Anonymous - 2012-08-12, 08:52 Temat postu: wybaczanie
Orsz, nie gniewaj się że się tego tak czepię, ale jesteś dobrym przykładem. Drugi taki mam w domu, moja żona ktora nie potrafi wybaczyć krzywd z mojej strony i mówi że przestała sie o to modlić. Trzeci to pewnie ja sam, mocno jej romansem zraniony. Wpadła mi w ręce taka broszurka Verbistów "Jak przebaczyć sobie i innym" o. Tobina. Podaje kilka ćwiczeń: 1. Modlitwa o pragnienie przebaczenia - bo bez tego nie da sie w ogóle ruszyć z miejsca. Wyznajesz Bogu swoje uczucia (super przykład: jest to zły człowiek, czuję do niego wstręt i nie chcę go więcej widzieć) ale modlisz się o łaskę przebaczenia - czyli za SIEBIE. Ja mam takie doświadczenie że modlitwa za siebie potrafi działać i zmieniać relacje. 2. Żal za grzechy - bo nie jesteś tylko ofiarą, o czym doskonale wiesz i piszesz. Zobacz że to też jest za SIEBIE a nie o to żeby zmienić ją / jego 3. Modlitwa za druga osobę - kiedy otworzy ci się serce i będziesz umiał modlić się za "wroga" 4.Wyobraźnia - tego nie rozumiem więc nie opiszę, poza tym prawa autorskie etc. Powodzenia, z Bogiem! A tak jeszcze bardziej po ludzku, nie rozmyślaj o tym tak strasznie mocno, nie dręcz się że potrafiła to zrobić. Tak, potrafiła. Wlazła do łóżka z innym. Może w Waszym domu? Może miała super seks? Wielokrotny orgazm. Może powiedziała ci że jesteś do niczego - a ty durny uwierzyłeś, zamiast zobaczyć że chce cię bardziej zranić i nie czuć tego co robi źle. Może jak była z nim to obok spało wasze dziecko... nigdy się nie dowiesz, jak dla mnie lepiej o to dokładnie nie pytać, żeby się nie zadręczyć. Poczytaj co piszą dziewczyny - nie chodzi o seks i samą zdradę. Mi psycholog powiedział - to "tylko" symptom tego co jest między wami. One tak mają, kiedy nie ma opieki, czasu, zrozumienia, słuchania. O tym chłopie myśl to coś z tego zrozumiesz i wyniesiesz na resztę życia, nie tylko samo poranienie i żal i takie kurczowe trzymanie się zasad bez Miłości. A co do seksu i psychiki, słuchaj co mówią inni. Rozmawiałem ze zdradzaczką która od wielu lat jest wierną żoną, pewnie ma pokusy, ale im nie ulega, modli się i jest mądra. I to jest chłopie prawdziwa miłość, a nie jakieś klajstrowanie, tworzenie namiastek czy chora chęć dominacji i kontroli. Trudne? jak cholera, chyba częściej się nie udaje niż udaje. Można? można, poczytaj, posłuchaj, jak wyjdziesz ze swojego zasklepienia to tez ci się tak może udać. Poszukaj w tym dramacie impulsu do zmiany w sobie. Ja będę próbował nie rozmawiać o kochanku, tylko o nas, chociaż to takie trudne i tak bardzo tego nie umiem. Ciągle widzę tę 3-cią osobę, z nią, przy niej, w niej, w tylu drobnych zwykłych sprawach. To tylko moje domysły, choć mocno uzasadnione. Muszę z tym żyć, przeżyć i to sobie przerobić. Jestem nie tylko mężem, jestem: ojcem, bratem, przyjacielem, pracownikiem, szefem, sąsiadem... mam tyle ról w życiu do spełnienia, nie wolno zamykać się w bólu po utracie jednej z nich, choćby była najważniejsza. Przeżyj to w sobie - czy to zrobiłeś? Czy wypłakałeś ten straszny ból czy tylko byłeś z kumplami na piwie i szukałeś współczucia? Poszukaj dlaczego to siebie tak mocno w tobie i spróbuj z siebie wyrzucić. Ja płaczę regularnie, 2-3 razy dziennie, dzisiaj rano od razu mi poleciało i jest troszkę lepiej. Trzymaj się, zrób coś z tym, rozwijaj się w tym bólu a nie zostawiaj, zaopiekuj się mądrze tą raną w sobie. Anonymous - 2012-08-12, 09:11
Anonymous - 2012-08-12, 13:34 Mądrze piszesz , czuję w tym dużo spokoju i pogodzenia się z rzeczywistością. |
