Anonymous - 2014-03-25, 20:01 Temat postu: Wiał wiatr Wiał wiatr "Opowieść o świętym Franciszku" dwa utwory z płyty: Serce wierne - Lidia Jazgar i Przemysław Branny Przeczuwając bliską śmierć, prawie już niewidomy chciał zobaczyć swoich przyjaciół, również Jakobinę z Settesoli. Przebywając niegdyś w Rzymie, był gościem w jej domu i tam jadł ulubione mostaccioli, miodowe ciasteczka z migdałami. Nie zdążył posłać gońca, bo Jakobina bez wezwania przybyła ze wszystkim, o co prosił w przygotowanym liście. Tak oto była przy jego śmierci, a sama po latach spoczęła w krypcie bazyliki swojego przyjaciela. http://www.youtube.com/watch?v=yHA0QsshIfI Ktoś stale pyta czy przyjaźń jest możliwa Ktoś stale pyta czy miłość prawdą jest Ktoś stale pyta czy człowiek wart miłości W jednej miłości odpowiedź jedna jest Przybyłaś z wiecznego miasta I wieczną jest twoja miłość Bo kochasz miłością niebios I drogi twych stóp szczęśliwe Zdołałem pomyśleć tylko A ty już wiedziałaś wszystko W przestworzach miłości wiecznej Dwa serca są zawsze blisko Ktoś stale pyta czy przyjaźń jest możliwa Ktoś stale pyta czy miłość prawdą jest Ktoś stale pyta czy człowiek wart miłości W jednej miłości odpowiedź jedna jest Smakołyk w gościnnych murach U kresu pielgrzymiej drogi Pozostał wspomnieniem we mnie Łaskawej dobroci Boga Pragnąłem zobaczyć ciebie Choć już niewidome oczy I po raz ostatni słodycz Miodowych łakoci poczuć Ktoś stale pyta czy przyjaźń jest możliwa Ktoś stale pyta czy miłość prawdą jest Ktoś stale pyta czy człowiek wart miłości W jednej miłości odpowiedź jedna jest Spojrzałaś ze łzami na mnie Bo życie się ledwie tliło Dojrzałem twe serce wierne Prawdziwą na ziemi miłość Pieśń Rycerza - Przemysław Branny Młodzieńcze pragnienia pozostawiły w nim ślad - rycerską postawę. Odznaczał się hartem ducha, ale również dwornym, pełnym troski i delikatności podejściem do Klary i jej sióstr. O nich mówił, że stały się córkami i służebnicami Najwyższego Króla. http://www.youtube.com/watch?v=Uks4SvtxHc8 Znam cię, o Jasna, znam Spoglądałaś na mnie ukradkiem Gdy wyruszałem w świat W rycerskiej zbroi Z nadzieją w sercu Byłaś, o Jasna, byłaś Duszy mojej szczęsnym promieniem Dla ciebie zdobyć świat Tak niegdyś chciałem Radości serca Ty Pani będziesz królową Przy tronie mego Króla Bo córką Króla jesteś przez wierność Jesteś, o Jasna, jesteś Zawsze żywa w mojej pamięci Rycerzem jestem dziś Heroldem Króla Po wieczne czasy Znam cię, o Jasna, znam Skronie twoje Król przyozdobił I piękna jesteś znów Wieczności tchnienie Pieśń w sercach śpiewa Ty Pani będziesz królową Przy tronie mego Króla Bo córką Króla jesteś przez wierność |
||||||
