Anonymous - 2013-10-16, 18:55 Czy to ,że kocham męza i chcę być żoną to uzależnienie? ,to w takim razie po co to forum? dla uzależnionych ,czy chcących uzdrowić swoje małżeństwo?!. Czy po to wyszłam za mąż ,żeby być sama do końca życia, ? będąc żoną też mogę realizować inne swoje role....Czy to że byłam najlepszą żoną jaka potrafiłam, (przynajmniej tak mi się wydaje ),to robilam to z uzależnienia ,czy z miłości??[/b] [ Dodano: 2013-10-16, 20:15 ] A co w takim razie z tymi słowami -„A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela” (Mt 19, 6) Anonymous - 2013-10-16, 21:44 Współuzależnienie a miłość, to nie to samo Miłość to najwyższa forma wolności polecam rekolekcje ks.Marka Dziewieckiego Anonymous - 2013-10-18, 08:57 A jak nazwać to uczucie, które każe opuścic swoją żonę ,dzieci, swój dom, znajomych, narazić sie na wstyd i odrzucenie, jeździć codziennie do pracy 100 km, podczas,gdy miało się do tej pracy 20 min piechotą, przekreślic całe dotychczasowe życie , nie dbać o cierpienie najbliższych ??? wszystko to dla innej kobiety. Czy to nie jest wielka ,romantyczna miłość!!!?? Anonymous - 2013-10-18, 09:00
Nie. To egoizm. Anonymous - 2013-10-18, 09:07 Dzięki . to sarkazm przeze mnie przemawia . Anonymous - 2013-10-18, 09:14
Czas pokaże jaki charakter ma znajomość z panią dla której dokonuje się tylu poważnych zmian w życiu, ale jestem skłonna zgodzić się z Elżbietą że to zaspakajenie czysto egoistycznych pobudek. Człowiek, który ma miłość w sobie nie KRZYWDZI innych. I nawet nie chodzi o to, że mąż odszedł ale a to, w jaki sposób to odejście się manifestuje. Miłość to stan istnienia , czuje się ją do całego otaczającego nas świata, to co czują do siebie ludzie będący w związku różni się tylko intensywnością tego stana, niczym więcej. Tak więc, skoro mąż zachowuje się tak jak opisujesz to jest wielce prawdopodobne, że to "uczucie" wyrasta z jego egoizmu. Anonymous - 2013-10-18, 09:16 To amok 
Anonymous - 2013-10-18, 09:18
Ty się nie zastanawiaj jak można być "tak podłym", tylko zastanów się jak możesz być najwspanialszą i najcudowniejszą mamą na świecie. Matka/kobieta szczęśliwa to dzieci szczęśliwe. Zajmij się sobą i swoimi emocjami oraz dziećmi. Dzieci widzą wszystko inaczej, ale dzieci mają uczucia jeszcze "szybsze" i mało im potrzeba do szczęścia, na szczęście. Co lubi rysować Twoja córka, usiądź z nią i pomalujcie coś razem - będzie szczęśliwa jak pomalujecie coś RAZEM. Pobaw się z nią w malowanie, zobaczysz jej uśmiech, a nie tylko podłość męża. Pomyśl również o terapii dla współuzależnionych emocjonalnie - może na początek jakieś warsztaty z asertywności (które dają wiele zadowolenia i pomagają mówić "nie", również "nie" dla zła.). Anonymous - 2013-10-18, 09:23 cokolwiek to jest, jak tego nie nazwiemy, teraz jest dla niego najważniejsze... i mam nadzieję, że mu to minie  ))
w końcu jest to naukowo udowodnione, że chemia zmienia się po max. 2-3 latach... kochanka mojego jeszcze kilka dni męża (ogłoszenie wyroku po wczorajszej sprawie 23.10.) jest z innego miasta, więc u mnie to pewnie potrwa dłużej, bo w związkach na odległość trudniej o rutynę ))
ale mam nadzieję, że laska będzie chciała mieć dzieci i go usidlić w obowiązkach, od których tak uciekał... a póki co nie zgodziłam się na nocowanie prawie 4-latka u tatusia w tygodniu no i obaj są na mnie obrażeni... ach życie... Anonymous - 2013-10-18, 09:32
Myślę, że to całkiem prawdopodobne 
Anonymous - 2013-10-18, 09:48 Znam sytuację, kiedy kochanka pomieszkawszy i zabawiwszy się w dom z niewiernym, szukała kontaktu z byłą żoną, w niej upatrując prawdziwego zrozumienia jakim to ON okazał się nikczemnikiem:) Anonymous - 2013-10-18, 10:26 Kochanka mojego męża do dnia dzisiejszego z częstotliwością do 25-30 dni (PMS?) pisze do mnie e-maile, w których takiego zrozumienia, o jakim pisze Kenya, właśnie u mnie szuka.... Anonymous - 2013-10-18, 10:30
A ile czasu minęło od porzucenia jej przez "nikczemnika"? Anonymous - 2013-10-18, 10:44 a była kochanka mojego męża dzwoni do mnie z czestotliwościa 2-3 miesiace i chce rozmawiać. mineło 10 lat, to była moja koleżanka od jakiegos czasu chce rozmawiac, dzwoni wieczorami, przeprasza wyjasnia i mówi wprost ze czuje sie z tym co zrobiła źle mówie jej ze jej wybaczyłam ale ona i tak czuje sie winna pewnie nie jest tak zawsze, ale i tak niech mi nikt nie mówi, że takie sprawy "spływają" po ludziach przychodzi czas, że kazdego sumienie ruszy, kwestia tylko kiedy i czy ta osoba potrafi to wypowiedziec, czy dusi w sobie i tego nie okaże kazdy ma znak Boga w sercu (sumieniu) i to sie odzywa, mocniej lub słabiej, wczesniej lub później, ale daje znac o sobie |
.A ja już nie daję rady, muszę się sama z sobą uporać ,ze swoimi emocjami, i jeszcze pilnować ,żeby dzieci się w tym wszystkim nie pogubiły...Córcia czteroletnia cały czas pyta o tatusia, czemu go nie ma, rysuje smutne minki..a przecież była "księżniczką tatusia". Człowiek patrzy bezsilnie i zastanawia się jak można być tak podłym...