[Slawomir]

Witam, jestesmy po rozwodzie cywilnym. Nie udalo mi sie. Żona postawiła na swoim. Do dziś pamiętam słowa sędziny " panie ja wam nie daję rozwodu koscielnego tylko cywilny, zgódź się - przecież widzisz pan że ta kobieta nie chce z panem być"...
Ale nie o tym. Otrzymałem prawo spotkań z dziećmi 3x w miesiącu (raz mogę je zabrać do El). Oczywiście świeta po połowie. wakacje, ferie też. Bez udziału matki.
Przeszliśmy badania RODKa i na tej podstawie + oczywiście wywiad środowiskowy Sąd przyznał mi "uczciwe" warunki spotkań.
Matka pozwala mi na widzenie na 1x w miesiącu przez 4 godziny. (bez swiat, wakacji, ferii).
Jasno mi zadeklarowała, że nie pozwoli na realizację wyroku sądowego.
Telefonicznie pozwala mi porozmawiać jak ma dobry humor (1-2 razy na msc).
Po spotkaniu w (III sobote XI) Gdansku na wspolnotowym Sycharze cos mnie złamało. Matka moich dzieci caly czas w trakcie spotkan poniza mnie i szuka tylko okazji zeby "dowalic emocjonalnie" - tu jestem bardzo slaby.
Napisalem do niej - ale nie oczekuje odpowiedzi - chyba ze kolejnej awantury. Boje się jej reakcji. Kocham swoje dzieci tęknie za nimi i tak naprawdę to dla nich trwam w samotności i wierności ich matce (a nie jestem ulomny i kolezanki z pracy "mają na mnie oko"). Moj spowiednik powiedzial, zebym nie dopuscil do rozwodu z Panem Bogiem.
Wewnetrznie nie chcę z matką moich dzieci walczyć, wolę ustapić jej woli. Nie jestem silny emocjonalnie. Ale z drugiej strony wiem że dzieci są najważniejsze. Modlę się za nie ale może to być za mało. Widzę że jeszcze do mnie "ciągną" i chetnie korzystaja z noszenia na rekach, barkach. (chociaz 8latka jest ciezka..). Dla nich zaczalem jezdzic na motocyklach. Matka moich dzieci dobrze zajmuje sie dziecmi, dba o ich rozwoj fizyczny (jazda konna, basen) angielski.
Coraz czesciej zaczynam sie zastanawiac czy nie zaakceptowac 4 godziny na miesiac. Wiem jednak ze dzieci potrzebuja ojca, mam wyrok Sądu -RODKA który mogę wyrzucic do kosza - zona nie chce wspolpracowac.
W trakcie spotkan delikatnie probowalem wyegzekwowac swoje prawa-bezskutecznie. Czuje jak dzieci uciekaja mi emocjonalnie.

Witam, jestesmy po rozwodzie cywilnym. Nie udalo mi sie. Żona postawiła na swoim. Do dziś pamiętam słowa sędziny " panie ja wam nie daję rozwodu koscielnego tylko cywilny, zgódź się - przecież widzisz pan że ta kobieta nie chce z panem być"...
Ale nie o tym. Otrzymałem prawo spotkań z dziećmi 3x w miesiącu (raz mogę je zabrać do El). Oczywiście świeta po połowie. wakacje, ferie też. Bez udziału matki.
Przeszliśmy badania RODKa i na tej podstawie + oczywiście wywiad środowiskowy Sąd przyznał mi "uczciwe" warunki spotkań.
Matka pozwala mi na widzenie na 1x w miesiącu przez 4 godziny. (bez swiat, wakacji, ferii).
Jasno mi zadeklarowała, że nie pozwoli na realizację wyroku sądowego.
Telefonicznie pozwala mi porozmawiać jak ma dobry humor (1-2 razy na msc).
Po spotkaniu w (III sobote XI) Gdansku na wspolnotowym Sycharze cos mnie złamało. Matka moich dzieci caly czas w trakcie spotkan poniza mnie i szuka tylko okazji zeby "dowalic emocjonalnie" - tu jestem bardzo slaby.
Napisalem do niej - ale nie oczekuje odpowiedzi - chyba ze kolejnej awantury. Boje się jej reakcji. Kocham swoje dzieci tęknie za nimi i tak naprawdę to dla nich trwam w samotności i wierności ich matce (a nie jestem ulomny i kolezanki z pracy "mają na mnie oko"). Moj spowiednik powiedzial, zebym nie dopuscil do rozwodu z Panem Bogiem.
Wewnetrznie nie chcę z matką moich dzieci walczyć, wolę ustapić jej woli. Nie jestem silny emocjonalnie. Ale z drugiej strony wiem że dzieci są najważniejsze. Modlę się za nie ale może to być za mało. Widzę że jeszcze do mnie "ciągną" i chetnie korzystaja z noszenia na rekach, barkach. (chociaz 8latka jest ciezka..). Dla nich zaczalem jezdzic na motocyklach. Matka moich dzieci dobrze zajmuje sie dziecmi, dba o ich rozwoj fizyczny (jazda konna, basen) angielski.
Coraz czesciej zaczynam sie zastanawiac czy nie zaakceptowac 4 godziny na miesiac. Wiem jednak ze dzieci potrzebuja ojca, mam wyrok Sądu -RODKA który mogę wyrzucic do kosza - zona nie chce wspolpracowac.
W trakcie spotkan delikatnie probowalem wyegzekwowac swoje prawa-bezskutecznie. Czuje jak dzieci uciekaja mi emocjonalnie.

[juana]

Slawomirze walcz o dzieci, to jasne!!!!!!!! Pismo do sadu, ze zona nie respektuje wyroku!!!
Straciles zone, chcesz naprawde poddac sie jej i stracic dzieci??????????

Slawomirze walcz o dzieci, to jasne!!!!!!!! Pismo do sadu, ze zona nie respektuje wyroku!!!
Straciles zone, chcesz naprawde poddac sie jej i stracic dzieci??????????

[Slawomir]

Czy jest może coś posredniego? Mam przykre doswiadczenia z Sądem (sprawa rozwodowa) i nie mam dowodów na to, że żona nie chce mi wydać dzieci na weekend, ferie czy święta a zbieranie ich w sadzie to jak na loterii-
nie wierze w sprawiedliwosc wymiaru sądowego.
Czy jest coś pośredniego?
Własnie wróciłem ze spotkania z dziecmi-70km. Ich matka najchetniej od razu by mnie odprawila a dzieci to widza.
Kupilem dziewczynkom i ich matce po bukiecie kwiatow. Oczywiście ich nie przyjęła (wlozyla do reklamowki- i tak lepiej bo mogla wyrzucic do kosza jak juz raz zrobila) a dziewczynki sie cieszyly.
Trudno sie rozmawia z dziecmi jak tak rzadko sie spotykamy i nawet dzis nie wszytko mowily tylko spojrzenie na matke i cisza.
Czsem tez wyrywa im sie "babciu" zamiast tato ale to pewnie dlatego ze duzo czasu spedzaja z tesciowa.

Niestety ale trace nadzieje ze matka moich dzieci zmieni swoje podejscie do moich relacji z dziecmi i widzen. Jej ojciec tez nie mieszkal z nimi.

dzieci sie przytula do mnie po jakis 2-3 godzinach spotkania nawet ale wtedy juz koniec godz. 15.00 i zonka mowi pa..
Dba o dzieci i chce dla nich jak najlepiej, nie jest tez sama (mieszka w naszym mieszkaniu z tesciowa).
Cos musze zrobic. Ale czy nie ma jakiegos mediatora/kuratora w gd-sku, ktory moze pomóc?

Czy jest może coś posredniego? Mam przykre doswiadczenia z Sądem (sprawa rozwodowa) i nie mam dowodów na to, że żona nie chce mi wydać dzieci na weekend, ferie czy święta a zbieranie ich w sadzie to jak na loterii-
nie wierze w sprawiedliwosc wymiaru sądowego.
Czy jest coś pośredniego?
Własnie wróciłem ze spotkania z dziecmi-70km. Ich matka najchetniej od razu by mnie odprawila a dzieci to widza.
Kupilem dziewczynkom i ich matce po bukiecie kwiatow. Oczywiście ich nie przyjęła (wlozyla do reklamowki- i tak lepiej bo mogla wyrzucic do kosza jak juz raz zrobila) a dziewczynki sie cieszyly.
Trudno sie rozmawia z dziecmi jak tak rzadko sie spotykamy i nawet dzis nie wszytko mowily tylko spojrzenie na matke i cisza.
Czsem tez wyrywa im sie "babciu" zamiast tato ale to pewnie dlatego ze duzo czasu spedzaja z tesciowa.

Niestety ale trace nadzieje ze matka moich dzieci zmieni swoje podejscie do moich relacji z dziecmi i widzen. Jej ojciec tez nie mieszkal z nimi.

dzieci sie przytula do mnie po jakis 2-3 godzinach spotkania nawet ale wtedy juz koniec godz. 15.00 i zonka mowi pa..
Dba o dzieci i chce dla nich jak najlepiej, nie jest tez sama (mieszka w naszym mieszkaniu z tesciowa).
Cos musze zrobic. Ale czy nie ma jakiegos mediatora/kuratora w gd-sku, ktory moze pomóc?

[helenast]

[kinga2]

Witam,
a może zanim sięgnie sie po środki budzące chęc odwetu i złość jak sąd czy policja warto spróbować mediacji? To nie zaszkodzi, a moze pomóc.
Sala sadowa nie zawsze sprzyja wyjasnieniu wewnetrznych przeżyć i odkryciu lęków jakie nosicie w sobie z żona oboje, może mediator pomoże ujawnić dlaczego zona reaguje taka negacja na zaistniałą sytuację-wyrok sądu- dlaczego jest tak niepewna swojej pozycji wobec dzieci, ze utrudnia Ci kontakty z nimi.

Witam,
a może zanim sięgnie sie po środki budzące chęc odwetu i złość jak sąd czy policja warto spróbować mediacji? To nie zaszkodzi, a moze pomóc.
Sala sadowa nie zawsze sprzyja wyjasnieniu wewnetrznych przeżyć i odkryciu lęków jakie nosicie w sobie z żona oboje, może mediator pomoże ujawnić dlaczego zona reaguje taka negacja na zaistniałą sytuację-wyrok sądu- dlaczego jest tak niepewna swojej pozycji wobec dzieci, ze utrudnia Ci kontakty z nimi.

[Slawomir]

[kinga2]

[piodar]

Witaj Sławomir!

Moja żona też wychowywała się bez ojca, tzn był obecny fizyczne, ale całe jej dzieciństwo i młodość wypełniała nienawiść do niego. To jest jak zatruta strzała. Żyjesz z tą trucizną i zatruwasz, niszczysz innych. Wiedząc jaką twoja żona miała historię, może trochę łatwiej ci będzie o niej... dobrze myśleć.

Wiem, że to brzmi dziwnie, ale sakrament małżeństwa ma tą łaskę, którą tylko my, w kryzysie, możemy szczególnie odkryć, mianowicię łaskę miłości do nieprzyjaciół. Prawda jest taka, że granie dziećmi, ograniczanie kontaktu (aktualnie to przerabiam), nie raz powodowało, że osądzałem swoją żonę strasznie, życzyłem jej żle itd. Ale potem zrozumiałem (nie dzięki swojej ineligencji, tylko dzięki łasce), że to nic nie da. Ja mam być normą w tym kryzysie.

Odwagi. piodar

Witaj Sławomir!

Moja żona też wychowywała się bez ojca, tzn był obecny fizyczne, ale całe jej dzieciństwo i młodość wypełniała nienawiść do niego. To jest jak zatruta strzała. Żyjesz z tą trucizną i zatruwasz, niszczysz innych. Wiedząc jaką twoja żona miała historię, może trochę łatwiej ci będzie o niej... dobrze myśleć.

Wiem, że to brzmi dziwnie, ale sakrament małżeństwa ma tą łaskę, którą tylko my, w kryzysie, możemy szczególnie odkryć, mianowicię łaskę miłości do nieprzyjaciół. Prawda jest taka, że granie dziećmi, ograniczanie kontaktu (aktualnie to przerabiam), nie raz powodowało, że osądzałem swoją żonę strasznie, życzyłem jej żle itd. Ale potem zrozumiałem (nie dzięki swojej ineligencji, tylko dzięki łasce), że to nic nie da. Ja mam być normą w tym kryzysie.

Odwagi. piodar

[walczak12]

[Slawomir]

[anusia76]

Dzieci....

Kryzys od czerwca zeszłego roku.
Maż aktualnie zajmuje sie udowadnianiem dzieciom jakim wspaniałym jest tatusiem, a ja taka niedobra, bez powodu w domu kurator przeze mnie, potem dzielnicowy, a przeciez nic sie stalo, on sie zapomniał.

I tak:
Dzieci nie uczestniczyly w wiekszosci w przykrosciach, ktore robil mi maz....... za to policjanta widzieli. Dokumenty sądowe mąz im czyta..... w odpowiednim kontekscie.

Zastanawiam sie dokąd to wszystko zmierza...... Ogarnia mnie panika jak patrze na rosnącą niechęć dzieci (zwłaszcza synów) do mnie.

Jak matka moze zawalczyc o 12 i 14-letnich chłopaków??

Bo Tatuś im włącza gry komputerowe albo jakieś waleczne filmy i już mają SUPER męski wieczór.

A ja?
Jak mogę o nich zawalczyć? Niech mi ktoś powie??

Dzieci....

Kryzys od czerwca zeszłego roku.
Maż aktualnie zajmuje sie udowadnianiem dzieciom jakim wspaniałym jest tatusiem, a ja taka niedobra, bez powodu w domu kurator przeze mnie, potem dzielnicowy, a przeciez nic sie stalo, on sie zapomniał.

I tak:
Dzieci nie uczestniczyly w wiekszosci w przykrosciach, ktore robil mi maz....... za to policjanta widzieli. Dokumenty sądowe mąz im czyta..... w odpowiednim kontekscie.

Zastanawiam sie dokąd to wszystko zmierza...... Ogarnia mnie panika jak patrze na rosnącą niechęć dzieci (zwłaszcza synów) do mnie.

Jak matka moze zawalczyc o 12 i 14-letnich chłopaków??

Bo Tatuś im włącza gry komputerowe albo jakieś waleczne filmy i już mają SUPER męski wieczór.

A ja?
Jak mogę o nich zawalczyć? Niech mi ktoś powie??

[grzegorz_]

Zamiast walczyć z ojcem dzieci to może się z nim dogadać.
Dogadać w kwestii dzieci, bo jak się domyślam dogadanie się w kwestii małżenstwa mozliwe nie jest.

Poza tym czy mama nie może chłopakom zrobić "filmowego wieczoru"?
Kupić popcorn, ściagnać jakiś fajny film i razem spedzić miło czas?

Zamiast walczyć z ojcem dzieci to może się z nim dogadać.
Dogadać w kwestii dzieci, bo jak się domyślam dogadanie się w kwestii małżenstwa mozliwe nie jest.

Poza tym czy mama nie może chłopakom zrobić "filmowego wieczoru"?
Kupić popcorn, ściagnać jakiś fajny film i razem spedzić miło czas?

[Slawomir]

[anusia76]

Problem w tym ze z nim sie nie da dogadac w kwestii dzieci również.

Mama sciagnie fajny film..... Taaaaa, jakis obciachowy.
Kiedy ich pytalam co chcieliby ze mna zrobic - nie wiedza, a ja nie mam pomyslu, ciemność widzę

Poza tym u nas w domu jest lans na macho.
Jak cos chcesz to badz mily, jak nie chcesz, to olewaj.
Nie masz uczuc, bądź twardy bla bla bla....

Takiego im ojca wybrałam :(

Problem w tym ze z nim sie nie da dogadac w kwestii dzieci również.

Mama sciagnie fajny film..... Taaaaa, jakis obciachowy.
Kiedy ich pytalam co chcieliby ze mna zrobic - nie wiedza, a ja nie mam pomyslu, ciemność widzę

Poza tym u nas w domu jest lans na macho.
Jak cos chcesz to badz mily, jak nie chcesz, to olewaj.
Nie masz uczuc, bądź twardy bla bla bla....

Takiego im ojca wybrałam :(