Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
|
Coelho i okolice |
Autor |
Wiadomość |
Orsz [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-05, 22:31
|
|
|
Przepraszam, Paul Coelio jest jednym z najbardziej antychrześcijańskich pisarzy. Nikt tego nie zauważył? Miodzio, Ty jako człowiek od O.D. powinieneś.
To ważna informacja, szczególnie dla kobiet. Mojej żonie kiedyś się to podobało. Już wtedy powinienem uważać.
------
Dla jasności, nie na nią lecz na siebie. Praprzyczyna naszych kłopotów jest we mnie i moim życiu bez Boga. Paul Coelia to jakieś N. E. |
|
|
|
|
grzegorz_ [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-05, 22:40
|
|
|
Orsz,
Gdybys wiedział, to zakazałbyś żonie czytać
te "mądrości" Coehlo? |
|
|
|
|
Orsz [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-05, 22:48
|
|
|
Zakazałem .
Na poważnie. Jej nie treba było specjalnie tłumaczyć. Owszem była zafascynowana tym cukierkiem i zmusiła mnie do przeczytania jednej czy dwu książek. Mnie od razu odrzuciło. Przekonałem w rozmowie na argumenty. Wówczas mieliśmy przed sobą jeszcze 5 lat dobrego pożycia.
Ale po co Ci Grzegorzu te informacje? |
|
|
|
|
grzegorz_ [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-05, 23:00
|
|
|
Z ciekawości.
Coehlo to bajeczki dla grzecznych dzieci:)
Gdybyś żonie zabronił "50 twarzy Greya" to zrozumiałbym (podobno teraz w tym się kobiety rozczytuja) |
|
|
|
|
Orsz [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-05, 23:10
|
|
|
To nie bajeczki Grzegorzu. To dzieło złego. Poczytaj w internecie na ten temat.
Dzieci są ostatnią grupą docelową tych książeczek. Moim zdaniem to może być doskonały materiał studyjny dla egzorcystów, ewentualnie badaczy trików manipulacyjnych i form zniewoleń. |
|
|
|
|
silverado [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-05, 23:15
|
|
|
Panowie,
nie przesadzacie? Przecież to fikcja... tak samo jak Graham Masterton... |
|
|
|
|
Orsz [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-05, 23:33
|
|
|
Silvero właśnie tym wpisem udowadniasz mi że w tych wszystkich sporach to właśnie ja mam rację. Nie wiem co Grzegorz sądzi o Coelio. Jednym z zadań cierpienia jest właśnie wyprowadzanie z tego dobrostanu który znieczula od złych doznań współczesnej antykultury szerzących antywartości. Ból ma Cię Silvero uwrażliwić na pewne zjawiska, zmusić do refleksji. Ból nie jest po to by się go pozbyć. Jest to potężne narzędzie sprowadzające nas na drogę prawdy. Każe zadawać pytania, skąd się to wzięło i po co jest?
Widzisz to Miodzio? Widzisz o co idzie spór. Bynajmniej nie o moje małżeństwo. Moja żona zaakceptowała cierpienie. Więc nie w tym rzecz. Chodzi o Ciebie Miodzio. O to czy chcesz odkrywać prawdę, razem z Silvero i Grzegorzem.
----------------------
Z wikipedii
Graham Masterton
Po szkoleniu dziennikarskim wydawał magazyn dla mężczyzn Mayfair. W wieku dwudziestu czterech lat został wybrany na redaktora naczelnego magazynów Penthouse i Penthouse Forum. Debiut Grahama Mastertona jako autora horrorów, z czego jest najbardziej znany, wiąże się wraz z wydaniem Manitou (The Manitou) w 1976 roku – opowieści o indiańskim szamanie narodzonym ponownie w obecnych czasach, aby zemścić się na białym człowieku. Powieść bardzo szybko stała się światowym bestsellerem. Książkę zekranizowano w 1978, film do dziś cieszy się uznaniem wśród widzów. Od tego czasu Masterton opublikował mnóstwo horrorów, w tym Kostnica (Charnel House), który dostał nagrodę Special Edgar od Mystery Writers of America, Zwierciadło piekieł (Mirror), nagrodzone Srebrnym Medalem przez West Cost Review of Books, oraz Wizerunek zła (Family Portrait), który to był jedynym niefrancuskim zdobywcą prestiżowej nagrody Prix Julia Verlanger. Trzy spośród opowieści Grahama Mastertona zostały przeniesione na ekran w serialu z gatunku horroru Tony’ego Scotta: The Hunger, Sekretna księga Shih Tan, w roli głównej wystąpił Jason Scott Lee. Film znalazł się na liście nominowanych do nagrody Bram Stoker Award typowany przez Horror Writers Association. Inna krótka opowieść, Underbed, o chłopcu odnajdującym tajemniczy świat pod swoimi kocami, została uznana najlepszą krótką opowieścią przez Horror Critics Guild. Dziecko ciemności (The Chosen Child), którego akcja ma miejsce w kanałach ściekowych Warszawy, została uznana najlepszą powieścią roku z gatunku horror przez Science Fiction Chronicle i wysoko oceniona przez Publisher’s Weekly. Oprócz wyżej wymienionych Masterton otrzymał jeszcze wiele mniej prestiżowych nagród za swoje opowiadania i powieści, a niektóre z jego dzieł przez dłuższy czas utrzymywały się na listach bestsellerów.
Graham Masterton jest również autorem poradników z dziedziny erotyki.
Obecnie Masterton regularnie pisuje do takich czasopism jak Cosmopolitan, Men's Health, Woman, Woman's Own, a nawet takich jak rodzima Nowa Fantastyka(TO WARTO WIEDZIEĆ - dopisek mój, orsz). Wydaje także nowe książki i zbiory opowiadań.
Mieszka w Surrey w Anglii. Ma trzech synów; jego żona Wiescka zmarła 27 kwietnia 2011
No proszę jaka przykładny tatuś i mąż....
-------------------------------
Skad znasz takiego człowieka Silvero? Ja pierwszy raz o nim słyszę. |
|
|
|
|
grzegorz_ [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-06, 00:06
|
|
|
Orsz
Raz słuchałem audiobooka Coehlo "Weronika postanawia umrzeć".
Wysłuchałem do konca, szału nie było, ale można przeczytać.
Coehlo to literatura popularna, na która mi trochę szkoda czasu.
A co do Masterona...jakaś jego ksiązkę dot seksu miałem w ręce. Z tego co pamiętam
było to dość frywolne porady, przynajmniej wiele lat temu tak mi sie wydawało.
Ogólnie : czytać warto ! Ksiązki wartościowe, ale "wartościowe" to nie określenie tożsame z "katolickie" |
|
|
|
|
silverado [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-06, 00:15
|
|
|
Orsz.... mnie chodziło tylko o to, że beletrystyka może byc tylko fikcją i mądry człowiek potrafi odcedzić a nie brać za pewnik... Masterton był tylko przykładem piszącym horrory dla nastolatków.....
Czytasz i sam decydujesz. Kontrast-Coelho, niby taki uniesiony a anty chrześcijański, masterton, "prawy" a pisze horrory o indiańskich demonach.... |
|
|
|
|
miodzio63 [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-06, 07:09
|
|
|
Orsz napisał/a: | Przepraszam, Paul Coelio jest jednym z najbardziej antychrześcijańskich pisarzy. Nikt tego nie zauważył? Miodzio, Ty jako człowiek od O.D. powinieneś.
. |
Orsz jakbys więcej wiedział to bys nie pisał takich haseł.
O.D jest instytucja wydzielona z kościoła-już dawno odstawiła pierwowzory Starego Testamentu .
O.D to postęp dla procedur koscioła,to rozwój i skupianie się nad codziennymi zadaniami jakimi jest praca i rozwój rodzinny,to także kierunek idacy w polityke ,biznes i finanse.
Ogólnie napisze :
nowy powiew dla wiary.
Zatem O.D podchodzi jak i ludzie jacy go buduja do sparw typu Coelho z rozwaga.
A brzmi ona tak :
jeżeli jest we mnie odpowiedni poziom wiary i wiem co sobą stanowię
pozycje takowe nie sa w satnie mnie zachwiać.
Wiekszym niebezpieczeństwem sa chocby dewiacje przedstawicieli koscioła patrz
ks.Natanek i wielu temu podobnych,wieksza dewiacja jest upatrywanie we wszystkim szatana -a co za tym idzie strach wyolbrzymiony przed nim ,a co za tym idzie służenie w ten sposób dwum panom.
Wiekszym niebezpieczeństwem jest dewiacja religijna i proces uwsteczniania sie w niej ,poprzez włąsne ograniczenia.
Tak Orsz O.D w swoich szeregach(patrz do swoich domów) skupia i ludzi innej wiary-bo według O.D wazny jest człowiek i jego świat moralny i to jaki jest i czy jest w nim dobro-a nie pustostan słowny.
Zatem jestes typowym reprezentantem tej społeczności katolickiej jaka po wielu latach stania z boku,bycia biernym -nagle uległa zachłyśnieciu,upoiła sie .
Z tym ze to z czasem moze spowodowac więcej zła niz dobra.
Proponuję ci Orsz jakiegos bardzo dobrego i rozsądnego przewodnika duchowego,kogos kto pokarze ci róznicę miedzy tym co masz teraz w sobie -a co powinienes miec własciwie .
i znajdziesz w tym wszystkim odpowiedz Orsz że to nie film,ksiązka,zdjęcie,figurka jest zagrożeniem-jedynie ty sam i twoja postawa pełna błedów.
A gdy juz powstaniesz taki jaki winienes powstać,będa w tobie przekonania na tyle mocne -ze nic nie zbije cię z tropu i zakłóci twój poziom wiary.
Zobaczysz dopiero co to znaczy być szczęśliwym w tym procesie.
Napisz z jakiego miasta pochodzisz a może nakieruję cie na ośrodek O.D
pozdrawiam |
|
|
|
|
Orsz [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-06, 10:19
|
|
|
miodzio63 napisał/a: | to nie film,ksiązka,zdjęcie,figurka jest zagrożeniem-jedynie ty sam i twoja postawa pełna błedów |
Czemu wszystko odnosisz do mnie? Mnie Coelio nie bierze. Innych owszem i to bardzo. Jest on słodką, wspaniale pachnącą lecz trującą landrynką. Uwielbiają go młode dziewczyny i wali on po ich duszach, wypaczając je mentalnie a czasem wręcz wprost szerząc zgorszenie (romans z księdzem, chyba było coś takiego). Wszystko tkliwie opakowane, och jakie cudowne wzruszające. Sama miłość...
A Coelio mnie nie bierze nie dlatego bo jestem gruboskórnym hipopotamem tylko to jest wrażliwość bez prawdziwych wartości, bez Boga. A gdy nie ma Boga jest szatan. Trzeciego wyjścia nie ma. A jeśli tak nie jest to wytłumacz mi to. Bóg stworzył świat. Bóg powinien być wszędzie. Czemu Go gdzieniegdzie nie ma? Czemu go niema w ludziach? Człowiek tak sam z siebie wybiera zło? Ale basta, nie o tym chciałem.
miodzio63 napisał/a: | Orsz jakbys więcej wiedział to bys nie pisał takich haseł. [...]
O.D to postęp dla procedur koscioła,to rozwój i skupianie się nad codziennymi zadaniami jakimi jest praca i rozwój rodzinny[...]
Zatem O.D podchodzi jak i ludzie jacy go buduja do sparw typu Coelho z rozwaga. |
To nie hasło lecz pytanie o konkrety w rozwoju rodziny, to troska o niewinne zagubione dusze. Przynajmniej tu, na tym forum nie powinniśmy promować zła. Czemu ja muszę być tą syreną alarmową? Ty masz głęboką formację jak się domyślam, ja nie. Moja formacja to moja żona (jak na razie jedyna która okazała się dość skuteczna). Ty Miodzio powinieneś w trosce o rodziny wypunktować nam czemu tylko osoby takie jak to napisałeś -majace odpowiedni poziom wiary i które moga o sobie powiedzieć wiem co sobą stanowię - mogą czytać Coelio. Przepraszam, że tak Cię palcem popycham . Ale zwróć uwagę jaki jest target książek Coelio. To właśnie osoby nie takie jakim te książki nie zaszkodzą. Widzisz ten dramat? Więc gdzie rozwaga? Na czym ona polega? Na ufności, że Pan Bóg za nas te dusze uratuje? Nie rozumiem. Przecież to my na tym forum jesteśmy najbardziej ofiarami tego stanu rzeczy tego zagubienia. Czy to nie jest sygnał dla nas od Boga by nie lekceważyć własne tej dbałości o rodzinę o której przecież Ty napisałeś? |
|
|
|
|
grzegorz_ [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-06, 10:25
|
|
|
Orsz
Czy uważasz, że kobiety to takie głupie istotki, które poczytają sobie
harlekiny, Coehlo, zapragną takiej romantycznej miłosci jak w ksiązkach
i zdradzą męża?
Co w tej sytuacji mąż?
Powinien być jak ten strażnik moralności i wybierać filmy, lektury swojej kobiety?
Toż to talibaństwo |
|
|
|
|
Filomena [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-06, 10:38
|
|
|
Pod rozwagę...
A skądże zresztą możesz wiedzieć, żono, że zbawisz twego męża? Albo czy jesteś pewien, mężu, że zbawisz twoją żonę? Kor 1, 7, 16 |
|
|
|
|
Orsz [Usunięty]
|
Wysłany: 2014-02-06, 10:42
|
|
|
Dokładnie tak Grzegorzu. kto Cię tak zmanipulował to myslenia takimi schematami jak talibanostwo? Mnie to nie rusza. Nikogo nie powinno.
A poza tym. Te książeki omawianego autora sa dla młodziutkich kuzek. Moja żona na taką książkę nie spojrzy nawet.
Grzegorzu, masz portki no nie? Masz więc pewne dary, obowiązki, a co za tym idzie okreslone prawa. Nie wyrzekaj się ich w imię poprawności politycznej i z powodu strachu przed stygmatyzacją.
[ Dodano: 2014-02-06, 10:43 ]
Filomena napisał/a: | A skądże zresztą możesz wiedzieć, żono, że zbawisz twego męża? Albo czy jesteś pewien, mężu, że zbawisz twoją żonę? |
Dzięki, dziś wieczorkiem...
oczywiście chodzi mi o to, że sięgnę po Księgę zawierajaca te słowa. |
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
|
Dodaj temat do Ulubionych Wersja do druku
|
Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy
W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.
UZASADNIENIE
Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.
Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).
Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.
Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.
Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.
Jestem katolikiem (katoliczką), osobą wierzącą. Moje przekonania religijne nie pozwalają mi wyrazić zgody na rozwód, gdyż jak mówi w punkcie 2384 Katechizm Kościoła Katolickiego: "Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne", natomiast Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego w punkcie 347 nazywa rozwód jednym z najcięższych grzechów, który godzi w sakrament małżeństwa.
Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.
Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.
List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny
Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>
Wszechświat na miarę człowieka
Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)
Musicie zawsze powstawać!
Możecie rozerwać swoje fotografie i zniszczyć prezenty. Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia i próbować dzielić to, co było dla dwojga. Możecie przeklinać Kościół i Boga.
Ale Jego potęga nie może nic uczynić przeciw waszej wolności. Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go, by zobowiązał się z wami... On nie może was "rozwieść".
To zbyt trudne? A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym. Miłość się staje Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.
Nie jest umeblowana mieszkaniem, ale domem do zbudowania i utrzymania, a często do remontu. Nie jest triumfalnym "TAK", ale jest mnóstwem "tak", które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".
Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić! Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść. I nie wolno mu odebrać życia, które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.
Michel Quoist
Rozważania o wierze/Dynamizm wiary/Zwycięstwo przez wiarę
Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.
Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.
Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.
ks. Tadeusz Dajczer "Rozważania o wierze"
Małżeństwo nierozerwalne?!... - wierność mimo wszystko
„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...
„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".
Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.
Maria
Forum Pomocy "Świadectwa"
"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy" (Mk 9,23) "Nie bój się, wierz tylko!" (Mk 5,36)
Słowa Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości: "Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie" (J 6, 53). Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Pamiętajmy jednak, że w Kościele nic nie jest magią. Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
- do kobiety kananejskiej:
«O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz!» (Mt 15,28)
- do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
«Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!» (Łk 7,37.50)
- do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17,19)
- do kobiety cierpiącej na krwotok:
«Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła» (Mt 9,22)
- do niewidomego Bartymeusza:
«Idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Mk 10,52)
Modlitwa o odrodzenie małżeństwa
Panie, przedstawiam Ci nasze małżeństwo – mojego męża (moją żonę) i mnie. Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek swoim sakramentem. Panie, w tej chwili nasze małżeństwo nie jest takie, jakim Ty chciałbyś je widzieć. Potrzebuje uzdrowienia. Jednak dla Ciebie, który kochasz nas oboje, nie ma rzeczy niemożliwych. Dlatego proszę Cię:
- o dar szczerej rozmowy,
- o „przemycie oczu”, abyśmy spojrzeli na siebie oczami Twojej miłości, która „nie pamięta złego” i „we wszystkim pokłada nadzieję”,
- o odkrycie – pośród mnóstwa różnic – tego dobra, które nas łączy, wokół którego można coś zbudować (zgodnie z radą Apostoła: zło dobrem zwyciężaj),
- o wyjaśnienie i wybaczenie dawnych urazów, o uzdrowienie ran i wszystkiego, co chore, o uwolnienie od nałogów i złych nawyków.
Niech w naszym małżeństwie wypełni się wola Twoja.
Niech nasza relacja odrodzi się i ożywi, przynosząc owoce nam samym oraz wszystkim wokół. Ufam Tobie, Jezu, i już teraz dziękuję Ci za wszystko, co dla nas uczynisz. Uwielbiam Cię w sercu i błogosławię w całym moim życiu. Amen..
Święty Józefie, sprawiedliwy mężu i ojcze, który z takim oddaniem opiekowałeś się Jezusem i Maryją – wstaw się za nami. Zaopiekuj się naszym małżeństwem. Powierzam Ci również inne małżeństwa, szczególnie te, które przeżywają jakieś trudności. Proszę – módl się za nami wszystkimi! Amen!
Modlitwa o siedem Darów Ducha Świętego
Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą. Ty nas pocieszasz wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Proszę Cię o Twoje dary:
1. Proszę o dar mądrości, bym poznał i umiłował Prawdę wiekuistą, ktorą jesteś Ty, moj Boże.
2. Proszę o dar rozumu, abym na ile mój umysł może pojąć, zrozumiał prawdy wiary.
3. Proszę o dar umiejętności, abym patrząc na świat, dostrzegał w nim dzieło Twojej dobroci i mądrości i abym nie łudził się, że rzeczy stworzone mogą zaspokoić wszystkie moje pragnienia.
4. Proszę o dar rady na chwile trudne, gdy nie będę wiedział jak postąpić.
5. Proszę o dar męstwa na czas szczególnych trudności i pokus.
6. Proszę o dar pobożności, abym chętnie obcował z Tobą w modlitwie, abym patrzył na ludzi jako na braci, a na Kościół jako miejsce Twojego działania.
7. Na koniec proszę o dar bojaźni Bożej, bym lękał się grzechu, który obraża Ciebie, Boga po trzykroć Świętego. Amen.
Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
Obieram Cię dziś, Maryjo, w obliczu całego dworu niebieskiego, na moją Matkę i Panią. Z całym oddaniem i miłością powierzam i poświęcam Tobie moje ciało i moją duszę, wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, a także zasługi moich dobrych uczynków przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Tobie zostawiam całkowite i pełne prawo dysponowania mną jak niewolnikiem oraz wszystkim, co do mnie należy, bez zastrzeżeń, według Twojego upodobania, na większą chwałę Bożą teraz i na wieki. Amen.
św. Ludwik de Montfort
Pełnia modlitwy
W 2002 roku Jan Paweł II potępiając w ostrych słowach rozwody powiedział, że adwokaci jako ludzie wolnego zawodu, muszą zawsze odmawiać użycia swoich umiejętności zawodowych do sprzecznego ze sprawiedliwością celu, jakim jest rozwód. KAI Ks. dr Marek Dziewiecki - Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka.
Bitwa toczy się o nasze serce - ks. Piotr Pawlukiewicz
Kto powinien rządzić w małżeństwie? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Kiedy rodzi się dziecko, mąż idzie na bok - ks. Piotr Pawlukiewicz
Do kobiety trzeba iść już z siłą ducha nie po to, by tę siłę zyskać - ks. Piotr Pawlukiewicz
Czy kochasz swojego męża tak, aby dać z siebie wszystko i go uratować? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Jakie są nasze rzeczywiste wielkie pragnienia? Czy takie jak Bartymeusza? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Miłość jest trudna: Kryzys nigdy nie jest końcem - "Katechizm Poręczny" ks. Piotra Pawlukiewicza
Ze względu na "dobro dziecka" małżonkowie sakramentalni mają żyć osobno? - ks. Piotr Pawlukiewicz
Cierpienie i przebaczenie w małżeństwie - konferencja dr Mieczysława Guzewicza, teologa-biblisty
Co to znaczy "moja była żona"? - dr Wanda Półtawska - psychiatra, członek Papieskiej Rady ds. Rodziny
"We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane" (Hbr 13,4a) - dr M. Guzewicz
Nic nie usprawiedliwia rozwodu, gdyż od 1999 r. obowiązuje w Polsce ustawa o separacji :: Każdy rozwód jest wyjątkowy
Protest w obronie dzieci >>
| Strona wygenerowana w 0,05 sekundy. Zapytań do SQL: 9 |
|
|