Anonymous - 2015-05-04, 20:53 Temat postu: Etapy, kroki, błędy odbudowy związku małżeńskiego Witam, Nie będę się rozpisywał swoją historią, myślę że jest ona raczej znana. Przyznam że mamy ,wraz z żoną chęci odbudowy naszego małżeństwa , jednak to wszystko jest jakieś takie "nieparzyste" Próbujemy, spotykamy się, coraz więcej rozmawiamy, rozmawiamy coraz bardziej otwarcie. Bywa bardzo przyjemnie. Lubie , szanuję i podziwiam moją żonę, myślę że podobne mniemanie ma o mnie Wszystko jednak sciąga nas do wspólnego mianownika, że brak nam iskry. To wszystko jest jakieś takie jałowe, takie po Bożemu, takie trochę z pogwałceniem własnej osobowości. Mam poważny dylemat ,czy w imię ślubu kościelnego, wlasnych przekonań do nierozerwalności małżeństwa, warto jednak się zakłamywać dla Boga. Jakie są konkretne i reale sposoby odbudowy właściwej komunikacji, zaufania, bliskości????????? Proszę o kostruktywne wypowiedzi, jak by nie było ciągle mi zależy na żonie, a pozatym nie darmo tu koczowałem tyle miesięcy. (kolejnego różańca nie zmieszczę w harmonogramie) 
Pozdrawiam Anonymous - 2015-05-04, 21:02 polecam :) pomaga http://www.deon.pl/inteli...szczesliwi.html Anonymous - 2015-05-04, 21:03 Dabo Jeżeli Ty chcesz, żona jest też za, to musicie znaleźć ten wspólny mianownik, który Was razem zadowoli, lub będzie co najmniej akceptowalny. Będąc razem musisz z części swojego JA zrezygnować na rzecz MY. Ale jak go znaleźć? Gadanie, gadanie, gadanie. Do tego czas spędzony razem i w którymś momencie już Wam powinno się to podobać, lub co najmniej nie drażnić. Czy to jest filozofowanie, czy konkretna rada? Sam oceń. Anonymous - 2015-05-04, 21:33 Teeeeeeeeeee Marynia ja nie Tom i Wanda, tu Polska i tu trzeba już i teraz a nie 10 lat płacić starej pannie z tytułem psychologa. 
Przyjemnością jest pomilczeć razem. Jednak w milczeniu nasuwają się trudne pytania i tematy. Czy zadać te pytania, czy ruszać trudne tematy??????????
Anonymous - 2015-05-04, 21:47
Myślę że nie złamie regulaminu. Oboje z żoną wiemy, bo tego doświadczyliśmy, że z innymi osobami czuliśmy się lepiej, fajniej, bardziej top, bardziej żywo i wesoło. Myśle że łańcuch stuły ,bynajmiej u mnie ,przeważył komfort lewizny. Jak być szczęśliwym i dawać szczęście , nie z obowiązku a ot..... tak. Jak zakochać się w kimś kogo się zna ???????? Anonymous - 2015-05-04, 21:50 Dabo milo Cie widzieć w tym dziale.  .Cieszę sie, ze jesteś tu gdzie jesteś.
Mnie...nam sie nie udalo, wiec niestety nie mam zadnych sprawdzonych rad w zanadrzu. Bede Wam kibicowac w modlitwie
Anonymous - 2015-05-04, 22:35
Więc powiedz o swoich krokach pozytywnych ,ale i negatywnych które zrobiliście. Każda rada czy uwaga jest ważna!!!! Wystarczy słuchać, lub czytać. Ja się ostatnio uczę na czyimś grzbiecie. W końcu!!!!!! Bo mnie mój własny boli!!!!!!!!!!1 Anonymous - 2015-05-05, 06:21
My odbudowujemy razem nasze małżeństwo od kilku miesięcy. To wszystko się rozwija... Ważna jest cierpliwość. Mamy przed sobą całe życie...Po kolei. Smakuj każdą chwilkę, to jest fajne. Dziś jest tak, a kto wie, jak będzie jutro? Ja się ciekawię każdym dniem. Staram się dawać najwięcej, ile teraz umiem, bez oglądania się do tyłu. Nie porównuj z tym, co było, czy z kimś innym! Buduj od początku, to fascynujące. Im dalej w las, tym więcej drzew. Przecież wiesz, że najpierw fundamenty, ściany itp., a potem ozdobniki i fajerwerki... Dla mnie podstawą jest przyjaźń. Ale bywa też bardzo wesoło 
Wiem, dużo musi się zagoić i na to też potrzebny czas...To miłe mieć przed sobą wieczność 
Nie przyspieszaj, nie niecierpliw się, nie zaczynaj rozmów, poddaj się temu, co się dzieje. Zaufaj Bogu, On wie. Anonymous - 2015-05-05, 07:07 Dabo, ja wierzę ,że Twoje modlitwy, i wytrwałość przyniosą owoce. Ja niestety nie jestem na etapie jakiegokolwiek odbudowywania, ale cieszę się jeżeli komuś się to udaje. Również Wam kibicuję z całego serca. Anonymous - 2015-05-05, 07:26
Aaa i jeszcze! Ty naprawdę uważasz, że znasz żonę?? 
Co to znaczy znać człowieka??? A już w ogóle kobietę
Masz najwyżej jakiś jej obraz w głowie. I do tego stary, nieaktualny przecież... Otwórz się Wróć do rzeczywistości, ciesz się nią. Masz teraz do poznawania na długie, długie lata. Rozsmakuj się!
Anonymous - 2015-05-05, 08:18
Dabo, szanuję Cię bardzo za szczerość. Nie będzie iskier ani fajerwerków, nic z tych rzeczy... takie efekty specjalne towarzyszą zwykle początkom znajomości. Trudno oczekiwać, że zdarzą się w związku z niemałym stażem plus z traumatycznym doswiadczeniem po poważnym katakliźmie. Póki co, jesteście wciąż w fazie rekonwalescencji... zatem wskazane jest by pomału wracać do wszelkiej aktywności i nie oczekiwać od siebie zbyt dużo. A co najważniejsze nie okazywać rozczarowania które zawsze blokuje radość i entuzjazm. Sam fakt, że się oboje pozbieraliście, mimo naprawdę bolesnych przejść, wciąż się lubicie i szanujecie a na dodatek podziwiacie i chcecie być razem jest już cudem. Wszystko to jest mocnym i niezwykłym fundamentem na którym można coś niezywykle trwałego zbudować....OD NOWA. Przyjaźń, wzajemna serdeczność, trwanie w niezmiennym obopólnym szacunku dla siebie to grunt który daje szansę by coś znacznie bardziej cennego mogło zakielkować. Iskra ekscytacji wypala sie szybko, ogień który się tylko tli ogrzewa i otacza blaskiem wszystko wokół jest wart więcej niż tysiąc iskier....a poza tym, wciąż można do niego dokladać czyniąc go bardziej spektakularnym
Anonymous - 2015-05-05, 08:40
Podoba mi się takie określenie. I jak to w czasie rekonwalescencji, nie na wszystko sobie można pozwolić. Trzeba się szanować (również nawzajem). Anonymous - 2015-05-05, 10:33 Drogi Dabo Chcę Ci odpisać tak jak czuję i myślę W każdą relację międzyludzką wpisane są dwa komponenty : oczarowanie i więź. gdy jest 100% oczarowania 0% więzi pochłaniamy tę osobę niemal całym sobą , płoniemy na 100% , ale też często płomień spala się i gaśnie. Czasem zachowujemy w pamięci to wspomnienie, ale ono nie porusza serca, tylko umysł. no może wywołuje podniecenie. na przeciwnym końcu: 100% więzi 0% oczarowania - tak często mieli ludzie 100 lat temu, gdy rodzice aranżowali małzeństwa . Nawet się nie lubili, ale gdy jedno umierało , umierało też i drugie.. Tak było też z moją babcią . Tak nie lubiła mojego dziadka, że gdy ten umarł wszyscy się spodziewali się, że babcia odżyje. Ku zaskoczeniu wszystkich nie stało się tak- posmutniała, zginął blask z jej oczu . Moja młoda znajoma zerwała z chłopakiem Były do tego istotnie powody - brak wspólnych zainteresowań , inne temperamenty, inni ludzie - bardziej odpowiedni. Wydawało się jej, że to dobry pomysł. Dziś mija 6 lat od kiedy szuka podobnego do niego i nie może znaleźć. Tak działa więż. Jest ona czasem głeboko ukryta, często niedostrzegana i niedoceniana. W przeciwieństwie do oczarowania , które się wręcz narzuca. Często jest przysypana strachem , przekonaniami i przekonaniami o tym jakie powinniśmy mieć przekonania. Często więź widzimy wtedy gdy już stracimy osobę Jak można się dowiedzieć o więzi? Myślę , że trzeba być otwartym na prawdę o sobie i drugim - ale nie tylko tę powierzchowną , ale i tę głeboką. To wymaga duzó czasu i wysiłku. Reszta na priv jeśli chcesz Anonymous - 2015-05-05, 10:59 A co do praktycznych rad 1. to razem >>> wróćcie do początków, do dobrych chwil - przezyjcie jeszcze raz ten czas razem i zobaczcie ile sobie daliście A także - to potem co chcielibyście jeszcze soobie dać , co potrzebujecie dać lub otrzymać 2. to osobno >>>szukajcie dobrych zwiazków - takich z dużym stażem i jeszcze tym błyskiem w oku- rozmawiajcie z niimi , niech opowiedzą Wam o swoim związku : o sukcesach , porażkach, wysiłku ...oraz takich z krótkim stażem z duża dozą oczarowania drugim człowiekiem Cieszcie się każdym z tych związków . Chodźcie i mówcie jak dobrze że związek Xi Y jest taki Podziekujcie za to Bogu. Zauważajcie coraz więcej takich związków To naprawdę pomaga .i wiele uczy 3. w podobny sposób jak o związkach ucz się o delikatności , takcie , byciu przyjaznym .... 4. zaufaj sobie - to Ty najlepiej wiesz które tematy poruszyć wcześniej, a które zachować na później . Bacz na drugą osobą - jeśli to sprawia przykrośc przestań . Tak czy inaczej ona /on jest Twoim przyjacielem a przyjaciół się nie rani i nie zabija Pozdrawiam Cię serdecznie |
||||||||||||||||||||
