[Metanoja1]

Ja z kolei po dzisiejszej Eucharystii poczułam wezwanie, że Pan Jezus najpierw chce mnie nauczyć napomnienia wyrażonego z miłością, a następnie będę zdolna do tego, by zrozumieć tę Ewangelię bardziej, głębiej, że na razie mam się tym nie przejmować.

Ja z kolei po dzisiejszej Eucharystii poczułam wezwanie, że Pan Jezus najpierw chce mnie nauczyć napomnienia wyrażonego z miłością, a następnie będę zdolna do tego, by zrozumieć tę Ewangelię bardziej, głębiej, że na razie mam się tym nie przejmować.

[mgła1]

Gdzieś słyszałam, bo sama w życiu bym tego nie wymyśliła:
Traktować kogoś, kto nie słucha mych "pobożnych" napomnień jak poganina i celnika....
A jak Jezus traktował celników i pogan? Z największą miłością, bo właśnie do nich przyszedł przede wszystkim, dla nich był najbardziej łaskawy i wyrozumiały. Dla nich był najbardziej cierpliwy, im wybaczał najwięcej, ich zapraszał do bliskości z sobą.
Na jednego celnika tak spojrzał, że ten natychmiast poszedł za Nim.
Czy ja umiem tak spojrzeć na kogoś?

Gdzieś słyszałam, bo sama w życiu bym tego nie wymyśliła:
Traktować kogoś, kto nie słucha mych "pobożnych" napomnień jak poganina i celnika....
A jak Jezus traktował celników i pogan? Z największą miłością, bo właśnie do nich przyszedł przede wszystkim, dla nich był najbardziej łaskawy i wyrozumiały. Dla nich był najbardziej cierpliwy, im wybaczał najwięcej, ich zapraszał do bliskości z sobą.
Na jednego celnika tak spojrzał, że ten natychmiast poszedł za Nim.
Czy ja umiem tak spojrzeć na kogoś?

[Ania65]

A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik.
A mnie zastanawia to zdanie. To znaczy jak mam traktować takiego człowieka? Poganie i celnicy to były grupy ludzi, którymi w Izraelu się pogardzało, wręcz omijało się ich szerokim łukiem. Ale Jezus tak nie robił. Jezus z nimi jadał, Jezus do nich przychodził, Jezus im głosił...

A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik.
A mnie zastanawia to zdanie. To znaczy jak mam traktować takiego człowieka? Poganie i celnicy to były grupy ludzi, którymi w Izraelu się pogardzało, wręcz omijało się ich szerokim łukiem. Ale Jezus tak nie robił. Jezus z nimi jadał, Jezus do nich przychodził, Jezus im głosił...

[Metanoja1]

[Ania65]

To ciekawe, że akurat ciebie mgła i mnie to samo zdanie dziś poruszyło. Fajnie, że się podzieliłaś, bo to jest odpowiedź na moje refleksje.

To ciekawe, że akurat ciebie mgła i mnie to samo zdanie dziś poruszyło. Fajnie, że się podzieliłaś, bo to jest odpowiedź na moje refleksje.

[kinga2]

[Ania65]

Myślę, że skoro w jednym zdaniu jest i poganin (niewierzący) i celnik (grzesznik) to moje zachowanie względem nich ma być takie samo. Zresztą czy ja nie jestem którąś z tych postaci? A może nawet obiema naraz.

Myślę, że skoro w jednym zdaniu jest i poganin (niewierzący) i celnik (grzesznik) to moje zachowanie względem nich ma być takie samo. Zresztą czy ja nie jestem którąś z tych postaci? A może nawet obiema naraz.

[Ania65]

EWANGELIA (Mt 18,21-19,1)

Przypowieść o niemiłosiernym słudze

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał: „Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?”
Jezus mu odrzekł: „Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.
Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać. Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: «Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam». Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował.
Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który był mu winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: «Oddaj, coś winien!» Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: «Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie». On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.
Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: «Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był się ulitować nad swoim współsługa, jak ja ulitowałem się nad tobą?» I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda.
Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu”.
Gdy Jezus dokończył tych mów, opuścił Galileę i przeniósł się w granice Judei za Jordan.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ
Każdy z dłużników dzisiejszej perykopy nie tłumaczy się, z jakiego powodu nie jest w stanie spłacić długu. Nam zapewne często się to zdarza. Tłumaczenie się jest naszą domeną. Potrafimy znaleźć kilka sposobów na usprawiedliwienie naszych błędów. To zawsze kto inny zawinił, na pewno nie my.

Bardzo mnie postawa owych dłużników buduje. Proszą o cierpliwość i obiecują spłatę długu. Nie tracą czasu i energii na tłumaczenia i negocjacje. Chcą być odpowiedzialni w dokonywanych transakcjach.
więcej tutaj: http://profeto.pl/komenta...zien,11082.html

EWANGELIA (Mt 18,21-19,1)

Przypowieść o niemiłosiernym słudze

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał: „Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?”
Jezus mu odrzekł: „Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.
Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać. Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: «Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam». Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował.
Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który był mu winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: «Oddaj, coś winien!» Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: «Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie». On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.
Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: «Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był się ulitować nad swoim współsługa, jak ja ulitowałem się nad tobą?» I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda.
Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu”.
Gdy Jezus dokończył tych mów, opuścił Galileę i przeniósł się w granice Judei za Jordan.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ
Każdy z dłużników dzisiejszej perykopy nie tłumaczy się, z jakiego powodu nie jest w stanie spłacić długu. Nam zapewne często się to zdarza. Tłumaczenie się jest naszą domeną. Potrafimy znaleźć kilka sposobów na usprawiedliwienie naszych błędów. To zawsze kto inny zawinił, na pewno nie my.

Bardzo mnie postawa owych dłużników buduje. Proszą o cierpliwość i obiecują spłatę długu. Nie tracą czasu i energii na tłumaczenia i negocjacje. Chcą być odpowiedzialni w dokonywanych transakcjach.
więcej tutaj: http://profeto.pl/komenta...zien,11082.html

[Ania65]

Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów.
Dzisiaj poruszyło mnie to zdanie, bo zastanowiłam się ile ja jestem Bogu winna? Ile talentów (okazji czynienia dobra zmarnowałam), ile umiejętności nie rozwinęłam, ile zakopałam gdzieś w ziemi??? A Bóg wszystko mi darował, kiedy tylko poprosiłam. Dlaczego tak trudno jest mi innym darować czyli przebaczyć ? Tak często chcę domagać się sprawiedliwości, która jest przecież całkowicie subiektywna? Trudno jest pozbyć się chęci rozliczania innych i ważenia na szali czyiś błędów, trudno jest też darować sobie różne grzechy i błędy. A Bóg co robi? Ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował.

Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów.
Dzisiaj poruszyło mnie to zdanie, bo zastanowiłam się ile ja jestem Bogu winna? Ile talentów (okazji czynienia dobra zmarnowałam), ile umiejętności nie rozwinęłam, ile zakopałam gdzieś w ziemi??? A Bóg wszystko mi darował, kiedy tylko poprosiłam. Dlaczego tak trudno jest mi innym darować czyli przebaczyć ? Tak często chcę domagać się sprawiedliwości, która jest przecież całkowicie subiektywna? Trudno jest pozbyć się chęci rozliczania innych i ważenia na szali czyiś błędów, trudno jest też darować sobie różne grzechy i błędy. A Bóg co robi? Ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował.

[monis]

A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik.


A ja tego nie rozumiem....poganin, celnik to ludzie z marginesu, pogardzani przez społeczność. Jeśli kto nie usłucha niech będzie jak poganin.....
Strzepnijcie proch z sandałów waszych.....

A potem Chrystus jada z grzesznikami, poganami i celnikami....

Wiem, ze miłość, miłosierdzie, ale skoro ten kto nie słucha Słowa, niech bedzie Wam jak poganin, grzesznik, a potem i tak mam z miłością i wyrozumiałością do niego podejść, to jak to jest? Jak ten celnik ma się nawrócić? Jak sprawić zeby był mi jak poganin i był ni jak brat? Coś mi się kłóci w tych stwierdzeniach..........Jakoś nie rozumiem tego.

Skoro nie słucha i mam go zostawić a potem mam z nim jeść??

Czy to nie jest jakaś taka naiwność, głupota wręcz i tak po ludzku powiedzenie, ze jak ktoś napluje w twarz, a ja powiem ze deszcz pada???

niech mi ktoś to wytłumaczy bo już nic nie rozumiem.
Jak odróżnić tę głupotę od miłości?
Jak się nie stać naiwniakiem, którego każdy może wykorzystać, bo przecież Bóg jada z grzesznikiem, bo przecież pomino upomnień trzeba kochać....

Jak sobie nie dać wejśc na głowe?

A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik.


A ja tego nie rozumiem....poganin, celnik to ludzie z marginesu, pogardzani przez społeczność. Jeśli kto nie usłucha niech będzie jak poganin.....
Strzepnijcie proch z sandałów waszych.....

A potem Chrystus jada z grzesznikami, poganami i celnikami....

Wiem, ze miłość, miłosierdzie, ale skoro ten kto nie słucha Słowa, niech bedzie Wam jak poganin, grzesznik, a potem i tak mam z miłością i wyrozumiałością do niego podejść, to jak to jest? Jak ten celnik ma się nawrócić? Jak sprawić zeby był mi jak poganin i był ni jak brat? Coś mi się kłóci w tych stwierdzeniach..........Jakoś nie rozumiem tego.

Skoro nie słucha i mam go zostawić a potem mam z nim jeść??

Czy to nie jest jakaś taka naiwność, głupota wręcz i tak po ludzku powiedzenie, ze jak ktoś napluje w twarz, a ja powiem ze deszcz pada???

niech mi ktoś to wytłumaczy bo już nic nie rozumiem.
Jak odróżnić tę głupotę od miłości?
Jak się nie stać naiwniakiem, którego każdy może wykorzystać, bo przecież Bóg jada z grzesznikiem, bo przecież pomino upomnień trzeba kochać....

Jak sobie nie dać wejśc na głowe?

[monis]

Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie

A to już wogóle niezrozumiałe dla mnie!

Czy to są słowa odnośnie spowiedzi, ślubów moich jakiś czy do czego odnosić te słowa?

Czemu nie można stosować tego do małżeństwa? Do ślubów zakonnych czy kapłąńskich?

niech mnie ktoś oświeci proszę...........

Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie

A to już wogóle niezrozumiałe dla mnie!

Czy to są słowa odnośnie spowiedzi, ślubów moich jakiś czy do czego odnosić te słowa?

Czemu nie można stosować tego do małżeństwa? Do ślubów zakonnych czy kapłąńskich?

niech mnie ktoś oświeci proszę...........

[Metanoja1]

Cytat:

Jak sobie nie dać wejśc na głowe?

Monis, ja uważam, że Pan Jezus to z wszystkimi nie gadał. Z niektórymi nie miał o czym.

Cytat:

Jak sobie nie dać wejśc na głowe?

Monis, ja uważam, że Pan Jezus to z wszystkimi nie gadał. Z niektórymi nie miał o czym.

[grzegorz_]

[monis]

Metanoja1,
ale mi nie chodzi o to czy mam gadać ze wszystkimi czy nie:)

Chodzi o to jak być po prostu dobrym dla tych którzy krzywdzą.

Raz jest powiedziane ze mam strząsnać proch z sandałow, raz ze będzie mi taki ktoś jak poganin a drugi raz Jezus jadajacy z poganinami, celnikami....

Raz z nimi je czyli się brata, a innymi razy mówi, żeby byli mi jak celnicy.........

No chyba ze opatrznie rozumiem jedzenie razem. Bo dla mnie wspólny posiłek to nie byle co....z byle kim i byle gdzie.

Metanoja1,
ale mi nie chodzi o to czy mam gadać ze wszystkimi czy nie:)

Chodzi o to jak być po prostu dobrym dla tych którzy krzywdzą.

Raz jest powiedziane ze mam strząsnać proch z sandałow, raz ze będzie mi taki ktoś jak poganin a drugi raz Jezus jadajacy z poganinami, celnikami....

Raz z nimi je czyli się brata, a innymi razy mówi, żeby byli mi jak celnicy.........

No chyba ze opatrznie rozumiem jedzenie razem. Bo dla mnie wspólny posiłek to nie byle co....z byle kim i byle gdzie.