Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
Jeżeli jesteśmy spadkobiercami kultury żydowskiej to dlaczego nie czytamy Tory ? Czemu Kabała jest księga zakazaną dla chrzescian skoro wchodzi w skład Świętych Ksiąg.
W jaki sposób jesteśmy spadkobiercami kultury żydowskiej?
Żydzi to Bliski Wschód, kulturowo są im znacznie bliżsi Palestyńczycy, Syryjczycy czy Libańczycy, a nie mieszkańcy północnej Europy.
Jak już to jesteśmy spadkobierami kultury greckiej i rzymskiej.
Kinga
To, że Madonna się lansuję na Kabaliste, nie czyni z Kabały samego zła,
podobnie jak to, że ksiądz Natanek posługuje sie Pismem Świetym i głosi swoje herezje nie umniejsza w niczym Pismu Świętemu.
mare1966 [Usunięty]
Wysłany: 2015-10-07, 11:38
Grzegorz ,
myślę że to zwykła nieuwaga .
Chodziła zapewne o spadkobierców religii żydowskiej .
Co do Natanka .
Natanek ma specyficzny styl wypowiedzi .
Dziwne tylko , że to ten ksiądz ( warto zauważyć , że dr hab. i z czego te tytuły )
a nie jakiś "mondry" tzw. "wybitny ekonomista"
mówi tak wyraźnie o "naszym" długu publicznym
czyli pieniądzom , które każdy z nas jest "winny"
"dziwnym" bankom i instytucjom .
Mało kogo zajmuje skąd te wirtualne długi powstają i jak rosną .
( a jednak jak widać w przypadku Grecji są WYMAGANE i realne )
Nie na darmo Bóg przestrzegał przed lichwą .
A to już mieści się w kompetencjach Natanka , czyż nie ?
Powstają piękne autostrady , budynki czy nawet montownie i składy
które jednak nie są nasze . Warto to sobie uświadomić .
Wszyscy mamy swoisty "kredyt hipoteczny" .
Zamiast krytykować warto spojrzeć w temat głębiej .
grzegorz_ [Usunięty]
Wysłany: 2015-10-07, 12:28
Mare
Wszystko ma dobre i złe strony.
Gdyby nie te kredyty hipoteczne, szczególnie te frankowe
to ile byłoby więcej rozwodów...
Czasem kredyt bardziej wiąże niz sakrament
kinga2 [Usunięty]
Wysłany: 2015-10-07, 15:16
grzegorz_ napisał/a:
Kinga
To, że Madonna się lansuję na Kabaliste, nie czyni z Kabały samego zła,
podobnie jak to, że ksiądz Natanek posługuje sie Pismem Świetym i głosi swoje herezje nie umniejsza w niczym Pismu Świętemu.
Grzegorz te dwie Kabaly o , ktorych pisalam to dwa rozne systemy wierzen - to co nazywamy Kabala Zydowska to system mistycznego odczytywania Biblii, a to co lansuje Madona to mieszanka wierzen wschodu i Kabaly- zupelnie inna duchowosc.
kinga2 [Usunięty]
Wysłany: 2015-10-07, 15:22
grzegorz_ napisał/a:
W jaki sposób jesteśmy spadkobiercami kultury żydowskiej?
Zrozumialam, ze stokrotce chodzilo o kulture wynikajaca z wierzen- np, historia Noego czy Mojzesza towarzyszy nam od dziecinstwa i ksztaltuje jakos nasze myslenie.
Stokrotka10101 [Usunięty]
Wysłany: 2015-10-07, 16:35
kinga2 napisał/a:
grzegorz_ napisał/a:
W jaki sposób jesteśmy spadkobiercami kultury żydowskiej?
Zrozumialam, ze stokrotce chodzilo o kulture wynikajaca z wierzen- np, historia Noego czy Mojzesza towarzyszy nam od dziecinstwa i ksztaltuje jakos nasze myslenie.
Tak właśnie o to mi chodzi . Bo tak naprawdę to się do rodziny wdadoptowalismy Jezus był Żydem. . Chyba obowiązują nas wszystkie obowiązki te co dotyczą Żydów. Muzułmanie mówią ze my tylko wypełniamy to co nam pasuje np ludy księgi (Żydzi , my i chrzescijanie) powinniśmy robić to co chce Bóg np jeśli Bóg sobie nie życzy wykonywania obrazów , rzeźb to mamy tego nie robić. Życzy sobie by mężczyźni byli obrzezani to też mamy to robić podobnie z wieprzowina , wyzwaniem imienia Boga , zakazem kultu innych osob niz Bog i wieloma innymi.
To jak to w końcu jest. Czy jest tak jak mówią muzułmanie ze "wybieracie sobie z Pisma tylko to co chcecie bo jesteście pokrętni i dlatego Bóg Wam odebrał Slowo"
Żydzi mówią dla odmiany " Próżne Wasze starania .To nas wybrał Bóg "
Kingo czy jest jakiś zapis mówiący ze to nas dotyczy a nie np jakiś innych innych ze wschodu i z Zachodu.? Czy nas tez zawiera to Przymierze Krwi czy jakies inne ? Czy my jestesmy na doczepke do Zydow? Bo Żydzi to mają na papierze ze to ich dotyczy.
Czy nas obowiązują (może jednak tak) wszystkie obowiązki Żydowskie bo to chyba byłoby logiczne.
Stokrotka10101 [Usunięty]
Wysłany: 2015-10-07, 16:52
monis napisał/a:
Stokrotko zapraszam na Mszę św. poranna do mojej parafii. Bardzo często udzielana jest komunia św. pod dwoma postaciami.
Chętnie .
A gdzie to jest Monis?
zenia1780 [Usunięty]
Wysłany: 2015-10-07, 16:55
Stokrotka10101 napisał/a:
zenia1780 napisał/a:
Stokrotka10101 napisał/a:
Raczej nie tyle chodzi o lęk co o brak kontroli.
A co w nas budzi brak kontroli?
Nie rózumiem pytania.
[/quote]
Co czujesz kiedy zaczynasz tracić kontrolę?
Stokrotka10101 [Usunięty]
Wysłany: 2015-10-07, 16:57
grzegorz_ napisał/a:
Stokrotka10101 napisał/a:
Jeżeli jesteśmy spadkobiercami kultury żydowskiej to dlaczego nie czytamy Tory ? Czemu Kabała jest księga zakazaną dla chrzescian skoro wchodzi w skład Świętych Ksiąg.
W jaki sposób jesteśmy spadkobiercami kultury żydowskiej?
Żydzi to Bliski Wschód, kulturowo są im znacznie bliżsi Palestyńczycy, Syryjczycy czy Libańczycy, a nie mieszkańcy północnej Europy.
Jak już to jesteśmy spadkobierami kultury greckiej i rzymskiej.
Kinga
To, że Madonna się lansuję na Kabaliste, nie czyni z Kabały samego zła,
podobnie jak to, że ksiądz Natanek posługuje sie Pismem Świetym i głosi swoje herezje nie umniejsza w niczym Pismu Świętemu.
Spadkobiercami jesteśmy po Jezusie. Jezus jest/ przyjaźnie powinien być bliższy niż greckie i rzymskie wartości. A ponieważ był Żydem i i całe jego dziedzictwo kulturowe tez
Stokrotka10101 [Usunięty]
Wysłany: 2015-10-07, 17:09
zenia1780 napisał/a:
Stokrotka10101 napisał/a:
zenia1780 napisał/a:
Stokrotka10101 napisał/a:
Raczej nie tyle chodzi o lęk co o brak kontroli.
A co w nas budzi brak kontroli?
Nie rózumiem pytania.
Co czujesz kiedy zaczynasz tracić kontrolę?[/quote]
Strach. Masz rację.
Stokrotka10101 [Usunięty]
Wysłany: 2015-10-07, 17:14
Jeśli chodzi o Kabała to Żydzi przedstawiają to jako książkę której nie wolno tłumaczyć z hebrajskiego ( jakieś tam nędzne fragmenty mozna) bo jest ona tylko dla Żydów. I mówi o tym w jaki sposób (praktycznie) nawiązać i być w relacji z Bogiem. Ale jest ona tylko dla Żydów a nie innych.
kinga2 [Usunięty]
Wysłany: 2015-10-07, 18:35
Stokrotka10101 napisał/a:
Chyba obowiązują nas wszystkie obowiązki te co dotyczą Żydów.
Tak, jesli nadal chcesz zyc jak zydzi pod Zakonem, jesli zas wierzysz w Chrystusa i Jego odkupiencza misje to nie. Jezus wypelnil Zakon. Od Zmartwychwstania zmienia sie ofiara za grzechy- jedna dokonana, niepowtarzalna, sposob dostepu do Boga, mozliwosc obcowania z Bogiem i otrzymujemy dzieciectwo boze poprzez Chrystusa, jestesmy odkupieni od grzchow raz na zawsze.
Stokrotka10101 napisał/a:
Muzułmanie mówią ze my tylko wypełniamy to co nam pasuje np ludy księgi (Żydzi , my i chrzescijanie) powinniśmy robić to co chce Bóg np jeśli Bóg sobie nie życzy wykonywania obrazów , rzeźb to mamy tego nie robić.
W roznych denominacjach chrzescijanskich ten element jest roznie postrzegany podobnie jak swietowanie soboty czy niedzieli. Brak tu jednosci i kazda denominacja ustala to sobie wedlug wlasnego rozumienia teologii, stad spory czy one wszystkie sa chrzescijanskie i z tego wynika zamieszanie, ktorego nie potrafia zrozumiec np, muzulmanie i blednie odczytuja te roznice.
Stokrotka10101 napisał/a:
Życzy sobie by mężczyźni byli obrzezani to też mamy to robić podobnie z wieprzowina , wyzwaniem imienia Boga , zakazem kultu innych osob niz Bog i wieloma innymi.
To nie jest prawda, obrzezanie bylo tyllko dla zydow podlegajacych pod Zakon. Dla chrzescijan obowiazuje inne prawo, gdyz przymierze we krwi zostalo dokonane. Wyjasnia to dokladnie Sobor Jerozolimski, a w NT jest o tym tu:
Dz.Ap.15;1-2; 22-30 1 Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: "Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni".
2 Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich uda się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do Apostołów i starszych. [,,,] 22 Wtedy Apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabas, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem. 23 Posłali przez nich pismo tej treści: "Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji. 24 Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc zamęt w waszych duszach, 25 postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem, 26 którzy dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa poświęcili swe życie. 27 Wysyłamy więc Judę i Sylasa, którzy powtórzą wam ustnie to samo. 28 Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. 29 Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!"
Jak widzisz nie ma tam nakazu obrzezania.
Stokrotka10101 napisał/a:
podobnie z wieprzowina ,
O tym, ze mozna jesc wszystko i Jezus usunal ograniczenia jest zarowno w Ewangelii jak i w widzeniu sw. Piotra w Dz. Ap.
Stokrotka10101 napisał/a:
wyzwaniem imienia Boga , zakazem kultu innych osob niz Bog i wieloma innymi.
Wszystko jest w Przykazaniach. Ks. Wyjscia i Ks. Pwt. Pr.
Stokrotka10101 napisał/a:
Kingo czy jest jakiś zapis mówiący ze to nas dotyczy a nie np jakiś innych innych ze wschodu i z Zachodu.?
Na te pytania, ktore zadalas bardzo wyraxnie jest odpowiedziane w Listach i Dziejach Apostolskich-pouczajaca lektura, zachecam.
Stokrotka10101 napisał/a:
Czy nas obowiązują (może jednak tak) wszystkie obowiązki Żydowskie bo to chyba byłoby logiczne.
Musielibysmy stanac obok tych co chca odbudowac III Swiatynie w Jerozolimie i zburzyc wszystkie koscioly stawiajac na te miejsca boznice Stokrotko Twoje watpliwosci rozwiejesz lektura Listow i Dziejow Apostolskich.
Stokrotka10101 napisał/a:
Żydzi mówią dla odmiany " Próżne Wasze starania .To nas wybrał Bóg "
No coz gdyby zydzi uczciwie studiowali Ksiegi i nauczali jak trzeba to poznaliby Chrystusa i wiedzieliby, ze zostali narodem wybranym do ewangelizacji, a nie tylko do bycia specjalnymi.
kinga2 [Usunięty]
Wysłany: 2015-10-07, 18:51
Stokrotka10101 napisał/a:
I mówi o tym w jaki sposób (praktycznie) nawiązać i być w relacji z Bogiem. Ale jest ona tylko dla Żydów a nie innych.
Stokrotko praktycznie to istnieja spory pomiedzy teologami i mistykami hebrajskimi i chrzescijanskimi o to czy Kabala to jeszcze jest mistycyzm czy juz ezoteryzm, wiec to chyba bardziej skomplikowane.
Stokrotka10101 [Usunięty]
Wysłany: 2015-10-07, 21:00
kinga2 napisał/a:
Stokrotka10101 napisał/a:
I mówi o tym w jaki sposób (praktycznie) nawiązać i być w relacji z Bogiem. Ale jest ona tylko dla Żydów a nie innych.
Stokrotko praktycznie to istnieja spory pomiedzy teologami i mistykami hebrajskimi i chrzescijanskimi o to czy Kabala to jeszcze jest mistycyzm czy juz ezoteryzm, wiec to chyba bardziej skomplikowane.
To czym się różni mistyczne od ezoteryzmu i oba od okultyzmu
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy
Poniższy wzór ma charakter orientacyjny i nie zastępuje porady prawnej. W odpowiedzi na pozew warto odnieść się do wszystkich twierdzeń pozwu i zadbać o to, aby nasza odpowiedź była zgodna z prawdą.
W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.
UZASADNIENIE
Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.
Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).
Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.
Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.
Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.
Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.
Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.
Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.
List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny
Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>
Wszechświat na miarę człowieka
Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)
Musicie zawsze powstawać!
Możecie rozerwać swoje fotografie i zniszczyć prezenty. Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia i próbować dzielić to, co było dla dwojga. Możecie przeklinać Kościół i Boga.
Ale Jego potęga nie może nic uczynić przeciw waszej wolności. Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go, by zobowiązał się z wami... On nie może was "rozwieść".
To zbyt trudne? A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym. Miłość się staje Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.
Nie jest umeblowana mieszkaniem, ale domem do zbudowania i utrzymania, a często do remontu. Nie jest triumfalnym "TAK", ale jest mnóstwem "tak", które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".
Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić! Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść. I nie wolno mu odebrać życia, które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.
Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.
Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.
Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.
„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...
„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".
Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.
"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23) "Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)
Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)
Modlitwa o odrodzenie małżeństwa
Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:
- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.
Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..
Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!
Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego
Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:
1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.
Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.
W 2002 roku Jan Paweł II potępiając w ostrych słowach rozwody powiedział, że adwokaci jako ludzie wolnego zawodu, muszą zawsze odmawiać użycia swoich umiejętności zawodowych do sprzecznego ze sprawiedliwością celu, jakim jest rozwód. KAIKs. dr Marek Dziewiecki - Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka.
Portal
Rejestracja
FAQ
Nagrania
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
