Anonymous - 2015-01-02, 11:20 "A prawda jest taka -że ten współmałżonek robi to co robi w pełnej świadomości." no i co z tego? ważniejsze ma być: co ja robię (zrobię) niezależnie od postawy/ działań małżonka podam przykład: jeśli mąż sprzeniewierza majątek wspólny rodziny na kochanki (z pełna świadomością) to ja też mam sobie znaleźć kochanka i rozdawać wspólne pieniądze? bo on tak robi? to w końcu stracimy wszytsko i pójdziemy pod most oczywiście brak zmiany w zachowaniu małżonka/i odbiera nadzieję i osłabia ale życie to nie zawsze jest lukrowana bajka Anonymous - 2015-01-02, 11:24
Ha! A co to zmienia, że w świadomości? Co do zmienia w odniesieniu do "bazy", do wiary chrześcijańskiej? Każdy z nas robi to co robi - a ciągle obrażamy Boga grzechami - najczęściej zupełnie świadomie. Bóg jednak nie cofa niczego (!). My, chrześcijańscy małżonkowie, usiłujemy też nie cofać niczego (z naszej przysięgi) pomimo cyrków które wyczyniają nasi mężowie/nasze żony. Jest to niebywale trudne, i każdy ma chwile wahania, wątpliwości, załamki. Usiłujemy naśladować Chrystusa ile umiemy. A umiemy mało. Jednak wytyczne są constans. Często w takich chwilach przychodzi mi na myśl piosenka Kaczmarskiego "Prosty człowiek". Abstrahuję od całego tekstu, można by o nim długo. Chodzi mi o sam refren: "oddam z nawiązką [...] ja nie Chrystus!". Ja nie Chrystus. Nikt z nas nim nie jest i nie będzie. Mi też często podpowiada coś w sercu: nie przesadzasz? Chrystus by dał radę, ale Ty? I wtedy dźwięczy gdzieś ten refren z Kaczmarskiego........ I pozostaje mi tylko prosić Go o pomoc. I coś się zmienia, we mnie czy w otoczeniu, ale za chwilę jest mi łatwiej. Bo sam człowiek faktycznie nie da rady. SAP, po ludzku ten heroizm samotności po porzuceniu, heroizm bycia obok zimnej bryły lodu, i rozmaite inne heroizmy które wynikają z "uparcia się" przy słowach przysięgi małżeńskiej tak na serio - wszystkie te wyzwania razem i każde z osobna przekraczają możliwości ludzkie, i bardzo łatwo jest uwierzyć że są bezsensowne. Gdy jednak wchodzi się to ufając Bogu i "czepiając się" Go, to jest inaczej. Jeśli Ty chcesz/chciałeś/rozważałeś/próbowałeś wejść w to sam.... no to... hm. Osobiście nie podjęłabym się. edit: Bety, ten sam fragment! ;) Anonymous - 2015-01-02, 11:45 SAP123,rozumiem, ze ta piosenka oddaje stan Twojego ducha.
Myślę, ze własnie w tym wytłuszczonym zdaniu tkwi sedno, Twoje rany nie są wyleczone, a obecna sytuacja tylko je pogłębia.Tak naprawdę, w moim odczuciu, nigdy nie poszedłeś z nimi do "Lekarza", nigdy nie poprosiłeś o ich wyleczenie. Pominąłeś najważniejszy krok, krok własnego uzdrowienia i poddania się całkowicie pod Jego opiekę, prowadzenie i przyjęcie Jego woli. Tak naprawdę nie zgodziłeś się chyba nigdy na to aby to On Ciebie prowadził. Zacząłeś naprawiać małżeństwo nie będąc gotowym, z pootwieranymi ranami, nie zważając na siebie, na własne pragnienia i potrzeby, a przede wszystkim nie będąc gotowym na przyjęcie takiego stanu jaki jest. A po za tym mam wrażenie, że robiłeś to sam , bez Jego pomocy, że On jednak nie był na pierwszym miejscu, ale była tam zona albo małżeństwo. To własnie jedna z tych rzeczy (lub obie) ubóstwiłeś, a nie Boga. Dlatego własneie jesteś wypalony i zniesmaczony, dlatego brak Ci sił i nadziei, dlatego piszesz, że wiara tylko przeszkadza w realnym ocenie stanu małżeństwa. Tak naprawdę to ciągle Ty potrzebujesz własnego uzdrowienia. I być może jest tak , ze w bliskości żony nie potrafisz tego dokonać, ale czy to naprawdę powód aby przeć do rozwodu? Tak jak pisałam wcześniej, wiem że Bóg jest teraz z Tobą. Pytanie tylko czy i kiedy zechcesz się na Niego otworzyć i przyjąć Go w swoim życiu razem z Jego zasadami gry. Pozostaję z modlitwa. Anonymous - 2015-01-02, 11:58 SAP123 - bo w tym całym zamieszaniu chodzi o odkrycie - jaki jest Boży plan dla żony i męża i że relacje z ludźmi na ziemi to nie są jedyne relacje, bo jest jeszcze Osoba Boga w Trójcy Jedynego, który jest miłością i czeka na mnie. Jeśli tą prawdę człowiek odrzuci - to mu ludzka kalkulacja nie wychodzi i po myśląc po ludzku to nieopłacalne mrzonki. Jeśli chodzi o 12 kroków to u ich podstawy leży uczciwość wobec Boga, wobec siebie i wobec drugiego człowieka, tylko wtedy spełniają się obietnice tego programu i wtedy jest też możliwe przebudzenie duchowe. SAP123 - zdobyłeś się na uczciwość? Anonymous - 2015-01-02, 12:04
Czy może być dla małżonków inny plan boży niż bycie razem, kochanie się i potomstwo? Tyle że Bóg nie kieruje życiem człowieka. Człowiek ma wolną wolę. Ponadto ludzie są różni. Dla jednego wypełnienie tego planu to pestka, dla innego ekstremalnie trudne wyzwanie. |
||||||||||||||
