Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
przepraszam że nie odpisuje na posty, ale nad wszystkimi dużo myślę , to nie jest tak że inny punkt widzenia olewam .....
dużo u mnie się dzieje i to dlatego......
muszę wyrzucić z siebie to co zafundował mi mąż....
kochanka dzwoni na okrągło i będę musiała zmienić numer...
z nim awantury......atmosfera napięta....
ale to dobrze dla mnie.....
kiedyś renta napisała mi niech utonie we własnym szambie.....
naważył piwa a dziś oczekuje że ja mu okażę więcej miłości.....
rozumiecie to?????
kochanka wydzwania ,że zostawił ją bez grosz ....
że kochali się na okrągło......
że ma inną....
żeby jej łzy i krzywda spadły na mnie i na dzieci.....
że będzie się modliła o to.....
i tak na okrągło...
proszę ją żeby nas zostawiła w spokoju , jeśli ma coś niech załatwia to z nim....
a ona że między nimi koniec i wydzwania do mnie.....
tak strasznie podle się z tym czuję,chcę to zostawić ,aby utonęło w tym szambie....
całe szczęście że wzięłam na powstrzymanie i nie pozwoliłam mu do nas wrócić.....
a teraz sama nie wiem czego chcę.....
Jacek-sychar [Usunięty]
Wysłany: 2015-12-13, 16:42
arja76 napisał/a:
kochanka dzwoni na okrągło i będę musiała zmienić numer...
Arja
Możesz to zgłosić na policję, bo jest to nękanie (stalking) i podpada pod kodeks karny. Art. 190a mówi:
Cytat:
§ 1. Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
Jak nie chcesz zmieniać numeru.
arja76 [Usunięty]
Wysłany: 2015-12-13, 17:42
nie bardzo chce zmieniać , bo wszystkie instytucje go mają....
powiem szczerze że na policję też nie chcę iść...chyba że będę zmuszona...
raczej liczę na działanie z jego strony, to on narobił tego bigosu....
a on niewinny ,wszak jego rola to zerwanie z kochanka i cóż on nieboraczek może?
jak wspomniałam dobrze mi to robi , bo pokazuje jego nastawienie do pewnych rzeczy....
Jacek-sychar [Usunięty]
Wysłany: 2015-12-13, 17:52
Czyli dajesz sobą pomiatać ...
Pokaż granice wolności innych ludzi. Tą granica jest Twoja wolność. Czy kowalska dzwoniła do Ciebie i pytała, czy może zabrać Ci męża? A teraz bidulka będzie się Tobie żalić? Nie zalecam nikomu, żeby kogoś dręczyć (nawet sobą), ale nie pozwólmy, żeby inni robili z nami, co im się podoba.
JolantaElżbieta [Usunięty]
Wysłany: 2015-12-13, 17:55
Powiedz jej, że mogła się zastanowić nad tym jaki los sobie gotuje, jak zadała się z cudzym mężem i niech odejdzie w pokoju i nie grzeszy więcej
arja76 [Usunięty]
Wysłany: 2015-12-13, 19:38
Jacek-sychar napisał/a:
Czyli dajesz sobą pomiatać ...
czy napewno Jacku?
jemu kazałam jechać do rodziców bo u mnie spokojnej przystani nie ma....
jej -jak po raz setny dzwoniła powiedziałam żeby rozmawiała z nim.....
ona dzwoni do mnie aby powiedzieć że między nimi koniec ,a do niego żeby przyjechał to mu wybaczy...
ja do niego nie wydzwaniam ,on jak chce porozmawiać to odsyłam do niej....
CYRK
a ja chce spokoju , muszę się od tego odciąć ,wyciszyć.....
może będę kiedyś tego żałowała że nie kułam żelaza póki gorące....
ale w tej chwili mam to gdzieś , ja już płakałam i cierpiałam i nikt nie zajął się mną,teraz niech mój mąż sobie popłacze skoro takiego dokonał wyboru....
przykro mi ,może to mało ma wspólnego z oczekiwaniem na marnotrawnego syna ,ale to są konsekwencje jego działań nie moich....
dla siebie samej ja jestem teraz najważniejsza i nie obchodzi mnie co czują inni...
pewnie za te słowa wywalą mnie z tego forum...ale...
spróbujcie zrozumieć ostatnie miesiące utwardziły mnie, juz nie jestem ta samą płaczącą arją z kwietnia....
zrozumieć swoje dawne złe postępowanie to jedno, a nie leźć po dawnemu to drugie...
Jacek-sychar [Usunięty]
Wysłany: 2015-12-13, 19:56
arja76 napisał/a:
dla siebie samej ja jestem teraz najważniejsza i nie obchodzi mnie co czują inni...
I bardzo dobrze. Jest to objaw tego, że powoli dochodzisz do siebie. Jesteś teraz na etapie "najpierw ja". I to Cię odrywa od rozpamiętywania przeszłości. Może nawet od rozpamiętywania teraźniejszości.
Ja jednak uważam, że za bardzo pozwalasz "jeździć po sobie" kowalskiej. Ja bym natychmiast powiedział jej, że jeżeli jeszcze raz zadzwoni, to Ty to zgłaszasz na policję. Niech się zastanowi na drugi raz, zanim zadzwoni. Sprawiają Ci te telefony przyjemność? Jeżeli nie, to walcz z tym. Bo inaczej ona będzie dalej Cię nękała. Nie może się odegrać na Twoim mężu (a może się tego boi), to odgrywa się na Tobie.
Ja bym sobie na coś takiego nie pozwolił.
Lea [Usunięty]
Wysłany: 2015-12-13, 19:58
arja76 napisał/a:
kochanka wydzwania ,że zostawił ją bez grosz ....
że kochali się na okrągło......
że ma inną....
żeby jej łzy i krzywda spadły na mnie i na dzieci.....
że będzie się modliła o to.....
i tak na okrągło...
proszę ją żeby nas zostawiła w spokoju , jeśli ma coś niech załatwia to z nim....
a ona że między nimi koniec i wydzwania do mnie.....
arja76,
jak zapewne wiesz telefony komórkowe mają funkcję blokowania numerów,
skoro nie chcesz zmieniać numeru ani zgłosić faktu nękania na policję (niezrozumiałe)
dlaczego oczekujesz, że to mąż ma się zająć tym problemem?
w jaki sposób miałby się zająć? zabronić czy poprosić, aby nie dzwoniła?
kochanka czy też była kochanka dzwoni do Ciebie a Ty...
w jakim celu odbierasz telefony od tej kobiety i rozmawiasz lub słuchasz jej wynurzeń na ww tematy? dla mnie jest to niezrozumiałe
chcesz słuchać co ona ma do powiedzenia? to Ci w czymś pomaga? jest jakiś cel w takim działaniu? polepsza to Twoje samopoczucie?
pozdrawiam
Lea
arja76 [Usunięty]
Wysłany: 2015-12-13, 21:12
Lea napisał/a:
dlaczego oczekujesz, że to mąż ma się zająć tym problemem?
to jego kochanka nie moja ,niech ją powstrzyma, nie obchodzi mnie jak
Lea napisał/a:
jak zapewne wiesz telefony komórkowe mają funkcję blokowania numerów
i zablokowałam ,ale nie tu jest problem ona zna mój numer i wydzwania nie z tego numeru co ja zablokowałam.....
telefon mam prawie cały czas wyłączony, gdy go włączam informuje ją sieć ,że jestem dostępna i ona wtedy dzwoni....
ale czy nie widzicie tu ,ze nie o to chodzi?
mąż skrył się przed odpowiedzialnością za moimi plecami ,a ja mam rozwiązać ten problem?
no chyba to jakieś żarty...
potrafił 15 lat związku zakończyć, a nie potrafi z kochanka zerwać?
kiedyś pewnie bym pomogła, poszła na policję, zmieniła numer....itp.
nie dziś...
ani nie zmienię numeru ,ani nie pójdę na policję....zobaczymy co on z tym fantem zrobi....
Lea napisał/a:
polepsza to Twoje samopoczucie?
szczerze to już mnie śmieszy...
ta jej walka,o coś czego tak naprawdę nie ma...
ona walczy aby on ze mną nie był, a ja sama nie wiem czy kiedykolwiek będzie....
Jacek-sychar [Usunięty]
Wysłany: 2015-12-13, 21:35
arja76 napisał/a:
zobaczymy co on z tym fantem zrobi....
I znowu mąż ma coś zrobić ...
A Ty w tej sytuacji nie istniejesz? Znowu oddajesz władzę nad swoim życiem innym?
Gdyby to był Bóg, to wszystko OK, ale kowalskiej? Przecież Ty nie możesz korzystać ze swojego telefonu
arja76 [Usunięty]
Wysłany: 2015-12-13, 22:48
Cytat:
I znowu mąż ma coś zrobić ...
jakoś Jacku nie czuję się w obowiązku za niego kończyć jego romanse...
po co mi to potrzebne aby chodzić na policję,
skoro umiał zacząć niech sam się zajmie tym problemem...
ja mu powiedziałam nie życzę sobie aby twoja kochanka(była?)wydzwaniała do mnie,ja potrzebuję spokoju ,dystansu do tego wszystkiego....
a wierz mi jest to bardzo trudne,kiedy i we mnie emocje hulają od prawa do lewa....
Lea [Usunięty]
Wysłany: 2015-12-14, 06:53
arja76 napisał/a:
to jego kochanka nie moja ,niech ją powstrzyma, nie obchodzi mnie jak
arja76 napisał/a:
ja mu powiedziałam nie życzę sobie aby twoja kochanka(była?)wydzwaniała do mnie
arja76,
kochanka nie jest częścią jego ciała, aby miał na nią jakikolwiek wpływ
a póki co - to Ty masz z nią problem
renta11 [Usunięty]
Wysłany: 2015-12-14, 14:13
Arjo
Moim zdaniem radzisz sobie dobrze.
Biedny miś chciał, abyś Ty go przytuliła, zrozumiała, ochroniła przed nim samym.
A to się nie da, a nawet nie wolno.
To dorosły facet. Wiedział, jak zdradzić, zmanipulować, porzucić, nie brać odpowiedzialności.
A teraz musi zrozumieć, co zrobił. Przerobić w sobie swoje życie, wyciągnąć wnioski, ponieść konsekwencje. On to musi zrobić. I tylko on.
A dopiero wtedy możecie zacząć rozmowy o Was. Z jasnością stanowisk każdej strony.
Co do telefonu. Wydaje mi się, że pewne decyzje dotyczące Ciebie powinnaś podejmować właśnie Ty. Szczególnie te dotyczące naruszania Twoich granic. Mąż nech uzgadnia z kochanką ich sprawy, których właściwie już nie powinno być.
A Ty chronisz siebie i swój spokój.
Tym pokażesz także mężowi, że potrafisz wyznaczać granice i je chronić. I to że Ty szanujesz siebie i wymagasz tego szacunku od innych. Także od niego. Ten telefon to Twój teren.
Syn marnotrawny wrócił, bo sięgnął swojego dna.I dopiero wtedy mógł się odbić od tego dna. z pomocą kochającego ojca. Ale pomoc winna polegać na wspieraniu głównie, a nie na wyręczaniu i braniu na siebie chronienia męża. Pozwól facetowi być facetem. Choć on chciałby zachowywać się, jak Twoje dziecko. On ma być Twoim mężem, a nie Twoim dzieckiem. Dla kochanki był supermenem. Dla Ciebie też taki ma być. I warto chyba tego wymagać.
arja76 [Usunięty]
Wysłany: 2015-12-14, 16:09
Lea napisał/a:
kochanka nie jest częścią jego ciała, aby miał na nią jakikolwiek wpływ
a póki co - to Ty masz z nią problem
ale to nie mnie łączyło cokolwiek z nią , tylko jego, wiec jego rolą jest zakończyć to z klasą a nie wyręcza się mną....
w jego mniemaniu fajnie by było gdybym ją postraszyła a on nie musiał by interweniować.....
a w imię czego? bo szanowny mąż się opamiętał i teraz będziemy jednością?
Lea, zadam ci pytanie czy ty jako zdradzona żona poszłabyś na rozmowę z kowalską ,aby udowodnić jej ,ze on do ciebie wrócił i że ona ma wam dać spokój?
Bo mój właśnie tak sądzi....
on zerwał z kochanką i chce mieć już ją z głowy, a ja powinnam postraszyć ją policją ,aby on nie musiał z nią rozmawiać.....
szkoda bardzo, ja wolę chwilę pocierpieć , ale przekonam się co on zrobi.....
dla mnie ta sprawa jest prosta.....
dzwonie mówię daj sobie spokój kobieto a co ona z tym zrobi to już inna sprawa.....
Cytat:
kochanka nie jest częścią jego ciała
może zabrzmi to ironicznie ,ale przecież była.....
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy
Poniższy wzór ma charakter orientacyjny i nie zastępuje porady prawnej. W odpowiedzi na pozew warto odnieść się do wszystkich twierdzeń pozwu i zadbać o to, aby nasza odpowiedź była zgodna z prawdą.
W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.
UZASADNIENIE
Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.
Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).
Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.
Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.
Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.
Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.
Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.
Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.
List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny
Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>
Wszechświat na miarę człowieka
Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)
Musicie zawsze powstawać!
Możecie rozerwać swoje fotografie i zniszczyć prezenty. Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia i próbować dzielić to, co było dla dwojga. Możecie przeklinać Kościół i Boga.
Ale Jego potęga nie może nic uczynić przeciw waszej wolności. Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go, by zobowiązał się z wami... On nie może was "rozwieść".
To zbyt trudne? A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym. Miłość się staje Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.
Nie jest umeblowana mieszkaniem, ale domem do zbudowania i utrzymania, a często do remontu. Nie jest triumfalnym "TAK", ale jest mnóstwem "tak", które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".
Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić! Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść. I nie wolno mu odebrać życia, które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.
Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.
Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.
Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.
„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...
„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".
Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.
"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23) "Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)
Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)
Modlitwa o odrodzenie małżeństwa
Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:
- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.
Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..
Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!
Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego
Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:
1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.
Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.
W 2002 roku Jan Paweł II potępiając w ostrych słowach rozwody powiedział, że adwokaci jako ludzie wolnego zawodu, muszą zawsze odmawiać użycia swoich umiejętności zawodowych do sprzecznego ze sprawiedliwością celu, jakim jest rozwód. KAIKs. dr Marek Dziewiecki - Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka.
Portal
Rejestracja
FAQ
Nagrania
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
