nie martw się, jakie ja głupoty czasem wygaduję, jakie moje myślenie jest emocjonalne. To nic. Nie oceniam Ciebie, inteligentny gość jesteś, o prawdę chodzi. Dydrymał warto nazwać dyrdymałem i go rzucić w pieriuny.
To co piszesz jaka jest Twoja żona... A jaka moja była, jaka jest? Wnikam i nigdy tego nie zgłębię. Nawet jak mi teraz prawdę o sobie mówi. Od niedawna. A przecież wcześniej też jej święcie wierzyłem i snułem koncepcje jej osbowości, naszej sytuacji, diabli wiedzą czego. Mówię o tym jak już zdrada wyszła na jaw.
Wszyscy jesteśmy ułomnymi ludźmi. Chcemy dobrze wychodzi źle. To jest prawda o człowieku. Dotyczy wszystkich bez wyjatku a co dopiero tych zatopionych w cieżkich grzechach śmiertelnych. Marzenie o czymkolwiek w sytuacji braku Boga w życiu musi być na nas (ponoć katolików) idiotyzmem. Ja to już wiem. I naprawdę to mi wystarczy. Jestem w najlepszym razie ZEREM i tylko idać do spowiedzi, komuni odtajam przed Bogiem. A przed ludzmi? Co Bóg da. Czy powinienem to pisać? Być może nie, ale tak jak mówiłem... skręcało mnie. Boleje nad Twoja biedą misiaczku.
Nie znamy się. Więc w sumie można by powiedzieć, że mogłoby mi wisieć. I taka jest prawda. Po jutrze nie będę o Tobie pamietał. Ale jesteś w mojej koncepcji stanu społęczeństwa takim typowym produktem współczesnej polskiej rzeczywistości, niby katolickiej. Ciekawie piszesz, opowiadasz. Wczuwam się w to. Widzę podobieństwa do sytuacji z którymi się spotykam osobiście. Sporo schematów można by pewnie wypunktować. A piszę to bo chcę mieć nadzieję, że jak Tobie się uda, to może i innym się uda. Chcę widzieć nadzieje w takich tragediach jak Twoja, jak również w całym tym bajzlu zwanym Polską, czy tam chrześcijańską Europą.
Misiaczku, ogarnij się w końcu. Przestań mamić siebie systemami wartości. Powtarzasz to jak mantrę. Ja też współżyłem przed ślubem i też mi się zdawało, że mam ja, moja żona jakiś system wartości. System to można mieć, tylko wole już windowsa 98 z tamtych lat niż ów mój system, który kochałem i który był taki "wzniosły".
Nie o system tu chodzi. Albo Bóg jest albo go nie ma. A jak Boga nie ma to nie ma i miłości. Tak, wiem, ktoś może mi podać przykłady ofiarnych ludzi, ateistów, ale to za mało.
A my z naszym deserem przed obiadem... Pisałeś o poprzednim związku swojej żony... Jaki tu system Twojej wartości? Zwykłą głupota! Św. Józef Najświętszą Panienkę chciał odprawić. Czemu z niego nie brałeś przykładu? Gdzie Twój instynkt samozachowawczy? Gdzie go zgubiłeś?
Chodzi Ci po głowie ta nieważność małżeństwa... A gdzie Bóg? Gdzie ten "system" wartości? Może jakiś porządek wprowadzić a potem wyrokować o sprawach zasadniczych?
Może pyszny jestem w tych słowach... Tak, ale to tylko dlatego, bo czuję w kościach jak ludzie nadużywają łatwowierności lub słabości sądów biskupich. Jeśli się mylę to przepraszam.
Popełniłeś całą masę błędów ( Ja też ). Nie jesteś ich swiadomy. Nic dziewnego. Ani nie było Boga w życiu, ani mądrych ludzi. A przecież mamy media... Satysfakcjonuje Cię to usprawiedliwienie? Tak, wszyscy możemy się usporawiedliwić, Twoja żona też. Bóg nas usprawiedliwia. Nie ma sensu rozważać co ja myślałem jak pierwszy raz robiłem to ze swoją dziewczyną, obecną żoną. Boga wówczas w moim życiu nie było, reszta jest jakby bez znaczenia. Mogą być za to iluzje systemów.
Kluczem moim zdaniem jest to, że trzeba trwać przy Bogu. Ze wszystkich sił. Ja to teraz czynie, choć skrajnie nieudacznie. Żaden człowiek by tego nie wytrzymał... A Chrystus, mój Pan, Ojciec? Ehhh, niegodny jestem by tak pisać.
Jesteś przy Bogu, czy nie? Do kogo masz pretensje o swój los, cierpienie? Do Boga? Jeśli masz pretensje to w pierwszej kolejności do Niego. To On jest Królem Świata. Powiedz mu to, nie czaj się, nie duś. Powiedz mu, zaprotestuj przed faktem jaką kobietę postawił na Twojej drodze życiowej. Powiedz Mu, że go nienawidzisz. I skonfrontuj swój system z jego miłością. Świat jest naprawdę Jego dziełem. On czyni cuda. Czemu z Twoją żoną go nie czyni? Mogłaby jeszcze dziś do Ciebie wrócić i wpaść w Twoje ramiona. Jeśli coś takiego jej w Twoim sercu na dnie, powiedz to głośno, bo Bóg i tak wszystko widzi.
A jutro możesz iść do spowiedzi. Będziesz miał wszystko wybaczone.
Mało Ci?
Jeśli nie przeskoczysz tego problemu, nie przeskoczysz nic. A może potrzebujesz jeszcze z 50 lub 500 razy upaść? Owszem, czasem uczucie dna pomaga, mam takie wrażenie. Proś Boga by dał Ci czas.
I Chwała Panu!

P.S.
Nie wiem jakim cudem ostatnio z rozkoszą jak kilka lat temu, wchodzę do łoża swojej żony. Nie do pomyślenia! Co ja tu jeszcze robię?

[misio312]

[Orsz]

Oj misiaczku, ja Ci wszystko przedstawiłem na opak. Wybacz mi. Skoro ja tak głupio piszę to trudno byś Ty zrozumiał co ja chcę Ci powiedzieć .
Choćby ta sprawa odprawienia małżonki przez Ciebie na wzór decyzji św. Józefa. Św. Józef rzeczywiście chciał oddalić swoją małżonkę, z którą jednak jeszcze nie mieszkał ponieważ taki był ówczesny obyczaj żydowski. Przez rok po ślubie mieli jeszcze żyć oddzielnie i nie współżyć. W tym czasie Ona w ciąże zaszła nie wiadomo z kim. Św. Józef chciał mieć za żonę dziewicę. A Ty? Czy nie zgubiłeś tej mądrości? Akurat by mieć to, wcale nie trzeba być blisko z Bogiem. Być może jest to genetyczny atawizm, a może zwykłą chęć prawdziwej miłości, natura męska, która jest dziełem Boga. Nie chodziło mi o to, że Ty masz teraz odprawiać kogokolwiek. Chodziło o ów "system wartości" który wyznawałeś i który cały czas cenisz. Rzuć to w czorta, bo tam jest jego miejsce. Elementarne sprawy są zawalone i brakiem Boga nie można się tłumaczyć.
To nie była rada na teraz. Ja Ci nie chcę mówić co masz robić względem żony, nie chcę analizować jej win i waszych układów. Chcę Ci zaproponować coś ważniejszego, co mnie także dotyczy. Na pierwszym miejscu musi być Bóg i zacząć trzeba od siebie. Ja to w końcu chyba pojąłem. Czy chcesz tracić dwa lata tak jak ja?
Zauważ to swoje zdanie

Cytat:

Ale nie jestem w stanie się pogodzić z myślą, że będąc młodym człowiekiem (stosunkowo, jestem przed 30tką), głęboko ceniąc takie wartości jak rodzina, szacunek, patriotyzm i religię (chociaż od tej ostatniej faktycznie się odsunąłem), nie mogę już założyć rodziny i być szczęśliwym, wychowywać kolejne pokolenie na wartościowych ludzi, ani związać się z kobietą myślącą podobnie.

choćby kolejność tych wartości.
Masz swój plan i chcesz po swojemu, tylko odpowiedzialność na innych. Nawet piszesz, że unieważnienie to może być Jego plan. Czy Twoje grzechy to jego plan? Czy grzechy innych ludzi to Jego plan. Czy tak bezrefleksyjnie chcesz obciążyć sumienie kapłana, który dał Wam ślub, tym hipotetycznym stwierdzeniem nieważności? Co my możemy wiedzieć w kwestii ważności lub nie Twojego ślubu. Nic, poza tym że każdy taki fakt jest złem i nie pochodzi od Boga. Ty możesz coś na ten temat powiedzieć ale nie w tym stanie w którym jesteś.
Przepraszam, że Cię oceniam, robi to człowiek mocno ułomny i niegodny. Kiedyś zrobi to sam Bóg, a w zasadzie Ty sam ocenisz siebie w blasku całej prawdy o sobie i całego świata. To jest sąd ostateczny. I gdzie wówczas pójdziesz? Tym się martw a nie trzydziestką i całym niby zmarnowanym życiem.
Masz czas, nie umierasz jeszcze, ale nie znasz dnia ani godziny. Zrezygnuj z doskonalenia siebie, z wyciągania wniosków. Na początek przyjmij to co najważniejsze w Twoim życiu. Zbawienie. Skąd się ono bierze? Niestety nie z uczynków. A może całe szczęście.
Trochę prowokuję Ciebie.
Myślę, że i u Ciebie przyjdzie czas na uczynki, tylko... to na pewno nie będzie po twojemu.
Nie po mojemu jest to, że jest mi dobrze z żoną. To jest cud. Obym go nie zawalił.

Oj misiaczku, ja Ci wszystko przedstawiłem na opak. Wybacz mi. Skoro ja tak głupio piszę to trudno byś Ty zrozumiał co ja chcę Ci powiedzieć .
Choćby ta sprawa odprawienia małżonki przez Ciebie na wzór decyzji św. Józefa. Św. Józef rzeczywiście chciał oddalić swoją małżonkę, z którą jednak jeszcze nie mieszkał ponieważ taki był ówczesny obyczaj żydowski. Przez rok po ślubie mieli jeszcze żyć oddzielnie i nie współżyć. W tym czasie Ona w ciąże zaszła nie wiadomo z kim. Św. Józef chciał mieć za żonę dziewicę. A Ty? Czy nie zgubiłeś tej mądrości? Akurat by mieć to, wcale nie trzeba być blisko z Bogiem. Być może jest to genetyczny atawizm, a może zwykłą chęć prawdziwej miłości, natura męska, która jest dziełem Boga. Nie chodziło mi o to, że Ty masz teraz odprawiać kogokolwiek. Chodziło o ów "system wartości" który wyznawałeś i który cały czas cenisz. Rzuć to w czorta, bo tam jest jego miejsce. Elementarne sprawy są zawalone i brakiem Boga nie można się tłumaczyć.
To nie była rada na teraz. Ja Ci nie chcę mówić co masz robić względem żony, nie chcę analizować jej win i waszych układów. Chcę Ci zaproponować coś ważniejszego, co mnie także dotyczy. Na pierwszym miejscu musi być Bóg i zacząć trzeba od siebie. Ja to w końcu chyba pojąłem. Czy chcesz tracić dwa lata tak jak ja?
Zauważ to swoje zdanie

Cytat:

Ale nie jestem w stanie się pogodzić z myślą, że będąc młodym człowiekiem (stosunkowo, jestem przed 30tką), głęboko ceniąc takie wartości jak rodzina, szacunek, patriotyzm i religię (chociaż od tej ostatniej faktycznie się odsunąłem), nie mogę już założyć rodziny i być szczęśliwym, wychowywać kolejne pokolenie na wartościowych ludzi, ani związać się z kobietą myślącą podobnie.

choćby kolejność tych wartości.
Masz swój plan i chcesz po swojemu, tylko odpowiedzialność na innych. Nawet piszesz, że unieważnienie to może być Jego plan. Czy Twoje grzechy to jego plan? Czy grzechy innych ludzi to Jego plan. Czy tak bezrefleksyjnie chcesz obciążyć sumienie kapłana, który dał Wam ślub, tym hipotetycznym stwierdzeniem nieważności? Co my możemy wiedzieć w kwestii ważności lub nie Twojego ślubu. Nic, poza tym że każdy taki fakt jest złem i nie pochodzi od Boga. Ty możesz coś na ten temat powiedzieć ale nie w tym stanie w którym jesteś.
Przepraszam, że Cię oceniam, robi to człowiek mocno ułomny i niegodny. Kiedyś zrobi to sam Bóg, a w zasadzie Ty sam ocenisz siebie w blasku całej prawdy o sobie i całego świata. To jest sąd ostateczny. I gdzie wówczas pójdziesz? Tym się martw a nie trzydziestką i całym niby zmarnowanym życiem.
Masz czas, nie umierasz jeszcze, ale nie znasz dnia ani godziny. Zrezygnuj z doskonalenia siebie, z wyciągania wniosków. Na początek przyjmij to co najważniejsze w Twoim życiu. Zbawienie. Skąd się ono bierze? Niestety nie z uczynków. A może całe szczęście.
Trochę prowokuję Ciebie.
Myślę, że i u Ciebie przyjdzie czas na uczynki, tylko... to na pewno nie będzie po twojemu.
Nie po mojemu jest to, że jest mi dobrze z żoną. To jest cud. Obym go nie zawalił.

[misio312]

[silverado]

"Jeśli zawarliśmy umowę, a żona jej nie traktowała poważnie, to chyba umowa jest nieważna?"


Misio, małżeństwo, to nie umowa cywilno-prawna. Tu nie ma klauzuli, że jak się strona nie wywiąże, to można umowę zerwać zachowując 30 dniowy termin wypowiedzenia.....

Ja wiem co czujesz, wiem, że jestes młody i chciałbyś sobie "normalne" życie ułożyć..... ja tez chciałbym, by osoba która obok mnie śpi myślała o mnie gorąco i namiętnie. Niestety tak nie jest i ani ja i Ty nic nie jesteśmy w stanie z tym zrobić.

Jak to mówią angole- face it!!!

przepraszam, ostro, ale taka prawda.

"Jeśli zawarliśmy umowę, a żona jej nie traktowała poważnie, to chyba umowa jest nieważna?"


Misio, małżeństwo, to nie umowa cywilno-prawna. Tu nie ma klauzuli, że jak się strona nie wywiąże, to można umowę zerwać zachowując 30 dniowy termin wypowiedzenia.....

Ja wiem co czujesz, wiem, że jestes młody i chciałbyś sobie "normalne" życie ułożyć..... ja tez chciałbym, by osoba która obok mnie śpi myślała o mnie gorąco i namiętnie. Niestety tak nie jest i ani ja i Ty nic nie jesteśmy w stanie z tym zrobić.

Jak to mówią angole- face it!!!

przepraszam, ostro, ale taka prawda.