[Harnaś]

Witam.
Jestem tu nowy - chciałem podzielić się z kimś moimi rozterkami.
Generalnie sprawa ma się jak w temacie, z tym że coraz częściej i dłużnej "pod wozem"
Małżeństwem jesteśmy od prawie 14 lat. Nigdy nie było różowo kłóciliśmy się często ale później godziliśmy się, chyba wtedy bardziej zależało żonie na mnie. Sex to w naszym małżeństwie rarytas raz, dwa góra trzy razy w miesiącu, mam takie nieodparte wrażenie, że sytuacja pogorszyła się po urodzeniu pierwszego syna, a po urodzeniu się drugiego syna stała się beznadziejna. Od żony słyszę że nie zależy mi na niej tylko na jej [moderacja, punkt II.9 regulaminu] i żadne tłumaczenie i zapewnienia do nie niej docierają. Kiedyś usłyszałem, że jestem jej potrzebny do czasu aż młodszy syn nie podrośnie (młodszy 6, starszy 11 lat) i będzie sam mógł zostawać w domu. Żona jest nauczycielką i często po południu mają jakieś konferencje, wywiadówki itp. od dwóch lat zaczęła chodzić na angielski czy czasem wychodzi gdzieś z koleżankami wtedy ja zostaję z dziećmi.
Sytuacja jest coraz bardziej beznadziejna teraz nie mamy już "cichych dni" teraz mamy "ciche tygodnie". Żona nie chce żeby było normalnie bo jej tak jest lepiej, bo jak twierdzi ja nic od niej wtedy nie chcę (ma na myśli sex).
Żeby nie było ja też nie jestem ideałem i swoje za uszami mam.
Jedziemy na pogrzeb wujka żony. Był to w środę starszy syn poszedł do szkoły młodszy jedzie z nami. Żona oczywiści naszykowała ubrani dla siebie i dla synka i zaczęła się szykować, ja tez zacząłem się ubierać za chwile słyszę "coś ty ubrał? ubierz jakaś inną koszule" (ubrałem się w ciemne ciuch jechaliśmy w końcu na pogrzeb) pytam jaką? słyszę: nie wiem, pełno masz innych koszul - ta nie pasuje" ubrałem inna i co - ta tez nie pasuje. W końcu powiedział co mam ubrać - przebierałem się trzy razy. Powiedziałem żonie że mogła by mi też naszykować ubrania (zawsze miałem problem z odbiorem ubioru) - przecież jej zajmie to góra 1 min. Usłyszałem, że ona ma dwoje a nie troje dzieci i nie będzie mi szykować ubrań (oczywiście nie chodzi o to, żeby mi szykowała codziennie - chodziło mi o takie okazjonalne wyjścia typu wesele, sylwester itp.). Pomyślałem sobie dobrze, jak tak to ja też mam dwoje dzieci a nie troje poszliśmy do samochodu, wsadziłem synka do fotelika i sam usiadłem z tył obok. Powiedziałem żonie żeby to ona kierowała - dlaczego ja mam ją wieźć przecież ja mam dwoje dzieci nie troje. Po minucie dyskusji wsiadła za kierownicę i zaczęła mi się odgrażać, że pożałuję itp. wtedy ciśnienie mi skoczyło jeszcze bardziej i wysiadłem z samochodu trzaskając drzwiami powiedziałem jej niech sobie sama jedzie. Wtedy synek wyskoczył z auta i zaczął za mną biec wziąłem go na ręce i szedłem dalej, ale on mówił że chce jechać powiedziałem mu że może jechać z mamą, ale on powiedział że chce żebym mama z tatą jechali razem i żebym to ja kierował - i wymiękłem, wróciłem wsiadłem za kierownicę i pojechaliśmy.
Podczas mszy była okazja do spowiedzi żona poszła wychodząc z ławki zapytała mnie czy idę, poszedłem - pomyślałem że to dobra okazje żeby wygonić tego diabła z siebie.
Może i diabła z siebie wygoniliśmy, ale Boga chyba nie zaprosiliśmy do naszych serc a zwłaszcza żona, po powrocie do domu nadal się nie odzywa tzn. odzywa się ale "służbowo"
Oczywiście żałuje tego że tak się zachowałem - mogłem sobie odpuścić, ale stało się czasu nie cofnę. Boli mnie to że żona jest taka zawzięta.
Mam porostu dosyć - zastanawiam się nad odejściem.
Co robić?

Witam.
Jestem tu nowy - chciałem podzielić się z kimś moimi rozterkami.
Generalnie sprawa ma się jak w temacie, z tym że coraz częściej i dłużnej "pod wozem"
Małżeństwem jesteśmy od prawie 14 lat. Nigdy nie było różowo kłóciliśmy się często ale później godziliśmy się, chyba wtedy bardziej zależało żonie na mnie. Sex to w naszym małżeństwie rarytas raz, dwa góra trzy razy w miesiącu, mam takie nieodparte wrażenie, że sytuacja pogorszyła się po urodzeniu pierwszego syna, a po urodzeniu się drugiego syna stała się beznadziejna. Od żony słyszę że nie zależy mi na niej tylko na jej [moderacja, punkt II.9 regulaminu] i żadne tłumaczenie i zapewnienia do nie niej docierają. Kiedyś usłyszałem, że jestem jej potrzebny do czasu aż młodszy syn nie podrośnie (młodszy 6, starszy 11 lat) i będzie sam mógł zostawać w domu. Żona jest nauczycielką i często po południu mają jakieś konferencje, wywiadówki itp. od dwóch lat zaczęła chodzić na angielski czy czasem wychodzi gdzieś z koleżankami wtedy ja zostaję z dziećmi.
Sytuacja jest coraz bardziej beznadziejna teraz nie mamy już "cichych dni" teraz mamy "ciche tygodnie". Żona nie chce żeby było normalnie bo jej tak jest lepiej, bo jak twierdzi ja nic od niej wtedy nie chcę (ma na myśli sex).
Żeby nie było ja też nie jestem ideałem i swoje za uszami mam.
Jedziemy na pogrzeb wujka żony. Był to w środę starszy syn poszedł do szkoły młodszy jedzie z nami. Żona oczywiści naszykowała ubrani dla siebie i dla synka i zaczęła się szykować, ja tez zacząłem się ubierać za chwile słyszę "coś ty ubrał? ubierz jakaś inną koszule" (ubrałem się w ciemne ciuch jechaliśmy w końcu na pogrzeb) pytam jaką? słyszę: nie wiem, pełno masz innych koszul - ta nie pasuje" ubrałem inna i co - ta tez nie pasuje. W końcu powiedział co mam ubrać - przebierałem się trzy razy. Powiedziałem żonie że mogła by mi też naszykować ubrania (zawsze miałem problem z odbiorem ubioru) - przecież jej zajmie to góra 1 min. Usłyszałem, że ona ma dwoje a nie troje dzieci i nie będzie mi szykować ubrań (oczywiście nie chodzi o to, żeby mi szykowała codziennie - chodziło mi o takie okazjonalne wyjścia typu wesele, sylwester itp.). Pomyślałem sobie dobrze, jak tak to ja też mam dwoje dzieci a nie troje poszliśmy do samochodu, wsadziłem synka do fotelika i sam usiadłem z tył obok. Powiedziałem żonie żeby to ona kierowała - dlaczego ja mam ją wieźć przecież ja mam dwoje dzieci nie troje. Po minucie dyskusji wsiadła za kierownicę i zaczęła mi się odgrażać, że pożałuję itp. wtedy ciśnienie mi skoczyło jeszcze bardziej i wysiadłem z samochodu trzaskając drzwiami powiedziałem jej niech sobie sama jedzie. Wtedy synek wyskoczył z auta i zaczął za mną biec wziąłem go na ręce i szedłem dalej, ale on mówił że chce jechać powiedziałem mu że może jechać z mamą, ale on powiedział że chce żebym mama z tatą jechali razem i żebym to ja kierował - i wymiękłem, wróciłem wsiadłem za kierownicę i pojechaliśmy.
Podczas mszy była okazja do spowiedzi żona poszła wychodząc z ławki zapytała mnie czy idę, poszedłem - pomyślałem że to dobra okazje żeby wygonić tego diabła z siebie.
Może i diabła z siebie wygoniliśmy, ale Boga chyba nie zaprosiliśmy do naszych serc a zwłaszcza żona, po powrocie do domu nadal się nie odzywa tzn. odzywa się ale "służbowo"
Oczywiście żałuje tego że tak się zachowałem - mogłem sobie odpuścić, ale stało się czasu nie cofnę. Boli mnie to że żona jest taka zawzięta.
Mam porostu dosyć - zastanawiam się nad odejściem.
Co robić?

[hubcia576]

Harnaś - witaj na Forum Pomocy SYCHAR.

Tak jak mamy w nagłówku: "Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować
swoje sakramentalne małżeństwa..."

Zapytałeś co robić?

Moje doświadczenie jest takie, że na początek, warto jest ochłonąć z emocji.

Napisałeś coś według mnie bardzo istotnego, a mianowicie

"...ale Boga chyba nie zaprosiliśmy do naszych serc..."

Myślę, że warto zdecydować się teraz na taki właśnie krok!!!

Poczekaj cierpliwie, wkrótce z pewnością odezwą się jeszcze inni uczestnicy Forum.

Na ten moment - witaj - trafiłeś w dobre miejsce.

Harnaś - witaj na Forum Pomocy SYCHAR.

Tak jak mamy w nagłówku: "Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować
swoje sakramentalne małżeństwa..."

Zapytałeś co robić?

Moje doświadczenie jest takie, że na początek, warto jest ochłonąć z emocji.

Napisałeś coś według mnie bardzo istotnego, a mianowicie

"...ale Boga chyba nie zaprosiliśmy do naszych serc..."

Myślę, że warto zdecydować się teraz na taki właśnie krok!!!

Poczekaj cierpliwie, wkrótce z pewnością odezwą się jeszcze inni uczestnicy Forum.

Na ten moment - witaj - trafiłeś w dobre miejsce.

[kinga2]

Harnaś,
Witaj,
emocje, emocje i brak komunikacji.

Harnaś,
Witaj,
emocje, emocje i brak komunikacji.

[grzegorz_]

Jak zwykle chłop o chlebie, a panie z forum o niebie.

Harnaś pisze wprost, że brakuje mu seksu, bo żona straciła zainteresowanie tą sferą związku.

Jak zwykle chłop o chlebie, a panie z forum o niebie.

Harnaś pisze wprost, że brakuje mu seksu, bo żona straciła zainteresowanie tą sferą związku.

[tereska]

Harnaś, polecam Ci cykl konferencji Marka Gungora "Przez śmiech do lepszego małżeństwa" na You Tubę jest fragment, obejrzyj

Harnaś, polecam Ci cykl konferencji Marka Gungora "Przez śmiech do lepszego małżeństwa" na You Tubę jest fragment, obejrzyj

[kinga2]

[krzysztof1]

Sytuacja bardzo podobna do mojej tyle ze ja jestem o pare lat do przodu.
Niestety peklem i powiedzialem pewnego dnia zbyt duzo obrzydliwych slow
rezultatem czego spie sam od 1,5 roku....
Harnas musisz za wszelka cene kontrolowac sytuacje i nie dac poniesc sie emocjom.
Zrob to dla dzieci i dla zony ktora na razie jest emocjonalnie rozbita.
Ja totalnie odpuscilem, zaczalem sie modlic solidnie od roku i dwa dni temu chyba cos drgnelo. Dalekie jest to od normalnosci ale ja zdecydowanie zlapalem jakis dystans i psychiczny balans.
Jest to szalenie trudne dlatego musisz zawierzyc to Bogu i Matce Bozej.
Jezeli sie teraz poddasz i odpuscsz, badz dasz sie wyprowadzic z rownowagi to zaplacisz za to duza cene-moze nawet ogromna...
Zycze odwagi i konsekwencij w dzialaniu. Polecam "modlitwe do nieodrzucenia" do Matki Boskiej.

Sytuacja bardzo podobna do mojej tyle ze ja jestem o pare lat do przodu.
Niestety peklem i powiedzialem pewnego dnia zbyt duzo obrzydliwych slow
rezultatem czego spie sam od 1,5 roku....
Harnas musisz za wszelka cene kontrolowac sytuacje i nie dac poniesc sie emocjom.
Zrob to dla dzieci i dla zony ktora na razie jest emocjonalnie rozbita.
Ja totalnie odpuscilem, zaczalem sie modlic solidnie od roku i dwa dni temu chyba cos drgnelo. Dalekie jest to od normalnosci ale ja zdecydowanie zlapalem jakis dystans i psychiczny balans.
Jest to szalenie trudne dlatego musisz zawierzyc to Bogu i Matce Bozej.
Jezeli sie teraz poddasz i odpuscsz, badz dasz sie wyprowadzic z rownowagi to zaplacisz za to duza cene-moze nawet ogromna...
Zycze odwagi i konsekwencij w dzialaniu. Polecam "modlitwe do nieodrzucenia" do Matki Boskiej.

[grzegorz_]

[kinga2]

[grzegorz_]

Kinga

I teraz się rozumiemy.
Nie ma powodu każdemu facetowi dawać radę "staraj się bardziej, bądź czuły, romantyczny od rana, to może wieczorem spotka Cię nagroda....", ponieważ przyczyna często nie leży w jego zachowaniu.
Jeśli facet próbuje rok czy dwa różnych sposobów, a efekt taki, że "raz na miesiąc na odczepne" to chyba pora iść z razem z żoną do specjalisty, prawda?
Lepiej się pozbyć wstydu i jakiś uprzedzeń i iść do specjalisty niż skok w bok a potem lamenty żony na tym forum.

"Nikt w małzeństwie nie odchodzi w samotnośc bez przyczyny i trzeba ja ustalić. Czy jest to problem medyczny, emocjonalny czy inny aby uzdrowić sytuację trzeba komunikacji. "

Dokładnie ! z tym, że zastąpiłbym "odchodzi w samotność" stwierdzeniem "nie potrzebuje seksu". Kobieta może przecież traktować męża miło, jako kogoś bliskiego, ale nie chciec z nim spać

Kinga

I teraz się rozumiemy.
Nie ma powodu każdemu facetowi dawać radę "staraj się bardziej, bądź czuły, romantyczny od rana, to może wieczorem spotka Cię nagroda....", ponieważ przyczyna często nie leży w jego zachowaniu.
Jeśli facet próbuje rok czy dwa różnych sposobów, a efekt taki, że "raz na miesiąc na odczepne" to chyba pora iść z razem z żoną do specjalisty, prawda?
Lepiej się pozbyć wstydu i jakiś uprzedzeń i iść do specjalisty niż skok w bok a potem lamenty żony na tym forum.

"Nikt w małzeństwie nie odchodzi w samotnośc bez przyczyny i trzeba ja ustalić. Czy jest to problem medyczny, emocjonalny czy inny aby uzdrowić sytuację trzeba komunikacji. "

Dokładnie ! z tym, że zastąpiłbym "odchodzi w samotność" stwierdzeniem "nie potrzebuje seksu". Kobieta może przecież traktować męża miło, jako kogoś bliskiego, ale nie chciec z nim spać

[Dabo]

Grzegorz , często pomagają bombelki.
Harnaś, na dzień dobry to ci zaproponuje wolne popołudnie samotnie. Daj tej kobice spokój z ubieraniem ciebie, ale i odbierz jej atrybut że ona cię ubiera. Weź parę stówek, oblataj galerie, odstaw się po swojemu, w innych kolorach, w nowej karnacji. Pewnie zaraz usłyszysz że masz coś na boku. Wierz że facet sam potrafi się ładniej ubrać i zadbać niż nam to serwowały nasze ślubne"Ubiorę go ładnie ale tak żeby się inne nie oglądały" A niby czemu????
Od kiedy sam się ubieram , czuje się dobrze i nikomu nie muszę być wdzieczny. Działa.
Nie strasuj się tylko troche poolewaj, a sama bedzie biegać koło ciebie.
Pozdrawiam

Grzegorz , często pomagają bombelki.
Harnaś, na dzień dobry to ci zaproponuje wolne popołudnie samotnie. Daj tej kobice spokój z ubieraniem ciebie, ale i odbierz jej atrybut że ona cię ubiera. Weź parę stówek, oblataj galerie, odstaw się po swojemu, w innych kolorach, w nowej karnacji. Pewnie zaraz usłyszysz że masz coś na boku. Wierz że facet sam potrafi się ładniej ubrać i zadbać niż nam to serwowały nasze ślubne"Ubiorę go ładnie ale tak żeby się inne nie oglądały" A niby czemu????
Od kiedy sam się ubieram , czuje się dobrze i nikomu nie muszę być wdzieczny. Działa.
Nie strasuj się tylko troche poolewaj, a sama bedzie biegać koło ciebie.
Pozdrawiam

[Jędrek]

[grzegorz_]

Dabo...
i to jest knkretna rada!
Harnas,nowe ubranie, zacznij cwiczyc, a przynajmniej mow ze cwiczysz
wypachnij sie na wieczor i powiedz ze idziesz z kumplami na piwo.

Dabo...
i to jest knkretna rada!
Harnas,nowe ubranie, zacznij cwiczyc, a przynajmniej mow ze cwiczysz
wypachnij sie na wieczor i powiedz ze idziesz z kumplami na piwo.

[Jędrek]

Cytat:

U kobiet intymnośc wieczorna zaczyna się przy porannej kawie.

Teraz mi to mówisz???

Cytat:

U kobiet intymnośc wieczorna zaczyna się przy porannej kawie.

Teraz mi to mówisz???