[Louis]

Witam,
zastanawiam się nad tytułem tego topiku, i nie jestem pewien co do niego. No ale może ktoś tu trafi. Jeśli ktoś chce to tutaj jest podany mój problem, a nie chcę go tutaj ponawiać:
http://www.kryzys.org/viewtopic.php?t=9734

Powiem, że żona chce rozwodu, i oznajmiła mi w tym tygodniu, że zamierza lada dzień złożyć wniosek o rozwód, a ja mam się wyprowadzić. Ja nie przyjmuję wiadomości o rozwodzie, i chcę walczyć o małżeństwo i przekonywać ją żeby tego nie robiła. Chciałbym się Was zapytać, może są osoby, które znają się na psychologi w takich relacjach. Czy jest sens przesyłać żonie jakieś informację np. ze strony Sychar o małżeństwie, czy jest sens kupowania jej książek, które tu znalazłem, typu: "Granice w relacjach małżeńskich", "Urzekająca" czy "Sychar. Ile jest warta Twoja obrączka"? Czy nie spowoduje to reakcji odwrotnej. W sumie to Ona już czuje się jak po rozwodzie, więc nic nie można pogorszyć.

Pozdrawiam

Witam,
zastanawiam się nad tytułem tego topiku, i nie jestem pewien co do niego. No ale może ktoś tu trafi. Jeśli ktoś chce to tutaj jest podany mój problem, a nie chcę go tutaj ponawiać:
http://www.kryzys.org/viewtopic.php?t=9734

Powiem, że żona chce rozwodu, i oznajmiła mi w tym tygodniu, że zamierza lada dzień złożyć wniosek o rozwód, a ja mam się wyprowadzić. Ja nie przyjmuję wiadomości o rozwodzie, i chcę walczyć o małżeństwo i przekonywać ją żeby tego nie robiła. Chciałbym się Was zapytać, może są osoby, które znają się na psychologi w takich relacjach. Czy jest sens przesyłać żonie jakieś informację np. ze strony Sychar o małżeństwie, czy jest sens kupowania jej książek, które tu znalazłem, typu: "Granice w relacjach małżeńskich", "Urzekająca" czy "Sychar. Ile jest warta Twoja obrączka"? Czy nie spowoduje to reakcji odwrotnej. W sumie to Ona już czuje się jak po rozwodzie, więc nic nie można pogorszyć.

Pozdrawiam

[Filomena]

marius001, może pójdę pod prąd, ale na tym etapie reedukacja żony w kierunku bycia w małżeństwie zapewne nic nie da, poza zniecierpliwieniem.

Skoro ona podtrzymuje wolę rozstania się, to niewiele możesz zrobić. Niewiele napisałeś o tym, jak na co dzień wyglądały Wasze relacje poza tym, że nie jesteś zbyt wylewny. Czy fakt, że wszedłeś w model ojca w domu, podczas, gdy żona dom utrzymywała był problemem w Waszych relacjach? Czy żona mogła czuć się odsunięta emocjonalnie podczas choroby Twojego ojca?

Nie wiemy, jakie są źródła Twojego problemu.

Natomiast wiadomo, że żona zaspokoiła swoje potrzeby emocjonalne na zewnątrz. I jak rozumiem, chce tą drogą nadal podążać.

Psychologicznie - odpuść, ale nie zgadzaj się na wszystko - nie ułatwiaj jej rozwodu. Niech sama składa pozew.

Poradź się też prawnika odnośnie wyprowadzki, jesteś nadal jej mężem, więc nie jest takie oczywiste, że na jej życzenie masz od razu się wynosić.

Zrób sobie też scenariusz na wypadek rozwodu odnośnie kontaktów z synem. Jeżeli się wyprowadzisz, to niestety kontakt będzie rzadszy, więc więź osłabnie i RODK będzie miał podstawy np. przychylić się do wniosku o dość ograniczony kontakt. Nie wiem, gdzie w tym wszystkim żona umiejscawia syna. Czy jest przedmiotem gry dorosłych? Skoro przejąłeś zadania domowe, to pytanie, z kim syn jest bardziej związany i kogo uznaje za pierwszoplanowego opiekuna. Wiek i płeć dziecka przemawia u Ciebie za tym, żeby kontakt był jak najczęstszy.

marius001, może pójdę pod prąd, ale na tym etapie reedukacja żony w kierunku bycia w małżeństwie zapewne nic nie da, poza zniecierpliwieniem.

Skoro ona podtrzymuje wolę rozstania się, to niewiele możesz zrobić. Niewiele napisałeś o tym, jak na co dzień wyglądały Wasze relacje poza tym, że nie jesteś zbyt wylewny. Czy fakt, że wszedłeś w model ojca w domu, podczas, gdy żona dom utrzymywała był problemem w Waszych relacjach? Czy żona mogła czuć się odsunięta emocjonalnie podczas choroby Twojego ojca?

Nie wiemy, jakie są źródła Twojego problemu.

Natomiast wiadomo, że żona zaspokoiła swoje potrzeby emocjonalne na zewnątrz. I jak rozumiem, chce tą drogą nadal podążać.

Psychologicznie - odpuść, ale nie zgadzaj się na wszystko - nie ułatwiaj jej rozwodu. Niech sama składa pozew.

Poradź się też prawnika odnośnie wyprowadzki, jesteś nadal jej mężem, więc nie jest takie oczywiste, że na jej życzenie masz od razu się wynosić.

Zrób sobie też scenariusz na wypadek rozwodu odnośnie kontaktów z synem. Jeżeli się wyprowadzisz, to niestety kontakt będzie rzadszy, więc więź osłabnie i RODK będzie miał podstawy np. przychylić się do wniosku o dość ograniczony kontakt. Nie wiem, gdzie w tym wszystkim żona umiejscawia syna. Czy jest przedmiotem gry dorosłych? Skoro przejąłeś zadania domowe, to pytanie, z kim syn jest bardziej związany i kogo uznaje za pierwszoplanowego opiekuna. Wiek i płeć dziecka przemawia u Ciebie za tym, żeby kontakt był jak najczęstszy.

[Louis]

[GregAN]

uote]Art. 281. 23) Jeżeli prawo do mieszkania przysługuje jednemu małżonkowi, drugi małżonek jest uprawniony do korzystania z tego mieszkania w celu zaspokojenia potrzeb rodziny. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przedmiotów urządzenia domowego.[/quote]
Dopóki istniej małżeństwo, masz prawo, mieszkać w mieszkaniu które należy żony.
W Twoim przypadku tym bardziej, mieszkanie jest własnością teściowej - więc nie żony, nie może ona dysponować nie swoją własnością.
Ba, nawet masz obowiązek tam mieszkać, inaczej może to być uznane za porzucenie rodziny, uchylanie się od obowiązku opieki nad nią.

Jeżeli żona chce rozwodu, nich sama odejdzie i zamieszka gdzie indziej.
Nie jest to równoznaczne, ze może zabrać ze sobą dziecko.
Dziecko ma adres zameldowania tam gdzie mieszka obecnie.

Nie odchodź.

uote]Art. 281. 23) Jeżeli prawo do mieszkania przysługuje jednemu małżonkowi, drugi małżonek jest uprawniony do korzystania z tego mieszkania w celu zaspokojenia potrzeb rodziny. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przedmiotów urządzenia domowego.[/quote]
Dopóki istniej małżeństwo, masz prawo, mieszkać w mieszkaniu które należy żony.
W Twoim przypadku tym bardziej, mieszkanie jest własnością teściowej - więc nie żony, nie może ona dysponować nie swoją własnością.
Ba, nawet masz obowiązek tam mieszkać, inaczej może to być uznane za porzucenie rodziny, uchylanie się od obowiązku opieki nad nią.

Jeżeli żona chce rozwodu, nich sama odejdzie i zamieszka gdzie indziej.
Nie jest to równoznaczne, ze może zabrać ze sobą dziecko.
Dziecko ma adres zameldowania tam gdzie mieszka obecnie.

Nie odchodź.

[Louis]

Bardzo Ci dziękuję za odpowiedź GregAN.
Właśnie wczoraj poczytałem troszkę na temat warunków jakie muszą być spełnione aby osoba składająca papiery o rozwód taki rozwód dostała, i wszystko potwierdza się w tym co piszesz.
Mam nadzieję, że teściowa wyrzucić mnie również nie może z mieszkania gdzie jestem zameldowany. Niestety w czasie najgorszego czasu w naszym małżeństwie wprowadziła się do nas teściowa.

Mam jeszcze jedno pytanie.
Żona z racji tego, że również nie jest to dobry czas dla niej, źle się z tym wszystkim czuje zaczęła chodzić do psychologa. Tylko niestety tym psychologiem jest mąż najlepszej przyjaciółki, z który czasami spotykają się we trójkę. Czy to jest dobre posunięcie ze strony żony, czy żona może uzyskać odpowiednią pomoc od niego?

Bardzo Ci dziękuję za odpowiedź GregAN.
Właśnie wczoraj poczytałem troszkę na temat warunków jakie muszą być spełnione aby osoba składająca papiery o rozwód taki rozwód dostała, i wszystko potwierdza się w tym co piszesz.
Mam nadzieję, że teściowa wyrzucić mnie również nie może z mieszkania gdzie jestem zameldowany. Niestety w czasie najgorszego czasu w naszym małżeństwie wprowadziła się do nas teściowa.

Mam jeszcze jedno pytanie.
Żona z racji tego, że również nie jest to dobry czas dla niej, źle się z tym wszystkim czuje zaczęła chodzić do psychologa. Tylko niestety tym psychologiem jest mąż najlepszej przyjaciółki, z który czasami spotykają się we trójkę. Czy to jest dobre posunięcie ze strony żony, czy żona może uzyskać odpowiednią pomoc od niego?

[katalotka72]

może być stronniczy
psycholog nie powinien wchodzić w pozaterapeutyczne związki z pacjentem
ale jej może nie chodzic o efekty tylko o papierek, który pokaze w Sadzie, ze ma depresje, jest znerwicowana, ma objawy osoby, która jest ofiara przemocy itp... itd.....

ale zone zostaw i jej terapie, zajmij się sobą i terapia dla siebie jak jest Ci potrzebna

może być stronniczy
psycholog nie powinien wchodzić w pozaterapeutyczne związki z pacjentem
ale jej może nie chodzic o efekty tylko o papierek, który pokaze w Sadzie, ze ma depresje, jest znerwicowana, ma objawy osoby, która jest ofiara przemocy itp... itd.....

ale zone zostaw i jej terapie, zajmij się sobą i terapia dla siebie jak jest Ci potrzebna

[Louis]

[miodzio63]

[grzegorz_]

[Filomena]

Co wcale nie oznacza, że wynik tych wielomiesięcznych, czy wieloletnich przemyśleń jest dojrzały, słuszny i moralny...

Co wcale nie oznacza, że wynik tych wielomiesięcznych, czy wieloletnich przemyśleń jest dojrzały, słuszny i moralny...

[grzegorz_]

[moc nadziei]

ale nie jest niewykluczone, że jakieś okoliczności mogą skłonić taką osobę do ponownego przemyślenia raz podjętej decyzji.
i w efekcie do stwierdzenia: "moja ówczesna ocena sytuacji nie była właściwa i nie obejmowała całego spektrum, ergo: mogę zmienić moją decyzję"

sama znam taki przypadek.

ale nie jest niewykluczone, że jakieś okoliczności mogą skłonić taką osobę do ponownego przemyślenia raz podjętej decyzji.
i w efekcie do stwierdzenia: "moja ówczesna ocena sytuacji nie była właściwa i nie obejmowała całego spektrum, ergo: mogę zmienić moją decyzję"

sama znam taki przypadek.

[grzegorz_]

[Filomena]