[Jacek-sychar]

[lustro]

[Jacek-sychar]

Droga Lustro

Dziękuję bardzo za komplementy. I idealista i życie konsekrowane. No jestem wprost dumny jak paw. Dobrze chociaż, że nie wyszło Ci "licealista", bo choć to blisko od "idealisty", to chyba bym tego nie kupił.

Ale teraz poważnie.
Jestem już prawie 5 lat sam. Gdybym nie był idealistą, to dawno już miałbym kogoś.
Przez pierwsze lata byłem tylko dla mojego najmłodszego syna. Nie miałem na nic czasu. Teraz syn już prawie dorosły (w maju skończy 18 lat), więc mogę się zacząć udzielać w inny sposób. Ale czy to jest idealizm? Dla mnie droga Lustro jest to po prostu zwykła odpowiedzialność, która powinna cechować prawdziwego faceta, a za takiego się uważam. Jak raz powiedziałem TAK, to trzymam się tego TAK, jak trzymał się swojego słowa Zawisza. Może to wynika z wychowania, z harcerstwa? Po prostu inaczej nie potrafię. Mam trójkę dzieci. Widzę, jaką wartość ma dla nich to, że ojciec jest prawie zawsze do ich dyspozycji (oczywiście poza godzinami pracy). Widziałem najmłodszego, jak się bał, że pójdzie do domu dziecka, bo został tylko z ojcem a ukochana mamusia nie ma dla niego czasu. I miałbym mu fundować macochę? Na dobra, nazwijmy ją "znajomą", "przyjaciółkę" taty?
Jak się ustali pewne priorytety, to można to nazywać idealizmem, ale człowiek nie potrafi inaczej postępować.

Czy byłoby mi łatwiej? Tak, bo miałbym pomoc w pewnych sprawach, ale i nie, bo sumienie nie dałoby mi spokoju. Po co więc wchodzić na tę ścieżkę? Po co miałbym się zadręczać moralnie? Lepiej sobie odpuścić. A wiesz, jaki to daje spokój ducha? Nawet sobie nie wyobrażasz. Nikt nie może mi nic zarzucić, bo jestem wierny swoim ideałom, swoim przysięgą.

Droga Lustro

Dziękuję bardzo za komplementy. I idealista i życie konsekrowane. No jestem wprost dumny jak paw. Dobrze chociaż, że nie wyszło Ci "licealista", bo choć to blisko od "idealisty", to chyba bym tego nie kupił.

Ale teraz poważnie.
Jestem już prawie 5 lat sam. Gdybym nie był idealistą, to dawno już miałbym kogoś.
Przez pierwsze lata byłem tylko dla mojego najmłodszego syna. Nie miałem na nic czasu. Teraz syn już prawie dorosły (w maju skończy 18 lat), więc mogę się zacząć udzielać w inny sposób. Ale czy to jest idealizm? Dla mnie droga Lustro jest to po prostu zwykła odpowiedzialność, która powinna cechować prawdziwego faceta, a za takiego się uważam. Jak raz powiedziałem TAK, to trzymam się tego TAK, jak trzymał się swojego słowa Zawisza. Może to wynika z wychowania, z harcerstwa? Po prostu inaczej nie potrafię. Mam trójkę dzieci. Widzę, jaką wartość ma dla nich to, że ojciec jest prawie zawsze do ich dyspozycji (oczywiście poza godzinami pracy). Widziałem najmłodszego, jak się bał, że pójdzie do domu dziecka, bo został tylko z ojcem a ukochana mamusia nie ma dla niego czasu. I miałbym mu fundować macochę? Na dobra, nazwijmy ją "znajomą", "przyjaciółkę" taty?
Jak się ustali pewne priorytety, to można to nazywać idealizmem, ale człowiek nie potrafi inaczej postępować.

Czy byłoby mi łatwiej? Tak, bo miałbym pomoc w pewnych sprawach, ale i nie, bo sumienie nie dałoby mi spokoju. Po co więc wchodzić na tę ścieżkę? Po co miałbym się zadręczać moralnie? Lepiej sobie odpuścić. A wiesz, jaki to daje spokój ducha? Nawet sobie nie wyobrażasz. Nikt nie może mi nic zarzucić, bo jestem wierny swoim ideałom, swoim przysięgą.

[lustro]

Ale masz dzieci Jacku :)
i nie tylko to...
nie żyjesz tylko ideałem.

Ale masz dzieci Jacku :)
i nie tylko to...
nie żyjesz tylko ideałem.

[Jacek-sychar]

Lustro

Natka ma obecnie 26 lat, czyli tyle samo ile miałem ja, gdy zawierałem związek małżeński. Wiele lat jeszcze przed nią (czego jej życzę). Może je spędzić różnie.
Może znaleźć sobie "pocieszyciela" i być szczęśliwa. Ale czy dasz jej gwarancję, że będzie szczęśliwa. Czy nie zagryzie jej sumienie? Może szczęśliwsza będzie pozostając samotna, ale postępując zgodnie ze swoim sumieniem. Możesz jej teraz zagwarantować, że następny nie zostawi jej po roku, pięciu lub piętnastu? Nie możesz. Więc pozwól Natce wybrać samodzielnie.

Oczywiście pozostaje jeszcze możliwość sprawdzenia ważności sakramentu małżeństwa. Po tym, co Natka pisała, jej mąż wydaje mi się osobą mało odpowiedzialną. Oczekiwał zmian Natki (ma być mniej wierząca, ma stosować antykoncepcję), ale nic w zamian nie oferował. A jak po roku znowu mu się odwidzi?
A może obecna sytuacja jest lepszym wyjściem dla Natki, niż miałaby się męczyć z mężem przez kolejne lata, jego odchodzeniem, przychodzeniem, jego dąsami, może zdradami. Też tego nie wiemy.

Ja wiem tylko jedno. Jak się postępuje zgodnie ze sowim sumieniem, to ono potem nie będzie gryzło, wierzgało, przy naszym jego "łamaniu".

Natka
Dam Ci dobrą radę. Nie słuchaj cudzych rad.
Postępuj zgodnie ze swoim sumieniem. Ono Cię wyprowadzi na prostą. Ono pozwoli Ci odzyskać spokój ducha.
Na początku trochę boli, ale po pewnym czasie człowiek odzyskuje siebie.

Lustro

Natka ma obecnie 26 lat, czyli tyle samo ile miałem ja, gdy zawierałem związek małżeński. Wiele lat jeszcze przed nią (czego jej życzę). Może je spędzić różnie.
Może znaleźć sobie "pocieszyciela" i być szczęśliwa. Ale czy dasz jej gwarancję, że będzie szczęśliwa. Czy nie zagryzie jej sumienie? Może szczęśliwsza będzie pozostając samotna, ale postępując zgodnie ze swoim sumieniem. Możesz jej teraz zagwarantować, że następny nie zostawi jej po roku, pięciu lub piętnastu? Nie możesz. Więc pozwól Natce wybrać samodzielnie.

Oczywiście pozostaje jeszcze możliwość sprawdzenia ważności sakramentu małżeństwa. Po tym, co Natka pisała, jej mąż wydaje mi się osobą mało odpowiedzialną. Oczekiwał zmian Natki (ma być mniej wierząca, ma stosować antykoncepcję), ale nic w zamian nie oferował. A jak po roku znowu mu się odwidzi?
A może obecna sytuacja jest lepszym wyjściem dla Natki, niż miałaby się męczyć z mężem przez kolejne lata, jego odchodzeniem, przychodzeniem, jego dąsami, może zdradami. Też tego nie wiemy.

Ja wiem tylko jedno. Jak się postępuje zgodnie ze sowim sumieniem, to ono potem nie będzie gryzło, wierzgało, przy naszym jego "łamaniu".

Natka
Dam Ci dobrą radę. Nie słuchaj cudzych rad.
Postępuj zgodnie ze swoim sumieniem. Ono Cię wyprowadzi na prostą. Ono pozwoli Ci odzyskać spokój ducha.
Na początku trochę boli, ale po pewnym czasie człowiek odzyskuje siebie.

[lustro]

[Jacek-sychar]

Lustro

Nikt tutaj nie neguje możliwości zbadania ważności sakramentu małżeństwa.

My tylko staramy się podkreślić KOLEJNOŚĆ pewnych działań. Czyli najpierw stwierdzenie nieważności małżeństwa a dopiero potem ewentualny nowy związek. Nigdy odwrotnie.

Tylko tyle, ale jednocześnie aż tyle.

A co do uformowania sumienia. No, to jest temat na oddzielną długą dyskusję. Ja zakładałem, że to sumienie jest jakoś ukształtowane, ale jak to jest wytwór "sumieniopodobny", to wiedzą to co mam na myśli wszyscy Ci, którzy pamiętają PRL i "wyroby czekoladopodobne". Taka sama analogia.

Lustro

Nikt tutaj nie neguje możliwości zbadania ważności sakramentu małżeństwa.

My tylko staramy się podkreślić KOLEJNOŚĆ pewnych działań. Czyli najpierw stwierdzenie nieważności małżeństwa a dopiero potem ewentualny nowy związek. Nigdy odwrotnie.

Tylko tyle, ale jednocześnie aż tyle.

A co do uformowania sumienia. No, to jest temat na oddzielną długą dyskusję. Ja zakładałem, że to sumienie jest jakoś ukształtowane, ale jak to jest wytwór "sumieniopodobny", to wiedzą to co mam na myśli wszyscy Ci, którzy pamiętają PRL i "wyroby czekoladopodobne". Taka sama analogia.

[lustro]

Jacku

Nikt nie neguje, jak już się ktoś na wątku zaczyna mocno upierać przy takiej możliwości.

Akurat Natka sama do tego doszła już jakiś czas temu.
Ale taka możliwość postępowania jest tu skrzętnie omijana, kiedy pojawia się młody mąż/żona z 2-3 letnim stażem.
Raczej pada propozycja pozostania ze swojej strony wiernym przysiędze, która być może nie jest ważna i wiążąca...? bo tego nie wiemy.

Rzecz jasna, że najpierw unieważnienie, a potem dopiero następny związek.
A może jeszcze przed nim dobre rozeznanie samego siebie, żeby znowu nie dać się omamić. Nie popełnić błędu, stępować świadomie.

Żyjemy w ludzkim świecie.
Taki świat stworzył dla nas ON.
Poruszając się w "ramach" Dekalogu i doktryny KK mamy wszyscy prawo do ludzkiego szczęścia.

Jacku

Nikt nie neguje, jak już się ktoś na wątku zaczyna mocno upierać przy takiej możliwości.

Akurat Natka sama do tego doszła już jakiś czas temu.
Ale taka możliwość postępowania jest tu skrzętnie omijana, kiedy pojawia się młody mąż/żona z 2-3 letnim stażem.
Raczej pada propozycja pozostania ze swojej strony wiernym przysiędze, która być może nie jest ważna i wiążąca...? bo tego nie wiemy.

Rzecz jasna, że najpierw unieważnienie, a potem dopiero następny związek.
A może jeszcze przed nim dobre rozeznanie samego siebie, żeby znowu nie dać się omamić. Nie popełnić błędu, stępować świadomie.

Żyjemy w ludzkim świecie.
Taki świat stworzył dla nas ON.
Poruszając się w "ramach" Dekalogu i doktryny KK mamy wszyscy prawo do ludzkiego szczęścia.

[twardy]

[Jacek-sychar]

Lustro

Zgadza się. Ale czy nawet po ludzku nasz sposób postępowania nie jest właściwszy?
Wiele osób po rozpadzie swojego związku "rzuca się" w kolejne związki. Ponieważ "rzucanie się" nie ma nic wspólnego z racjonalnym podejmowanie decyzji, kolejne związki, co dowodzą statystyki, są coraz mniej trwałe. Po drugie, jak ktoś wszedł w drugi związek, to czemu nie miałby wchodzić w trzeci, czwarty, ...
Czyli jednak nasz katolicki sposób myślenia i postępowania jest bardziej ludzki, szczególnie dla małych dzieci, jeżeli oczywiście są.

Lustro

Zgadza się. Ale czy nawet po ludzku nasz sposób postępowania nie jest właściwszy?
Wiele osób po rozpadzie swojego związku "rzuca się" w kolejne związki. Ponieważ "rzucanie się" nie ma nic wspólnego z racjonalnym podejmowanie decyzji, kolejne związki, co dowodzą statystyki, są coraz mniej trwałe. Po drugie, jak ktoś wszedł w drugi związek, to czemu nie miałby wchodzić w trzeci, czwarty, ...
Czyli jednak nasz katolicki sposób myślenia i postępowania jest bardziej ludzki, szczególnie dla małych dzieci, jeżeli oczywiście są.

[twardy]

[grzegorz_]

[twardy]

[GosiaH]

Kochani, proponuję by temat Natka! kontynuował wątek Natki , stąd kolejne 2 posty nt "jak działa forum" zostały przeniesione do działu technicznego (zgodnie z Regulaminem tam jest na to miejsce)

Uzdrowienie Małżeństwa :: Forum Pomocy SYCHAR :: Strona Główna » Różne » Dział techniczny » jak dziala forum ...

Kochani, proponuję by temat Natka! kontynuował wątek Natki , stąd kolejne 2 posty nt "jak działa forum" zostały przeniesione do działu technicznego (zgodnie z Regulaminem tam jest na to miejsce)

Uzdrowienie Małżeństwa :: Forum Pomocy SYCHAR :: Strona Główna » Różne » Dział techniczny » jak dziala forum ...