Anonymous - 2015-12-28, 14:22
No to robicie "krecią robotę" , coś dokładnie przeciwnego . Zamiast ludzi przestrzegać zostają utwierdzeni w przekonaniu , że jakby co nawet to moc sakramentu zadziała , jak zaklęcia jakieś . Szkoda , że papieżem nie zostanę już ......... chyba . 
Ja bym dał popalić tym kardynałom , biskupom i księżom . Rozpadło się jakieś małżeństwo ? .......... kto ślubu udzielał ( kto przy tym był i podpisy przyjmował ) ? i po premii 
Bo "sakrament" to się z AMBONY serio traktuje i o tym wiele mówi ......... ale po ślubie , a nie przed . Anonymous - 2015-12-28, 14:24
właśnie 
*poprawienie cytowania Anonymous - 2015-12-28, 14:25
A linki przesłuchałeś? A co z innymi pytaniami, zwłaszcza o Twoją formacje na dzisiaj? Co robisz dla siebie?
Wiem balwanku1, wiem. Jednak mogę/żesz coś z tym zrobić i wiele w tym względzie może ode mnie/ciebie zależeć. Anonymous - 2015-12-28, 14:29
A z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że to ja wchodziłam w małżeństwo za bardzo nie dojrzała. Myślałam, jak dzieciak, że jak w bajce "będą żyli długo i szczęśliwie". Ale mój mąż kochał mnie miłością dojrzałą i mądrą. Taką, o jakiej marzyłam a ja tej miłości nie widziałam. Ile czasu wytrzymał mój mąż ze mną w takim związku? Jak mocno musiał potrząsnąć bym przejrzała na oczy? Kryzys, który jest moim udziałem był niezłą (eufemizm) lekcją pokory dla mnie. Mimo wszystko przede wszystkim dla mnie To ja jestem tą porzuconą żoną, która musiała aż tak dostać po głowie, by dojrzeć do małżeństwa. Żadne nauki przedmałżeńskie, żadne moralizowania, nic by mnie pewnie te 20parę lat temu nie otrzeźwiły ... Anonymous - 2015-12-28, 14:30
Anonymous - 2015-12-28, 14:37
I moze nie odpuściłabym w pewnej chwili walki o to małzerństwo - dopiełabym swego w temacie terapii małzeńskiej, byłabym bardziej stanowcza w paru kwestiach, nie poddawalabym sie jak bezwolne ciele wszystkiemu co on uważa za stosowne (a co czesto odbiegało od moich przekonań), bo teraz i tak za to poddawanie się dostaje po głowie, może miałabym poczucie, ze zrobiłam wszystko, zeby uratować nas jako męża i żonę. Bez tej wiedzy, pod wpływem innej wiedzy i przekonań innych osób (bo tak było wygodniej) poszłam na skróty. I (tu chciałam napisać jak bardzo, ale zaraz mnie wymoderują  ) bardzo, bardzo sie tego wstydzę teraz. sama przed sobą i przed Bogiem.
Przed Nim chyba tego, ze do tego roku tez niewiele o Nim wiedziałam, bo tak było wygodniej Anonymous - 2015-12-28, 15:21 utka2, a czy teraz jest sens rozwodzić się nad tym "co by było gdyby?". Wczoraj umarło, jutro nie istnieje (lub jak kto woli to dziś, tylko jutro), to co mamy do dyspozycji to tylko dzisiaj. I to co dzisiaj zrobimy jest ważne i namacalne i tylko dzisiaj działać możemy. To co uważasz, ze powinnaś była zrobić wczoraj, a nie zrobiłaś, zrób DZISIAJ. Że trudniej? Co z tego? lubi nas trzymać w przeszłości, albo w przyszłości, bo wtedy tak naprawdę nic nie robimy dzisiaj.
https://www.youtube.com/watch?v=dmm5odLL53I Anonymous - 2015-12-28, 16:19 zenia1780, no własnie ,... nie umyłam okien przed świętami :) Dziś to nadrobiłam 
A poważnie - coraz poważniej myśle nad 12 krokami. Stacjonarnie, bo na internetowe chyba sie nie doczekam. Prędzej zwariuje. Może właśnie to powinnam dla siebie zrobic? A tym rozwodzeniem sie nad tym co by było gdyby, to nie do konca tak, ze mam tak na codzień. Na codzień mam poczucie ze to właśnie ten mój krzyż do niesienia. Niosę, no bo co zrobić? Zabić sie? A jak nie wyjdzie? To sie tylko kupe wstydu najem. Za Pawlukiewicza dziękuję - na pewno wysłucham. Wczoraj tak zagrzał mnie do walki że wygarnęłam wszystko, cały mój teraźniejszy ból. A ze potem roztrzaskałam sie o ściane nienawisci i obojętności? no trudno. Podjęłam walkę najlepiej jak umiałam - powiedziałam o uczuciach i o oczekiwaniach (to na jego prośbę). Spróbowałam. Teraz oddam sie słuchaniu, a potem spędze czas w towarzystwie przyjaciółki, przy pysznej kawie. Bo tego mi dziś potrzeba - wyjść z domu. Anonymous - 2015-12-28, 16:37
Jest sens, Zeniu. Nasze doswiadczenia powinny byc przekazywane, aby inni zdobyli wiedze ktora my nabylismy zbyt pozno, w czasie zdecydowanie bardziej odpowiednim. Zdaje sobie sprawe, ze zakochani mogliby pukac sie w czola, uznajac ze to ich nie dotyczy, ze oni sa inni, wyjatkowi, nie dopadna ich zadne kryzysy i zdrady. Ale to nie jest argument przeciw, to bariera ktora trzeba byloby pokonac Anonymous - 2015-12-28, 16:55 Oczywiście,Pavel, jeśli ma to być świadectwo dla innych, owszem można jak najbardziej opowiedzieć, jeśli jednak jest to rozwodzenie się nad własną niewiedzą, zaniedbaniem, to już nie do końca. Doświadczenia są po to aby wyciągać z nich wnioski i iść dalej, a nie po to aby się nad nimi i sobą rozpamiętywać i użalać i trwać w tym stanie, bo to niczego niestety nie zmieni. Anonymous - 2015-12-28, 17:00 Jako ciekawostka. Kiedyś byłem na ślubie gdzie ksiądz naprawdę był super i bardzo ciekawy. W mowie do młodych czym wzbudził wielki popłoch i zdumienie wiernych skupionych na slubie wypowiedział takie słowa. No cóż dziś tu jesteście,zakochani w oczach widać blask-ogarnia was wielka miłość i przyszliście ja darować Panu do błogosławieństwa. Ale za lat kilka,kilkanaście gdy przyjdzie krach,dopadnie was zło jakie czasem dopada pary. I zaczniecie wątpić w wasz byt,zaczniecie patrzeć już innym wzrokiem-przypomnijcie sobie ten dzień dzień wyboru! gdzie każde z was przyjmowało rzeczywistość,przyjmowało drogę na lata i przyjmowało wolną niczym nie wymuszona wspólna drogę i ogłoszenie miłości przez drugiego Anonymous - 2015-12-28, 17:10
Faktycznie moderacja powinna pomyslec o lapkach w gore ;) To co napisalas w drugiej czesci, nie tylko nic nie zmieni, ale jest wrecz szkodliwe, to jakas forma autodestrukcji. Anonymous - 2015-12-28, 17:24
To jest tylko argument , aby im nie udzielać ślubu , z powodu ich niedojrzałości . Ja bym zapytał tak : Jesteście w sobie zakochani ? ........ taaaaaaaaaaak To przyjdźcie jak będziecie trzeźwi . Dlaczego tyle lat formacji dla zakonnicy , ślubów czasowych , badań i obserwacji , kierownictwa a na żonę to każda się nadaje ? Trochę to tak jakby "nie ich cyrk , nie ich małpy" . Skoro małżeństwo jest takim samym sakramentem jak kapłaństwo ( jak się głosi ) to dlaczego tak samo poważnie nie jest traktowane ?
Anonymous - 2015-12-28, 19:04
To zależy, część osób by się zainteresowała, szczególnie jakby była interesująca forma. Zawsze warto próbować. Ja byłam kompletnie nieprzygotowana do małżeństwa |
||||||||||||||||||||||||||||||||
