[zuf]

[Slawomir]

[Slawomir]

Cytat:

Jak to sie stało Sławku, ze najpierw za nas wychodziły, a potem odrzucały? Gdzie tkwi problem? Czy jesteś świadom co złego robiłeś, albo co ona źle robiła, ze małżeństwo się rozpadł

Witaj,

Tak - nie stawiałem granic przed zawarciem sakramentu małżeństwa. Byla ona wazniejsza od Boga dla mnie. Nie istnialem bez niej. Rezygnowalem ze swoich znajomosci, pasji aby byc z nia i dla niej. Nawet do sakramentu nie zgodzila sie aby swiadkiem byla moja siostra.
Nasz sakrament od poczatku byl sakramentem w kryzysie a ja dopiero to dostrzeglem po kilku latach...
Zgodzilem sie na zamieszkanie 70 km od miejsca pracy i codzienne dojazdy bo jej sie Gdansk podobal. W momencie kiedy powinienem byc w domu i zajmowac sie dziecmi spedzalem kilka godzin w podrozach ;-(
Slowem robilem cos wbrew rozumowi i logice. Brakowalo nam na zycie przy duzych kosztach dojazdow i zycia w Gdansku. Zamiast sie przeprowadzic moja malzonka brala kredyty na kartach ok 10. Wyszlo to w 2010 i padla propozycja ze albo skonsoliduje jej kredyty i wezme to na siebie albo mam sie wyprowadzic. Uzyla oczywiscie gorszych duzo slow. Zgodzilem sie zaczalem splacac ten kredyt...
po pol roku przestalismy mieszkac razem.
ja tez mam trudny charakter po ojcu alkoholiku. Bylem bardziej ulegly i mialem niska ocene swojej osoby.
Moja zona wysmiewala fakt ze ukonczylem z wyroznieniem studia. Tesciowa jak zamieszkala z nami wysmiewala jak rozmawialem po angielsku w domu z zagranicznymi partnerami..
Moja zona dziecko z niesakramentalnego zwiazku. Wychowana bez ojca. Jedynak.
Tesciowa tez nie do zniesienia do zycia wspolnego - przynajmniej dla mnie.
Moja mama przezyla brak widzenia wnukow bardzo. Od czterech lat ich nie widziala. Obaczala sie winą. nieudana proba samobojcza..

To tak po krotce. Trzymaj sie!

Cytat:

Jak to sie stało Sławku, ze najpierw za nas wychodziły, a potem odrzucały? Gdzie tkwi problem? Czy jesteś świadom co złego robiłeś, albo co ona źle robiła, ze małżeństwo się rozpadł

Witaj,

Tak - nie stawiałem granic przed zawarciem sakramentu małżeństwa. Byla ona wazniejsza od Boga dla mnie. Nie istnialem bez niej. Rezygnowalem ze swoich znajomosci, pasji aby byc z nia i dla niej. Nawet do sakramentu nie zgodzila sie aby swiadkiem byla moja siostra.
Nasz sakrament od poczatku byl sakramentem w kryzysie a ja dopiero to dostrzeglem po kilku latach...
Zgodzilem sie na zamieszkanie 70 km od miejsca pracy i codzienne dojazdy bo jej sie Gdansk podobal. W momencie kiedy powinienem byc w domu i zajmowac sie dziecmi spedzalem kilka godzin w podrozach ;-(
Slowem robilem cos wbrew rozumowi i logice. Brakowalo nam na zycie przy duzych kosztach dojazdow i zycia w Gdansku. Zamiast sie przeprowadzic moja malzonka brala kredyty na kartach ok 10. Wyszlo to w 2010 i padla propozycja ze albo skonsoliduje jej kredyty i wezme to na siebie albo mam sie wyprowadzic. Uzyla oczywiscie gorszych duzo slow. Zgodzilem sie zaczalem splacac ten kredyt...
po pol roku przestalismy mieszkac razem.
ja tez mam trudny charakter po ojcu alkoholiku. Bylem bardziej ulegly i mialem niska ocene swojej osoby.
Moja zona wysmiewala fakt ze ukonczylem z wyroznieniem studia. Tesciowa jak zamieszkala z nami wysmiewala jak rozmawialem po angielsku w domu z zagranicznymi partnerami..
Moja zona dziecko z niesakramentalnego zwiazku. Wychowana bez ojca. Jedynak.
Tesciowa tez nie do zniesienia do zycia wspolnego - przynajmniej dla mnie.
Moja mama przezyla brak widzenia wnukow bardzo. Od czterech lat ich nie widziala. Obaczala sie winą. nieudana proba samobojcza..

To tak po krotce. Trzymaj sie!

[zuf]

Coś w tym musi być, znów znalazłem dużo analogi do zachowań, sytuacji, sposobu myślenia mojego i żony...i myślę, że w głównej mierze właśnie to stawianie żony na pierwszym miejscu przed Bogiem sprowadza tyle nieszczęść..

Coś w tym musi być, znów znalazłem dużo analogi do zachowań, sytuacji, sposobu myślenia mojego i żony...i myślę, że w głównej mierze właśnie to stawianie żony na pierwszym miejscu przed Bogiem sprowadza tyle nieszczęść..

[Slawomir]

[zuf]

A zapowiadało się tak pięknie. Byliśmy u Ojca Paulina, który doprowadził nas do pojednania. Wypowiedzieliśmy sobie wzajemne żale i krzywdy proszą jednocześnie o ich przebaczenie. Miało nas to uzdrowić, zostawić przeszłość za nami i żyć na nowo. Niestety nie minął tydzień a już padły oskarżenia i pomówienia, złość i nienawiść do mojej osoby. Czuję, że im więcej daję od siebie, tym więcej jest niezadowolenia i roszczenia ciągle rosną. Teraz już nie chodzi o to, żebym dawał pieniądze na życie, tylko o to ze mam za wszystko płacić i utrzymywać cały dom a ona będzie sobie zarabiać na „waciki”, bo jak twierdzi, wszyscy mężczyźni utrzymują swoje kobiety, zarabiają po 6-7 tys. zł i budują dla nich dom. A ja nie, więc nie obchodzi ją jak z tego co zarobię utrzymam wszystko, ale mam to zrobić. No i doszło jeszcze poza odbieraniem dzieci po szkole, także to, że mam je zawozić przed pracą. Czyli – reasumując – mam zarabiać i utrzymywać dom i rodzinę, oraz zajmować się dziećmi i domem w pełnym zakresie (czyli od gotowania do sprzątania). Jeśli tego nie zrobię, to , jak twierdzi żona, będę egoistą, który widzi tylko swój czubek nosa, nie ma serca no i przekracza jej granice swoim zachowaniem. Szukałem w internecie kursu, jak zostać supermenem i być w kilku miejscach na raz, ale nie znalazłem. Rozpoznałem że ona najbardziej się wścieka, kiedy coś robi, a ja nie – i tak wczoraj u teściów kazała mi zmywać, bo nie mogła wytrzymać, że siedzę przy stole z teściem i nic nie robię. Dostaliśmy od rodziców trochę wiejskiego chleba, ziemniaków i mięsa. Żona w domu wyceniła to na 200 zł i każe sobie za to zapłacić, bo to jest od jej rodziców. Gdybym zadzwonił do teściów i powiedział, to pewnie by mi nie uwierzyli. Separacja jest nieunikniona, szkoda tylko dzieci mi najbardziej.. córka dzisiaj płacze całe popołudnie i mówi, że nie wie dlaczego.. syn jest markotny i słaby…a ja płaczę z bezsilności.

A zapowiadało się tak pięknie. Byliśmy u Ojca Paulina, który doprowadził nas do pojednania. Wypowiedzieliśmy sobie wzajemne żale i krzywdy proszą jednocześnie o ich przebaczenie. Miało nas to uzdrowić, zostawić przeszłość za nami i żyć na nowo. Niestety nie minął tydzień a już padły oskarżenia i pomówienia, złość i nienawiść do mojej osoby. Czuję, że im więcej daję od siebie, tym więcej jest niezadowolenia i roszczenia ciągle rosną. Teraz już nie chodzi o to, żebym dawał pieniądze na życie, tylko o to ze mam za wszystko płacić i utrzymywać cały dom a ona będzie sobie zarabiać na „waciki”, bo jak twierdzi, wszyscy mężczyźni utrzymują swoje kobiety, zarabiają po 6-7 tys. zł i budują dla nich dom. A ja nie, więc nie obchodzi ją jak z tego co zarobię utrzymam wszystko, ale mam to zrobić. No i doszło jeszcze poza odbieraniem dzieci po szkole, także to, że mam je zawozić przed pracą. Czyli – reasumując – mam zarabiać i utrzymywać dom i rodzinę, oraz zajmować się dziećmi i domem w pełnym zakresie (czyli od gotowania do sprzątania). Jeśli tego nie zrobię, to , jak twierdzi żona, będę egoistą, który widzi tylko swój czubek nosa, nie ma serca no i przekracza jej granice swoim zachowaniem. Szukałem w internecie kursu, jak zostać supermenem i być w kilku miejscach na raz, ale nie znalazłem. Rozpoznałem że ona najbardziej się wścieka, kiedy coś robi, a ja nie – i tak wczoraj u teściów kazała mi zmywać, bo nie mogła wytrzymać, że siedzę przy stole z teściem i nic nie robię. Dostaliśmy od rodziców trochę wiejskiego chleba, ziemniaków i mięsa. Żona w domu wyceniła to na 200 zł i każe sobie za to zapłacić, bo to jest od jej rodziców. Gdybym zadzwonił do teściów i powiedział, to pewnie by mi nie uwierzyli. Separacja jest nieunikniona, szkoda tylko dzieci mi najbardziej.. córka dzisiaj płacze całe popołudnie i mówi, że nie wie dlaczego.. syn jest markotny i słaby…a ja płaczę z bezsilności.

[niezapominajka8]

czasami musi coś upaść, umrzeć, aby narodziło się nowe, lepsze, oparte na Bogu, a On to już specjalista od cudów. tego się trzymaj.

zuf jestem z modlitwą...

czasami musi coś upaść, umrzeć, aby narodziło się nowe, lepsze, oparte na Bogu, a On to już specjalista od cudów. tego się trzymaj.

zuf jestem z modlitwą...

[Rubin]

Poszukaj postów/kazań/tekstów o mądrym stawianiu granic w małżeństwie. I nie daj się sprowokować, nie wybuchnij gniewem. Ciężko tak żyć razem, ale jak będziecie oddzielnie trudniej Ci będzie dotrzeć do żony. Tak mi się przynajmniej wydaje. Żyję sam kilka miesięcy i nie mam wpływu (poza modlitwą) na to co się dzieje u mojej żony. Może wróci za miesiąc, może rok, a może nigdy. Nie mam pojęcia. Dlatego patrząc na siebie poleciłbym Ci cierpliwość, modlitwę i pokazywanie miłości czynami stawiając jednocześnie zdrowe granice.
Dużo sił i niezłomności wojowniku!

Poszukaj postów/kazań/tekstów o mądrym stawianiu granic w małżeństwie. I nie daj się sprowokować, nie wybuchnij gniewem. Ciężko tak żyć razem, ale jak będziecie oddzielnie trudniej Ci będzie dotrzeć do żony. Tak mi się przynajmniej wydaje. Żyję sam kilka miesięcy i nie mam wpływu (poza modlitwą) na to co się dzieje u mojej żony. Może wróci za miesiąc, może rok, a może nigdy. Nie mam pojęcia. Dlatego patrząc na siebie poleciłbym Ci cierpliwość, modlitwę i pokazywanie miłości czynami stawiając jednocześnie zdrowe granice.
Dużo sił i niezłomności wojowniku!

[sylwia1975]

uf czytam i slawku toksyczna mamusia zony co nie odciela pepowiny a zona jakos tez nie ma odwagi alebo jak ja nawet nie prubowala,ale ja odcielam.po przeczytaniu ksiazki toksyczni rodzice susan forward.

uf czytam i slawku toksyczna mamusia zony co nie odciela pepowiny a zona jakos tez nie ma odwagi alebo jak ja nawet nie prubowala,ale ja odcielam.po przeczytaniu ksiazki toksyczni rodzice susan forward.

[lustro]

Rubin...popieram

Rubin...popieram

[zuf]

[JakubekKaz]

[katalotka72]

[kenya]

zuf pisze:

Cytat:

Mojej żonie nie da się stawiać granic, bo tam gdzie ja chciałbym postawić granicę słyszę że albo jestem egoistą zapatrzonym tylko na siebie, albo że jestem draniem, albo że ona się nie zgadza, albo.......

zuf, uczymy się stawiać granice, GŁÓWNIE dla siebie.
Granica, której we własnej, "koniecznej obronie", nikomu przekroczyć się nie pozwala.

I nie jest ostatecznie ważne jak żona skomentuje Twoje próby, wszyscy którym z różnych powodów granice stawiano najpierw się buntowali lub w niedowierzaniu kpili.

Zatem kluczowym jest czy Ty wierzysz że masz prawo tak postąpić, bo jeśli Twoja wiara zależy od akceptacji żony, to sorry.....ale nic z tego nie będzie. Twoje nastawienie jest istotne.

zuf pisze:

Cytat:

Mojej żonie nie da się stawiać granic, bo tam gdzie ja chciałbym postawić granicę słyszę że albo jestem egoistą zapatrzonym tylko na siebie, albo że jestem draniem, albo że ona się nie zgadza, albo.......

zuf, uczymy się stawiać granice, GŁÓWNIE dla siebie.
Granica, której we własnej, "koniecznej obronie", nikomu przekroczyć się nie pozwala.

I nie jest ostatecznie ważne jak żona skomentuje Twoje próby, wszyscy którym z różnych powodów granice stawiano najpierw się buntowali lub w niedowierzaniu kpili.

Zatem kluczowym jest czy Ty wierzysz że masz prawo tak postąpić, bo jeśli Twoja wiara zależy od akceptacji żony, to sorry.....ale nic z tego nie będzie. Twoje nastawienie jest istotne.