[Ma1973]

[Ma1973]

Hej, u mnie przed chwilą był ksiądz po kolędzie , niby pocieszył niby nie pocieszył , opowiedziałam mu o sytuacji , był zdziwiony bo męża uważał za porządnego człowieka , chciał go nawet wykreślić z grafiku że tu nie mieszka , ja powiedziałam żeby nie wykreślał , że za rok może być zupełnie inna sytuacja i możemy my tu nie mieszkać .... dziwna ta kolęda ....
ten ksiądz jest duszpasterzem rodzin, powiedział, że męża zaprasza na rozmowę do siebie a moje zadanie to go przekonać, żeby poszedł , i że mam z mężem rozmawiać sam na sam jak najwięcej .... jakoś dziwnie się czuję po tej wizycie ...
za chwilę jadę na lodowisko z koleżanką, będzie zabawa :)

Hej, u mnie przed chwilą był ksiądz po kolędzie , niby pocieszył niby nie pocieszył , opowiedziałam mu o sytuacji , był zdziwiony bo męża uważał za porządnego człowieka , chciał go nawet wykreślić z grafiku że tu nie mieszka , ja powiedziałam żeby nie wykreślał , że za rok może być zupełnie inna sytuacja i możemy my tu nie mieszkać .... dziwna ta kolęda ....
ten ksiądz jest duszpasterzem rodzin, powiedział, że męża zaprasza na rozmowę do siebie a moje zadanie to go przekonać, żeby poszedł , i że mam z mężem rozmawiać sam na sam jak najwięcej .... jakoś dziwnie się czuję po tej wizycie ...
za chwilę jadę na lodowisko z koleżanką, będzie zabawa :)

[Nirwanna]

[Ma1973]

ja myslalam że może ksiądz mi powie o tym :)
planowałam z nim dłużej porozmawiać , jednak jemu się mocno spieszyło, ze 3 razy miałam wrażenie że go zatrzymuję więc zrezygnowałam, ale zapraszał mnie do siebie, to może jak pójdę porozmawiamy dłużej ...
jest to drugi ksiądz z którym poruszyłam problem mojego kryzysu w małżeństwie i żaden z nich , a są to młodzi księża oboje mają około 40tki , nie doradził, że warto czekać , próbować coś ratować, ten pierwszy powiedział, że skoro 3 miesiące mąż nie zmienił zdania i mieszka z inną to mam występować o rozwód ! ten drugi dzisiaj podszedł do sprawy miło-obojętnie ... może dlatego że spieszyło mu się do sąsiadów, u których miał mieć poczęstunek :)
...
nie przejmuję się tym, robię swoje, mam jeszcze jednego księdza z którym kiedyś porozmawiam, jest to ksiądz z rodziny mojego męża, do którego mąż ma duży respekt i szacunek, na razie nie dzwoniłam do niego , ale po Nowym Roku może to zrobię, chciałabym żeby on z mężem porozmawiał ale nie na gorąco, tylko jak ochłoną emocje ....

...
wczoraj miałam rozmowę z kochanką męża, usłyszałam od niej słowa "że jak się wszystko poukłada" to ona chce porozmawiać z córką moją, nie wiem co miała na myśli ale chyba że jak oni będą szczęśliwą rodzinką to się z córką chce zaprzyjażnić? moja odpowiedz nie była miła i zawierała niestety wulgaryzmy określające kim jest moja rozmówczyni.... no i po co mi to było ...
....
miałam iść na łyżwy ale koleżanka mnie wyrolowała i chyba nie pojdziemy, więc idę coś poczytać, miłego wieczoru :)

ja myslalam że może ksiądz mi powie o tym :)
planowałam z nim dłużej porozmawiać , jednak jemu się mocno spieszyło, ze 3 razy miałam wrażenie że go zatrzymuję więc zrezygnowałam, ale zapraszał mnie do siebie, to może jak pójdę porozmawiamy dłużej ...
jest to drugi ksiądz z którym poruszyłam problem mojego kryzysu w małżeństwie i żaden z nich , a są to młodzi księża oboje mają około 40tki , nie doradził, że warto czekać , próbować coś ratować, ten pierwszy powiedział, że skoro 3 miesiące mąż nie zmienił zdania i mieszka z inną to mam występować o rozwód ! ten drugi dzisiaj podszedł do sprawy miło-obojętnie ... może dlatego że spieszyło mu się do sąsiadów, u których miał mieć poczęstunek :)
...
nie przejmuję się tym, robię swoje, mam jeszcze jednego księdza z którym kiedyś porozmawiam, jest to ksiądz z rodziny mojego męża, do którego mąż ma duży respekt i szacunek, na razie nie dzwoniłam do niego , ale po Nowym Roku może to zrobię, chciałabym żeby on z mężem porozmawiał ale nie na gorąco, tylko jak ochłoną emocje ....

...
wczoraj miałam rozmowę z kochanką męża, usłyszałam od niej słowa "że jak się wszystko poukłada" to ona chce porozmawiać z córką moją, nie wiem co miała na myśli ale chyba że jak oni będą szczęśliwą rodzinką to się z córką chce zaprzyjażnić? moja odpowiedz nie była miła i zawierała niestety wulgaryzmy określające kim jest moja rozmówczyni.... no i po co mi to było ...
....
miałam iść na łyżwy ale koleżanka mnie wyrolowała i chyba nie pojdziemy, więc idę coś poczytać, miłego wieczoru :)

[renta11]

Ma

DETOKS, tylko DETOKS.

A Ty znowu szukasz kontaktu, naciskasz, przekonujesz itd. I po co Ci to?

Przecież ten romans musi wybrzmieć, a to nie odbędzie się w 3 miesiące. Może potrwać rok, albo dwa, albo dłużej. I dopiero po tym czasie okaże się, czego chce Twój mąż.
Uczucie się w nim wypaliło, zainwestował uczucia w innej kobiecie. I nic go nie zatrzymało: ani Twoja krzywda, ani córki krzywda.
W zależności od tego, co się wydarzy w życiu męża - czy będzie szczęśliwy, czy dostanie w cztery litery - to sprawi, czy Twój mąż będzie chciał wrócić, czy nie. W każdym razie tak wynika z mojego czytania forum.
I jeśli Twój mąż będzie chciał kiedyś wrócić, Ty będziesz podejmować decyzję, czy będziesz chciała go przyjąć.
A do tego czasu musisz nauczyć się żyć samodzielnie, samofinansująco, samotnie. I mam nadzieję - szczęśliwie.

Ma

DETOKS, tylko DETOKS.

A Ty znowu szukasz kontaktu, naciskasz, przekonujesz itd. I po co Ci to?

Przecież ten romans musi wybrzmieć, a to nie odbędzie się w 3 miesiące. Może potrwać rok, albo dwa, albo dłużej. I dopiero po tym czasie okaże się, czego chce Twój mąż.
Uczucie się w nim wypaliło, zainwestował uczucia w innej kobiecie. I nic go nie zatrzymało: ani Twoja krzywda, ani córki krzywda.
W zależności od tego, co się wydarzy w życiu męża - czy będzie szczęśliwy, czy dostanie w cztery litery - to sprawi, czy Twój mąż będzie chciał wrócić, czy nie. W każdym razie tak wynika z mojego czytania forum.
I jeśli Twój mąż będzie chciał kiedyś wrócić, Ty będziesz podejmować decyzję, czy będziesz chciała go przyjąć.
A do tego czasu musisz nauczyć się żyć samodzielnie, samofinansująco, samotnie. I mam nadzieję - szczęśliwie.

[Olga1968]

Ma, mnie nieustannie zadziwia Twój masochizm. Piszesz, że nie chcesz żeby mąż przychodził, ale cały czas jesteś na czuju i wyglądasz. Jak nie przychodzi, to wtedy piszesz, nie ma go, nie zadzwonił, olał. Nie brzęczysz mężowi, to wzięłaś się za dziunię. Co chciałaś tym osiągnąć? Co dało Ci, że powiedziałaś jej że jest...(piiiiiip)...? Nic nie dało ta pani to doskonale wie, bo usłyszała to pewnie już nie jeden raz. Co jakiś czas, piszesz nam tu rewelacje o pani, które nadali Ci usłużni znajomi, a Ty się tym karmisz i karmisz i karmisz i...Wiesz co ja zrobiłam z takimi znajomymi? Rozgoniłam na 4 strony świata. Jeśli ktoś usilnie próbował mi opowiadać o moim mężu, to reagowałam stanowczo, mówiąc że nie obchodzą mnie wiadomości o tym panu. Czy nie rozumiesz, że karmisz tych ludzi? Oni tym żyją, pod płaszczykiem przysługi, ukryta jest zawiść, dla nich to radocha, że on się bawi, oni Ci donoszą i widzą jak to na Ciebie działa. Przestań żyć życiem męża, przestań myśleć co on robi, co mówi. Nie jesteś jasnowidzem i sama się nakręcasz. Mój syn nie ma kontaktu z ojcem już od ponad 4 lat i nie widzę, by to na niego miało jakiś negatywny wpływ. Jest dorosły, to był jego wybór i nie ingerowałam i nie ingeruję w ich relacje, a raczej ich brak. Nie rozkminiałam i nie rozkminiam dlaczego mój mąż do niego nie dzwoni, nie pisze i nie podejmuje żadnej próby kontaktu. Zacznij żyć swoim życiem, ureguluj kwestie prawne majątku, zajmij się pracą. Twojego męża nie ma. Czy będzie? Na to pytanie nikt Ci nie odpowie. Naucz się żyć tak, jakby już miał nie wrócić. Jak wróci, to wtedy zajmiesz się tym problemem, jak to rozwiązać. Pisałaś jakiś czas temu o wymianie zamków. Głupi pomysł, Twój mąż ma prawo wchodzić póki co do swojego domu. Przyjdzie z policją i narobi Ci kwasu. Idź do prawnika, zajmij się rozdzielnością majątkową, a nie kombinowaniem czy go ukochać, czy mu dokopać.
Pozdrawiam
Olga

Ma, mnie nieustannie zadziwia Twój masochizm. Piszesz, że nie chcesz żeby mąż przychodził, ale cały czas jesteś na czuju i wyglądasz. Jak nie przychodzi, to wtedy piszesz, nie ma go, nie zadzwonił, olał. Nie brzęczysz mężowi, to wzięłaś się za dziunię. Co chciałaś tym osiągnąć? Co dało Ci, że powiedziałaś jej że jest...(piiiiiip)...? Nic nie dało ta pani to doskonale wie, bo usłyszała to pewnie już nie jeden raz. Co jakiś czas, piszesz nam tu rewelacje o pani, które nadali Ci usłużni znajomi, a Ty się tym karmisz i karmisz i karmisz i...Wiesz co ja zrobiłam z takimi znajomymi? Rozgoniłam na 4 strony świata. Jeśli ktoś usilnie próbował mi opowiadać o moim mężu, to reagowałam stanowczo, mówiąc że nie obchodzą mnie wiadomości o tym panu. Czy nie rozumiesz, że karmisz tych ludzi? Oni tym żyją, pod płaszczykiem przysługi, ukryta jest zawiść, dla nich to radocha, że on się bawi, oni Ci donoszą i widzą jak to na Ciebie działa. Przestań żyć życiem męża, przestań myśleć co on robi, co mówi. Nie jesteś jasnowidzem i sama się nakręcasz. Mój syn nie ma kontaktu z ojcem już od ponad 4 lat i nie widzę, by to na niego miało jakiś negatywny wpływ. Jest dorosły, to był jego wybór i nie ingerowałam i nie ingeruję w ich relacje, a raczej ich brak. Nie rozkminiałam i nie rozkminiam dlaczego mój mąż do niego nie dzwoni, nie pisze i nie podejmuje żadnej próby kontaktu. Zacznij żyć swoim życiem, ureguluj kwestie prawne majątku, zajmij się pracą. Twojego męża nie ma. Czy będzie? Na to pytanie nikt Ci nie odpowie. Naucz się żyć tak, jakby już miał nie wrócić. Jak wróci, to wtedy zajmiesz się tym problemem, jak to rozwiązać. Pisałaś jakiś czas temu o wymianie zamków. Głupi pomysł, Twój mąż ma prawo wchodzić póki co do swojego domu. Przyjdzie z policją i narobi Ci kwasu. Idź do prawnika, zajmij się rozdzielnością majątkową, a nie kombinowaniem czy go ukochać, czy mu dokopać.
Pozdrawiam
Olga

[moc nadziei]

[renta11]

Cóż, ja również staram się nie interesować tym, co robi i jak żyje mój mąż. Nie spotykam się ze znajomymi, którzy mogą coś wiedzieć.
Bo to jego sprawa.

Ja zajmuję się sobą i swoim życiem. I swoim zdrowieniem ze współuzależnienia.
Ale rozumiem, jak trudno jest przestać KONTROLOWAĆ.

Przez ponad 20 lat zajmowałam się obserwowaniem mojego męża i zastanawianiem: będzie czy nie będzie pił, będzie czy nie będzie agresywny, będzie miły czy chamowaty, będzie czy nie będzie flirtował? To współuzależnienie - też choroba.
I wiem, jak trudno jest przestać to robić.
Ale to jest Ma konieczność. I nie ma innej drogi do zdrowienia. DETOKS.
Wiem, jak jest Ci trudno. Bo widzę to, słyszę i czuję w Twoich postach. I widzę w nich także siebie.
Dlatego proszę Cię, znajdź w najbliższej okolicy Al-Anon. Idź tam i posadź swoje cztery litery. A reszta przyjdzie tam później.
Dasz radę Ma.
Ale musisz się tego nauczyć. Doskonale rozumiem każdy Twój stan, bo ja też tam byłam. Ale skoro Twój mąż wybrał wolność, to Ty musisz dokonać tego wyboru także dla siebie. WOLNOŚĆ - od choroby współuzależnienia, od narkotyku (męża), od chorej przeszłości. Wybierz wolność dla siebie i swojej córki. Wybierz zdrową przyszłość. Od podjęcia takiej decyzji zaczyna się pierwszy krok.
Pewnie, że będą upadki. Bo to normalne. I traktuj je jako błędy, do których masz prawo. Dwa kroki do przodu, jeden do tyłu. OK. To normalne. Przeczytaj książkę "Koniec współuzależnienia".
I ruszaj w drogę.

Cóż, ja również staram się nie interesować tym, co robi i jak żyje mój mąż. Nie spotykam się ze znajomymi, którzy mogą coś wiedzieć.
Bo to jego sprawa.

Ja zajmuję się sobą i swoim życiem. I swoim zdrowieniem ze współuzależnienia.
Ale rozumiem, jak trudno jest przestać KONTROLOWAĆ.

Przez ponad 20 lat zajmowałam się obserwowaniem mojego męża i zastanawianiem: będzie czy nie będzie pił, będzie czy nie będzie agresywny, będzie miły czy chamowaty, będzie czy nie będzie flirtował? To współuzależnienie - też choroba.
I wiem, jak trudno jest przestać to robić.
Ale to jest Ma konieczność. I nie ma innej drogi do zdrowienia. DETOKS.
Wiem, jak jest Ci trudno. Bo widzę to, słyszę i czuję w Twoich postach. I widzę w nich także siebie.
Dlatego proszę Cię, znajdź w najbliższej okolicy Al-Anon. Idź tam i posadź swoje cztery litery. A reszta przyjdzie tam później.
Dasz radę Ma.
Ale musisz się tego nauczyć. Doskonale rozumiem każdy Twój stan, bo ja też tam byłam. Ale skoro Twój mąż wybrał wolność, to Ty musisz dokonać tego wyboru także dla siebie. WOLNOŚĆ - od choroby współuzależnienia, od narkotyku (męża), od chorej przeszłości. Wybierz wolność dla siebie i swojej córki. Wybierz zdrową przyszłość. Od podjęcia takiej decyzji zaczyna się pierwszy krok.
Pewnie, że będą upadki. Bo to normalne. I traktuj je jako błędy, do których masz prawo. Dwa kroki do przodu, jeden do tyłu. OK. To normalne. Przeczytaj książkę "Koniec współuzależnienia".
I ruszaj w drogę.

[Ma1973]

Dziękuję Wam wszystkim za wpisy i troskę. . Jesteście kochane:) A ja jestem wyjątkowo trudnym przypadkiem.. jeszcze nie minęły 2 miesiące od jego wyprowadzki dodatkowo jego wizyty wiecie jak na mnie działają. Na dodatek ja naprawdę uważałam ze jestesmy udanym małżeństwem nie widziałam ze coś jest nie tak .. myślałam że on za mną skoczy w ogień. .... to wszystko plus okres swiateczny jest dla mnie tak trudne ze codziennie placze robie to po kryjomu przed corka jak mi sie zbiera to uciekam z tym do kotłowni a w nocy w lozku to samo noce znowu nieprzespane. Dziś mam urodziny kolejna impreza bez niego. Znowu będę siedzieć i nie słyszeć o czym wszyscy rozmawiają. . Potem jeszcze sylwester nowy rok chyba spedze sama. Mam nadzieje ze po nowym roku to moje otumanienie minie. Chce bardzo w koncu zabrac się za siebie i żyć. Czytam książkę Koniec wspoluzaleznienia chodze na mityngi dla wspoluzaleznionych w teorii wiem co robic w praktyce nie posuwam sie zbytnio do przodu. Na jutro mam powiedziec psychologowi jakie mam potrzeby i zainteresowania i dalej nie wiem... telefon do tej kobiety byl niepotrzebny więcej tego nie zrobię obiecuje szkoda mojego czasu. Faktycznie ciezko mi sie pogodzic z utratą kontroli ale musze to zrobić staram się i w koncu to sie uda. Od dzis zaczynam na nowo prace nad sobą . I przyjdzie jeszcze dzien w ktorym zaczne się cieszyc zyciem kochać siebie :) wczoraj pierwszy raz od paru miesięcy włączyłam tv wiec maly sukces jest obejrzałam jeden program i wiedzialam o co chodzi

Dziękuję Wam wszystkim za wpisy i troskę. . Jesteście kochane:) A ja jestem wyjątkowo trudnym przypadkiem.. jeszcze nie minęły 2 miesiące od jego wyprowadzki dodatkowo jego wizyty wiecie jak na mnie działają. Na dodatek ja naprawdę uważałam ze jestesmy udanym małżeństwem nie widziałam ze coś jest nie tak .. myślałam że on za mną skoczy w ogień. .... to wszystko plus okres swiateczny jest dla mnie tak trudne ze codziennie placze robie to po kryjomu przed corka jak mi sie zbiera to uciekam z tym do kotłowni a w nocy w lozku to samo noce znowu nieprzespane. Dziś mam urodziny kolejna impreza bez niego. Znowu będę siedzieć i nie słyszeć o czym wszyscy rozmawiają. . Potem jeszcze sylwester nowy rok chyba spedze sama. Mam nadzieje ze po nowym roku to moje otumanienie minie. Chce bardzo w koncu zabrac się za siebie i żyć. Czytam książkę Koniec wspoluzaleznienia chodze na mityngi dla wspoluzaleznionych w teorii wiem co robic w praktyce nie posuwam sie zbytnio do przodu. Na jutro mam powiedziec psychologowi jakie mam potrzeby i zainteresowania i dalej nie wiem... telefon do tej kobiety byl niepotrzebny więcej tego nie zrobię obiecuje szkoda mojego czasu. Faktycznie ciezko mi sie pogodzic z utratą kontroli ale musze to zrobić staram się i w koncu to sie uda. Od dzis zaczynam na nowo prace nad sobą . I przyjdzie jeszcze dzien w ktorym zaczne się cieszyc zyciem kochać siebie :) wczoraj pierwszy raz od paru miesięcy włączyłam tv wiec maly sukces jest obejrzałam jeden program i wiedzialam o co chodzi

[Jacek-sychar]

Ma

Olga Ci ładnie wytłumaczyła, dlaczego masz przestać myśleć o swoim mężu. Ja też, dopóki nie odżałowałem straty, nie mogłem się podnieść w rozwoju siebie. Dopóki będziesz rozmyślała nad startą, będzie Cię ona bolała. Gdy przestaniesz myśleć, dowiadywać się, dzwonić, ... nie będzie Cię tak bolało, bo nie będziesz wiedziała co on robi. Ja nawet obecnie, jak któreś moje dziecko przy mnie rozmawia przez telefon ze swoją matką, to odchodzę. Nie chcę nic słyszeć. Nie chcę nawet usłyszeć jej głosu. Lżej mi przez to. Oczywiście są osoby, które świadomie lub nieświadomie dostarczają nam informacji o naszej drugiej połówce. Mów im jasno, gdyby próbowały Cię informować: Mnie to nie interesuje. Po jakimś czasie przestaną.

Ostatnio za motto przyjąłem taki zwrot, który usłyszałem w jakimś filmie:

Należy mieć nadzieję,
ale trzeba się przygotować na najgorsze

Dlatego uporządkuj sprawy finansowe. Zamków nie zmieniaj, chyba że będziesz miała w ręku wyrok sądu.

I do przodu. Ale patrząc na Cibie, to dojście do siebie, potrwa ze dwa-trzy lata. Nie piszę Ci tego, żebyś się załamała, tylko żebyś była świadoma, że nic nie dzieje się nagle. Musisz się nastawić na długi marsz zdrowienia duchowego. Ale cały marsz zaczyna się od pierwszego kroku. A tego kroku coś za bardzo nie widzę.

Pozdrawiam

Ma

Olga Ci ładnie wytłumaczyła, dlaczego masz przestać myśleć o swoim mężu. Ja też, dopóki nie odżałowałem straty, nie mogłem się podnieść w rozwoju siebie. Dopóki będziesz rozmyślała nad startą, będzie Cię ona bolała. Gdy przestaniesz myśleć, dowiadywać się, dzwonić, ... nie będzie Cię tak bolało, bo nie będziesz wiedziała co on robi. Ja nawet obecnie, jak któreś moje dziecko przy mnie rozmawia przez telefon ze swoją matką, to odchodzę. Nie chcę nic słyszeć. Nie chcę nawet usłyszeć jej głosu. Lżej mi przez to. Oczywiście są osoby, które świadomie lub nieświadomie dostarczają nam informacji o naszej drugiej połówce. Mów im jasno, gdyby próbowały Cię informować: Mnie to nie interesuje. Po jakimś czasie przestaną.

Ostatnio za motto przyjąłem taki zwrot, który usłyszałem w jakimś filmie:

Należy mieć nadzieję,
ale trzeba się przygotować na najgorsze

Dlatego uporządkuj sprawy finansowe. Zamków nie zmieniaj, chyba że będziesz miała w ręku wyrok sądu.

I do przodu. Ale patrząc na Cibie, to dojście do siebie, potrwa ze dwa-trzy lata. Nie piszę Ci tego, żebyś się załamała, tylko żebyś była świadoma, że nic nie dzieje się nagle. Musisz się nastawić na długi marsz zdrowienia duchowego. Ale cały marsz zaczyna się od pierwszego kroku. A tego kroku coś za bardzo nie widzę.

Pozdrawiam

[kenya]

[Ma1973]

[Angelika21k]

Ma,


wszyscy tutaj mają rację. Jest ona dla nas ciężka do przełknięcia jak gorzkie lekarstwo, ale niestety trzeba ją przyjąć, aby wyzdrowieć.

Jesteś dopiero na początku drogi, którą każde z nas w jakiś sposób przeszło, ale tkwienie w takiej huśtawce emocjonalnej nic Ci nie da. Im szybciej zaczniesz myśleć o sobie, swoim rozwoju i przyszłości tym lepiej dla Ciebie i tym szybsze wyzdrowienie.

Nie myśl, że mi łatwo przychodzi takie pisanie:-) Codziennie spotykam i kontaktuję się z mężem w sprawach biznesowych, widzę jego zdystansowanie, jego obojętność i muszę to jakoś znosić i nie załamywać się, bo inaczej nie mogłabym pracować a muszę, bo praca sama się nie zrobi... Wracam do domu, w którym raz jestem z synkiem, a raz sama i jakoś idę do przodu... Niestety czasami upadam:-( Potem podnoszę się i tak na zmianę. Ale krok po kroczku do przodu. Wręcz czasami jest to czołganie:-)

Musimy iść, rozwijać się .. bo "kto wiecznie dążąc trudzi się tego wybawić możem"

Ma,


wszyscy tutaj mają rację. Jest ona dla nas ciężka do przełknięcia jak gorzkie lekarstwo, ale niestety trzeba ją przyjąć, aby wyzdrowieć.

Jesteś dopiero na początku drogi, którą każde z nas w jakiś sposób przeszło, ale tkwienie w takiej huśtawce emocjonalnej nic Ci nie da. Im szybciej zaczniesz myśleć o sobie, swoim rozwoju i przyszłości tym lepiej dla Ciebie i tym szybsze wyzdrowienie.

Nie myśl, że mi łatwo przychodzi takie pisanie:-) Codziennie spotykam i kontaktuję się z mężem w sprawach biznesowych, widzę jego zdystansowanie, jego obojętność i muszę to jakoś znosić i nie załamywać się, bo inaczej nie mogłabym pracować a muszę, bo praca sama się nie zrobi... Wracam do domu, w którym raz jestem z synkiem, a raz sama i jakoś idę do przodu... Niestety czasami upadam:-( Potem podnoszę się i tak na zmianę. Ale krok po kroczku do przodu. Wręcz czasami jest to czołganie:-)

Musimy iść, rozwijać się .. bo "kto wiecznie dążąc trudzi się tego wybawić możem"