Anonymous - 2017-01-17, 21:47
Próbuję Ci własnie pokazać, że na miłość nie da się zasłużyć, bo to co dać Ci chcą siostra i mąż w zamian za to, że będziesz taka jak im się chce - to jest toksyczność, a nie miłość. Tobie się wydaje, że to miłość i że tego potrzebujesz. Guzik prawda. Właśnie po to Bóg jako dobry Ojciec zabrał Ci toksyczność, żeby Cię nauczyć miłości. Ale Ty wciąż wolisz toksyczność, mając wyobrażenie że to miłość 
Anonymous - 2017-01-17, 21:50
Anonymous - 2017-01-17, 21:52
Anonymous - 2017-01-17, 21:54
a chcesz poznać? Anonymous - 2017-01-17, 21:56
Anonymous - 2017-01-17, 21:57 Żebym ja się nie bała, że ich wszystkich stracę to byłabym SZCZĘŚLIWA. Anonymous - 2017-01-17, 22:05 W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą. Ten zaś, kto się lęka, nie wydoskonalił się w miłości. 1 J 4: 18 Tylko, że dochodzenie do tego boli. Warto zgodzić się na ból, aby potem dostać coś dużo lepszego 
Anonymous - 2017-01-17, 22:10
Anonymous - 2017-01-17, 22:14
Tylko trzeba zacząć, konsekwentnie iść tą drogą i zgodzić się na to, że to będzie trudne i będzie bolało. Anonymous - 2017-01-17, 23:07 Oj, STOPka, STOPka, a co to za zjazd nastroju????? Czytam i czytam. Nirwanna mądrze pisze, weź to sobie do serca. I przestań biadolić, użalać sie nad sobą, zacznij żyć. przede wszystkim mentalnie zamknij etap "mąż" - po ludzku, mentalnie zamknij. Oddaj temat Bogu. A co do dziecka - nie wiem jak ona to zrobiła, ale pewna moja wirtualna bliska dusza jest od 10 lat mamą córeczki - adoptowanej. Żeby było ciekawiej - w chwili adopcji była osobą samotną ... Wiem, wiem, to nie o to Ci chodzi, ale może warto zgłębić temat? Anonymous - 2017-01-17, 23:42
Do tego co napisała Nirwanna chciałbym dodać, że najwyraźniej zarówno siostra jak i mąż albo przyzwyczaili się do manipulowania Tobą w taki sposób, albo po prostu tak funkcjonują. Postawienie granic i ich obrona. Rozumiem, że na myśl o stracie bliskich paraliżuje Cię strach, ale tak nie powinny zachowywać się bliskie osoby. Takie słowa jak Twojej siostry to straszny emocjonalny szantaż. Przykre to, pokazuje jednocześnie za jaką słabą i bezbronną osobę Cię ma. Tak z boku, z mojego punktu widzenia, warto chyba pobyć jakiś czas samotną - aby się uniezależnić, wzmocnić i nie dawać się w taki sposób traktować. Bo z pewnością na to nie zasługujesz. Anonymous - 2017-01-17, 23:56
to może tak wygląda, że biedolę, użalam się itp., ale ja stwierdzam na dzisiejszy mój stan, mój etap zmian i w ogóle to co robię, no co ja poradzę, że malutkie kroczki stawiam, ale staram się oduzależnić od rodziny, od męża, tylko to dla mnie akurat łatwe nie jest, ale uwierz mi nie poddaję się, właśnie mimo to, że jest mi trudno.
Co do męża - owszem nie jest to to co chciałabym aby było, ale wczoraj miałam spinę z mężem - wiem, że nic złego nie zrobiłam, ale on oczywiście obrażony i pokazuje mi trochę kto tu ma przewagę. Pół roku temu płacz byłby niesamowity z mojej strony, a dzisiaj dzwonię rano do koleżanki i normalnie tak się z tego śmiałam jak głupia, dzisiaj zobaczyłam, że już tak on nie rządzi moim życiem. Wiem to wolno idzie, ale ja szybciej nie umiem i naprawdę wkurza mnie to (nie bierz tego do siebie  ) jak ktoś mnie popędza w zmianach, bo ja robię tyle co mogę na dzień dzisiejszy (mąż mnie często naciska, że już powinnam być taka super i w ogóle), a ja idę (w swoim tempie) do przodu i na razie uczę się zaakceptować to, że może tak wolno.
A wiesz jest mi owszem smutno, że przy okazji kroczenia do przodu gdzieś tracę męża, tracę rodzinę i jestem w tym sama.No trudno, żeby mi nie było i dlatego piszę, aby znaleźć sobie jakieś sposoby, poczytać Wasze opinie jak poradzić sobie z samotnością. Co do dziecka....własne, adopcja...wszystko przyjmę ale to też mnie boli, choć nie tak bardzo mocno jak odszedł mąż.
Anonymous - 2017-01-18, 00:01
Anonymous - 2017-01-18, 00:18
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
