Anonymous - 2016-12-20, 23:47 Temat postu: ku pokrzepieniu serc Przyjaciele, to co teraz piszę jest absolutnie prosto z serducha i ponieważ to forum podnosiło mnie wielokrotnie postanowiłam w ten sposób oddać to dobro...Daj Boże ktoś skorzysta. Tak najkrócej o tych złych dla mnie czasach,to mój ukochany mąż i jedyny mężczyzna zdradził mnie dwa lata temu. Był to czas, kiedy od dłłłługiego czasu nie utrzymywałam żadnej więzi z Bogiem i Kościołem - to było tak, jak by do niczego mi nie był potrzebny 
Po tym jak się dowiedziałam o zdradzie to wiadomo łzy, pretensje itp,itd. Nie piszę bo znamy to - nic przyjemnego. Trwało to kilka miesięcy,kiedy po ludzku i za wszelką cenę chciałam odzyskać męża. Zły czas dla mnie,córeczki i męża. Jednocześnie Pan Bóg postawił na mojej drodze ludzi , dzięki którym zobaczyłam w swoim życiu Boga,jako kochającego miłosiernego Ojca,który cały czas był przy mnie, a teraz mogę skryć się w jego ramionach i ZAUFAĆ. Szukałam,czytała,sama pragnęłam Go poznawać i mieć blisko przez spowiedź, modlitwę,Eucharystię i rozmowę w duszy. To też trwało kilka miesięcy i właściwie trwa nadal! Obok mojego wzrostu duchowego i zachłyśnięcia się wiarą biegło normalne życie ze zdradzającym mężem,zbuntowaną na całą sytuację córeczką i całą resztą ludzkich problemów. Do sedna...Dziś kiedy od roku nie mieszkamy razem mogę zaświadczyć, że można odnaleźć szczęście w kryzysie! I nie żadne udawane ,naciągane ,na chwilę tylko takie prawdziwe z głębi serce...takie,że cieszy cię śpiew ptaków i barwy natury 
I nie wiąże się to w żaden sposób z powrotem mojego męża. Wiąże się to z tym,że - nie pokładam już wiary w człowieku tylko w Bogu, - że jestem( dzięki Bogu) w stanie kochać jak w hymnie o miłości, - że nie wyobrażam sobie innej drogi jak miłość, wierność i uczciwość małżeńska do końca swoich dni, - cokolwiek nie zrobi mój mąż - to jego konsekwencje (ja swoją postawą,chcę świadczyć o miłości -wysłany sms, zaproszenie na kawę,rozmowa). Pomimo odtrąceń i zamknięcia się na mnie trwam radośnie w nienachalnym BYCIU OBOK,czasami uda mi się dotknąć jego serca 
Dziękuję Ci Panie za to wszystko i życzę każdemu,kto uważa,że świat mu się wali aby odnalazł taki SPOKÓJ. JA nie zasługuję na te wszystkie łaski,które mnie w życiu spotykają ale mam nadzieję,że będę miała okazję je spłacić.O to się modlę Panie mój
Anonymous - 2016-12-21, 06:07 Chwała Panu 
Anonymous - 2016-12-21, 11:12 Pozazdrościć takiego szczęścia duchowego w tak trudnej sytuacji :) i rzeczywiście tekst jest pokrzepiający... mój mąż wyprowadził się 2 miesiące temu do innej kobiety i dopiero zbieram się z rozsypki. ale jak widzę jest nadzieja, żeby jeszcze kiedyś być szczęśliwą kobietą Anonymous - 2016-12-21, 13:25 Kochana mamo84 właśnie takiego wpisu było mi trzeba w tej chwili............ dokładnie jakąś godzinę temu spotkałam koleżankę (naszą wspólną i moją i męża) i ona do mnie na powitanie z tekstem, że co u Ciebie ?? jak sobie radzisz ?? itd po czym mówi mi, że widziała niedawno mojego męża z kochanką pod jakimś pubem i ogólnie to słyszała od najlbliższej rodziny mojego męża, że ta kochanka to taka super kobieta itd............... no i oczywiście czemu ja jeszcze sama jestem .... przecież bez chłopa to nie dam sobie rady ........ Takie pocieszające spostrzeżenia na 3 dni przed Świętami................ wyć mi się zachciało.............ale jestem w pracy I szybko po ratunek na forum i Twój wpis - super Chwała Panu !!
Ja też tak chcę........... w styczniu będzie dwa lata jak mąż mieszka z kochanką a ja czasami jeszcze łapię doły
Modlę się, powierzam nasze małżeństwo Bogu i trwam.............. tylko żeby jeszcze mniej bolało ................. to już byłoby dobrze. Jak Ty to osiągasz ??? Anonymous - 2016-12-22, 06:33
Tak teraz wiem, że jest ale wcześniej nie widziałam tej perspektywy... Teraz zaświadczam, że jest. Zaprzyjaźniony ksiądz powiedział, że jest w duchowości czas rozpaczy po którym przychodzi czas ukojenia 
Kochana moja, to oddanie wszystkiego Bogu stosuję,kiedy jest fajnie i kiedy jest gorzej.Różnica jest taka,że nie sama dźwigam krzyże a w radościach uczę się pokory. Kiedy w głowie pojawiają się smutne myśli wtedy rozświetla je wiara w to, że moja modlitwa nawet jeżeli nieskuteczna tu i teraz to ulży mężowi i tym kobietom na TAMTYM ŚWIECIE. Myślę,że pomocne w odnalezieniu spokoju jest też otoczenie,które nie nagaduje na męża-ja powiedziałam mojej rodzinie oficjalnie wszystko w rękach Boga,ja chcę być w porządku wobec mojego mężą, dlatego np. zaprosiłam jego i jego rodzinę na urodziny córeczki. I wyobraź sobie,że nasi rodzice wspólnie siedzieli przy stole i stwierdzam, że było ok.A jeśli byłabym zamknięta na męża to miałby świetne wytłumaczenie,żeby ze mną nie być
A o granicach w naszych relacja mąż wie podskórnie
i jeszcze jedno mi przyszło do głowy,że to oczyszczenie małżonków musi nastąpić bo jeśli nie to co, chciałabyś, żeby mąż jutro się wprowadził i żyjemy dalej z tym bagażem bez żalu i refleksji??? Ja nie!!! Czekać nie czekając w moim wydaniu 
A za koleżankę zmów zdrowaśkę i cześć. Być może jest mi łatwiej bo mój mąż nie mieszka z żadną ze swoich kochanek  Ale wszystko przede mną.
Słonecznego dnia Kochana Z Panem Bogiem Anonymous - 2016-12-28, 19:20
BJD A jak żyłaś zanim zostałaś mężatką?? potrafiłaś żyć? Jak przestaniesz kurczowo trzymać się sukna zwanego mąż-małżeństwo,to nauczysz się żyć jak kiedyś.
TO trzymanie tego sukna choćby nawet jednym małym paluszkiem daje nam doły,nostalgię,łzę,wspominki,porównania. Anonymous - 2016-12-29, 10:38 Masz rację gos1 ............ muszę się bardziej zebrać w sobie i odpuścić bo rzeczywiście nadal trzymam się tym jednym paluszkiem .......
|
||||||||||||
