Anonymous - 2013-11-26, 11:26 Temat postu: Dopiero początek a już tyle otrzymuję Jestem na początku bardzo trudnej drogi. Wiem, że to dopiero preludium. Zwróciłam się o pomoc do Boga niedawno. W dodatku w schemacie "jak trwoga, to do Boga", bo jak było OK, to jakoś nie przyszło mi do głowy się do Niego zbliżać. A jednak A mimo to.. Poniżej wklejam cytat z mojego wątku http://kryzys.org/viewtop...5c399075cef22e1 Nie wydawało mi się to świadectwem, ale moderator napisał mi co innego ;) Zatem wklejam. Także dlatego, że wiem ile znaczy czasem jedno przeczytane słowo, zdanie, opowieść. U mnie też tak było - i jest dalej. To te maleńkie znaki, które dostajemy każdego dnia.. Może tu też kiedyś ktoś znajdzie jakiś znak. "ostatnio doświadczam tylu łask.. wczoraj np. wreszcie znalazłam sposób na tamtą kobietę w mojej głowie, łóżku, łazience, lodówce.. wszędzie mnie napastowało to porównanie, jak kupowałam spódnicę i jak kroiłam ser, jak siodłałam konie i jak szłam do łazienki.. dosłownie straszne to było. i nagle oświecenie - wystarczy, że za każdym razem gdy taka myśl mnie zaatakuje, zwrócę się do Jezusa modlitwą za mojego męża, za siebie, za nas, za dzieci. Za każdym razem - jeśli to będzie sto razy dziennie, to sto razy dziennie wzniosę modlitwę do nieba. I to działa. Dzięki Ci Panie. potem złożyłam sobie i Jezusowi ślubowanie, że po prostu nie będę zaglądać na bloga, gdzie ona pisze o moim mężu co kilka dni. Nie będę i już. Nie po to Panie stworzyłeś mnie, abym brała nóż i kaleczyła swoje ręce i nogi. Nie będę. a kolejna łaska dzisiaj, właśnie w tym "kolejnym" ostatnim dniu.. Dotarło do mnie, że właśnie po to jestem dla dzieci zostawiona z takim a nie innym przygotowaniem, żebym potrafiła im mówić o ojcu z nadzieją, a nie z urazą - cokolwiek nie uczyni. Abym wpajała im wiarę, że ojciec może tu wrócić, nawet jeśli odszedł. Że jesteśmy rodziną, tylko w bardzo trudnej sytuacji, ale to może zostać zmienione.. Tak to nagle poczułam. Bo wcześniej byłam pewna, że nie przezwyciężę się i mój przekaz będzie pełen goryczy i nienawiści: "odszedł, opuścił nas, nie chce nas.." A moja rola jako matki jest inna. Wzmocnić dzieci, a nie osłabić je." Dziękuję Bogu i mam nadzieję, że wytrwam. Sancte Michael Archangele defende nos in proelio, contra nequitiam et insidias diaboli esto praesidium.. 
Anonymous - 2013-11-26, 11:38
No właśnie.... Anonymous - 2013-11-26, 12:32 Boję się dalszego ciągu. Budzę się rano i czuję strach. Ale czuję, że nie jestem sama, naprawdę. Będę się bać, i będę płakać, jeszcze nie raz - wiem to. Oddaję cały mój strach i wszystkie łzy Bogu. Wierzę, że podźwignę się z rozpaczy, i dane mi będzie oparcie. Anonymous - 2013-11-26, 14:23
i tu widać ogromną miłość do dzieci,a nie egoizm.....takie kobiety wygrywają, było tu kiedyś świadectwo męża-zdradzacza,że to,że jego opuszczona żona nie zdeptała go,choćby mogła,bo miała prawo do żalu,pretensji,bo miała możliwość zasiania w dzieciach nienawiści do męża,bo miała okazję do przelania na nie swojej frustracji..........nie zrobiła tego,a powracający mąż to docenił..........życzę Tobie,Krawedź Nadziei,by i Twój mąż docenił Twoją postawę,by dostrzegł twoją mądrość, a Tobie osobiście życzę wytrwałości w tej postawie........tylko z Bogiem można trwać w tak trudnej sytuacji.....podziwiam i wspieram...........pozdrawiam serdecznie, szymon. Anonymous - 2013-11-28, 20:15
kto tak ufa nie odejdzie bez pocieszenia i jeszcze to ; Dz. S Faustyny: 674. Po Golgocie jest zawsze poranek Zmartwychwstania - to tylko "3" dni Anonymous - 2013-12-03, 09:39 krawędź nadziei co u Ciebie, jak maż ? u mnie wczoraj jeszcze myślałam że idzię ku lepszemu ze strony męża ale jest trudno ... muszę mieć bardzo dużo cierpliwości i wyrozumiałosci, boję się żebym nie straciła do siebie szacunku ratująć małżeństwo i znosząc męża zachowanie |
||||||||||||
