[Ania65]

Cytat:

Tak, wg mnie wartości są absolutnie tematem drugorzędnym wobec konieczności zaspokojenia emocjonalnych potrzeb dzieci.

Kenya szanuje twoje psychologiczne podejście do wielu spraw, jednak jest to spojrzenie czysto ludzkie, czyli ograniczone, przypominam, że jest to forum katolickie gdzie hierarchia wartości, jest tematem priorytetowym i w KK ustalonym. Zresztą dzieci to też jedna z wartości w naszej hierarchii, ale nie najważniejsza. Dla przypomnienia: Bóg, ja, małżonek, dzieci i inne osoby. Nie powiem co w tej sytuacji Parvati ma zrobić, bo nie wiem. Wiem jednak, że warto być zawsze wiernym Bogu i wartością, które On reprezentuje, nawet kiedy "wydaje się", że ktoś przez to cierpi. Na tym polega zaufanie Bogu, że On wie lepiej, jakie owoce naszego postępowania będą w przyszłości. Czasem nie możemy ochronić naszych dzieci przed cierpieniem, możemy oczywiście starać się minimalizować cierpienie, ale czy wyrzekając się fundamentu?

Cytat:

Tak, wg mnie wartości są absolutnie tematem drugorzędnym wobec konieczności zaspokojenia emocjonalnych potrzeb dzieci.

Kenya szanuje twoje psychologiczne podejście do wielu spraw, jednak jest to spojrzenie czysto ludzkie, czyli ograniczone, przypominam, że jest to forum katolickie gdzie hierarchia wartości, jest tematem priorytetowym i w KK ustalonym. Zresztą dzieci to też jedna z wartości w naszej hierarchii, ale nie najważniejsza. Dla przypomnienia: Bóg, ja, małżonek, dzieci i inne osoby. Nie powiem co w tej sytuacji Parvati ma zrobić, bo nie wiem. Wiem jednak, że warto być zawsze wiernym Bogu i wartością, które On reprezentuje, nawet kiedy "wydaje się", że ktoś przez to cierpi. Na tym polega zaufanie Bogu, że On wie lepiej, jakie owoce naszego postępowania będą w przyszłości. Czasem nie możemy ochronić naszych dzieci przed cierpieniem, możemy oczywiście starać się minimalizować cierpienie, ale czy wyrzekając się fundamentu?

[kenya]

Aniu,
pewnie wiele oburzonych matek prosiło o tę interwencję by przywołać mnie to porządku,
zatem rozumiem, że Twój post mam traktować jak upomnienie.
Pozwól jednak że odniosę się do pewnych treści w nim zawartych.

Aniu,
pewnie wiele oburzonych matek prosiło o tę interwencję by przywołać mnie to porządku,
zatem rozumiem, że Twój post mam traktować jak upomnienie.
Pozwól jednak że odniosę się do pewnych treści w nim zawartych.

[Jacek-sychar]

Kenya

Czytając Twój post przypomniał mi się jeden cytat:

Ewangelia św Łukasza 9, 24-26

Cytat:

24 Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa. 25 Bo cóż za korzyść ma człowiek, jeśli cały świat zyska, a siebie zatraci lub szkodę poniesie? 26 Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w swojej chwale oraz w chwale Ojca i świętych aniołów.

Kenya

Czytając Twój post przypomniał mi się jeden cytat:

Ewangelia św Łukasza 9, 24-26

Cytat:

24 Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa. 25 Bo cóż za korzyść ma człowiek, jeśli cały świat zyska, a siebie zatraci lub szkodę poniesie? 26 Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w swojej chwale oraz w chwale Ojca i świętych aniołów.

[Ania65]

Kenyu rozumiem twój punkt widzenia i akceptuję, że pokazujesz jedną z opcji. Jednak oceniając moją postawę kierujesz się tymi samymi czyli fizycznie ludzkimi przesłankami i dlatego szansa na to, że zrobisz to dobrze jest przy założeniu optymistycznym 50%. Moje wartości kenyu wypływają tylko z miłości, którą czerpie od Boga. Nie są suchym prawem, ale przekonaniem popartym doświadczeniem, że Bóg wie lepiej,widzi głębiej i dalej niż ja. Że Jego Słowo to nie obietnice bez pokrycia, ale prawda. Dlatego ja też podaję Parvati to jako opcję do rozważenia, wierzę że właściwą. Jeśli chcesz podyskutować na ten temat to jestem otwarta, ale na priv. Bo nie chcę zaśmiecać wątku autorce.

Kenyu rozumiem twój punkt widzenia i akceptuję, że pokazujesz jedną z opcji. Jednak oceniając moją postawę kierujesz się tymi samymi czyli fizycznie ludzkimi przesłankami i dlatego szansa na to, że zrobisz to dobrze jest przy założeniu optymistycznym 50%. Moje wartości kenyu wypływają tylko z miłości, którą czerpie od Boga. Nie są suchym prawem, ale przekonaniem popartym doświadczeniem, że Bóg wie lepiej,widzi głębiej i dalej niż ja. Że Jego Słowo to nie obietnice bez pokrycia, ale prawda. Dlatego ja też podaję Parvati to jako opcję do rozważenia, wierzę że właściwą. Jeśli chcesz podyskutować na ten temat to jestem otwarta, ale na priv. Bo nie chcę zaśmiecać wątku autorce.

[parvati]

Witam po przerwie

Wpadłam napisać, co u nas.

Zdecydowałam, że zezwalam na kontakty dzieci z mężem i jego konkubiną. Nie jest to sytuacja dla mnie komfortowa, ale niestety - nie zawsze się ma co się chce. Albo inaczej - można mieć - ale to kwestia kosztów.
Oceniłam, że w przypadku naszej rodziny koszty zachowania moich wartości moralnych poniosą głównie dzieci - młodszy syn, który w przypadku mojej niezgody prawie nie znałby ojca oraz starszy syn, który za ojcem tęskni. Inna sprawa, że ojciec nie zachowuje się w sposób minimalizujący stratę synów - ale na jego niedojrzałość emocjonalną to ja już nie mam wpływu.
Zatem, zamiast psioczyć na to, czego nie mogę zmienić, zajmuję się tym, co zmienić mogę - umożliwianiem dzieciom kontaktów z ojcem (nie ojcu z dziećmi!), kładąc akcent na wolność wyboru człowieka (choć pomysł na życie stoi w sprzeczności z Bożym zamysłem) oraz na wybaczenie osobie, która taką decyzję podjęła.

Mam nadzieję, że uda mi się przekazać synom postawę chrześcijańską mimo tego, że moja rodzina została rozbita.

Serdecznie dziękuję za wsparcie

Witam po przerwie

Wpadłam napisać, co u nas.

Zdecydowałam, że zezwalam na kontakty dzieci z mężem i jego konkubiną. Nie jest to sytuacja dla mnie komfortowa, ale niestety - nie zawsze się ma co się chce. Albo inaczej - można mieć - ale to kwestia kosztów.
Oceniłam, że w przypadku naszej rodziny koszty zachowania moich wartości moralnych poniosą głównie dzieci - młodszy syn, który w przypadku mojej niezgody prawie nie znałby ojca oraz starszy syn, który za ojcem tęskni. Inna sprawa, że ojciec nie zachowuje się w sposób minimalizujący stratę synów - ale na jego niedojrzałość emocjonalną to ja już nie mam wpływu.
Zatem, zamiast psioczyć na to, czego nie mogę zmienić, zajmuję się tym, co zmienić mogę - umożliwianiem dzieciom kontaktów z ojcem (nie ojcu z dziećmi!), kładąc akcent na wolność wyboru człowieka (choć pomysł na życie stoi w sprzeczności z Bożym zamysłem) oraz na wybaczenie osobie, która taką decyzję podjęła.

Mam nadzieję, że uda mi się przekazać synom postawę chrześcijańską mimo tego, że moja rodzina została rozbita.

Serdecznie dziękuję za wsparcie