Anonymous - 2016-12-10, 13:00 UŚPIONY, dziękuje za Twoją wypowiedź. Niemniej jednak myślę, ze niepotrzebnie poczuwasz się do odpowiedzialności za zaistnienie tego wątku, w którym teraz jesteśmy. Zauważ jeden mały szczegół, taki mianowicie, że ten wątek mare założył zanim Ty jeszcze przedstawiłeś swoje świadectwo. Ten wątek jest echem wątpliwości autora wątku co do świadectw ogólnie, a konkretnie co do udziału Boga w przemianie człowieka, które dla mare nie noszą znamion cudu. Pozdrawiam gorąco. Anonymous - 2016-12-10, 17:56 O , widzę że już Zenia mnie wyręczyła w pisaniu . Dokładnie . Mój temat założyłem :
Ty swój temat założyłeś Uśpiony :
Tak więc , nie jesteś ani inicjatorem ani aktywatorem . 
Uśpiony
No przesadziłeś chyba . 
Mój post sam został przeniesiony z twojego tematu ( z inicjatywy moderatora co sam zaznaczył ) do mojego tematu . Tak więc "cenzor" tu nie bardzo pasuje . Uśpiony
Kiedy ja ciebie nie oceniam . "Napatoczyłeś się tylko" i posłużyłeś jako przykład . Tematem mojego tematu jest słowo CUD , a ty go akurat świeżutko użyłeś . A przy okazji tylko odniosłem się "nie cudownie" do twojej historii . Uśpiony :
I do tego nic nie mam . Przeciwnie , takie świadectwa są cenne i chwała ci i za przemianę i za świadectwo . Jedyna różnica , że ja osobiście nie nazywam tego cudem . I jeszcze raz dlaczego to moje pisanie . Forum podczytują też osoby "daleko od wiary" , albo "przypadkowe" . Owszem jednych pociągnie cudowność cudów , ale innych gadanie o cudach w normalnej życiowej sytuacji odstraszy ( wytłumaczalnej ludzkimi emocjami , sposobem myślenia i działania ) . A przecież o tych drugich niebu chodzi zwłaszcza . To jest moje myślenie . Anonymous - 2016-12-10, 18:10 Jeszcze raz odsyłam zainteresowanych do tych linków w poście pierwszym tego tematu , choć najpierw był mój wewnętrzny opór przed "cudownością" , a potem znalazłem te linki . ( tak więc nie ja pierwszy "odkrywam" problem ) Przede mną byli inni także trochę wybitni .
Anonymous - 2016-12-10, 18:28 Tak Zeniu. Odniosłem się jedynie do części, w której przytoczone są moje wypowiedzi. Nic ponadto. Pozdrawiam Anonymous - 2016-12-17, 21:25
Mare sam kościół daleki jest od entuzjazmu powstawania cudów. Bo euforia to zła droga i czasem staję się zaściankowym upojeniem. Wiara bardziej skupia się na ułomności człowieka i możliwości powstania z tej ułomności. I to jest ten procent boskości jaka każdy z nas jest obdarzony poprzez Boga-by rozum pozwolił nam dojrzeć błędy i je naprawić. I raczej nie jest to cud. 
Anonymous - 2016-12-18, 19:47
Rozumiem , że miało być "uznawania" zamiast "powstawania" . Tak , to oczywiste . Definicja cudu jest dość precyzyjna i Kościół nie może się narazić na pomyłkę . Tu mamy "cuda" trochę prywatne , ale ja bym jednak mimo wszystko nie robił zamieszania i cudami tego nie nazywał , dla przejrzystości , bo ostatecznie cudem można by nazwać też np. wygraną Polski z Niemcami w piłkę nożną . Równie rzadkie zjawisko , ale sił nadprzyrodzonych mimo wszystko bym tam nie upatrywał . Ot Niemcy byli słabi i nieskuteczni , a my skuteczni jak nigdy . Anonymous - 2017-01-01, 11:44 Uśpiony dziękuję Ci za brak zacietrzewienia i pokorę w wypowiedziach. I za słowo do nauczyciela na drodze "Dziękuję Ci, że jesteś". Wezmę te slowa ze sobą w drogę.
Marek Bliskie jest mi Twoje pojęcie słowa Cud. I tak zamiast "interlokutor" lepiej i prościej powiedzieć po prostu "rozmówca". Kiedyś miałam dużą potrzebę szufladkowania ludzi i zdarzeń. Dzisiaj ta potrzeba jest już dużo mniejsza. Bo w końcu co my tam wiemy o Bogu? Możemy co najwyżej domniemywać opierając się na "przekazie" (Biblii) dokonanym przez innych ludzi. Najważniejsze jest nawrócenie, narodzenie się na nowo, otwarcie oczu i serca. I dalsze kroczenie drogą, która najczęściej (jak pisze Uśpiony) jest jednak trudniejsza? Ale jednocześnie jest to droga właściwa, przynajmniej dla mnie. Bo chyba nigdy w życiu nie czułam się bardziej na swoim miejscu, działająca w całkowitej zgodzie ze sobą, tak bardzo obsadzona we właściwej roli. I to na wszystkich płaszczyznach: rodzinnej, zawodowej, a nawet po prostu ludzkiej. Otworzyło się moje serce i otwarły oczy. A droga zaczęła się od medytacji na fundamencie, gdzie zobaczyłam jak mnie widzi Bóg i jaką przeznacza mi rolę i drogę. Czy to był cud? Tak tego nie odbierałam i dzisiaj nie nazywam. Ale zdecydowanie zaczęło się nawrócenie.
|
||||||||||||||||||||
