Anonymous - 2013-01-13, 15:11 bags nie unieważniaj małżeństwa pomimo wszystko trwaj Anonymous - 2013-01-13, 18:31
 o to mi właśnie chodziło - nie, żebym była jakimś autorytetem, bo sama święta pod tym względem nie byłam, ale chyba chodzi o zdanie sobie sprawy, co było w naszym życiu nie tak 
Anonymous - 2013-01-27, 17:24
Trwam dalej... jak długo? Tego nie wiem. Póki co mam inne problemy osobiste do wyprostowania. Wiem doskonale - poprzez zdanie żony - że już Ona nie widzi dla Nas przyszlosci. Nie chce byż juz razem, sama powiadomiła mnie o chęci wniesienia sprawy rozwodowej i na dokładke jest z kimś. Domyślam sie z kim ale nie ruszam tego tematu. Zbyt wiele upokorzenia doznałem ze strony żony i teściowej przez ten 8 miesieczny okres "walki". Miałem świadomość, że takie wydarzenie będzie miało miejsce, uprzedzono mnie też o tym, ale zarówno ja jak i osoby mnie wspierające i pomagające w ratowaniu małżeństwa nie spodziewały się takiego negatywnego obrotu sprawy. Sama wiadomość o zdradzie otworzyła mi oczy na sprawy i zagadnienia, do których moja czujnośc została uśpiona przez żonę. Jeden z tych aspektów można odnależć w moim wątku. Jaką mogę mieć pewność jutra w małżeństwie po takich wydarzeniach? Zostałem zdradzony emocjonalnie i fizycznie. Fizycznie doszło do tego po raz drugi a pierwszy w tym związku. Uchronie się w przyszłości przed jednym, oberwe drugim jak nie dwoma na raz. To już słoń w składzie porcelany jest bezpieczniejszy. Anonymous - 2013-01-27, 19:31 Bags wszyscy tu rozumiemy twój ból, sama przeżyłam ostatnio kryzys. Ja wiem, że na dziś mąż ma swoje zycie, jest kobieta, na dziś koniec mojego małżeństwa, jutra jeszcze nie znam. Wiem, że muszę się podnieść, nie myśleć, nie narzucać się, nie szukać kontaktu na siłę. W tym wszystkim najtrudniej jest trwać, ale właśnie o trwanie chodzi, o konsekwencje. mam na myśli trwanie w drodze, którą obraliśmy, czyli życie z Bogiem i ufanie, że poprowadzi nas dobrze. Nie myśl o tym czego chce żona, na to nie masz wpływu. Większość z nas wie jak boli ktoś inny w małżeństwie, jak trudno jest funkcjonowac normalnie. Trwaj w modlitwie, trwaj w swojej przemianie, to bardzo bardzo trudne, ale możliwe. Anonymous - 2013-01-28, 10:05 U mnie tez to wszystko trwa już 8 miesięcy z czego 4 to była naprawde ogromna szarpanina, myslałam że nie dam rady. Jednak na swojej drodze spotkałam Boga , on mnie podniósł, pocieszył w mojej niedoli. Modle się i to wcale nie o uratowanie małżeństwa ja to powierzyłam Bogu a on najlepiej wie co bedzie dla nas najlepsze. Nie miotam sie , bardzo sie uspokoiłam, powoli zaczynam rozumiec czym jest miłość i na nowo przypomniałam sobie jak to jest czuc sie kochanym. Co dalej ? Nie wiem , nie wiem tez czy w zyciu mojego męża nie ma tej drugiej , mąż wszelkie próby nawiazania z mojej strony rozmowy zbywa milczeniem. Skupiam sie na sobie, chciała bym odbudowy małżeństwa i to bardzo ale nie wiem czy będzie nam to dane. Mysle o przyszłości jak dalej sobie zapewnic byt , gdzie zamieszkać to jest trudne i to bardzo trudne ale wiem jedno z mężem czy bez moje zycie toczy sie dalej. Anonymous - 2013-01-29, 01:07 Witaj, ja jestem w trakcie unieważnienia małżeństwa także jak byś chciał wiedzieć jak to wygląda to pisz na priv. pozdrawiam Anonymous - 2013-01-29, 06:17
"w trakcie stwierdzania nieważności" - proszę |
