Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować
swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
|
|
A to też uważacie za cud? |
| Autor |
Wiadomość |
zenia1780
[Usunięty]
|
 Wysłany: 2014-09-30, 14:03
|
|
|
Masz Norbercie prawo do swoich odczuć, przemyśleń i doświadczania Boga i tego co On robi w Twoim życiu. Tak jak ja do swoich.
| DHL1 napisał/a: | Brak zgody na to że zostało pozamiatane -sprytnie w nas zostaje zmienione na
oddanie tego w ręce Boże
i tylko w tym celu by nie uznać całkowicie że to wszystko stało się fiaskiem.
|
Moje małzenstwo to z mojej strony jedno wielkie fiasko. Wiele spraw zawaliłam innych zaniechałam, a inne przemilczałam, a tym czego nie przemilczałam poraniłam. Zostało pozamiatane. A ponieważ włąśnie to wszystko uznałam za fiasko, dlatego oddałam w rece Boga.
| DHL1 napisał/a: | Cytat:
Ja męża mam obok siebie i wiem, ze również wtakim przypadku łatwiej jest żyć z takim podejściem.
Nie gniewaj się Żeniu ale dla mnie to brzmi jak propaganda sukcesu....
przypomina mi się karta historii i III Rzesza ....dostawali na wszystkich frontach -a król hitlerowskiej propagandy dawał teksty propagandowe jak to wspaniałe i mocne sa Niemcy. |
Porównanie Boga do Niemiec hitlerowskich...  
Jeśli tak Boga doświadczasz... To smutne raczej... |
|
 |
|
 |
DHL1
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-30, 15:20
|
|
|
A gdzie ja Boga porównałem???
dziwne wnioski i dziwne odczucia....
ja porównałem hasła jakie są bez pokrycia.
Uwierz mi Żeniu co nie napiszesz jak nie napiszesz -to nie da się żyć obok kogoś-kto jest całkiem oderwany od tej rzeczywistości w jakiej się znajdujemy.
To jest niemożliwe by żyć i nie doświadczacz przykrości ,zawodu,rozterki,mieszanych uczuć.
Nie wierzę zatem w hasła o mega sile i mega zdolnościach.
Każdy zwykły człek doświadcza wszystkiego co napisałem ..ba ludzie duchowni nawet czasem doświadczają rozterek.
I wybacz ale hasła tylko po to by pięknie brzmiały
po co ???
na co???
Co tym sposobem chcesz osiągnąć ??? |
|
 |
|
|
DHL1
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-30, 15:35
|
|
|
| zenia1780 napisał/a: | | Jeśli tak Boga doświadczasz... To smutne raczej... |
Ja doświadczam w rzeczywistym odbiorze....
Nie skąłdam mu na ręce czegos czego nie dałem rady sam poskłądć-
a wiesz czemu????
prosta odpowiedź bo skoro nie wyszło moimi rękoma(bądź co bąz prowadzonymi przez Boga)
prawda???
no bo skoro nawrócenie,zrozumienie,uznanie ważności sakramentu-oznacza jest we mnie siła Boska...
I skoro nie dało rady wespół ...to nie kombinuje ...no nie dałem rady bo nie poszło to teraz zajmij się ty Sam.....
Dal mnie to kombinacja...kombinacja jaka wciąż oznacza ....nie potrafię uwolnić się od tego co mnie wciąż trzyma..
a jedynie zmieniam metody.
I przeca jasne że aby być w zgodzie ze swoja postawa ,relacją i tym co robię
komponuje teorię.....
To nie tak Żeniu.....
nałog kiedyś pisał na forum(choć brał to z innego pryzmatu)
stanie w rozkroku.....
OD nazywa to jeszcze fajniej splątane ręce i splątane nogi.
A splatane tym co jest we mnie bezsilne i wobec czego jestem wciąż bezradny.
Prawdziwa zgoda na:
jest wtedy gdy uznaję koniec,
stało się ,przyjmuje do wiadomości i jest we mnie prawdziwa zgoda.
Nie myslę,nie proszę,nie modle się za,nie krązę wobec tematu.........
TO JEST PARWDZIWE ODDANIE BOGU -tego co we mnie.
I słowa proście -a będzie wam dane nie tyczy się relacji..sytuacji..małżeństwa..miłości-a jedynie wiary i siły w nas samych.
Wiary że umiem się z czymś takim pogodzić,siły bym potrafił nie nękać się pamięcią tego co przeminęło.
I może wówczas pewnego dnia Bóg uzna-że zmieni nasza sytuację |
|
|
|
|
|
zenia1780
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-30, 16:24
|
|
|
| DHL1 napisał/a: | Nie myslę,nie proszę,nie modle się za,nie krązę wobec tematu.........
TO JEST PARWDZIWE ODDANIE BOGU -tego co we mnie.
I słowa proście -a będzie wam dane nie tyczy się relacji..sytuacji..małżeństwa..miłości-a jedynie wiary i siły w nas samych.
Wiary że umiem się z czymś takim pogodzić,siły bym potrafił nie nękać się pamięcią tego co przeminęło.
I może wówczas pewnego dnia Bóg uzna-że zmieni nasza sytuację |
I ja tak czuję i doświadczam tego rzeczywiscie. A TY? |
|
|
|
|
|
DHL1
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-30, 18:40
|
|
|
| zenia1780 napisał/a: | | I ja tak czuję i doświadczam tego rzeczywiscie. A TY? |
To doszliśmy do wspólnego mianownika.....
może tylko dzieli nas jedno poczucie......
ja już nie wierzę w żonę....w sercu dokonałem rozrachunek z przeszłością i kobietą jaka pamiętałem
-a takiej już od lat nie ma....
pozdrawiam |
|
|
|
|
|
twardy
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-09-30, 19:23
|
|
|
| mare1966 napisał/a: | Twardy , z wiarą ok .
Można przyjąć , że możliwe jest wszystko , to nawet oczywiste , a że mało prawdopodobne ? |
Mało prawdopodobne?
Jeśli z Wiarą, to nie można mówić, czy myśleć, że mało prawdopodobne. Bo co to byłaby za Wiara?
To tak jakbyś mówił Bogu: " Wiara, wiarą, ale to mało prawdopodobne, bo Ty niewiele możesz. Gdybyś mógł więcej, to byłoby to bardziej prawdopodobne, ale jesteś za cienki, więc w to nie wierzę".
| mare1966 napisał/a: | Cóż , miliony grają w lotto z nadzieją trafienia 6 ,
a to jeszcze mniej prawdopodobne
i jakoś nikomu nie przeszkadza .  |
No właśnie, tylu ludzi gra w lotto i mają jednak nadzieję, że.... a może?
A w sprawach naszych kryzysów małżeńskich mamy tak mocnego sprzymierzeńca, więc dlaczego nie miałbym mieć tej Wiary?
| mare1966 napisał/a: | Twardy , a Ty nie masz poprostu żony dość ?
Jaki nosisz w sobie jej obraz ?
Tęstnisz ?
Do KOGO , czego ? |
A co to znaczy mieć dość żony? Pewnie, że mam wiele żalu do niej, ale czyż nie 7 ale 77 razy mamy przebaczać?
To ja mam strzelić focha? Bo żona nie tak postępuje jakbym chciał i w związku z tym miałbym mieć jej dosyć? Całkowicie nie takimi kategoriami myślę o żonie.
Tęsknisz?
Jakoś to słowo kojarzy mi się raczej z tęsknotą za krajem, gdy się jest na obczyźnie, albo gdy się wyjechało gdzieś na jakiś czas i tęskni się za bliskimi.
Ja staram się żyć zgodnie z tym starym sycharowskim powiedzeniem "Czekać nie czekając".
Żyje swoim życiem. |
|
|
|
|
|
DHL1
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-10-01, 14:21
|
|
|
No cóż Twardy jedynie pogratulować takiej determinacji....
A od siebie napisze tylko to ...
gdy dostaje się pierwsze kopniak przychodzi złość (dlaczego ktoś mnie kopie)
gdy idą kolejne kopniaki(zaczyna to boleć)
gdy pojawiają się następne( ból powoduje refleksje-zasłużyłem ..czy nie)
Przy kolejnych (pojawia się myśl może już wystarczy )
ale gdy dochodzą cię znów kolejne(zaczynasz myśleć to jest bez sensu)...
i przychodzi chwila że nagle jest ten kopniak jaki zaważy o wszystkim(i wtedy wiesz że kopiący nigdy nie przestanie bo nawet nie ma zamiaru)
Czasem trzeba rozeznania w jakiej grupie kopów jestem.. ile jeszcze ich wytrzymam
.i kiedy może nadejść ten jaki zdecyduje o wszystkim.
zastanawiam się:
Jak tłumaczyć to wiarą???
pozwalać się kopać????
czy zachować własna godność ?-(jak by nie było dana nam przez Boga).... |
|
|
|
|
|
zenia1780
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-10-01, 15:38
|
|
|
| DHL1 napisał/a: | pozwalać się kopać????
czy zachować własna godność ?-(jak by nie było dana nam przez Boga).... |
Na czym polegają owe "kopy" i jak godza w Twoją godnosc?
Norbercie, to dość osobiste pytanie, wiec jeśli nie chcesz, nie odpowiadaj. Jednak to co opisałes jak dla mnie jest bardzo ogólne, więc odpowiedź też moze być tylko ogólna (teoretyczna)
| DHL1 napisał/a: | Czasem trzeba rozeznania w jakiej grupie kopów jestem.. ile jeszcze ich wytrzymam
.i kiedy może nadejść ten jaki zdecyduje o wszystkim.
zastanawiam się:
Jak tłumaczyć to wiarą??? |
Wszystko myśle zależy od tego jak bardzo te "kopy" odbierasz jako niezasłużone przez siebie.
Jak tłumaczyć to wiarą? Chyba nie będę potrafiła Ci tego przekazać, tyko Bóg to moze zrobic. Ja mam łatwiej, kobietą jestem...  , choć długo szukałam i wciąz odkrywam swoje powłanie, te droge którą Bóg dla mnie przygotował.
Mysle, ze to jest klucz do tego, wsłuchiwanie sie w Boga i odkrywanie do czego nas powołał.
| DHL1 napisał/a: | ja już nie wierzę w żonę....w sercu dokonałem rozrachunek z przeszłością i kobietą jaka pamiętałem
-a takiej już od lat nie ma.... |
Może tu gzieś w tym tkwi Twoje... zawieszenie?
Norbercie, czy jestes szczesliwy? Odeczówasz w sobie radość? Czujesz sie silny? |
|
|
|
|
|
twardy
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-10-01, 16:06
|
|
|
Norbert, jak dzisiaj jadąc samochodem słuchałem swoich ulubionych piosenek, to przy jednej z nich pomyślałem o Tobie.
Dla mnie ta piosenka jest ważną w mym trwaniu. Może i Tobie pomoże.
https://www.youtube.com/watch?v=NfINJqdiqE0
| zenia1780 napisał/a: | | Norbercie, czy jestes szczesliwy? Odeczówasz w sobie radość? Czujesz sie silny? |
Co prawda nie do mnie to pytanie, ale coś w tym jest o co pyta Zenia.
No bo:
- pomimo wszystko jestem szczęśliwy
- odczuwam w sobie radość i pokój
- czuje się silny (twardy )
Może właśnie dlatego mam w sobie tyle determinacji? Jest mi łatwiej. |
|
|
|
|
|
twardy
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-10-01, 16:23
|
|
|
| DHL1 napisał/a: | pozwalać się kopać????
czy zachować własna godność ?-(jak by nie było dana nam przez Boga).... |
Nie możesz dawać się kopać.
Jesteś starym wyjadaczem sycharowskim i muszę Ci przypominać, że istnieje coś co jest wszystkim krzywdzonym proponowane na forum? Twarda miłość!
Nie wyprowadzać się, bo to ucieczka i poddanie się. Poddanie małżeństwa. Rzucenie ręcznika na ring.
Twarda miłość. Nie pozwól się krzywdzić. To, że kiedyś popełniłeś względem żony jakieś błędy, nawet gdyby były ogromne, nie upoważnia jej do ciągłego "kopania" Ciebie.
Nie pozwalając się "kopać" zachowujesz właśnie swoją godność, tak jak piszesz daną nam przez Boga.
Twarda Miłość...............ale jednak MIŁOŚĆ! |
|
|
|
|
|
DHL1
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-10-01, 18:24
|
|
|
| zenia1780 napisał/a: | | więc odpowiedź też moze być tylko ogólna (teoretyczna) |
Żeniu nie będę się rozpisywał nad przeszłością-bo wiele z niej na forum w moich postach.
Napisz etylko o ostatnim kopie-po jakim wszystko tąpnęło we mnie.
Ostatni kop to słowa jesteś byłym mężem,ostatni kop to słowa od 2008 roku
od dnia separacji nie jesteś mi bliski i zakończyłam związek z tobą..ostatni kop to słowa że wszystkie lata małżeństwa nie liczą się bo nic w nich nie było wspaniałego.
Tak Żeniu usiadłem wówczas ikilka dni zastanawiałem się dochodząc do wniosku-kogo kochałem???
przecież ja tylko kochałem wizję,wizje żony jakiej nie było obok,wizje żony dla jakiej mało znaczyłem,wizje żony jaka od małżeństwa i naprawy nas wolała przyjaciół ,swobodę.
Wizje kobieta jaka nic do mnie nie czuła tak łatwo rezygnując ze mnie.
I o co mam prosić Boga o małżeństwo?? o powrót fizyczny żony??
przecież nie ma tej żony a małżeństwo??
to była fikcja.
Czy Bóg jest ślepy?? nie Żeniu on to Wie i Widzi-zna to na wskroś.
A znając to nie jest w stanie nic zrobić, uratować gdy miłości było tyle co włazi pod paznokieć.
Kiedyś myślałem że to choroba żony ,nerwy,stan ducha,strach pustoszy tak wszystko.
Sadziłem że skoro żona dostała szansę -szanse na nowe życie to jest to dar spełnienai tego życia,radości dniem codziennym i może dlatego jest mniej mnie a więcej innych.
Nauczyłem się nie żyć zazdrością dnia że tak mało dla mnie -a inni maja więcej.
Tak myślałem tak pogodziłem to w sobie aż do dnia gdy przypadkiem rozmawiając z kolegą z pracy usłyszałem że i on chorował na nowotwór.....ze wiele lat walczył o zdrowie.
I gdy padały pierwsze diagnozy na plus, gdy pojawiała się coraz większa nadzieja na zdrowie -usiadł i postanowił.
Mogłem odejść,mogłomnie nie być -a tylu chwil jeszcze nie przeżyłem z zoną..tyle miejsc nie widziałem..tyle słow jej nie powiedziałem.
Dostałem szansę i muszę to nadrobić.
Żeniu jakby mnie ktoś uderzył młotkiem w głowę-
bo ja zrozumiałem że mnie skreślono..skreślono z życia jak mało znaczący fragment.
Pytasz czy jestem szczęśliwy??
uczę się dopiero szczęścia..uczę się dopiero szanować...i głownie chcę wszystko zapomnieć... |
|
|
|
|
|
Mirakulum
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-10-01, 23:08
|
|
|
| DHL1 napisał/a: | | ostatni kop to słowa że wszystkie lata małżeństwa nie liczą się bo nic w nich nie było wspaniałego. |
no cóż mam nadzieję , że podałeś koronny argument - wasi synowie
Pogody Ducha i nadziei życzę |
|
|
|
|
|
DHL1
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-10-02, 13:18
|
|
|
| Mirakulum napisał/a: | | no cóż mam nadzieję , że podałeś koronny argument - wasi synowie |
Mirko czy ja mam udowodnić że wielbłąd nie jest koniem???
Dla mnie to prosta sprawa
jeżeli ktoś chce....znajdzie pozytywy....
a jeżeli ktoś nie chce znajdzie tysiące problemów....
Gdyby moja zona miała tak wielkie zaangażowanie , inicjatywę spontaniczną -w naprawę związku
jaką ma w relacje przyjacielskie
to było by super -ale tu się nie chciało |
|
|
|
|
|
Mirakulum
[Usunięty]
|
| Wysłany: 2014-10-02, 18:38
|
|
|
Norbert robisz co możesz , więc jak jest takie stwierdzenie, to warto by nawet po raz setny padł ten argument
wiesz po co ????
przyda się
- tu i teraz - bo to prawda, i warto ja wypowiadać spokojnie i jasno
- w momencie nawrócenia przyda się żonie wiem co mówię - mi osobiście się przydało - słowa tego "przebrzydłego niedobrego" męża, który też czasami mówił coś mądrego a ja wtedy wszystko co od niego potępiałam w czambuł
Pogody Ducha |
|
|
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
|
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku
|
Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy
W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.
UZASADNIENIE
Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.
Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).
Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.
Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.
Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.
Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.
Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.
Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.
List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny
Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>
Wszechświat na miarę człowieka
Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)
Musicie zawsze powstawać!
Możecie rozerwać swoje fotografie
i zniszczyć prezenty.
Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia
i próbować dzielić to, co było dla dwojga.
Możecie przeklinać Kościół i Boga.
Ale Jego potęga nie może nic uczynić
przeciw waszej wolności.
Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go,
by zobowiązał się z wami...
On nie może was "rozwieść".
To zbyt trudne?
A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym.
Miłość się staje
Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.
Nie jest umeblowana mieszkaniem,
ale domem do zbudowania i utrzymania,
a często do remontu.
Nie jest triumfalnym "TAK",
ale jest mnóstwem "tak",
które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".
Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić!
Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść.
I nie wolno mu odebrać życia,
które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.
Michel Quoist
Rozważania o wierze/Dynamizm wiary/Zwycięstwo przez wiarę
Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.
Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.
Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.
ks. Tadeusz Dajczer "Rozważania o wierze"
Małżeństwo nierozerwalne?!... - wierność mimo wszystko
„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...
„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".
Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.
Maria
Forum Pomocy "Świadectwa"
"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23)
"Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)
Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)
Modlitwa o odrodzenie małżeństwa
Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:
- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.
Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..
Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!
Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego
Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:
1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.
Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.
św. Ludwik de Montfort
Pełnia modlitwy
W 2002 roku Jan Paweł II potępiając w ostrych słowach rozwody powiedział, że adwokaci jako ludzie wolnego zawodu, muszą
zawsze odmawiać użycia swoich umiejętności zawodowych do sprzecznego ze sprawiedliwością celu, jakim jest rozwód. KAI
Ks. dr Marek Dziewiecki - Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka.
Bitwa toczy się o nasze serce - ks. Piotr Pawlukiewicz
Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Kiedy rodzi się dziecko, mąż idzie na bok - ks. Piotr Pawlukiewicz
Do kobiety trzeba iść już z siłą ducha nie po to, by tę siłę zyskać - ks. Piotr Pawlukiewicz
Czy kochasz swojego męża tak, aby dać z siebie wszystko i go uratować? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Jakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? Czy takie jak Bartymeusza? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Miłość jest trudna: Kryzys nigdy nie jest końcem - "Katechizm Poręczny" ks. Piotra Pawlukiewicza
Ze względu na "dobro dziecka" małżonkowie sakramentalni mają żyć osobno? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Cierpienie i przebaczenie w małżeństwie - konferencja dr Mieczysława Guzewicza, teologa-biblisty
Co to znaczy "moja była żona"? - dr Wanda Półtawska - psychiatra, członek Papieskiej Rady ds. Rodziny
"We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane" (Hbr 13,4a) - dr M. Guzewicz
Nic nie usprawiedliwia rozwodu, gdyż od 1999 r. obowiązuje w Polsce ustawa o separacji :: Każdy rozwód jest wyjątkowy 
Protest w obronie dzieci >>
| | Strona wygenerowana w 0,02 sekundy. Zapytań do SQL: 8 |
|
|
Portal
Rejestracja
FAQ
Nagrania
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
