[duzapanna]

Niezależnie od tego czy współuzależnienie nazywane jest chorobą czy niedojrzałością, bez wątpienia wszystkie wymienione źródła zgadzają się co do tego że jest to wynik doświadczeń danej osoby, czy to nabytych w związku z uzależnionym, czy wcześniej w młodości lub dzieciństwie.
Tak czy owak ta bierność i brak granic to nie jest wybór mój czy innych współuzależnionych. Wynieśliśmy to z domów rodzinnych lub z małżeństw. Każdy gdyby go postawić przed wyborem wolałby być wolny, niezależny, pewny swojej wartości, po prostu szczęśliwy.
Wiadomo, każdy ma jakieś tam szanse na rozwój. Ale to czy zacznie się rozwijać, wychodzić ze swojego współuzależnienia to nie pstryknięcie palcami, jedna decyzja, to też szereg sprzyjających okoliczności.

Mare piszesz:

Cytat:

Warto się zastanowić , a nie zwalać winy za własną bierność i brak granic na drugą osobę .

Boli takie lekceważenie.
Powiedz tak samo alkoholikowi: idź do pracy, zajmij się rodziną, a nie zwalaj na to że ci ciężko i że wódka ciągnie.
Powiedz choremu na depresję: działaj, a nie zwalaj wszystkiego na to że nie umiesz, nie masz siły. Żyj a nie gadaj że nie chce ci sie żyć.

Jasne, wiele w życiu zależy od nas samych, tylko trudno od chorego, uzaleznionego, współuzależnionego, czy jakkolwiek poważnie niedojrzałego człowieka wymagać: ot weź się za siebie. Podczas gdy taki człowiek nie widzi i nie rozumie co jest zdrowe a co chore, często nawet nie wierzy że da się żyć inaczej.
Może zamiast lekceważyć, lepiej cierpliwie pokazywać alternatywy. Pomagać a nie umniejszać czyjeś problemy.

A już za to hasło, to Ci wszyscy uzależnieni podziękują:

Cytat:

A jak gość się przyzwyczai , to po latach 10 czy 30 co słyszy ? JEGO WINA , że ona tak go traktowała . Absurd . Stoi mi facet na nodze przez 40 minut w autobusie i nic nie mówię , a jak gość wysiada to WTEDY wrzeszczę na niego . No taka logika .

Mój mąż też mi wyrzucił na końcu, że sama jestem sobie winna, że mnie krzywdził, bo trzeba było mu zabronić. On winny na pewno nie jest :/
No brawo :/

Niezależnie od tego czy współuzależnienie nazywane jest chorobą czy niedojrzałością, bez wątpienia wszystkie wymienione źródła zgadzają się co do tego że jest to wynik doświadczeń danej osoby, czy to nabytych w związku z uzależnionym, czy wcześniej w młodości lub dzieciństwie.
Tak czy owak ta bierność i brak granic to nie jest wybór mój czy innych współuzależnionych. Wynieśliśmy to z domów rodzinnych lub z małżeństw. Każdy gdyby go postawić przed wyborem wolałby być wolny, niezależny, pewny swojej wartości, po prostu szczęśliwy.
Wiadomo, każdy ma jakieś tam szanse na rozwój. Ale to czy zacznie się rozwijać, wychodzić ze swojego współuzależnienia to nie pstryknięcie palcami, jedna decyzja, to też szereg sprzyjających okoliczności.

Mare piszesz:

Cytat:

Warto się zastanowić , a nie zwalać winy za własną bierność i brak granic na drugą osobę .

Boli takie lekceważenie.
Powiedz tak samo alkoholikowi: idź do pracy, zajmij się rodziną, a nie zwalaj na to że ci ciężko i że wódka ciągnie.
Powiedz choremu na depresję: działaj, a nie zwalaj wszystkiego na to że nie umiesz, nie masz siły. Żyj a nie gadaj że nie chce ci sie żyć.

Jasne, wiele w życiu zależy od nas samych, tylko trudno od chorego, uzaleznionego, współuzależnionego, czy jakkolwiek poważnie niedojrzałego człowieka wymagać: ot weź się za siebie. Podczas gdy taki człowiek nie widzi i nie rozumie co jest zdrowe a co chore, często nawet nie wierzy że da się żyć inaczej.
Może zamiast lekceważyć, lepiej cierpliwie pokazywać alternatywy. Pomagać a nie umniejszać czyjeś problemy.

A już za to hasło, to Ci wszyscy uzależnieni podziękują:

Cytat:

A jak gość się przyzwyczai , to po latach 10 czy 30 co słyszy ? JEGO WINA , że ona tak go traktowała . Absurd . Stoi mi facet na nodze przez 40 minut w autobusie i nic nie mówię , a jak gość wysiada to WTEDY wrzeszczę na niego . No taka logika .

Mój mąż też mi wyrzucił na końcu, że sama jestem sobie winna, że mnie krzywdził, bo trzeba było mu zabronić. On winny na pewno nie jest :/
No brawo :/

[lustro]

Mare
i o czym świadczy to, co zacytowałeś?
ja Ci powiem - o tym, że nawet specjaliści od tego zagadnienia nie sa jednomyslni czy współuzaleznienie jest chorobą czy np. dysfunkcją.
Toczy sie pomiędzy nimi dyskusja na ten temat.

Ale TY wiesz lepiej i oświadczasz, że to nie choroba.

masz takie samo prawo do takich autorytatywnych wypowiedzi, jak Krasnobar do diagnozowania Ciebie.

No popropstu nieomylny Mare-specjalista.

Przeczytaj uwaznie co napisała Dużapanna...i przemyśl.
Uważasz, że ofiara jest sama sobie winna, że stała się ofiarą?
Że skoro nie stawiało się granic, to juz po latach nie należy tego robic?
Że za późno na zmiany, bo sie mąż przyzwycził do takiej nienormalnej sytuacji i poczuł by niepotrzebny dyskomfort?

Naprawde trudno się zgodzić z takim podejściem.

Mare
i o czym świadczy to, co zacytowałeś?
ja Ci powiem - o tym, że nawet specjaliści od tego zagadnienia nie sa jednomyslni czy współuzaleznienie jest chorobą czy np. dysfunkcją.
Toczy sie pomiędzy nimi dyskusja na ten temat.

Ale TY wiesz lepiej i oświadczasz, że to nie choroba.

masz takie samo prawo do takich autorytatywnych wypowiedzi, jak Krasnobar do diagnozowania Ciebie.

No popropstu nieomylny Mare-specjalista.

Przeczytaj uwaznie co napisała Dużapanna...i przemyśl.
Uważasz, że ofiara jest sama sobie winna, że stała się ofiarą?
Że skoro nie stawiało się granic, to juz po latach nie należy tego robic?
Że za późno na zmiany, bo sie mąż przyzwycził do takiej nienormalnej sytuacji i poczuł by niepotrzebny dyskomfort?

Naprawde trudno się zgodzić z takim podejściem.

[renta11]

Mare

Od długiego czasu obserwuję, że masz zdecydowanie nadmiar czasu. Czujesz się więc w obowiązku wypowiadać na każdy temat. Także na taki, o którym nie masz pojęcia i doświadczenia.
Jest dobry zwyczaj na spotkaniach AA i podobnych, że dzielimy się swoim doświadczeniem. Wypowiadanie się na każdy temat, z gory wskazuje na brak doświadczenia w każdym z tych tematów.
Wiele lat byłam współuzależniona i pewnie nadal w części jestem, a Ty wypisujesz autorytatywnie bzdury.
Marek, Bój się Boga.

Mare

Od długiego czasu obserwuję, że masz zdecydowanie nadmiar czasu. Czujesz się więc w obowiązku wypowiadać na każdy temat. Także na taki, o którym nie masz pojęcia i doświadczenia.
Jest dobry zwyczaj na spotkaniach AA i podobnych, że dzielimy się swoim doświadczeniem. Wypowiadanie się na każdy temat, z gory wskazuje na brak doświadczenia w każdym z tych tematów.
Wiele lat byłam współuzależniona i pewnie nadal w części jestem, a Ty wypisujesz autorytatywnie bzdury.
Marek, Bój się Boga.

[mare1966]

[duzapanna]

[lustro]

[mare1966]

Lustro ,
nie potrafisz się przyznać do błędu .
Nawet fakty masz za nic .
Odwracasz kota ogonem .

Lustro ,
nie potrafisz się przyznać do błędu .
Nawet fakty masz za nic .
Odwracasz kota ogonem .