[Rafał47]

a

a

[Elżbieta]

[twardy]

[Rafał47]

aa

aa

[Nirwanna]

Rafale, ale w niezgodzie na rozwód nie chodzi o to, że "idziesz z kimś na noże", choć subiektywnie tamta osoba tak to może odbierać. Masz określoną postawę, i trwasz w niej, tylko tyle. I aż tyle, bo stoisz po tej samej stronie co Bóg, więc choć po ludzku może się wydawać że się pogorszy - włos Ci z głowy nie spadnie.

Rafale, ale w niezgodzie na rozwód nie chodzi o to, że "idziesz z kimś na noże", choć subiektywnie tamta osoba tak to może odbierać. Masz określoną postawę, i trwasz w niej, tylko tyle. I aż tyle, bo stoisz po tej samej stronie co Bóg, więc choć po ludzku może się wydawać że się pogorszy - włos Ci z głowy nie spadnie.

[Rafał47]

[quote="Nirwanna"]

[quote="Nirwanna"]

[twardy]

Rafał, Twoja sytuacja przypomina mi moją z przed kilku lat.
Moja żona również stwierdziła, że chce ode mnie odpocząć, a ja jako kochający mąż nie stawiałem jej przeszkód. Ba, nawet w imię tej miłości ułatwiłem jej ten odpoczynek ode mnie jak się okazało później - na stałe (jak na razie).
Moja żona też mnie zdradziła i teraz wiem, że to wszystko co wtedy mówiła o konieczności przemyślenia wszystkiego, że musimy odpocząć od siebie itp. to była tylko jej gra aby uzyskać to, na czym jej zależało czyli rozwodzie - czyli wolności (w jej mniemaniu). Prawa do zamieszkania ze swoim kochankiem. Po rozwodzie znika u osoby zdradzającej bariera jaka istnieje przed rozwodem, czyli że nic złego nie robi wchodząc w kolejny związek bo nie jest już żoną w oczach znajomych, rodziny.
Rozwód w opinii takiej osoby daje jej wolną rękę.

A co Ty uzyskujesz dzięki rozwodowi?
Otrzymujesz od sądu wyrok orzekający rozwód. Wyrok, którego nie chcesz! Wyrok, który niczego Ci nie ułatwia, niczego nie porządkuje w Twoim życiu. Wręcz przeciwnie.
Jako osoba wierząca pomimo rozwodu nadal będziesz sam. Twoja żona już jawnie będzie mogła spotykać się ze swoim kochankiem, a Ty będziesz na to patrzył ze świadomością, że jej to umożliwiłeś.

Zastanów się więc tak po męsku - co zyskasz dzięki zgodzie na rozwód? .........................

A teraz pomyśl co stracisz? .....................

Jesteś osobą wierzącą, więc patrz przez pryzmat wiary, a nie wyłącznie tak po ludzku.

W tym początkowym, najtrudniejszym okresie kryzysu małżeńskiego w jakim jesteś, warto mieć obok siebie osoby, które będą wiedziały co czujesz, co przeżywasz. Takie osoby znajdziesz tu na forum. Ja na początku kryzysu chłonąłem wszystko co jest tu na forum, czytałem tematy innych osób, słuchałem konferencji z rekolekcji, kazań Ks. Pawlukiewicza, konferencji Pulikowskiego, oglądałem polecane filmy.
To bardzo mi wtedy pomogło zrozumieć co i dlaczego działo się w moim życiu.

Chcąc pomóc sobie w tym trudnym dla mnie okresie, jeździłem na spotkania najbliższego Ogniska Sycharu - 150 km w jedną stronę. I pomagało.

Rób coś dla siebie. Ja nauczyłem się pływać, wróciłem do swojego hobby, na które od lat nie miałem czasu. To również pomagało i nadal pomaga.

Nie proś, nie błagaj żony aby wróciła. W jej oczach takie Twoje zachowanie będzie tylko dowodem na Twoją bezradność, słabość. Ty masz być mężczyzną. Mężczyzną, w którym żona zauważy to, czego nie widziała do tej pory. Mężczyzną, w którym będzie widziała, że może mieć oparcie w życiu.
Zrób tak, a urośniesz nie tylko w oczach żony, ale przede wszystkim swoich.

Rafał, Twoja sytuacja przypomina mi moją z przed kilku lat.
Moja żona również stwierdziła, że chce ode mnie odpocząć, a ja jako kochający mąż nie stawiałem jej przeszkód. Ba, nawet w imię tej miłości ułatwiłem jej ten odpoczynek ode mnie jak się okazało później - na stałe (jak na razie).
Moja żona też mnie zdradziła i teraz wiem, że to wszystko co wtedy mówiła o konieczności przemyślenia wszystkiego, że musimy odpocząć od siebie itp. to była tylko jej gra aby uzyskać to, na czym jej zależało czyli rozwodzie - czyli wolności (w jej mniemaniu). Prawa do zamieszkania ze swoim kochankiem. Po rozwodzie znika u osoby zdradzającej bariera jaka istnieje przed rozwodem, czyli że nic złego nie robi wchodząc w kolejny związek bo nie jest już żoną w oczach znajomych, rodziny.
Rozwód w opinii takiej osoby daje jej wolną rękę.

A co Ty uzyskujesz dzięki rozwodowi?
Otrzymujesz od sądu wyrok orzekający rozwód. Wyrok, którego nie chcesz! Wyrok, który niczego Ci nie ułatwia, niczego nie porządkuje w Twoim życiu. Wręcz przeciwnie.
Jako osoba wierząca pomimo rozwodu nadal będziesz sam. Twoja żona już jawnie będzie mogła spotykać się ze swoim kochankiem, a Ty będziesz na to patrzył ze świadomością, że jej to umożliwiłeś.

Zastanów się więc tak po męsku - co zyskasz dzięki zgodzie na rozwód? .........................

A teraz pomyśl co stracisz? .....................

Jesteś osobą wierzącą, więc patrz przez pryzmat wiary, a nie wyłącznie tak po ludzku.

W tym początkowym, najtrudniejszym okresie kryzysu małżeńskiego w jakim jesteś, warto mieć obok siebie osoby, które będą wiedziały co czujesz, co przeżywasz. Takie osoby znajdziesz tu na forum. Ja na początku kryzysu chłonąłem wszystko co jest tu na forum, czytałem tematy innych osób, słuchałem konferencji z rekolekcji, kazań Ks. Pawlukiewicza, konferencji Pulikowskiego, oglądałem polecane filmy.
To bardzo mi wtedy pomogło zrozumieć co i dlaczego działo się w moim życiu.

Chcąc pomóc sobie w tym trudnym dla mnie okresie, jeździłem na spotkania najbliższego Ogniska Sycharu - 150 km w jedną stronę. I pomagało.

Rób coś dla siebie. Ja nauczyłem się pływać, wróciłem do swojego hobby, na które od lat nie miałem czasu. To również pomagało i nadal pomaga.

Nie proś, nie błagaj żony aby wróciła. W jej oczach takie Twoje zachowanie będzie tylko dowodem na Twoją bezradność, słabość. Ty masz być mężczyzną. Mężczyzną, w którym żona zauważy to, czego nie widziała do tej pory. Mężczyzną, w którym będzie widziała, że może mieć oparcie w życiu.
Zrób tak, a urośniesz nie tylko w oczach żony, ale przede wszystkim swoich.

[ponury]

ad Rafał47
widzę u ciebie podobną historię jak u mnie.im moja żona bardziej awansowała i zarabiała coraz lepiej tym coraz bardziej mnie nie szanowała i coraz mniej byłem jej potrzebny...
jak to mówi mój znajomy ksiądz - "na kupie pieniędzy diabeł siedzi!"
ad Twardy moje żona już jest trzy miesiące na " odpoczynku ode mnie... " i jakoś się nie zanosi aby miała w planie powrócić.przypuszczam że będzie jak u Ciebie.
pozdrawiam i wspomnę w modlitwie

ad Rafał47
widzę u ciebie podobną historię jak u mnie.im moja żona bardziej awansowała i zarabiała coraz lepiej tym coraz bardziej mnie nie szanowała i coraz mniej byłem jej potrzebny...
jak to mówi mój znajomy ksiądz - "na kupie pieniędzy diabeł siedzi!"
ad Twardy moje żona już jest trzy miesiące na " odpoczynku ode mnie... " i jakoś się nie zanosi aby miała w planie powrócić.przypuszczam że będzie jak u Ciebie.
pozdrawiam i wspomnę w modlitwie

[twardy]

[Rafał47]

[quote="twardy"]

[quote="twardy"]

[Jedna]

[Nirwanna]

Prawnie jest tak, że faktycznie osoba wyłącznie winna (np. przez zdradę) nie może domagać się rozwodu - w tym sensie, że pozew gdzie zdradzacz pisze "tak, zdradziłem, jestem wyłącznie winny, współmałżonek winny temu nie jest, chcę rozwodu" - zostanie przez sąd odrzucony w przypadku, kiedy współmałżonek niewinny na rozwód się nie zgadza. Dlatego taki pozew jest pisany o rozwód bez orzekania o winie lub z winy obustronnej. Wtedy sąd w przypadku niezgody współmałżonka na rozwód - bada winę. I tak jak Jedna pisze - może orzec rozwód. Orzeknie nawet jeśli zdrada zostanie udowodniona, a zdradzający jest jedynym winnym. Tak było u mnie - rozwód, mimo mojej niezgody, orzeczono, z winy męża.

Prawnie jest tak, że faktycznie osoba wyłącznie winna (np. przez zdradę) nie może domagać się rozwodu - w tym sensie, że pozew gdzie zdradzacz pisze "tak, zdradziłem, jestem wyłącznie winny, współmałżonek winny temu nie jest, chcę rozwodu" - zostanie przez sąd odrzucony w przypadku, kiedy współmałżonek niewinny na rozwód się nie zgadza. Dlatego taki pozew jest pisany o rozwód bez orzekania o winie lub z winy obustronnej. Wtedy sąd w przypadku niezgody współmałżonka na rozwód - bada winę. I tak jak Jedna pisze - może orzec rozwód. Orzeknie nawet jeśli zdrada zostanie udowodniona, a zdradzający jest jedynym winnym. Tak było u mnie - rozwód, mimo mojej niezgody, orzeczono, z winy męża.