Anonymous - 2016-09-23, 20:10
No to kochana znasz te pozycje: ks dr hab. Grzegorz Polok, „Rozwinąć skrzydła” i „W drodze do siebie” http://www.rozwinacskrzydla.pl/ Gorąco polecam. Wiesz, że jesteś DDA? Wiesz, jakie są tego konsekwencje? To czytaj! Anonymous - 2016-09-23, 20:44 Czytam, czytam - szkoda, że nie da rady wszystkiego za jednym zamachem. Anonymous - 2016-09-23, 23:14
Mowiac to, mial chyba na mysli, ze pewne zachowania wroca w przyszlosci ponownie. To mu podpowiada doswiadczenie. Mozesz zrobic mu "psikusa" i sprawic, ze sie zdziwi, bo nie wroca. To jest wlasnie sens pracy nad soba - nie slowami, a czynami pokazywac zmiane. Jesli chodzi o wychodzenie, to sam mialem z tym duzy problem. Zalezy, co w tym czasie robi, czy jest to obiektywnie patrzac zagrozenie dla Waszego malzenstwa. Bo ze Cie to boli, jest dla mnie zrozumiale - nie masz nad nim kontroli chociazby. Rozumiem patrzac na wlasne doswiadczenie, jak to moze byc bolesne. On najwyrazniej w ten sposob odreagowuje, to jego wentyl. Co jednak najwazniejsze, jesli bedzie chcial i tak wyjdzie. Wydaje mi sie, ze jedyne co mozesz zrobic to powiedziec, bez pretensji i agresji, o SWOICH uczuciach gdy tak sie dzieje. A co on z tym zrobi, to juz od Ciebie niezalezne. Anonymous - 2016-09-24, 01:03 Prawie jestem pewna, że wyszedł z kolegami i bratem. Mój mąż ma zasady i nie sądzę żeby mnie zdradzal ale niestety jest bardzo złośliwy jak się klocimy i dlatego obawiam się, że po złości moze zrobić coś glupiego, np. palenie trawki. O same wyjścia nie mam aż takiej pretensji ( choć przykro mi, że ucieka z domu) ale o to, że nie mówi gdzie wychodzi, że zawsze w trudnych sytuacjach zaczyna żyć sam sobie ( teraz to nie aż takie dziwne - jak już rozmawialismy wszyscy o tym - problem w tym, że tak jest zawsze). Jak będę czuła się na siłach to poruszę ten temat niemowienia jak wychodzi. Póki co muszę trochę wiedzy nabyć - to mówienie z miłością podoba mi się, problem tylko że nie mam często na to ochoty, chcę wywalić złość. Jeśli możecie konkretnie odnieść się do tego co napisałam w poprzednim poście to będę wdzięczna. Anonymous - 2016-09-24, 03:41 Wrócił oczywiście pijany - nie wytrzymalam. Powiedziałam mu, że nie cierpię go takiego pijanego. Oczywiście kpil, że tragedię robię. Usłyszał, że nie radzi sobie ze stresem i idzie coraz częściej w alkohol. Usłyszałam, że ze mną sobie nie radzi i ja za to paciorki klepie i jak mi się nie podoba to żebym się wyprowadzila. Powiedzialm, że to też mój dom i nie wyprowadze się. Powiedział, że szkoda. Jestem załamana, to nie ma sensu. Nie ma w nim woli naprawiania razem. On jest tak zawziety, że wątpię żeby kiedyś doszedł do wniosku, że nie ma co iść w zaparte. Budzę w nim odrazę. Nie dam rady tak. Pomóżcie. Chyba nie mam co szukać ukrytych treści w tym co powiedzial - on mnie po prostu nie chce. Modlę się ale nie dam rady rok, kilka lat sama naprawiać. Nie wiem, mam go dziś zapytać czy naprawdę mam się wyprowadzic? To chyba nie jest dobry pomysł. Nie chcę mu w sumie pokazać, że zlamalam się. Co mam robić? Anonymous - 2016-09-24, 07:44 P.100 skoro mąż wrócił pod wpływem alkoholu, to chyba rozmowa wtedy to nie najlepszy moment, co? Może warto poczekać aż alkohol wyparuje? Niemniej, mimo wszystko, trochę informacji zwrotnej od męża dostałaś, co?
widzisz to ? P.100 napisałaś, że jesteś po 8leteniej terapii. Ona jest zakończona czy nadal w niej jesteś? Nie jestem pierwszą osobą, która na to zwróciła uwagę. Bo chyba nie wszystko przerobiłaś tam, co? Anonymous - 2016-09-24, 08:42
Serio, nie mogłaś się powstrzymać? Wdajesz się w kłótnię z pijanym w środku nocy? To się nie mogło skończyć dobrze. Przestań go kontrolować bo tylko pogarszasz sprawę.
Piszesz tu zaledwie od 2 tygodni i już się poddajesz? Wychodzenie z kryzysu to proces na lata.
A skąd ten pomysł? Bo coś po pijaku wykrzyczał?
I znowu wychodzi jak bardzo jesteś od niego uzależniona. Analizujesz co powiedział, analizujesz co ma w głowie, jaki gest wykonać w jego stronę żeby cośtam sobie pomyślał, jakie intencje kryją się za zaproszeniem itp. Musisz to zostawić.
Na rozwód też chcesz się zgodzić czy jak? Anonymous - 2016-09-24, 10:19
Powinnam nadal w niej być - wracam. Muszę znaleźć tylko dobrego psychologa. Nie powinnam oczywiście odzywać się - pluje sobie teraz w brodę. A paciorkow nie powinien się czepiać - to mnie baaardzo zaczęło niepokoić bo deklarował duży szacunek do mojej religii a już dwa razy zaczepił w nieładny sposób o temat. Anonymous - 2016-09-24, 10:44
Nie chcę rozwodu, choć sprzeczne są we mnie uczucia bo z jednej strony chcę walczyć, wiem że muszę mu to pokazać a z drugiej strony czuję jego niechęć do mnie i zastanawiam się czy mogę aż tak narzucać się mężowi ( jak mówi coś do mnie to tak patrzy jakby chciał mnie zabić, jak mówi to odzywakmi - póki co widzę, że mnie nie chce). Mój mąż jest bardzo sprzeczny w komunikatach - przez choćby pytanie czy zostawić mi ciastka można sądzić, że jakoś mu zależy, wczoraj też w sumie powiedział chociaż że wróci późno - to może świadczyć, że nie chce odejść tylko nim szarpie w różne strony a w innych sytuacjach, np. jak wychodzi nic nie mówiąc - że ma mnie gdzieś. On nawet jak spojrzę się na niego to z sarkazmem i złością rzuca - co się tak patrzysz. Nie napatrzylas się jescze ( totalna dla mnie abstrakcja, nie wiem o co mu chodziło). Naprawdę nie wiem czy on mnie chce bo jest skrajny. Anonymous - 2016-09-24, 10:56
a jeśli mąż, nie widząc twojej zmiany ale zauważając twoje mocne zaangażowanie religijne, widzi, delikatnie mówiąc niespójność twojej postawy (napisałabym mocniej, ale, zakładam, że sama wyciągnąć możesz takie wnioski) Anonymous - 2016-09-24, 10:57
to pracuj nad sobą, dawaj mężowi jasne komunikaty, że warto zostać! niewerbalne! czynami udowadniaj! To nie jest łatwy ani szybki proces, ale da się, naprawdę da się Anonymous - 2016-09-24, 11:08
No masz rację - widzisz, to co Ty Gosiu odczytujesz w lot tak jak to jest - ja nie potrafię. To chyba wynika z niskiego poczucia własnej wartości, jakbym bała się uwierzyć własnym wnioskom ( a mam gdzieś w środku przekonanie, że mąż mnie kocha ale totalnie zwatpil). Anonymous - 2016-09-24, 11:14
Mam mało siły i strasznie boję się, że nie dam rady ale stanę do boju. Tylko jak mam mu cokolwiek pokazać, tak realnie jeśli jak jest w domu to spędza cały czas przed laptopem ze sluchawkami na uszach. O wejściach po tej akcji w ogóle nie będzie mowy ( na mecz pewnie nie zechce teraz iść, pójdę sama). Nie chcę też się narzucać bo będę go drażniła. Ps. I możesz mówić do mnie mocno, nawet tak wolę bo inaczej to chyba do mnie nie dociera. Anonymous - 2016-09-24, 11:21 Zastanawiam się nawet czy jak mąż znów przypomni mi o rozwodzie to czy nie powiedziec stanowczo że żadnego rozwodu nie będzie bo to da się naprawić i zrobię wszystko aby tak się stało. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
