Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
Komu lepiej zwierzyć się z bardzo negatywnych emocji?
Zaufanej Osobie
46%
[ 7 ]
Mężowi / Żonie
53%
[ 8 ]
Głosowań: 15
Wszystkich Głosów: 15
Autor
Wiadomość
NM [Usunięty]
Wysłany: 2013-06-04, 19:44
Elżbieto kilka dni temu Nirwana w innym dziale napisała takie fajne zdanie
niech ono brzmi jak motto ,miedzy innymi i w tym temacie
a brzmi
Kto chce szuka sposobu, kto nie chce - szuka powodu
Elżbieta [Usunięty]
Wysłany: 2013-06-05, 10:21
NM napisał/a:
Kto chce szuka sposobu, kto nie chce - szuka powodu
A to zdanie to a propos czego?
Wilkoo [Usunięty]
Wysłany: 2013-06-05, 11:12
meg-pl napisał/a:
...a sercem zajmnie się tylko Jezus, On jest w stanie je uleczyć, zeby nie było już tych złych emocji, zeby zapanował pokój, wyciszenie..
może odunięcie sie wszystkich to tylko próba pokazania przez Najwyższego, że nie w ludziach znajdzie żona oparcie ale w Bogu
O tym samym Jej mówię właśnie. Żona mówi, że ma problem z Modlitwą. Razem ze Wspólnotą modlimy się bez problemu. Spotkania w Odnowie w Duchu Świętym są dla Nas bardzo owocne. Ale nadal występuje z Jej strony blokada do wspólnej Modlitwy w Domu. Na tę chwilę pociesza mnie to, że .. jak odreaguje całą złość przy mnie (spowodowana głównie Dziećmi i sytuacją materialną), wtedy naprawdę bardzo mocno się stara. Staram się prosić Pana Boga o cierpliwość, w chwilach, gdy już ciężko ogarnąć mi Jej nastroje. Dziś - mija trzeci dzień - jak jest bardzo spokojna. I znów obudziła mnie buziakiem. Stara się. Ja tymczasem myślę, jak przygotować się na kolejne wahania nastroju..
Lil napisał/a:
Wilkoo napisał/a:
Nie JESTEŚMY zainteresowani rozmową z osobami, które mają same problem z sobą.
To rzeczywiście będzie Wam ciężko znaleźć rozmówcę...
A jednak znaleźliśmy już parę osób. Sic!
Nie da się rozmawiać z osobami, które mają problem z 'ocenianiem innych po sobie'.
Elżbieta napisał/a:
W takim razie może Poradnia Małżeńska w Waszym mieście przy jakiejś parafii? Co do księdza to nic złego, że chce się wybrać najlepszego - może więc zakonnik? Karmelita Bosy? Grunt to szukać do skutku! Powodzenia. Na pewno się uda!
Powiem Ci, Eluś, że najbliższą Poradnię mamy 40 km od miasta. Więc.. Narazie sobie radzimy, ale w między czasie planujemy już spotkanie z zaufanym Naszym wspólnym Przyjacielem, który jest .. cudownym Kapłanem. Mamy nadzieję, że będzie miał możliwość wpaść do Nas. Wysłaliśmy już Mu zaproszenie. Trzeba więc czekać.. Ps. Mamy jednego zaprzyjaźnionego Nam Zakonnika. Rozmawiamy z Nim przez internet. Ale Żona lekko unika rozmowy z Nim, bo .. jest bardzo surowym Kierownikiem Duchowym.. w końcu to On bronił zacięcie węzła małżeńskiego, gdy odszedłem, irytując tym Żonę. Ale .. nie straciła do Niego szacunku..
NM napisał/a:
Kto chce szuka sposobu, kto nie chce - szuka powodu
Za ten cytat dziękuje. Jest rewelacyjny.
(W końcu jeden z "krzykaczy" napisał coś .. naprawdę wartościowego)
Ps. Od kiedy wyrażenie własnego zdania jest ... zachowaniem okołoprzemocowym?
Litości.
NM [Usunięty]
Wysłany: 2013-06-05, 16:30
Wilkoo napisał/a:
(W końcu jeden z "krzykaczy" napisał coś .. naprawdę wartościowego)
Wilkoo a na czym opierasz opinie że krzykacz??
na odmienności mojego zdania?
gdzie w moich wypowiedziach jest wykrzyknik-jaki może wskazywać na ewentualny krzyk?
Wilkoo napisał/a:
Od kiedy wyrażenie własnego zdania jest ... zachowaniem okołoprzemocowym?
Wyrażanie zdania?? czy raczej segregacja ludzi i wstawianie do konta tych jacy maja odmienne zdanie niż twoje-co??
tak do konta odstawaiłeś swallow, mnie fundowałes zimny prysznic, identycznie Grzegorza, czy choćby dabo-no i wielu innych jacy maja odmienne zdanie niż twoje.
Wilkoo dlaczego masz problemy z przyjęciem odmmieności zdania?
Dlaczego twoja dyskusja z kims kto nie podziela twojego zdania zazwyczaj kończy się
proszę brac zimny prysznic,prosze nie pisać w moim temacie,prosze nie udzielać się w moim temacie.
Masz chłopie z tym problemy-niestety ale masz, dlatego napisałem o twoich skłonnościach.
A skoro tu na forum zachowujesz się tak jak się zachowujesz-to jaki jesteś w domu??
czy żona ma przestrzeń? czy raczej ma przestrzen jaka daje jej Wilkoo?
Do tego Wilkoo masz skłonności do manipulacji ludzmi-po co?
Wilkoo napisał/a:
Powiem Ci, Eluś
zastanawiałeś się kiedyś ku czemu to służy??
jaki tego cel?
Wilkoo napisał/a:
Nie da się rozmawiać z osobami, które mają problem z 'ocenianiem innych po sobie'.
Mylisz się Wilkoo nie patrze na ciebie poprzez pryzmat siebie
a czemu??
to proste choćby dlatego że-nie mam twoich problemów.
Za ten cytat dziękuje. Jest rewelacyjny.
A cytat jest faktycznie dla ciebie
bardziej przyziemne jego stwierdzenie to że złej baletnicy przeszkadza i rąbek spódnicy...
czyli księża nie ci...40 km do poradni...Sychar najlepiej jakby do Ostrołenki...
a przecież jak się chce..to i góry człek przeniesie
Oki Wilkoo aby nie męczyć cie swoja osoba-odpuszczam-mimo ze dla mnie prywatnie cos jest nie tak w twojej postawie, stylu bycia i zachowaniach,ale wiem jedno gdy przyjdzie czas Bóg znajdzie chwile by wszystko wyrównać w Wilkoo
pewnie jeszcze nie twój czas
[ Dodano: 2013-06-05, 16:36 ]
Elżbieta napisał/a:
A to zdanie to a propos czego?
Wyjasniłem powyżej w odpowiedzi do Wilkoo
kinga2 [Usunięty]
Wysłany: 2013-06-06, 00:33
Wilkoo,
witaj,
piszesz że potrzebujecie z zona pomocy ciut specyficznej bo nakierowanej na super konkretny problem, a nie ogólnej porady, ja bym poszła do wspólnoty domowego kościoła i poprosiła kapłana, aby mi podsunął kogoś personalnie od spraw małzeńskich, kto ma chęć i czas pomóc. Kapłan zna wielu ludzi z pewnościa podrzuci jakis pomysł.
A tu poradnia chrześcijańska w Ostrołęce:
http://www.eostroleka.pl/...a,art31676.html
W każdą drugą i czwartą środę miesiąca można korzystać z usług Katolickiej Poradni Rodzinnej działającej przy kościele p.w. Zbawiciela Świata w Ostrołęce.
Udzielane są porady w zakresie:
- Przygotowania do życia i małżeństwa w rodzinie,
- Naturalnego planowania rodziny,
- Komunikacji między małżonkami,
- Wychowania dzieci i młodzieży,
- Prowadzenie życia duchowego w małżeństwie,
- Życia małżeńskiego, rodzinnego
- Odpowiedzialnego rodzicielstwa
- Pomocy w kryzysie duchowym i emocjonalnym.
Poradnia świadczy usługi w godzinach od 17 do 19. Telefon: 600 202 904, email: jnf@o2.pl
i tu:
Gabinet Pomocy Psychologiczno-Terapeutycznej Moje Spotkania
Ostrołęka, Głowackiego 37
tel. 29 6438483
(podają, że prowadzą terapie małzeńskie- może warto sprawdzić- nie mam danych co do tego jak pracują )
Dabo [Usunięty]
Wysłany: 2013-06-06, 06:18
Wilko
Podpowiem ci jak facet , tez mam nad czym mysleć i się przejmowac ,uwierz nie tylko sprawami małrzeńskimi. Dajesz sobie zbyt wiele czasu na myslenie i planowanie życia swojego i żony, a uważam ze na niewiele sie to nada, bo to Boskie plany a nie twoje. Zlasuje ci sie od myslenia. Spróbuj zmęczyć się fizycznie, ale tak fest. Napewno masz jakąś działkę , możesz pobiegać, siłownia albo choćby ten cmentarz. Zaufaj jak, wrócisz do domu zmęczony i zapocony to twoim problemem będzie zjeść i spać i obyś wtedy nie zapomnial o pacierzu. Sam się katujesz planami, modlitwami i szukaniem pomocy, swiata ani ludzi nie zmnienisz takim podejściem. Nie twierdze że to nie jest ważne, ale w ramach terapi której tak poszukujesz zmęcz się. Zapytaj ksiedza czym ogrzewa na plebani , może w ramach czynu miłosiernego pomógł byś zwalić węgiel, tam są z reguły konkretne ilości, po takiej akcji podziękujesz Bogu że dzień się kończy a On ci odpłaci zmniejszeniem rozterek małrzeńskich.
Wilkoo [Usunięty]
Wysłany: 2013-06-07, 10:30
Kinga, niestety u Nas to temat nietrafiony. Ale to długa historia.
Osoby, które prowadzą u Nas Poradnię, nie są obiektywne - znamy ich osobiście.
Najbliższą fachową poradnię mamy przy Kurii Biskupiej, k. 40 km od Nas.
Fachową - bo mieliśmy okazję to sprawdzić.
Niestety nie stać Nas na tę chwilę na to, by dojeżdżać często.
Mam nadzieję, że wkrótce się to zmieni.
Dabo, mądrze piszesz - dziękuję - ale .. nie żyję jedynie "problemami" - w tym problem ma moja Żona. Na szczęście udaje się Nam prowadzić dialog - także o tych trudnych sprawach. I co najważniejsze, Jej złe nastroje i cięty język - trwają tylko do "paru minut". Gdy się wygada, wraca do siebie, co mnie tylko utwierdza w przekonaniu, że zamiast sprzeczki lepiej obrać drogę .. Przyjaciela, by dać Jej wsparcie.
By nikt nie czynił mi zarzutu, są to oryginalne słowa bez edycji mojej Żony, skierowane drogą prywatną do osoby, która napisała z Sycharu. Jak sami zauważycie, wiele się nie różnią od tego, co napisałem ja:
cyt.
"Witaj.Cieszę się że napisałaś.Z akceptacją otoczenia mam ogromny problem .Dziś rano zakończyła sie moja zajomośc z najlepszą koleżanką jaką miałam,przynajmniej tak myslalam.Prawda okazała się inna.Kiedy było mi żle pomagała mi i moglam na nią liczyć,ale kiedy tylko postanowaiła że z mezem zaczniemy od nowa budować odwróciła się odemnie i nie zaakceptowała mojej decyzji.Powiedziałam mi wręcz w oczy że nie mam rozumu i że to co było znowu się powtórzy.Mojego meza nie toleruje moja rodzina,znajomi którzy wiedzieli o całej sytuacji.Jest mi bardzo żle z tego powodu.Uważam że postąpiłam słusznie ratując małżeństo,ale otoczenie sprawia że wstydzę się pokazywać publicznie razem z nim.Czuję tak strasznie piętno ,jest mi tak bardzo żle.W tamtym czasie nawet ksieza akceptowali i popierali moja decyzje o rozwodzie i unieważnieniu tego małżeństwa.W obecnej chwili czuje się strasznie przygnieciona nie daję rady.Nie wiem jak mam to wszystko znosić.Doswiadczam tylu przykrości.
Na necie jestem bardzo żadko.Na codzień nie mam dostępu do netu,jedyny możliwy kontakt to telefoniczny.Także gdybyś chciała porozmawiać ze mną na temat doswiadczen ,zostawiam swój numer: *** *** ***
Pozdrawiam A."
ja_tez [Usunięty]
Wysłany: 2013-06-07, 11:59
Wilkoo, dlaczego Twoja żona nie ma swobodnego dostępu do internetu podczas gdy Ty całymi godzinami tu wysiadujesz??
NM [Usunięty]
Wysłany: 2013-06-07, 12:38
Wilkoo napisał/a:
"Witaj.Cieszę się że napisałaś.Z akceptacją otoczenia mam ogromny problem .Dziś rano zakończyła sie moja zajomośc z najlepszą koleżanką jaką miałam,przynajmniej tak myslalam.Prawda okazała się inna.Kiedy było mi żle pomagała mi i moglam na nią liczyć,ale kiedy tylko postanowaiła że z mezem zaczniemy od nowa budować odwróciła się odemnie i nie zaakceptowała mojej decyzji.Powiedziałam mi wręcz w oczy że nie mam rozumu i że to co było znowu się powtórzy.Mojego meza nie toleruje moja rodzina,znajomi którzy wiedzieli o całej sytuacji.Jest mi bardzo żle z tego powodu.Uważam że postąpiłam słusznie ratując małżeństo,ale otoczenie sprawia że wstydzę się pokazywać publicznie razem z nim.Czuję tak strasznie piętno ,jest mi tak bardzo żle.W tamtym czasie nawet ksieza akceptowali i popierali moja decyzje o rozwodzie i unieważnieniu tego małżeństwa.W obecnej chwili czuje się strasznie przygnieciona nie daję rady.Nie wiem jak mam to wszystko znosić.Doswiadczam tylu przykrości.
Na necie jestem bardzo żadko.Na codzień nie mam dostępu do netu,jedyny możliwy kontakt to telefoniczny.Także gdybyś chciała porozmawiać ze mną na temat doswiadczen ,zostawiam swój numer: *** *** ***
Pozdrawiam A."
A nie wydaje ci się że naruszasz prywatnośc żony ?
czy małżeństwo daje upoważnienie do tego by dysponowac sfera prywatną współmałżonka??
kolejny raz napiszę
PRZEKRACZASZ GRANICE
masz niewątpliwie problem z uznaniem i nieprzekraczaniem granicy innych osób.
Teraz zrobiłeś to na forum publikując prywatna wypowiedz żony.
Wilkoo [Usunięty]
Wysłany: 2013-06-08, 10:31
1. Jestem tu ostatnio praktycznie tylko na "kwadrans"
2. To, co piszę, jest nie tylko za wiedzą, ale i za prośbą Żony
NM [Usunięty]
Wysłany: 2013-06-08, 12:57
Wilkoo napisał/a:
Jestem tu ostatnio praktycznie tylko na "kwadrans"
no no
Wilkoo napisał/a:
To, co piszę, jest nie tylko za wiedzą, ale i za prośbą Żony
taa
grzegorz_ [Usunięty]
Wysłany: 2013-06-08, 14:58
Wilkoo
Kto się czubi, ten się..... :)
Gdy Cię nie było 2 dni na forum było jakoś tak nijako;)
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy
Poniższy wzór ma charakter orientacyjny i nie zastępuje porady prawnej. W odpowiedzi na pozew warto odnieść się do wszystkich twierdzeń pozwu i zadbać o to, aby nasza odpowiedź była zgodna z prawdą.
W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.
UZASADNIENIE
Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.
Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).
Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.
Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.
Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.
Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.
Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.
Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.
List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny
Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>
Wszechświat na miarę człowieka
Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)
Musicie zawsze powstawać!
Możecie rozerwać swoje fotografie i zniszczyć prezenty. Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia i próbować dzielić to, co było dla dwojga. Możecie przeklinać Kościół i Boga.
Ale Jego potęga nie może nic uczynić przeciw waszej wolności. Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go, by zobowiązał się z wami... On nie może was "rozwieść".
To zbyt trudne? A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym. Miłość się staje Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.
Nie jest umeblowana mieszkaniem, ale domem do zbudowania i utrzymania, a często do remontu. Nie jest triumfalnym "TAK", ale jest mnóstwem "tak", które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".
Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić! Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść. I nie wolno mu odebrać życia, które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.
Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.
Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.
Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.
„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...
„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".
Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.
"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23) "Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)
Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)
Modlitwa o odrodzenie małżeństwa
Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:
- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.
Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..
Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!
Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego
Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:
1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.
Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.
W 2002 roku Jan Paweł II potępiając w ostrych słowach rozwody powiedział, że adwokaci jako ludzie wolnego zawodu, muszą zawsze odmawiać użycia swoich umiejętności zawodowych do sprzecznego ze sprawiedliwością celu, jakim jest rozwód. KAIKs. dr Marek Dziewiecki - Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka.
Portal
Rejestracja
FAQ
Nagrania
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Grunt to szukać do skutku! Powodzenia. Na pewno się uda! 
w końcu to On bronił zacięcie węzła małżeńskiego, gdy odszedłem, irytując tym Żonę. Ale .. nie straciła do Niego szacunku.. 
