Anonymous - 2014-04-03, 09:51 Grzegorz.. mare... z całym szacunkiem... przenieście swoją dyskusję (bardzo interesującą nota bene  ) na temat pasji do innego wątku, oki?
To temat Mrówki... to ona jest tu najważniejsza, to ona tutaj weszła, aby dostać wsparcie...
To, co mnie uderzyło, kiedy zaczęłam czytać ten wątek to natychmiastowa lawina rad: wyprowadź się, idź do psychologa, zrób tak czy tak... Grzegorz od razu "z buta": "Mrówka, Ilu jeszcze psychologów musi powiedzieć to samo, abyś posłuchała? 10?" 
Tiliana: "W tej sytuacji chyba najlepszym, co możesz dla męża zrobić jest właśnie wyprowadzka i zostawienie go samego z nałogiem." No i na koniec (dla mnie totalna rozwałka!) użytkownik ja_tez: "Mrówka, ja tylko w kwestii formalnej: jesteś kobietą, a w profilu masz co innego"
Szczerze? Jestem w szoku... tym bardziej, że dawno nie wchodziłam na forum ogólne.. oj, pozmieniało się 
Mrówka... od siebie dla Ciebie: mam w domu syna, z którym mam podobny problem, jak Ty z mężem. Czytam mądre książki, stawiam granice, nie ustaję w modlitwie... tyle mogę. Co więcej? Nie wiem... ale Bóg wie. I to Jemu ten problem oddaję każdego dnia, bo sama sobie nie potrafię poradzić. Wspieram Cię modlitwą!! Mądrze napisała na początku Nirwanna: módl się o rozeznanie... Anonymous - 2014-04-03, 10:27
Ak, z szacunkiem, ale porównywanie sytuacji dziecka uzależnionego od gier (tak nawiasem dzisiaj to problem powszechny) do dorosłego człowieka uzależnionego od gier nie jest zasadne. Dziecku możesz powiedzieć : grasz od 18 do 19 , gdy autorka wątku powiedziałaby mężowi, że gra do 18 do 19 to by pewnie ją wyśmiał. Anonymous - 2014-04-03, 10:57 ak-70 - dziękuję za wsparcie, niestety właśnie wszystkei mądre ksiązki które czytam mówią jedno - wyprowadzka, co do granic to u dorosłego człowieka jest to zupełnie inne - właściwei u mnie sprowadza sie do 'demaskowania' typu: mamy jechać na weekend od piątku - mąż stwierdza, że jedziemy w sobotę, bo jest zmęcozny - w tej sytuacji proponuję ze ja poprowadzę, wtedy on, że ma coś do zrobienia ważnego - ja na to ' dobrze, pomogę CI i zrobimy to w godzinę i pojedziemy', a on wtedy ze ejszcze chial się zrelaksować - pytam wiec go ' nie chcesz jechac na wpsolny weekend bo wolisz pograc?' - czasem takie demaskowania przynosza skutki i np. jak w tej sytuacji - pojedziemy juz w piatek, ale czasem maz powie; tak chce pograć - mam do tego prawo! I ja wtedy już nic nie moge zrobic - ewentualnie moge sama pojechac ale to tlyko robi mu wiekszy komfort grania. Synowi mozesz powiedziec - jedziemy i juz, nie ma dyskusji. Dzieki za wsparcie - uwazaj na synka :) Kinga2 - ja tez uważam że za tym stoi szatan - gdy zaczełam nosić cudowny medalik mój mąż (pierwszy raz w życiu) bardzo obrazliwie sie o nim wyrazil - jak nosiłam krzyzyk to mu nie przeszkadzalo. Modle się, chodze na MSze o uzdrowienie, z tym olejem chetnie sprobuje tylko czy mam kupic np oliwe i dac do poswiecenia czy jak sie to praktycznie czyni? :) Odnosnie rozeznania - z tym mam klopot bo skad wiedziec ze jakas decyzja to wlasnie ta z rozeznania a nie ta 'od siebie samego'? Czy sie czuje wtedy spokoj kiedy mysli sie o tej decyzji? [ Dodano: 2014-04-03, 11:08 ] I jeszcze mam taki dylemat szerszy - czy ufać Pan Bogu to znaczy nic w tej sprawie nie robić tylko się modlić i czekać, aż Pan Bóg wszystko załatwi sam? Jeden ksiądz dałmi 2 takie przykłądy: pani lat blisko 90 modli sie w jego parafi już od 40 lat o wyjście męża (lat ponad 90!!) z alkoholizmu i nic - ten ksiądz mówi - dlaczego Panie Boże poprostu już nie zabierzesz tego człowieka do siebie i nie ulżysz tej kobiecie.... I drugi - syn jego krewnego popadł w narkotyki, wracał do domu naćpany - ojciec siedział przy łóżku i odmawiał różaniec... po nocach się modlił, prosił itd. i nic się nie działo. W końcu poszedł do terapeuty - postawił granicę synowi - wracasz naćpany to nie możesz spać w tym domu (serce mu się krajało), a syn raz, drugi przespał się na klatce schodowej i podziałało - zwrócił się do rodziców o pomoc i wyszedł z tego. Z drugiej strony znam historie, że modliła się żona na Jesnej Górze i po roku mąż przestał pić, któs odmawiał Nowenne Pompejańską i syn przestał pić, ktoś modlił się koronką do Bożego MIłosierdzia i brat się nawrócił i wyszedł z alkoholu i narkotyków. Kiedyś stanę przed Panem i on mi powie: 3 psychologów Ci postawiłem na drodze a TY żadnego nie posłuchałaś.... ale może tak nie powie - tylko odwrotnie - dobrze, że nie uległaś ich pokusom :) Szkoda, że nie można do Pana Boga zadzwonić i się zapytać co robić :) Anonymous - 2014-04-03, 11:21
 Wręcz przeciwnie... wpływ to Mrówka ma jedynie na siebie samą...
Grzegorz... czytaj, co piszę... Mrówka... mój synek ma 17 lat i 194 cm wzrostu... raczej ciężko powiedzieć "siadaj i jedziemy, nie ma dyskusji"  Ma już praktycznie swoje życie, swoje towarzystwo i zajęcia, w domu bywa raczej ciałem niż duchem, uważa, że wszystko wie lepiej (choć słucha, kiedy mówię, dzięki Bogu... często jednak robi po swojemu, a ja pozwalam mu ponosić tego konsekwencje) - czyli jest typowym nastolatkiem, o co przecież nie mogę go winić, wszak ja tez kiedyś miałam naście lat
 A tak poważnie to raczej olej... zabierasz ze sobą na Mszę o uzdrowienie i uwolnienie, ksiądz egzorcyzmuje go w czasie Mszy... ja zabieram też wodę, sól i świecę... a także zdjęcie męża i syna (jeśli nie jedzie ze mną)...
Pogody Ducha
[ Dodano: 2014-04-03, 11:24 ] Co do tych dwóch przykładów, które podałaś to myślę, że jedno drugiemu nie przeszkadza: modlitwa + granice. Anonymous - 2014-04-03, 11:44
Napiszę Ci tylko to, czego doświadczyłam sama w życiu: modlić się z ufnością o opiekę nad tą osobą, o jej uratowanie. Ale z ufnością, że Bóg sam wybierze moment i metodę. Mnie pomogło takie opisowe wytłumaczenie tutaj zawarte: http://www.chce.org.pl/in...nia-si-jezusowi Jednocześnie to nie wyklucza działania. Przynajmniej u mnie tak było.. Robiłam mnóstwo, robiłam rzeczy które być może na moim etapie były bezcelowe, i tak się nie mogły udać. Ale robiłam je, bo wierzyłam i dalej wierzę, że nawet jeśli jakiś kawałek drogi prowadzi donikąd i wracamy do punktu wyjścia, to i tak przebyta droga zmienia nas. A jak wiadomo, zmiana drugiej osoby jest możliwa tylko poprzez zmianę siebie. Jesienią zeszłego roku pojechałam na rekolekcje, w sumie pierwsze prawdziwe wyjazdowe rekolekcje w moim życiu. Kilka osób opowiadało mi o swoich odczuciach, jak rekolekcje wpływają na ich życie. Wpływają bardzo mocno, tylko nie od razu. I nie w momencie gdy się tego spodziewają, gdy tego oczekują. Ze mną było tak samo. Pół roku po rekolekcjach stanęłam w sytuacji, w której wróciły do mnie wszystkie cenne informacje, dary, przemyślenia z tamtej jesieni. Zostałam przygotowana, tylko sama nie wiedziałam wtedy do czego i kiedy. I jeszcze spotkałam się gdzieś z cytatem z któregoś ze świętych Kościoła (niestety nie pamiętam którego): "Działaj tak, jakby wszystko od Ciebie zależało, ale módl się i ufaj jakby wszystko zależało od Boga". Trudne. Edit: Ajajaj, znalazłam. To oczywiście św. Ignacy Loyola. "Módl się tak, jakby wszystko zależało od Boga, a działaj, jakby wszystko zależało tylko od ciebie" . Anonymous - 2014-04-03, 11:56 KN dzięki za tego linka... miałam to oddanie w formie artykułu w gazecie, czytam co rano przy śniadaniu... właśnie się zastanawiałam jak to przesłać naszej Mrówce... tak jak napisałaś: Bóg czasem działa z opóźnieniem, a czasem natychmiast - tym razem przez Ciebie
Chwała Panu... Anonymous - 2014-04-03, 12:49 Mrówka :
Powódź przyszła nagle. Zalała domy po same dachy. Ludzie odpływają zabierani przez pontony. Przy jednym domu siedzi człowiek - uznawany za bogobojnego. - Wsiadaj Zenek! - Zostaję - wierzę w Opatrzność boską. Tymczasem woda się podnosi dalej, do połowy dachu. Opodal przepływa drugi ponton: - Możemy Cię zabrać, Zenek! - Eeee, co wy, wierzę w Opatrzność boską - zostaję! Woda podniosła się już pod samą kalenicę, tak że Zenek trzyma już stopy w burej wodzie. Przepływa kolejny ponton. - Ratuj się Zenek - zginiesz tutaj - Zostaję - wiecie... Opatrzność boska...wierzę w nią. Jednak woda podniosła się jeszcze bardziej, zalała dom, a Zenek się utopił i staje przed obliczem boskim. - Panie Boże, czemuś mnie nie uratował, gdzie Twoja Opatrzność? - Nie uratował?! Gdzie moja Opatrzność?! A kto trzy razy po Ciebie ponton wysyłał?! Bóg działa nie często wielkimi cudami , a zwyczajnie posługuje się ludźmi , naukami i wiedzą , którą przecież sam stworzył . Anonymous - 2014-04-03, 12:52 Tu właśnie Mrówka wyraziła swoje wątpliwości:
Anonymous - 2014-04-03, 13:39 Jeśli mogę się wypowiedzieć. Jeśli jest problem i mamy możliwość, aby go rozwiązać to należy to zrobić. nie należy sie poddawać, tylko walczyć. Póki sił starcza, a jak nie starcza to prosić Boga o siłę. I walczyć, aż do ostatniej kropli krwi. Póki jest nadzieja. Ale walczyć z głową, znaczy nie walić nią w mur tylko podjąć sensowne kroki adekwatne do problemu. Sprawdzić jak się to robi i zaimplementować. Nie bać się, może byc tylko lepiej, wystarczy tylko chcieć zacząć iść tą drogą. Bóg chce abyśmy walczyli o swoje życie, nawet jesli to wymaga nieludzkiego wysiłku, jego ten wysiłek cieszy a nas uzdrawia. No to się wypowiedziałam :) Anonymous - 2014-04-03, 20:27 Dzięki, znam to przesłanie 'Jezu Ty się tym zajmij'. Tylko własnie zawsze to rozumiałam jako: nic nie rób - Pan Bóg to załatwi. A teraz myślę, że chodzi o to żeby się nie martwić bo Pan Bóg będzie wspierał moje działania (oczywiście te dobre). Dlatego chcę działać. Ale wpierw dobrze to przemodlę :) Anonymous - 2014-04-03, 21:50 Witaj Mrówka 
Jeśli chodzi o działanie, to Panu Bogu podoba się to, co robimy z miłością. Mam podobny dylemat do Twojego. Mąż uzależniony od alkoholu i też nie wiem co by bardziej mogło mu pomóc, czy trwanie przy nim stosując twardą miłość i stawianie granic, czy może wyprowadzka bardziej by nim wstrząsnęła... Długo się nad tym zastanawiałam jak postąpić. Doszłam jednak do wniosku, że niezależnie co zrobię powinno to wypływać z miłości, czyli jeśli wybiorę wyprowadzkę, to jeśli zrobię to dla własnej wygody i dla "świętego spokoju" wtedy taki czyn na pewno nie będzie podobał się Bogu, ale jeśli mój czyn będzie wypływał z miłości dla męża i dla jego ratowania, wtedy Pan Bóg to przyjmie. Takie są moje przemyślenia. Jeśli chodzi o mnie, to jak na razie wybrałam to pierwsze rozwiązanie, czyli trwanie przy nim z twardą miłością (nie jest to siedzenie i czekanie aż Pan Bóg rozwiąże problem tylko stawianie granic). Ale każdy przypadek jest inny. Ja w trudnych decyzjach pytam Boga, czytając Pismo Św. korzystam z porad specjalistów czy księdza, bo uważam że Pan Bóg nie przypadkowo stawia nam tych ludzi na naszej drodze i dopiero po tym dokonuję wyboru. Bo działać trzeba
Anonymous - 2014-04-04, 03:49
Ja osobiście miałam olej z dwu źródeł tak jak pisała ak70 z Mszy św. odprawianej przez ks.egzorcystę lub bezpośrednio prosiłam podczas egzorcyzmów. Trzeba kupić olej lub oliwe i pójść z nią do księdza. Możesz poprosić ks. egzorcystę lub każdego księdza proboszcza, powinni mieć modlitwę z rytuału. Tak samo z wodą, solą, świecami, kadzidłem.
I tu się mylisz, można.
Dla mnie gorąca linia to Adoracja , Msza Św., modlitwa i otwarte uszy, zawsze otrzymuję odpowiedź tylko usiska mi czasem urastają jak ośłicy  trzeba nastawić je na słuchanie, a serce mieć ufne i otwarte, zawsze działa.
Każdy ma trochę inaczej, ale kto wierzy ten sie nie zawiedzie. Pamietasz? (9) Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Ew. św. Łukasza 11;9 (23) Jezus mu odrzekł:[...] Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy. Ew.św. Marka 9;23 Wierzysz Mu? To sprawdź.
Anonymous - 2014-04-04, 04:17
Tu masz o tych gierkach komputerowych na biegiem co mi w ręce wpadło: http://zagrozeniaduchowe.pl/?tag=gry-komputerowe http://milosierdzie.brzes...rozenia-duchowe cyt:"Jakich gier używałeś? {gry komputerowe stanowią pomost pomiędzy wyobraźnią a rzeczywistością, często przekazują określoną treść i wymuszają zaprogramowane działanie, komputer staje się niejako elektronicznym czarownikiem, duża część gier zawiera treści satanistyczne, przynajmniej jako tło, coraz więcej gier zawiera treści bluźniercze mocno angażujące gracza; w części gier wymaga się wczuwania się w rolę diabła lub wirtualnie angażuje się w zabijanie, gry sieciowe MOD} Czy grasz w gry RPG (role-playing game)? {jest to specyficzny rytuał, ceremonia, gracze są zaangażowanie, kieruje wszystkim Master (Mistrz, Pan, Gospodarz), poprzez te gry bardzo często nie jest już zabawa w magię, ale realne praktykowanie okultyzmu}" cyt. z listy autorstwa ks. Sawy z ww linku Ks. Przemysław Sawa – doktor teologii, adiunkt w Zakładzie Teologii Dogmatycznej na Wydziale Teologicznym UŚ. http://mateusz.pl/pow/040606.htm http://www.fronda.pl/a/swiadectwo-eweliny-w-grze-to-ty-jestes-bogiem-czyli-jak-gry-rpg-zniewalaja-czlowieka,30276.html https://wobroniewiaryitradycji.wordpress.com/2013/01/06/opetania-wsrod-dzieci-to-nie-fikcja-ksiadz-egzorcysta-michal-olszewski-scj-ostrzezenie-przed-bajkami-gadzetami-okultystycznymi-energiami-magicznymi-kamieniami-zaklinaniem-i-in/ Ostatni artykuł jest wywiadem z ks. egzorcystą. Są tez opisy konkretnych przypadków zniewoleń, ale do tego trzeba przerzucić sporo materiału, więc zapraszam do kacika zagrożeń duchowych na forum, moze jeszcze zyskasz jakieś informacje ważne dla siebie.
Anonymous - 2014-04-04, 20:33 I tu się mylisz, można. Dla mnie gorąca linia to Adoracja , Msza Św., modlitwa i otwarte uszy, zawsze otrzymuję odpowiedź tylko usiska mi czasem urastają jak ośłicy trzeba nastawić je na słuchanie, a serce mieć ufne i otwarte, zawsze działa. Mam z tym kłopot - myslę, ze dlatego, iż mam natłok myśli i nie umiem się tak mega uspokoić i oddać adoracji. I potem sie zastanawiam czy to co przyszło to przyszło ode mnie czy z góry :) Dziękuje za wsparacie wszystkim. Im więcje o tym myślę, tym bardziej widzę, że wszystko to w rękach Boga - że tylko On jest kompetentny i ma moc by tu cokolwiek zmieniać. Ale działac też będę :) |
||||||||||||||||||||||||||||||
