Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować
swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
Portal  RSSRSS  BłogosławieństwaBłogosławieństwa  RekolekcjeRekolekcje  Ruch Wiernych SercRuch Wiernych Serc  12 kroków12 kroków  StowarzyszenieStowarzyszenie  KronikaKronika
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  FAQFAQ  NagraniaNagrania  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  StatystykiStatystyki

Poprzedni temat «» Następny temat
Pomoc prawna dla ojca w warszawie
Autor Wiadomość
jrg
[Usunięty]

Wysłany: 2014-03-12, 14:55   Pomoc prawna dla ojca w warszawie

Witam,
W związku z tym, że moja sytuacja rozwineła się w takim kierunku, że żona o ile nie chce już rozwodu/separacji, to wciąż jest nieuczciwa i jej okres "starania" się o małżeństwo był zasilany spotkaniami z kochankiem, po prostu chyba skończyły się myśli o lepszym zyciu z innym, na rzecz niezobowiązującego seksu z kolegami.
Dlatego coraz poważniej myślę o separacji, z odsunięciem się mam problem, bo łudzę się że może w końcu zaczyna starac sie szczerze, jednak w to wątpię i tak jakos zyjemy w zawieszeniu. Do formalnego rozstrzygnięcia jeszcze nie dążę, jednak chcę być przygotowany, żona też robi zabiegi/zabezpieczenia widzę na sytuację gdybym się rozmyślił - założyła mi niebieską kartę, domaga się spłaty części kredytu (to kolejne cegielki ktore sprawiaja ze przestaje postrzegac starania zony jako szczere)

Na czym mi zależy:
- jeśli okaże się że nie mam co liczyć na uczciwość żony i poprawę z jej strony będę dążył do separacji, być może finalnie formalnej aby uregulować sprawy (tak chyba jestem na tyle egoista zeby zrezygnowac z pozornie wygodnego zycia, wspolnego wychowania dzieci aby uchronic sie przed zyciem w "trojkacie" z "kolegami" zony)
- chciał bym żębyśmy pozostali w dobrych relacjach, jednak spodziewam się że moje odrzucenie może wywołać eskalację konfliktu i rozpoczęcie walki
- na bazie powyzszego w razie konieczności działań formalnych chciał bym dążyć do opieki naprzemiennej nad dziećmi, aby dać dzieciom możliwość równego kontaktu ze mna jak i mama i pozbyć się elementu konfliktogennego - alimentów, bo kasa potrafi niezle poroznic ludzi, a to w efekcie odbije sie na dzieciach. Jakie są wogóle szanse na taka formę opieki biorac pod uwage podejscie naszych sadow? Czy możliwe jest zamieszkanie razem (nie liczac trudnosci w zyciu codziennym) sytuacja juz jest dosc pokrecona.

Czy możecie polecic organizacje, prawnika któy mógł by w tej kwestii doradzic w warszawie. Organizacji jest masa, jednak chciał bym udać się w "sprawdzone" miejsce, bo wydaje się że sporo jest naciągaczy.
 
     
Muzyka
[Usunięty]

Wysłany: 2014-03-12, 16:43   

Witaj jrg

Myslales nad spotkaniem z prawnikiem z Biura Porad Obywatelskich?
Jest to bezplatna i poufna porada. W stolicy jest siedziba wiec prawnikow z dobra wiedza z pewnoscia nie zabraknie.
Pozdrawiam i powodzenia :)
Ciesze sie, ze starasz sie w tej calej sytuacji myslec o sobie jako o tacie i relacji z dziecmi, to bardzo cenne dla Was.

[ Dodano: 2014-03-12, 16:46 ]
P.S. http://zbpo.org.pl/page/pl/

[ Dodano: 2014-03-12, 16:48 ]
http://bpo.warszawa.pl/
 
     
nutka
[Usunięty]

Wysłany: 2014-03-13, 01:16   

A jakie to jest formalne rozstrzygnięcie? (przepraszam chyba nie znam całej historii)
A może warto o pomoc zwrócić się do Boga tak jak w przysiędze małżeńskiej się dopominaliśmy "tak mi dopomóż"... Na pierwszym miejscu Bóg, potem współmałżonek - i dopiero w tym "trójkącie" da się zdziałać resztę - relacje z dziećmi, i z innymi, sprawy materialne i wszystko co dalej...

Jeśli żona się stara - to jacyż panowie na boku? Postaw granice w tym zakresie - wierność w sakramentalnym związku to podstawa do przebaczenia i pojednania, do prób wyjścia z kryzysu, do nawrócenia... Od tego chyba powinniśmy zacząć te starania na lepsze ?
Dziś polecam szczególnie:
"Małżeństwo we Troje" wyemitowanego w Radiu Plus 12.03.2014:
http://www.radioplus.pl/w...enstwo_we_troje
Bezpośredni link do nagrania (10 minut):
http://c04.common.smcloud.net/s/1021794iOuZ.mp3 .
 
     
jrg
[Usunięty]

Wysłany: 2014-03-13, 22:57   

Dzięki za podpowiedź, sprawdzę to miejsce.
nutka napisał/a:
A jakie to jest formalne rozstrzygnięcie? (przepraszam chyba nie znam całej historii)

Separacja, najpierw ona jej chciala, teraz sprawdza mnie mowiac - jak chcesz sie rozstac złóż papier. Ja na to że mi na tym nie zależy ale przemyślę. Mnie interesuje stan faktyczny, a jest taki że niby ciagnemy razem ale to tylko jedna strona medalu. Wiem ze kiedy sie wycofam moze skonczyc sie odwroceniem sytuacji i ona powie nie to nie i moze chciec isc do sadu, chce byc przygotowany.
nutka napisał/a:
A może warto o pomoc zwrócić się do Boga tak jak w przysiędze małżeńskiej się dopominaliśmy "tak mi dopomóż"... Na pierwszym miejscu Bóg, potem współmałżonek - i dopiero w tym "trójkącie" da się zdziałać resztę - relacje z dziećmi, i z innymi, sprawy materialne i wszystko co dalej...

Zwracam się, modlę się na ile mi to wychodzi o uratowanie mojego małżeństwa, o mądrość w podejmowaniu decyzji, które wyprowadza nas z kryzysu, narazie chyba jednak nie jestem dosc na to otwarty i moje slabosci wygrywaja. Trójkat lub nawet wielobok mamy juz, tylko nie z tym kim powinien byc niestety.

nutka napisał/a:
Jeśli żona się stara - to jacyż panowie na boku? Postaw granice w tym zakresie - wierność w sakramentalnym związku to podstawa do przebaczenia i pojednania, do prób wyjścia z kryzysu, do nawrócenia... Od tego chyba powinniśmy zacząć te starania na lepsze ?

No właśnie tego nie rozumiem, tak wlasnie z nia rozmawialem, pisalem, ze to jest podstawa zrobila z tym.... NIC. Granice - mowilem jej juz nie raz ze doceniam jej gesty widze je, ale wszystko to malo, a interesuje mnie tak naprawde milosc, uczciwosc i wiernosc, reszta to mile dodatki, skutku nie ma. To jak teraz postaic granice, w takiej sytuacji, kiedy ona delkaruje checi, ale wiem ze dalej jest drugie dno, czy to przeczekac i wabic ja lepszym mna, czy postawic ostro, koniec, oddalam sie, odrzucam te "niby starania", bedzie chciala odejsc, znaczy ze to byla tylko iluzja, dotknie ja to, dostrzeze bledy i zadba o to co nas w ta przepasc rzucilo, moze wtedy bede w stanie myslec o odbudowie zaufania i malzenstwa.
Szkoda wiosna, chcial bym spedzic z nia szczerze mily czas, nadrobic to co zaniedbane w ostatnim czasie, nie przez brak checi co trudnosc w odnalezieniu sie w sytuacji. Boje sie ze jesli tego zabraknie to stwierdzi - jednak nie jest taki fajny wiec niech sobie idzie. Kiedy ja sie wycofuje ona stara sie byc jeszcze bardziej mila, zwodzi mnie to, nie potrafie juz ocenic czy to juz idzie w dobra strone czy tylko manipulacja i zwodzenie.
 
     
Mirakulum
[Usunięty]

Wysłany: 2014-03-14, 07:42   

Jrg
Jak żona się stara, to przyjedź z nią na nasze rekolekcje Sycharowskie w maju.
 
     
jrg
[Usunięty]

Wysłany: 2014-03-14, 11:36   

Zaprosiłem ją jakiś czas temu na rekolekcje w marcu i w maju, na poczatku podchodzila sceptycznie pozniej nawet sie zainteresowala. Tyle ze w miedzyczasie dalej zdradzala, wiec granica stawiana slownie nie zdaje egzaminu, w mysl zasady - nie wie, to nic nie szkodzi (wiem, ale to do niej nie dociera, mysli ze jestem slepym idiota chyba, a ja oczekuje ze jesli bedzie chciala odbudowac zwiazek stanie w prawdzie), nie obchodzi ja to co mowie, to ze mnie w ten sposob rani. Chcial bym widziec co nia motywuje, ale unika rozmowy na ten temat jak ognia, od razu sie wycofuje. Co do starania się, to ja juz kilka razy doswiadczylem, zreszta pewnie jak i inni zdradzani na tym forum, ze czesto staranie sie partnera jest sposobem na tuszowanie faktycznego stanu. Nie wierze juz w to ze ona potrafi byc uczciwa ze mna, taki brak szacunku i uczciwosci strasznie niszczy - czytalem akurat strony Dobsona na ten temat i pomyslalem, jakie to prawdziwe. Rekolekcje w maju - moze, wczesniej sie nastawialem bardzo na to, teraz sam nie wiem czy chce z nia cokolwiek jeszcze robic, nie wykluczone ze pojedziemy, jednak jakos trudno mi sobie to wyobrazic ze sprawy sie poprostuja w tak krotkim czasie, juz wiele mialem takich momentow kiedy juz hura-optymistyczne plany robilem a potem kolejny cios i plany nieaktualne.
 
     
Mirakulum
[Usunięty]

Wysłany: 2014-03-14, 12:57   

Jak nie chce jechać jedziesz sam - proste
 
     
grzegorz_
[Usunięty]

Wysłany: 2014-03-14, 14:02   

Jrg
Powinieneś zadbać o siebie !!!!
Jeśli zona nie zamierza kończyć romansu to po co miałaby jechać z Tobą na rekolekcje.
Widzisz rzeczywistość taką, jaką chciałbyś aby była a nie taką jaka jest.
 
     
jrg
[Usunięty]

Wysłany: 2014-03-14, 15:44   

Mirakulum napisał/a:
Jak nie chce jechać jedziesz sam - proste

Ona chce, ale ja chyba juz nie chce z nia w takim ukladzie jak jest teraz, nawet proponuje wyjazd a ja odpowiadam ze nie widze nas razem teraz, za duzo sie wydazylo, za duzo klamstwa, zero skruchy, wyrachowanie, moze sie zmieni cos zobaczymy...

Grzegorz - staram sie dbac, ale prawda jest taka ze chodze jak wrak czlowieka, jednoczesnie starams sie przezwyciezac ciagnace mnie w dol nastroje i zadbac o siebie i fizycznie i psychicznie ale z tym drugim trudniej, pracuje nad cechami ktore wplynely na kryzys, dla siebie, zeby wyzbyc sie tego co sie nie sprawdzalo i nabyc to czego brakowalo.
 
     
Mirakulum
[Usunięty]

Wysłany: 2014-03-14, 16:06   

jrg napisał/a:
ja chyba juz nie chce


oj co za zamotanie

czyli chodzi o ciebie , nie masz decyzji przez duże "D"
 
     
jrg
[Usunięty]

Wysłany: 2014-03-14, 17:33   

niestety to prawda. No mam jedna - chce mojej zony, ale nie takiej jak jest teraz. Ona tez wyraznie nie ma decyzji, albo ma tylko ona odlegla od mojego wyobrazenia malzenstwa. nie byl bym na tym forum gdybym byl zdecydowany na rozstanie, pewnie tez w druga strone juz dawno bym sie poddal gdybym tu nie trafil. niczego bardziej nie pragne niz wyjscia z kryzysu, jednak srodki ktore stosowalem (prze dobroc bo to mi blizsze) jakos nie przyniosly skutku. Chyba kurczowo trzymam sie mysli ze moze byc lepiej i ludze sie, bo lepiej z wierzchu naprawde bylo, zona chetna, chce spedzac razem czas ale jak sobie wytlumaczyc to ze w tym samym czasie spedzala czas z kochankiem?moze ktos mi podpowie? bo ja nie potrafie i bladego pojecia nie mam co dalej z tym zrobic biorac pod uwage to na czym mi zalezy. siegam dna, dnie przelatuja mi przez palce bezproduktywnie. a sytuacja wyglada z tyg. na tydzien tak: zapewnienia - rozczarowanie - daj szanse, zapewnienia - znow rozczarowanie i tak w kolo, ile tak mozna? Czekac udajac ze jest ok, milczac i starac sie byc dobrym, kochajacym, dogadzajacym, wymagajacym szczerosci a dostajacym milczenie? To nie podzialalo, albo podzialalo za malo, wystarczylo ze nie chce rozwodu, ale nie na tyle zeby zrezygnowac z 2 zycia. Przeczekac? probowalem, troche to w moimy stylu, ale to NIGDY NIE DZIALALO, wiec powiedzialem dosc. Teraz juz obrazona ze jak smialem jej starania odrzucic... Czy wytrwam ? bladego pojecia nie mam, strasznie slaby jestem w tym wszystkim, wiem o tym, prosze Boga o madrosc i sile jednak narazie krucho z tym.
 
     
grzegorz_
[Usunięty]

Wysłany: 2014-03-14, 17:51   

Jrg
Zadbaj o siebie DLA SIEBIE, a nie dla żony.
I nie świruj z tym staraniem się.
To żona (gdyby chciała) powinna się postarać, bo to ona
się wylogowała z małżenstwa a nie ty.
A że się nie stara....nie zmusisz przecież jej siłą.
 
     
kinga2
[Usunięty]

Wysłany: 2014-03-14, 22:57   

jrg,
Witaj,
czasem aby wygrać trzeba sie wycofać i poczekać, przegrupować "wojsko" i wtedy ocalić piekną. :mrgreen: Żona ma się postarać aby być tą piękna, a nie aby być jak dawniej :-D jak tylko stanie sie piękna wtedy będziesz miał naprawdę żonę o której marzysz.
Polecam Dzikie serce Eldriga i Urzekającą zobaczysz o co się starasz a o co powinieneś :-D i będzie łatwiej :-D
tu wytłumaczenie Urzekającej:
https://www.youtube.com/watch?v=kEUIlF6LBlY
https://www.youtube.com/watch?v=7rzvb1h_x5I

Więc jeśli możesz jedź nawet sam na te rekolekcje i poczekaj na przemianę żony zmieniając się najpierw sam.
 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group



Grupa Wsparcia "Samarytanka" >>












Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy


Poniższy wzór ma charakter orientacyjny i nie zastępuje porady prawnej. W odpowiedzi na pozew warto odnieść się do wszystkich twierdzeń pozwu i zadbać o to, aby nasza odpowiedź była zgodna z prawdą.



W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.

UZASADNIENIE

Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.

Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).

Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.

Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.

Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.

Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.

Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.

Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.



List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny

Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>



Wszechświat na miarę człowieka

Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)



Musicie zawsze powstawać!

Możecie rozerwać swoje fotografie
i zniszczyć prezenty.
Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia
i próbować dzielić to, co było dla dwojga.
Możecie przeklinać Kościół i Boga.

Ale Jego potęga nie może nic uczynić
przeciw waszej wolności.
Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go,
by zobowiązał się z wami...
On nie może was "rozwieść".

To zbyt trudne?
A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym.
Miłość się staje
Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.

Nie jest umeblowana mieszkaniem,
ale domem do zbudowania i utrzymania,
a często do remontu.
Nie jest triumfalnym "TAK",
ale jest mnóstwem "tak",
które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".

Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić!
Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść.
I nie wolno mu odebrać życia,
które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.

Michel Quoist



Rozważania o wierze/Dynamizm wiary/Zwycięstwo przez wiarę

Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.

Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.

Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.

ks. Tadeusz Dajczer "Rozważania o wierze"


Małżeństwo nierozerwalne?!... - wierność mimo wszystko

„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...

„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".

Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.

Maria

Forum Pomocy "Świadectwa"


Slowo.pl - Małżeństwo o jakim marzymy. Jednym z elementów budowania silnej relacji małżeńskiej jest atrakcyjność współmałżonków dla siebie nawzajem. Może nie brzmi to zbyt duchowo, ale jest to biblijna zasada. Osobą, dla której mam być atrakcyjną kobietą, jest przede wszystkim mój mąż. W wielu związkach dbałość o wzajemną atrakcyjność stopniowo zanika wraz ze stażem małżeńskim, a często zaraz po ślubie. Dbamy o siebie w okresie narzeczeństwa, żeby zdobyć wybraną osobę, lecz gdy małżeństwo staje się faktem, przestajemy zwracać uwagę na swój wygląd. Na przykład żona dba o siebie tylko wtedy, kiedy wychodzi do pracy lub na spotkanie ze znajomymi. Natomiast w domu wita powracającego męża w poplamionym fartuchu, komunikując mu w ten sposób: "Jesteś dla mnie mniej ważny niż mój szef i koledzy w pracy. Dla ciebie nie muszę się już starać". Tego typu postawy szybko zauważają małe dzieci. Pamiętam, jak pewnego dnia ubrałam się w domu bardziej elegancko niż zwykle, a moje dzieci natychmiast zapytały: "Mamusiu, czy będą u nas dzisiaj goście?". Taką sytuację można wykorzystać, by powiedzieć im: "Dbam o siebie dla was, bo to wy jesteście dla mnie najważniejszymi osobami, dla których chcę być atrakcyjną osobą". Nie oznacza to wcale potrzeby kupowania najdroższych ubrań czy kosmetyków. Dbałość o wygląd jest sposobem wyrażenia współmałżonkowi, jak ważną jest dla nas osobą: "To Bóg mi ciebie darował. Poprzez troskę o higienę i wygląd chcę ci wyrazić, jak bardzo mocno cię kocham". Ta zasada dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn.



"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23)
"Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)


Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)


Modlitwa o odrodzenie małżeństwa

Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:

- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.

Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..

Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!


Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego

Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:

1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.


Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi

Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.

św. Ludwik de Montfort

Pełnia modlitwy



We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane... (Hbr 13,4a) - konferencja dr Mieczysława Guzewicza (www.mojemalzenstwo.pl), małżonka, ojca trojga dzieci, doktora teologii biblijnej, członka Rady Episkopatu Polski ds. Rodziny - Górka Klasztorna 2007.04.20-22 - część 1We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane... (Hbr 13,4a) - konferencja dr Mieczysława Guzewicza (www.mojemalzenstwo.pl), małżonka, ojca trojga dzieci, doktora teologii biblijnej, członka Rady Episkopatu Polski ds. Rodziny - Górka Klasztorna 2007.04.20-22 - część 2Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr PawlukiewiczKapitanie, dokąd płyniecie? - ks. Piotr PawlukiewiczJakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? - ks. Piotr PawlukiewiczOdpowiedzialność za miłość - dr Wanda Półtawska - psychiatra Bitwa toczy się o nasze serca - ks. Piotr PawlukiewiczKto się Mnie dotknął? - ks. Piotr Pawlukiewicz Miłość jest trudna - ks. Piotr Pawlukiewicz
Przebaczenie i cierpienie w małżeństwie - dr M. Guzewicz, teolog-biblistaZ każdej trudnej sytuacji jest dobre wyjście - ks. Piotr PawlukiewiczMłodzież - ks. Piotr PawlukiewiczSex, poezja czy rzemiosloWalentynki - ks. Piotr Pawlukiewicz Mężczyźni - ks. Piotr PawlukiewiczFałszywe miłosierdzie - ks. Piotr PawlukiewiczSakrament małżeństwa a dobro dziecka - ks. Piotr Pawlukiewicz
W 2002 roku Jan Paweł II potępiając w ostrych słowach rozwody powiedział, że adwokaci jako ludzie wolnego zawodu, muszą
zawsze odmawiać użycia swoich umiejętności zawodowych do sprzecznego ze sprawiedliwością celu, jakim jest rozwód.
KAI
Ks. dr Marek Dziewiecki - Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka.

Bitwa toczy się o nasze serce - ks. Piotr Pawlukiewicz


Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Kiedy rodzi się dziecko, mąż idzie na bok - ks. Piotr Pawlukiewicz


Do kobiety trzeba iść już z siłą ducha nie po to, by tę siłę zyskać - ks. Piotr Pawlukiewicz


Czy kochasz swojego męża tak, aby dać z siebie wszystko i go uratować? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Jakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? Czy takie jak Bartymeusza? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Miłość jest trudna: Kryzys nigdy nie jest końcem - "Katechizm Poręczny" ks. Piotra Pawlukiewicza


Ze względu na "dobro dziecka" małżonkowie sakramentalni mają żyć osobno? - ks. Piotr Pawlukiewicz


Cierpienie i przebaczenie w małżeństwie - konferencja dr Mieczysława Guzewicza, teologa-biblisty


Co to znaczy "moja była żona"? - dr Wanda Półtawska - psychiatra, członek Papieskiej Rady ds. Rodziny


"We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane" (Hbr 13,4a) - dr M. Guzewicz


Nic nie usprawiedliwia rozwodu, gdyż od 1999 r. obowiązuje w Polsce ustawa o separacji :: Każdy rozwód jest wyjątkowy

protest1
Protest w obronie dzieci >>




Książki warte Twojego czasu ---> książki gratis w zakładce *biuletyn*
Strona wygenerowana w 0,02 sekundy. Zapytań do SQL: 9