Anonymous - 2014-01-04, 16:48
Może w końcu czas wziąć się w garść i przyjąć do wiadomości, że jedyny pozytywny wpływ na żonę możesz mieć poprzez pracę nad sobą. Cytowane stwierdzenie rozpoczęciu takich starań zdecydowanie przeczy. Nie wiem i nikt inny też nie wie, jak potoczą się Wasze losy, ale nie utożsamiaj tej porażki ze swoim życiem. Myślę, że jeszcze się uśmiechniesz z politowaniem, jak mogłeś pisać takie głupoty 
Anonymous - 2014-01-04, 16:57 Tilia ,
Opieka pół na pół wydaje mi się najbardziej naturalna . Oczywiście zakładając , że oboje w ogóle zainteresowani tą opieką . Sądy powinny to respektować . Tak jednak nie jest , w praktyce rodzice nie mają równych praw , w Polsce .
ale samokrytyka 
Macie dziwne problemy , jak na to forum . 
A kto z was chce , znaczy mąż ? _______________________________________________________________________ grzegorz
.......... oczywiście , i dlatego dla większości osób tutaj to bajka właśnie Inaczej by ich tutaj nie było . I jeszce jeden problem tylko . Wyboru dokonaliśmy lata temu . Ustalenia padły w kościele . Zasady wprowadził Bóg . Dorośli byliśmy . Problem z odpowiedzialnością ?
Grzegorz , można się też dać wkręcić w taką opowieść . I zwykle się dajemy na pewnym etapie . A to tylko woda na młyn . Piwo warzą prawie zawsze 2 osoby , niekoniecznie z równym zacięciem . Na odchodne , jedno drugiej stawia kufel . Anonymous - 2014-01-04, 16:57
no to mnie teraz przybiłaś- słowa i reakcje wyjęte z ust mojej żony  prawie 100%
Opisałaś moją żonę.... a dasz radę odpowiedzieć na ostatnie pytania? Anonymous - 2014-01-04, 16:57
no ja to nie wiem, czy tu nie próbują swoich win odpokutować...
tego niestety nie wiem, bo jak widzisz, mnie się nie udało. Ale za wielki sukces uważam, że udało się dobrze dogadac w sprawie dzieci i w sumie... że właśnie jednak za wiele rzeczy szanuje mojego męża (a nie było tak cały czas PO)
ale na to to dopiero po śmierci będziesz miał czas, żeby tak powiedzieć. A może uda się, że nie? [ Dodano: 2014-01-04, 16:45 ] Tilia,
no nie jest to dobre pytanie na takie forum, a ja prv wyłączyłam (aż tak nie dowierzam mężowi :)) ale TAK, to jest możliwe. Pisałam o mojej koleżance, a oprócz niej widziałam całe mnostwo takich przypadków. Ale - mówiłam Ci - kobiety biseksualne i mężatki są zawsze tam mniej atrakcyjne. [ Dodano: 2014-01-04, 17:09 ] mare1966
Jakem kobieta, muszę się tu z Tobą zgodzić. Dlatego tak ważne jest, żeby móc się dogadać. Szczególnie dla meżczyzn. Pozycja Silverado wydaje mi się tu jednak calkiem nienajgorsza: 1. żonie zalezy na wolnym czasie (wiem, że to przykre, ale staram się rozważyć na zimno argumenty) 2. Silverado ma stabilne dochody - może przejąć np większe zakupy albo wakacje dzieci 3. Może wziąć kredyt na "lokum dla żony" (tylko nie do majątku współnego! najlepeij jakby mieszkanie było na Silverado, albo na dzieci, bo żona szybko myknie!) przepraszam, że tak obcesowo, ale ktoś musi :) Żeby było jasne - nie namawiam Cię Silverado do szantażu, tylko uświadamiam, jakie masz atuty przy dyskusji o opiece. I nie w nerwach! Powoli, nie odkrywaj wszystkich kart naraz! Powoli ustępuj! Dlatego myślałam o mediatorze. Też mi się opieka pół na pół wydaje najbardziej naturalna i chyba dzieci wtedy najmniej tracą. Anonymous - 2014-01-04, 17:14 Tilia
Kobiety nie potrzebują SŁABYCH mężczyzn . Czy tak ? ____________________________________ Silverado , ( nawiasem , bajeranckie pseudo  )
rozumiem , że analogia do Desperado ............. jeszcze lepiej
no ale nie tak chłopie
Na razie zabrakło ci tylko żetonów .
Żona zmieniła właściciela , ale tylko chwilowo . Życie Cię jeszcze nie wyeliminowało . Anonymous - 2014-01-04, 17:14
Tilia, mnie nie chodzi o zadeklarowane homo- to wiem, że takich przypadków tysiace. Chodzi o to, czy w takiej sytuacji, że zona, matka, hetero może ulec pokusie i pójść w tango z kobietą? Zakochać się tak zwyczajnie, stracić dla niej głowę? A moja żona dla niej jest atrakcyjna... to wiem....poza tym jest super ładną kobietą.Dodatkowo, ta koleżanka napisała do niej, mając swoją partnerkę, że do tej pory nie wiedziała co to miłość Anonymous - 2014-01-04, 17:15 Tilia, nie życzę Ci absolutnie żebyś kiedyś przejrzała na oczy, ale kiedyś tak się stanie. Miałam z racji zawodu do czynienia z setkami dzieci z rozbitych rodzin. I życie nawet tych których rodzic był przemocowcem lub uzależnionym - czyli separacja była konieczna - nigdy nie pozostało bez uszczerbku. Jeśli dla Ciebie wystarczającym powodem żeby uśpić swoje sumienie są słowa dzieci ze 'mamusia się częściej uśmiecha' no to doprawdy gratuluję Ci dojrzałości. Dzieci które robią wszystko żeby mamusia/tatuś byli zadowoleni.... Dzieci które do końca życia będą myślały ze swój udział w tym rozstaniu miały.... Dzieci które żyją w strachu ze ten rodzic z którym zostały opuści je także, jak nie będą grzeczne..... Dzieci które czują się gorsze..... Dzieci które mówią: nie chcę mieć dzieci żeby nie cierpiały.... Ech..... Nie łudźmy się, czasem trzeba ratować dzieci - kiedy rodzic pije, bije czy ma inne dysfunkcyjne zachowania. Ale Ty ratowałaś siebie i żebyś nie wiem jak cukierkowo opisywała jak to im teraz dobrze, kiedyś Ci to powiedzą. Póki są małe - nie potrafią nazywać swoich uczuć. W tych większych jest tyle żalu..... A potem, jeśli zakładają rodziny, to z założeniem ze przecież zawsze można się rozstać..... Piękny początek, zafundowany przez rodziców egoistów. Jeszcze raz podkreślam - są sytuacje w których rozbicie jest konieczne, ale usprawiedliwiania swojego egoizmu często przekracza granice.... Anonymous - 2014-01-04, 17:24
tak, przeciez wiem, co mówię
dobra tam. znam te śpiewke :) wiem, że Ci trudno, ale spróbuj się skoncentrować na czymś innym. Poszerzysz zakres swojej wolności :) Anonymous - 2014-01-04, 17:28
nie, to model mojego motocykla- Yamaha RoadStar 1700 Silverado ale już mi się nawet na nim jeździć odechciało po tym wszystkim..... nic mnie dzis nie cieszy. Anonymous - 2014-01-04, 17:32
napisałem :
tilia napisała :
Jeżeli Twoja żona myśli podobnie to blef ma szanse , ale ...... grasz Ty . Silverado :
To i ja napiszę obcesowo : .......... nie wiedziała co to miłość a wie że pieniądze nie rosną w kapuście , i te ( te wszystkie zajęcia o których mi pisałeś ) nie robią się same ? Anonymous - 2014-01-04, 17:40 Derpesyjna
ależ my tutaj rozmawiamy o sytuacji Desperado, a nie oceniamy mnie :) ja spokojnie czekam aż moje dzieci dorosną i wtedy zobaczę, jak im się będzie żyło. Rozbicie małżeństwa jest w moim przypadku FAKTEM i mówię o tym, jak się w obliczu tego FAKTU znalazłam. Rozumiem, że alternatywa, którą proponujesz, to jest nie przyjmować tego faktu do wiadomośc, leżeć na podłodze, trzymając mężą za nogi, tonąc we łzach, a drugą ręką w tym czasie gotując rodzinny obiad i jak będą dorosłe wystawić im rachunek za to, że się poświęciłam dla dobra rodziny? :) to, co spowodowało, że zdecydowałam się odezwać na tym forum, było to, że panuje tu bardzo pokojowa atmosfera, chociaż ludzie są w trudnej sytuacji i trudnych emocjach. Ty mnie oceniasz, i to z epitetami włącznie. Nie rób tego, bo ja też mam spore doświadczenie zyciowe i zawodowe. I w przeciwieństwie do Ciebie, jak widać, dość siły, żeby WYJSĆ z depresji. Myślisz, że depresja rodziców nie dotyka dzieci? Zresztą Twoja powyższa wypowiedź jest jedyną agresywną, jaką zauważyłam na całym tym forum! Zastanów się, dlaczego. na koniec zapewniam Cię, że znam całe mnóstwo dorosłych już osób, których rodzice rozstali się, a one nie dość, że bardzo dobrze funkcjonują, to nawet mają serdeczne stosunki z obojgiem rodziców. Różnie się życie układa, i wiadomo, że człowiek stara się zrobić to, co najlepsze. ale tu jesteśmy na forum, na którym w jednym z wątków mówiono nawet o modlitwie za kochankę męża, mogłabyś to uszanować. [ Dodano: 2014-01-04, 17:46 ]
wiesz co, w jakimś sensie tak. Ale bardziej idzie o to, że mi imponuja ludzie, którzy nad sobą pracują, którzy podniosą się i próbują dalej. Tak sobie raczej wyobrażam siłę i odwagę, a nie jao coś wrodzonego. Tak samo zresztą w odniesieniu do kobiet. No i właśnie to zrujnowało moje małżeństwo, że kiedy mój mąż uciekł jak mały tchórzyk, znalazła się silna i odważna dziewczyna... ____________________________________
Anonymous - 2014-01-04, 18:50
Tilio z całym szacunkiem ,poczytałem co piszesz....i wyczytałem tylko jedno... Zacięcie się i brak możliwości na zmiany,zacięciem też niejako wymusiłaś w mężu to że przyjmuje twoje warunki... uważasz że to fer?? rozumiem tez że doceniasz to w nim ....co jak dla mnie jest dziwnym objawem bo jak można doceniać w kims że się do czegoś nagina-a samemu nie potrafić tego zrobić Jednak nie zmienia to faktu że dzieci z wiekiem wiele dojrzą masz jak w banku..... i zaczna szukać winnego rozpadu-bo taki jest naturalny proces A to że żyją w tej sytuacji? ... jaki mają wybór akurat one -dostosować się do sytuacji jaką fundują rodzice Zatem jeżeli twój mąż nie był łajdakiem-a takim nie był (biorąc twoje opisy) jak myślisz na kogo padnie typ??? i kończąc... zastanów się czy twoje wygodnictwo-lub jak to określasz niemoc ,warta jest wszystkich kosztów Nie gniewaj się ale tak się zastanawiam? czy nawet wobec sytuacji o jakiej piszesz ....(o depresji).... byłas kiedyś u psychiatry??? czemu pytam ?? pewne blokady umysłu tworzą takie bariery(własne)że człek w obronie siebie a w zasadzie strachu przed czymś(czym zazwyczaj sam nie wie) tak będzie kombinował, tak naginał rzeczywistość by tylko nic w sobie nie dokonać........ wiesz czemu tak myślę??? zainteresował mnie jeden twój wpis o tym łapaniu nóg męża a druga gotowania... i kończące to sformułowanie o poświęcaniu się......... Dlaczego uważasz że poświęcenie rodzinie i dzieciom-to coś co odbiera twoją godność i kobiecość....... pozdrawiam p.s psychika to poważna sprawa depresje..traumy...stany apatii i pokrewne ponoć pozostawiają głębsze ślady.... I ostatnie pytanie co tak bardzo zdenerwowało cię w wypowiedzi depresyjnej???? egoizm??? czy dla włąsnej wygody??? Anonymous - 2014-01-04, 19:08 No cóż...Tilia.....uderz w stół....itd Nie sądzę żeby epitet 'egoistyczni rodzice' był w tym przypadku obraźliwy, raczej obiektywnie opisuje zachowania rodziców którzy swoją wygodę stawiają ponad dobro dzieci które NIEWĄTPLIWIE są szczęśliwsze w pełnej rodzinie jeśli nie jest dysfunkcyjna. Jeśli KOGOKOLWIEK uraziłam pisząc o faktach, uprzejmie przepraszam. Rzeczywiście, to forum jest po to by pomagać - jeśli uważasz ze w ten sposób pomagasz autorowi wątku podjąć decyzję dobrą dla jego dzieci.... Co do agresji i jej przejawu - czystej złośliwości dotyczącej mojego nicku - sama siebie podsumowałaś. Mnie do niej doprowadziło zachowanie mojego męża, Ciebie pewnie też, Twój mąż nadal chory.... Mój na szczęście nie. Na szczęście - bo chyba zaczęłabym się zastanawiać dlaczego..... Anonymous - 2014-01-04, 19:23 Ej, no i po co te kłótnie? psujecie dobrą dyskusję |
