[Drabinka]

[joozef]

Niestety, nie wolno mi robić tego co chce. Gdy zrobię, konsekwencje mnie dobiją.
A do tego, że szukacie wszyscy we mnie winy, a żona moja to wg. Was cudowną kobietą, to wie już przyzwyczaiłem.

Niestety, nie wolno mi robić tego co chce. Gdy zrobię, konsekwencje mnie dobiją.
A do tego, że szukacie wszyscy we mnie winy, a żona moja to wg. Was cudowną kobietą, to wie już przyzwyczaiłem.

[Mirakulum]

[1803]

To ja może powrócę do tematu wątku i przewijającego się motywu kupowania seksu :)

Na wstępie zaznaczam, że piszę za siebie, jeśli gdzieś coś będzie brzmiało jak uogólnienie to sorki :)
Zgadzam się z tym, co gdzieś na pierwszych stronach wątku pisał nieobecny już krasnobar - seks zaczyna się od porannej kawy. Nie chodzi tutaj o sytuację kiedy mąż wiedząc, że danego dnia może dojść do zbliżenia od rana na siłę będzie mnie "kupował" spełnianiem moich próźb z wyraźnym grymasem na twarzy czy wielką łaską bo wtedy nawet wyrzucenie śmieci czy wspólnie wypitą kawę mogę traktować jak zapłatę za seks. To upokarzające. Nie tylko Was panowie ale i nas - kobiety. Nie wiem czy inne też mają taki radar, ja jednak od razu wyczuwam kiedy mąż robi coś dla handlu wymiennego. To strasznie "ryje" psychikę, czuję się wtedy jak w jakimś układzie a nie małżeństwie.
Budowanie atmosfery musi być naturalne i fajnie, kiedy od czasu do czasu jest spontaniczne - typu wstanę przed tobą i zrobię ci śniadanie, obudzę cię przytuleniem, zrobię obiad czy kupię książkę o której wspominałaś parę dni temu. I to nie musi być kupowanie seksu jeśli jest naturalną chęcią sprawienia żonie przyjemności, bez oczekiwania na nagrodę i strzelania fochami jeśli do seksu nie dojdzie. Dlatego atmosferę buduje się dniami, miesiącami. Bo co z tego, że mąż będzie czuły tylko w fazie niepłodnej jeśli w pozostałe dni będzie się zachowywał jak lokator? Handel wymienny, seks za kilka cieplejszych dni i tylko to upokorzenie...

W moim odczuciu nie ma szans na udane współżycie kiedy źle się dzieje w małżeństwie - dlatego myślę, że joozef wymaga niemożliwego.
Uprawialiśmy seks w czasie "ciemnych dni" i to mnie bolało... nie fizycznie, psychicznie. I wcale nie było tak, że ja tego nie potrzebowałam, że nie lubię współżyć.
Taki seks nie sprawiał najmniejszej nawet przyjemności więc naturalnym było, że go unikałam.
Najpierw odbudowa relacji, potem współżycie seksualne. Nie da się odwrotnie.

To ja może powrócę do tematu wątku i przewijającego się motywu kupowania seksu :)

Na wstępie zaznaczam, że piszę za siebie, jeśli gdzieś coś będzie brzmiało jak uogólnienie to sorki :)
Zgadzam się z tym, co gdzieś na pierwszych stronach wątku pisał nieobecny już krasnobar - seks zaczyna się od porannej kawy. Nie chodzi tutaj o sytuację kiedy mąż wiedząc, że danego dnia może dojść do zbliżenia od rana na siłę będzie mnie "kupował" spełnianiem moich próźb z wyraźnym grymasem na twarzy czy wielką łaską bo wtedy nawet wyrzucenie śmieci czy wspólnie wypitą kawę mogę traktować jak zapłatę za seks. To upokarzające. Nie tylko Was panowie ale i nas - kobiety. Nie wiem czy inne też mają taki radar, ja jednak od razu wyczuwam kiedy mąż robi coś dla handlu wymiennego. To strasznie "ryje" psychikę, czuję się wtedy jak w jakimś układzie a nie małżeństwie.
Budowanie atmosfery musi być naturalne i fajnie, kiedy od czasu do czasu jest spontaniczne - typu wstanę przed tobą i zrobię ci śniadanie, obudzę cię przytuleniem, zrobię obiad czy kupię książkę o której wspominałaś parę dni temu. I to nie musi być kupowanie seksu jeśli jest naturalną chęcią sprawienia żonie przyjemności, bez oczekiwania na nagrodę i strzelania fochami jeśli do seksu nie dojdzie. Dlatego atmosferę buduje się dniami, miesiącami. Bo co z tego, że mąż będzie czuły tylko w fazie niepłodnej jeśli w pozostałe dni będzie się zachowywał jak lokator? Handel wymienny, seks za kilka cieplejszych dni i tylko to upokorzenie...

W moim odczuciu nie ma szans na udane współżycie kiedy źle się dzieje w małżeństwie - dlatego myślę, że joozef wymaga niemożliwego.
Uprawialiśmy seks w czasie "ciemnych dni" i to mnie bolało... nie fizycznie, psychicznie. I wcale nie było tak, że ja tego nie potrzebowałam, że nie lubię współżyć.
Taki seks nie sprawiał najmniejszej nawet przyjemności więc naturalnym było, że go unikałam.
Najpierw odbudowa relacji, potem współżycie seksualne. Nie da się odwrotnie.

[Dabo]

[Drabinka]

@1803

Mam podobnie, jeśli nie identycznie. To się da wyczuć, kiedy mąż robić coś dla mnie po to, by uzyskać potem seks. I też nie jest tak, że ja nie lubię współżyć, wręcz przeciwnie, bardzo lubię. I mój mąż, gdyby tylko zechciał zrozumieć, jak blisko ma klucz do rozwiązania jednego z problemów, miałby zbliżeń pod dostatkiem. Ani kwiaty, ani śniadanka do łóżka, ani prezenty nie sprawiają przyjemności, kiedy wiem, że za tym stoi oczekiwanie. Wielkie oczekiwanie na to, żebym sprawiła mu przyjemność. JEMU, bo przecież nie sobie, skoro moje potrzeby emocjonalne nie są spełnione. Czuję się wtedy - przepraszam za wyrażenie - workiem na spermę. Albo panią na telefon, której się płaci, a ona wtedy sprawia mu przyjemność.

Pamiętam taki tydzień, kiedy mąż był w delegacji. Mogliśmy rozmawiać na skajpie i korzystaliśmy z tego. Mąż był przemiły, pisał, że tęskni. W ciągu dnia w wolnych chwilach wysyłał mi śmieszne filmiki albo np. domy do kupna (rozglądaliśmy się wtedy za domem). Czułam się cudownie. Oto mój mąż rozmawia ze mną, MNĄ, żoną, która ma emocje, uczucia, jest człowiekiem z duszą, a nie tylko ciałem. Rozmawiałam z nim, było mi miło i... wiedziałam, że nie robi tego po to, by zaraz żądać seksu. Nie mógł żądać, bo go przy mnie nie było.

Nawet nie wiecie, jak za nim tęskniłam. A kiedy wrócił - miał takie powitanie, że aż do dzisiaj się wstydzę. Nic tak nie wzbudza w kobiecie namiętności, niż to, że mąż kocha jej osobowość, duszę. Że jest dla niej miły POMIMO, że nie zakończy się to zbliżeniem. Żeby nie czuła strachu, że znowu odwróci się do niej plecami.

Ileż było takich nocy: wyliczanka, co dla mnie zrobił (ile zapłacił), a ja nie chcę seksu. Foch, odwrócenie plecami, wymówki. Oczywiście z każdym takim razem było tylko gorzej i gorzej.

Nie dziwne, że matki często uciekają w świat swoich dzieci i odstawiają męża. Dziecko chce się tulić i być z matką bez oczekiwania na nic. Ot tak, bo jest jego mamą. takiej miłości i czułości bez oczekiwań kobietom brakuje. A jak brakuje, to i nie ma ochoty na seks, pomimo ulubienia tych chwil...

To tak, jakby komuś dać się napić ciepłej wódki, wygazowanej coli, zimnego pieczonego kurczaka na kawałku gazety. I dziwić się: przecież lubisz wódkę, colę i pieczonego kurczaka?

Tylko jakoś kontekst nie taki...Echs, chciałabym, żeby mój mąż zechciał spojrzeć na mnie inaczej....

@1803

Mam podobnie, jeśli nie identycznie. To się da wyczuć, kiedy mąż robić coś dla mnie po to, by uzyskać potem seks. I też nie jest tak, że ja nie lubię współżyć, wręcz przeciwnie, bardzo lubię. I mój mąż, gdyby tylko zechciał zrozumieć, jak blisko ma klucz do rozwiązania jednego z problemów, miałby zbliżeń pod dostatkiem. Ani kwiaty, ani śniadanka do łóżka, ani prezenty nie sprawiają przyjemności, kiedy wiem, że za tym stoi oczekiwanie. Wielkie oczekiwanie na to, żebym sprawiła mu przyjemność. JEMU, bo przecież nie sobie, skoro moje potrzeby emocjonalne nie są spełnione. Czuję się wtedy - przepraszam za wyrażenie - workiem na spermę. Albo panią na telefon, której się płaci, a ona wtedy sprawia mu przyjemność.

Pamiętam taki tydzień, kiedy mąż był w delegacji. Mogliśmy rozmawiać na skajpie i korzystaliśmy z tego. Mąż był przemiły, pisał, że tęskni. W ciągu dnia w wolnych chwilach wysyłał mi śmieszne filmiki albo np. domy do kupna (rozglądaliśmy się wtedy za domem). Czułam się cudownie. Oto mój mąż rozmawia ze mną, MNĄ, żoną, która ma emocje, uczucia, jest człowiekiem z duszą, a nie tylko ciałem. Rozmawiałam z nim, było mi miło i... wiedziałam, że nie robi tego po to, by zaraz żądać seksu. Nie mógł żądać, bo go przy mnie nie było.

Nawet nie wiecie, jak za nim tęskniłam. A kiedy wrócił - miał takie powitanie, że aż do dzisiaj się wstydzę. Nic tak nie wzbudza w kobiecie namiętności, niż to, że mąż kocha jej osobowość, duszę. Że jest dla niej miły POMIMO, że nie zakończy się to zbliżeniem. Żeby nie czuła strachu, że znowu odwróci się do niej plecami.

Ileż było takich nocy: wyliczanka, co dla mnie zrobił (ile zapłacił), a ja nie chcę seksu. Foch, odwrócenie plecami, wymówki. Oczywiście z każdym takim razem było tylko gorzej i gorzej.

Nie dziwne, że matki często uciekają w świat swoich dzieci i odstawiają męża. Dziecko chce się tulić i być z matką bez oczekiwania na nic. Ot tak, bo jest jego mamą. takiej miłości i czułości bez oczekiwań kobietom brakuje. A jak brakuje, to i nie ma ochoty na seks, pomimo ulubienia tych chwil...

To tak, jakby komuś dać się napić ciepłej wódki, wygazowanej coli, zimnego pieczonego kurczaka na kawałku gazety. I dziwić się: przecież lubisz wódkę, colę i pieczonego kurczaka?

Tylko jakoś kontekst nie taki...Echs, chciałabym, żeby mój mąż zechciał spojrzeć na mnie inaczej....

[Dabo]

Jozef, mam wrażenie że próbujesz zrobić z nas wariatów, albo jakichś twoich wrogów. Nie rozumiem tego zupełnie, jednak znam, wiem że można tak żyć.

Jozef, mam wrażenie że próbujesz zrobić z nas wariatów, albo jakichś twoich wrogów. Nie rozumiem tego zupełnie, jednak znam, wiem że można tak żyć.

[duzapanna]

Cytat:

A co kiedy nie ma czasu na czułości i romanse,tylko wpada sie jak konduktor do domu??? Mam sprawdzić bilety i iść dalej?? Też bym chętnie poromansował z żona, tylko czas, czas, czas, jego brak

Dabo ale tu nie o czas chodzi, tylko o zaangażowanie w budowanie relacji.
Nie trzeba wiele czasu żeby okazać komuś ze jest najważniejszy. Tu chodzi o jakość, nie o ilość.

Wiele razy prosiłam męża żeby poświęcił mi kwadrans dziennie, żebyśmy pobyli chwilkę razem, zauważyli się, mogli porozmawiać. POBYLI. My owszem oglądaliśmy razem tv, albo siedzieliśmy w tym samym pokoju każde ze swoim kompem. Czyli był czas, była przestrzeń a więzi żadnej.

Cytat:

A co kiedy nie ma czasu na czułości i romanse,tylko wpada sie jak konduktor do domu??? Mam sprawdzić bilety i iść dalej?? Też bym chętnie poromansował z żona, tylko czas, czas, czas, jego brak

Dabo ale tu nie o czas chodzi, tylko o zaangażowanie w budowanie relacji.
Nie trzeba wiele czasu żeby okazać komuś ze jest najważniejszy. Tu chodzi o jakość, nie o ilość.

Wiele razy prosiłam męża żeby poświęcił mi kwadrans dziennie, żebyśmy pobyli chwilkę razem, zauważyli się, mogli porozmawiać. POBYLI. My owszem oglądaliśmy razem tv, albo siedzieliśmy w tym samym pokoju każde ze swoim kompem. Czyli był czas, była przestrzeń a więzi żadnej.

[Mirakulum]

[grzegorz_]

[1803]

Dabo, podpisuję się pod słowami duzapanna.
Niektórym kobietom nie trzeba wiele. Mi wystarczy całus przed wyjściem, sms z pracy, jako że uwielbiam się przytulać więc mąż to robi choćby kiedy mijamy się w kuchni, jak nie ma czasu to rozmawiamy w samochodzie. Na szczęście kładziemy się spać mniej więcej w podobnym czasie, możemy sobie pozwolić na niezobowiązujący masaż ciała po godzinie 22-23, do tego wspólnie obejrzany film. To są drobnostki, takie pierdółki, które nie zajmują dużo czasu.
Wydaje mi się, że większość kobiet nie wymaga cudów:)

Dabo, podpisuję się pod słowami duzapanna.
Niektórym kobietom nie trzeba wiele. Mi wystarczy całus przed wyjściem, sms z pracy, jako że uwielbiam się przytulać więc mąż to robi choćby kiedy mijamy się w kuchni, jak nie ma czasu to rozmawiamy w samochodzie. Na szczęście kładziemy się spać mniej więcej w podobnym czasie, możemy sobie pozwolić na niezobowiązujący masaż ciała po godzinie 22-23, do tego wspólnie obejrzany film. To są drobnostki, takie pierdółki, które nie zajmują dużo czasu.
Wydaje mi się, że większość kobiet nie wymaga cudów:)

[duzapanna]

Cytat:

tak nawiasem drogie panie, powiedzcie mi jak to działa (pytam z ciekawości amatora-psychologa ) Było wiele wątków w których (można sie domyślić) brak seksu był problemem. Facet zrobił skok w bok i raptem żona przeistacza się z tej która nie chce (bo mąż za mało czuły) w lwice w sypialni. I juz nie przeszkadza, że mąż mało czuły, ba, nie przeszkadza nawet że mąż w wolnych chwilach seksi z kochanką. Nie rozumiem tego. Rywalizacja? Prawo posiadania (mój ci on)?

Tak, zwykle jest tak jak piszesz, chęć udowodnienia ze nie jestem gorsza od tej drugiej, chęć przyciagniecia męża do siebie, walka za wszelką cenę.
Z doświadczenia powiem ze nie da się tak długo funkcjonować i ze jest to niszczące. Odrywa seks od uczuc. Rozwala do końca poczucie godności i szacunek do siebie.

Cytat:

tak nawiasem drogie panie, powiedzcie mi jak to działa (pytam z ciekawości amatora-psychologa ) Było wiele wątków w których (można sie domyślić) brak seksu był problemem. Facet zrobił skok w bok i raptem żona przeistacza się z tej która nie chce (bo mąż za mało czuły) w lwice w sypialni. I juz nie przeszkadza, że mąż mało czuły, ba, nie przeszkadza nawet że mąż w wolnych chwilach seksi z kochanką. Nie rozumiem tego. Rywalizacja? Prawo posiadania (mój ci on)?

Tak, zwykle jest tak jak piszesz, chęć udowodnienia ze nie jestem gorsza od tej drugiej, chęć przyciagniecia męża do siebie, walka za wszelką cenę.
Z doświadczenia powiem ze nie da się tak długo funkcjonować i ze jest to niszczące. Odrywa seks od uczuc. Rozwala do końca poczucie godności i szacunek do siebie.

[Drabinka]

[grzegorz_]