Anonymous - 2013-09-18, 19:34 Lonia, z wielką uwagą przeczytałam cały ten wątek. Chciałabym zadać parę pytań - nie musisz odpowiadać, po prostu przemyśl.
Poza tym, jak poczytałam ten wątek, to słyszę w Tobie uzależnienie od męża - widzisz to w taki sposób? (niektórzy już pisali Tobie o tym). Lonia, Twój mąż ciągle przekracza Twoje granice - widzisz to? Bo ja, taka czytająca Twoje wpisy tak to widzę. I czytam, że wcale Tobie z tym nie jest dobrze - co z tym zrobić możesz?
Ja u siebie stosowałam taką zasadę - jak mnie ciągnie do głupot, chwytam za różaniec - ten ma moc!
i dalej napisałaś
Byłaś na terapii? Byłaś na krokach? Do jakiegoś ogniska stacjonarnego chodzisz? Na rekolekcje sycharowe jedziesz? Co z Tobą? Co dla SIEBIE robisz? Zostaw męża, nie zajmuj się nim, SOBĄ SIĘ ZAJMIJ. A męża ofiaruj Bogu. Pamiętasz? Jezu Ty się tym zajmij. Z wiarą, z Panem, w odkrywanie siebie idź! Zainwestuj w siebie! Teraz, nie od poniedziałku - teraz pomyśl co możesz zrobić dla siebie. Może pasje jakieś zapomniane masz gdzieś? Lubisz szydełkować? To zrób cud bluzkę córce! Takie są teraz na czasie! Dołączam Ciebie do mojej modlitwy - tej nigdy za wiele 
Anonymous - 2013-09-18, 20:51 proszę o modlitwę 7 .10 2013 mam 4 sprawę rozwodową. Anonymous - 2013-09-18, 21:51 Lonia, po co czytasz te głupoty męża i kochanki? potrzebne Ci to do czegos? przeciez twój mąz jest jak po narkotyku, chcesz naprawde w tym sie "taplać"???? rusz do przodu i zrób pierwszy krok- tak jak radzą Ci tutaj inne osoby- konkretne działanie, a nie "nurzanie się" w rozmyslaniu co zrobił a czego nie zrobił mąz, i dlaczego ("co poeta miał na mysli") Ciebie to nie męczy? pomysl ile energii na to tracisz nie szkoda Ci ??? Anonymous - 2013-09-19, 12:26
Na pewno są tacy mężczyźni, którzy mają wyrzuty sumienia. Ale wielu z nich nie ma. Wręcz przeciwnie - jest im wygodnie, to po co mają podejmować jakieś decyzje, rezygnować z ciepłego domu albo z kochanki, skoro widzą, że osoby dookoła im na to pozwalają. Moim zdaniem twój mąż nie podejmie żadnej decyzji, będzie cię zdradzał dopóki ty nie podejmiesz jakiejś decyzji. Jak nie chce skończyć z romansem, to trzeba się od niego odciąć, żyć samemu, bo nie zmusisz go żeby odprawił kochankę i pokochał ciebie. Anonymous - 2013-09-20, 21:16 GosiaH napisała Byłaś na terapii? odpowiadam Nie Byłaś na krokach? Nie Do jakiegoś ogniska stacjonarnego chodzisz? Nie Na rekolekcje sycharowe jedziesz? Nie Co z Tobą? chm.. Co dla SIEBIE robisz? Nic Zostaw męża, nie zajmuj się nim, SOBĄ SIĘ ZAJMIJ. Postaram się Jedyne co robię i co mi pomaga zrozumieć wiele rzeczy to to forum Wiem źle ze mną, nie było by źle gdyby mój mąż raz zbłądził i naprawiał wszystko, a on obiecywał i robił swoje.. i to przez 4 lata Wiem że nie powinnam mieć nad nim litości bo on nad nami nie miał, Ale ja myślę sobie ,że to człowiek i co mam go wywalić na bruk? na pewno nauczyło by go to dużo rzeczy, Teraz po całej tej kolejnej wpadce nadskakuje mi i dzieciom, ale czy da się uwierzyć kłamcy i krzywdzicielowi? Długo NIE! Na razie modlę się na wszystkie możliwe sposoby o to aby Bóg mną pokierował Modlitwa pomaga mi bardzo, widzę Bożą pomoc i działanie Boga na każdym kroku Wierzę,że ON mną pokieruje, godzę się na wszystko byle by tylko odzyskać ciszę i spokój z dala od bólu,płaczu i cierpienia.. Anonymous - 2013-09-21, 07:29
Przyznaję, że i mi pozwoliły przetrwać pierwszy rok a potem przyszły kroki, tu, przez net i już było tylko lepiej - polecam. Może zapisałabyś się na kolejną edycję?
Idę zaraz biegać - zabiorę Ciebie w mojej modlitwie biegowej do Pana.
Jak mi było ciężko tak, że życie chciałam sobie odebrać, to to http://sychar.org/jezu-ty-sie-tym-zajmij/ miałam wydrukowane i czytałam po kilka razy na dzień. Uwierzyłam Panu, że On się tym zajmie - czymkolwiek, co Mu oddaję. Nigdy mnie nie zawiódł. Anonymous - 2013-12-31, 11:55 Witam wszystkich po dłuuugiej przerwie, co nie znaczy ,że wszystko jest Ok. Nie jest! Mój maż nadal nie zrezygnował z niej, nie wiele brakowało spędziłby święta bez nas, na świeżym powietrzu.. Ja już nawet nie mam siły opisywać tego co się dzieje, mam dość tych jego kłamstw i oszustw, obiecuje, i nadal kłamie Niby nic takiego po raz kolejny wydało się że spędził z nią miło czas w restauracji na obiedzie i na pytanie jak ja i dzieci mamy dojść do siebie, słyszę że on nic takiego nie robi. Powiedziałam mu,że mam dość jego oszustw i niech się wyprowadzi do niej bo ja i dzieci chcemy żyć, choćby skromnie ale w ciszy i spokoju. zaczął się pakować ale widząc ,że nikt go nie zatrzymuje powiedział,że tu jest jego miejsce i dom i że on nas kocha i bez nas nie będzie szczęśliwy, bla bla bla Który to już raz? Znudziło mi się takie życie, zaczynam się zastanawiać czy on jest normalny? zdrowy psychicznie? Mówię mu jak się kogoś kocha to się go nie krzywdzi a on nas krzywdzi. Pani też powiedziałam i jej mężowi ażeby zrobili miejsce mojemu mężowi bo nie ma chłop dachu nad głową, niech przejmie obowiązki: pranie, gotowanie, troska i opieka nad nim, kochają się niech będą szczęśliwi, a nie tam przyjemnie a tu wygodnie.Pani powiedziała,że to przyjaźń, czy jest coś takiego jak przyjaźń damsko męska w tajemnicy przed mężem czy żoną? bo według mnie NIE! Gdyby to dotyczyło kogoś to doradziłabym kopnij w zad ale sama tego nie zrobiłam, dlaczego? Jestem dużo spokojniejsza, jest mi już wszystko jedno jak będzie, dużo się modlę i Pan pomógł mi w uzyskaniu takiego pokoju serca Pozdrawiam Was wszystkich Anonymous - 2013-12-31, 14:04
zrezygnować z tych "obowiązków" wobec niego możesz już teraz, nie czekając na to, aż ktoś inny je przejmie.......jeśli mąż nie potrafi zrezygnować z "przyjaźni", która rani rodzinę,to niech sobie sam pierze,gotuje,troszczy o siebie...........takie są konsekwencje życia w rozkroku.........wyjmij mu poduszkę spod tyłka i troszcz się o siebie..........ustal granice.............nakazać mu żyć tak, jak Ty chcesz-nie możesz, ale możesz zrezygnować z obsługiwania męża..............bez złośliwości,po prostu taka jest kolej rzeczy.......pozdrawiam i życzę mimo wszystko dobrego Nowego Roku,szymon. Anonymous - 2014-01-01, 10:13 Loniu, czy Ty mężowi gotujesz, pierzesz itp.? Czy widzisz, że on traktuje Cię jak mamuśkę, a nie jak kobietę ,żonę ?!Loniu Ty mu pomagasz w tym krzywdzeniu siebie!. Czy chcesz do końca życia być dla męża mamuśką? Zawalcz o szacunek dla siebie. Anonymous - 2014-01-02, 19:23 Każdy i każda zdradzona przechodzi przez "to" po swojemu... Nie ma gotowej recepty, zrób tak czy tak a będzie mniej bolało... Oczywiście,że nie godzę się na to ażeby mój mąż mnie krzywdził, stawiam sprawę jasno, nie godzę się na oszukiwanie,krzywdzenie mnie i dzieci.. Było tragicznie miedzy nami, on był w takim amoku,że nic do niego nie docierało, zachowywał się jak ktoś chory psychicznie. Teraz jest dużo lepiej , widzę, że zależy mu na nas bo wcześniej nie liczyłam się ani ja ani dzieci. Mówię do niego,że nie wymuszam na nim żadnej decyzji, on sam decyduje, ale ja stawiam sprawę jasno, albo kończy z Panią znajomość na 100%, albo odchodzi od nas ! Wiem, wiem- usłyszałam... Co było to było to już dawno skończone. Powiedziałam ,że to jest warunek albo ja albo ona bo kontaktując się z nią ja nigdy nie dojdę do siebie. Chcesz być z nią ? odejdź i tyle!!!!! Widział moje zachowanie ,że nie reaguję na to że on się wyprowadza ja jedyne czego chcę to spokoju, wolę chleb ze smalcem jeść jak się tak użerać! i kończyć nerwowo. Głupio się tłumaczy,że nic złego nie robi po prostu on tylko z nią rozmawia. Dziwię się i jej i jemu bo już tyle wstydu użyli i nadal nie dali za wygraną. Oczywiście, ze myślę teraz tylko o sobie i o dzieciach, powierzyłam wszystko Bogu, On mi pomaga na każdym kroku, uzyskałam spokój o który tak długo się modliłam. Anonymous - 2014-01-05, 11:50
no ale skoro mu to mówisz Loniu, a on i tak swoje to moim zdaniem, nie masz wyboru jak poważnie dać mu do zrozumienia że to nie żarty. Widzisz, to ten sam schemat jak u mnie. Stawiamy granice werbalnie a małżonkowie i tak robią co chcą. Mają w nosie nasze stanowisko i nasze zdanie. To tak jak u mnie- ja zamierzam za jakiś czas postawić sprawę jasno- albo moja żona wraca do mnie, pokazuje PEŁNE zaangażowanie i tworzymy/odbudujemy szczęśliwą rodzinę albo podejmę radykalne kroki, z formalnymi włącznie. Ja nie dam rady tak zyć. Nie wiem jaka jest Twoja sytuacja- czy mąż wyprowadziłby się gdybyś mu nakazała (moja żona oczywiście: nie ma takiej opcji)? A Ty miałabyś gdzie się udać z dziećmi? Finanse? Wiem, że to nie jest łatwe. Ale nie można tolerować ze względu na swoją godność takiego braku szacunku dla małżonka, dzieci i świętości rodziny. Jeżeli ktoś tego nie rozumie to trudno. Ja długo żyłem z myślą, iz jestem od żony uzależniony. Czas pomysleć o sobie. nawet jeśli będzie to dla nas oznaczało rozstanie (choćby nieformalne, na jakiś czas- by zrozumiała). Może i u Ciebie to podziała? ALe decyzji dokonaj sama bo ja sam błądzę w ciemnościach i mogę sam na manowce Cię wyprowadzić. Takie wolne przemyślenia bo sytuacja analogiczna. |
