Anonymous - 2013-12-30, 00:39 Orsz , przeczytałem twoje ostatnie posty . Niewątpliwie dość emocjonalne , trudne w odbiorze , na dodatek nie znam twojej historii , coś tam się tylko domyślam . Ale też pewne twoje przeczucia są mi akurat bliskie , inne zaś nie . Jako ogół nie doceniamy ( bo nie znamy , nie zastanawiamy się , a może po prostu nie dość kochamy ) wartości współżycia , a właściwie jego istoty . Śmiem twierdzić , że zupełnie tego nie rozumiemy . Dlaczego ? Bo muszą być spełnione pewne TRUDNE warunki . Dwoje naprawdę kochających siebie ludzi ( m+k oczywiście ) żyjących w prawdziwej bliskości ze sobą i drugi warunek - oboje są w bliskosci z Bogiem . Tylko Orsz , to mózg jest tym najważniejszym organem erogennym , nie potrzeba szału ciał , rzadnych żądz , przekraczania granic , bo to i tak dzieje się w umysłach , duszach a nie w portkach . Orsz , mylisz trochę milość romantyczną z miłością platoniczną . Wiek zaś nie ma w tym odczuwaniu , tęsknotach nic do rzeczy . A może nawet i ma , tylko odwrotnie . Im człowiek starszy tym więcej przeżył , doświadczył , przemyślał . Napisałeś trochę o tej niesamowitej relacji mężczyzny z kobietą , zamysłu Boga od poczatku . Zgadzam się z tym . To jest coś niesamowitego . Zastanawia mnie jedno : jak ma się ten wymóg wyłączności relacji małżeńskiej do realiów nieba ? ( żenić się nie będziecie ) Kiedy to wcale nie takie złe ! 
( zakładając , że dostałbym nowy "przydział" , albo udoskonaloną wersję chociaż ) No , ale tak na poważnie . Bóg musiałby coś pozmieniać w nas , w ciałach i duszach . Z tymi ciałami to też mam watpliwości . Ja rozumiem , coś tam udoskonalić  , ale żeby od razu rezygnować ?
Ja tylko mam wiarę , że Bóg wie co robi .
Tak naprawdę , to nad tymi kwestiami łamali sobie już głowę święci i filozofowie .
Zakochanie - jako pewien stan w którym nie widzisz żadnych wad tego kogoś .
Trudno mi to sobie wyobrazić . To jak ognisko bez żaru , ciepła , płomienia , dymu . Po mojemu - to niemożliwe . Można nie kochać i nie zdradzić .
Orsz , a jak KOCHAĆ nieprzyjaciół ? W nich też jesteś zakochany , będziesz zywił jakieś uczucie zachwytu , pragnienie bliskości ? A przecież mamy NAKAZ KOCHAĆ ! Widzisz zatem , że to postawa , postawa jedna ale FORMY miłości inne .
Zależy co rozumiesz jako "nie była idealna" . Można rozumieć niedoskonałość , ale i zdradę np. Jakąś tajemnicą jest ten nakaz wyłączności miłości małżeńskiej . Nie każdy ma takie szczeście jak Kilar . _____________________________________________________ Źródła zdrady małżeńskiej w kulturze Zachodu z artykułu :
i ciekawy komentarz ( H. Krzyżanowski ) Zatem , temat miłości , stary jak świat , jaśnie oświecony wieku XXI . Anonymous - 2013-12-30, 11:11
Tak, jestem współuzależniona, już się zorientowałam, że tak jest. Wątpię jednak abym relatywizowała te akurat zasady... Nigdy nie byłam zazdrosna.
Jestem tutaj nie tylko z powodu zdrady mojego męża (swoją drogą, on tego za zdradę nie uważa, ja jednak się trzymam tej terminologii) - od zawsze mamy też inne problemy, a on nie jest i nigdy nie był idealnym mężem. I owszem, mąż mówi mi szczerze co myśli o mnie, o małżeństwie i o sobie. Tak samo jak ja mówię to jemu. Czasami to są bolesne rozmowy, ale nie mam wątpliwości co do tego, że również w innych kwestiach jest ze mną szczery.
Ja z moimi przyjaciółkami jestem bardzo blisko. Dlatego rozumiem, że mąż też może być bisko z kimś innym. Nie rozumiem wręcz, jak można nie być zaangażowanym emocjonalnie w pryjaźń. Od zawsze chciałam, żeby mąż miał przyjaciela. No i ma. Może nie jest to taka przyjaźń, o jakiej myślałam, no ale nie chcę mu tej jedynej przyjaźni zabierać. PRzynajmniej na razie, jeśli stwierdzę, że nie ma żanych szans na to, żeby to była tylko przyjaźń, to pewnie trzeba będzie to zakończyć.
Zdrada męża wpłynęła na mnie na tyle, że miałam momenty, kiedy stawiałam tę relację na równi z naszą, dlatego tak piszę. Ale to nie jest relacja równorzędna z naszym małżeństwem. A życie w trójkącie pewnie nie byłoby takie złe, gdyby nie to, że ja z calej trójki jestem najbardziej poukładana, a i tak jestem cała w rozsypce. Dlatego im dwóm naprawdę nie zazdroszczę. I dlatego taki trójkąt nie ma w ogóle racji bytu, to jest dla mnie jasne. Z tej sytuacji nie ma takiego wyjścia, żeby nikogo nie skrzywdzić, ale na razie jeszcze będe próbować znaleźć takie, żeby każdego skrzywdzić jak najmniej.
To jest w dużej mierze prawda, że to mąż w naszym małżeństwie stawiał do tej pory granice i wyznaczał normy, a ja się dostosowywałam. I to prawdopodobnie jest przyczyną mojego współuzaleznienia, bo mąż jest w tym naprawdę dobry ;/ Ale bardziej się to tyczy innych sfer życia, nie tej. I wcale nie uważam, żeby to było dobre dla mnie czy normalne. Tak ślepa jeszcze nie jestem. Dlatego teraz to ja zaczęłam stawiać granice.
Szczerze to nie wiem. Z jednej strony nie, ale nie ze względu na jego skłonności homoseksualne, tylko bardziej ze względu na ogólnie trudny charakter, a z drugiej strony to jednak zazdroszczę nam bliskiej relacji i takiej życzyłabym swojej córce, jakbym ją miała. Poza tym, mam zwyczaj nie osądzania, nie wartościowania ludzi i tyczy się to również mojego męża. Nie wiem, dlaczego akurat dla niego miałabym robić wyjątek od tej reguły.
Wybacz, nie jestem jestem zwolenniczką eksperymentów na ludziach ;/ Nie będę dla eksperymentu zmieniać decyzji co do przyjaźni mojego męża. Nie akceptuję w związku gierek. A poza tym wiem, że jakbym tylko poprosiła, to mąż by tę znajomość zerwał (mam swoje powody, by tak sądzić). Nie proszę o to z bardzo egoistycznych powodów, a mężowi pewnie byłoby łatwiej, jakbym po prostu powiedziała, że ma się z przyjacielem więcej nie kontaktować. Tylko że nawet jakby zakończył tę znajomość, to nie uwolniłoby go to od ciągot do mężczyzn. I tak bylibyśmy w punkcie wyjścia. Anonymous - 2013-12-30, 11:14
Mnie też sobie trudno wyobrazić , gdy ktoś pisze....kochałem , ale nie okazywałem. Jak się kocha to się ma potrzebę okazywania tego, prawda? Anonymous - 2013-12-30, 12:59
Dla niektórych to oczywiste, ale niektórzy mają zwyczajnie problemy z wyrażaniem uczuć, z okazywaniem miłości, bo nikt ich tego nie nauczył. Mój mąż też ma z tym problemy. Anonymous - 2013-12-30, 13:12
- a otwarcie się emocjonalne na drugą osobę, zwierzanie się z najintymniejszych kłopotów, rodzinnych, w pracy, towarzyskich. Obmawianie męża/zony i jednoczesny podziw dla tej osoby trzeciej dla małżeństwa ? Dzielenie się radościami, wspólne przeżywanie radości i tych wszelkich relacji emocjonalnych które powinny być spoiwem dla małżonków, łacznie z przezwyciężaniem problemów, kryzysów ? Nie czujesz się odrzucony, opuszczony z powodu relacji emocjonalnej którą żona zawiązała ze swoim kochankiem ? Relacji, rozmów, więzi które powinny być zarezerwowane tylko dla małzonków ? Obchodzi Cię tylko ciało żony, Wasza intymność fizyczna ?? Jeżeli tak jest... to możesz się obawiać powtórki. Jak pisałeś, najpierw była zdrada emocjonalna. Potrzeba nawiązania bliskiej, intymnej relacji z drugą osobą która odwzajemni tą potrzebą. Dopiero później doszło do bliskości fizycznej, która miała swój początek się w umysłach, emocjach. Ta potrzeba u zony pewnie nie zanikła, dalej potrzebuje bliskości, intymności emocjonalne. Jednak jeżeli, nawet nie dopuszczasz mozliwości istnienia intymności emocjonalnej.... no to "Houston mamy problem"
odniosłem się do relacji syn - matka, która przytoczyłeś. Dzieci nie mogą być obarczane grzechami rodziców.
w jaki sposób ? Mówiąc że jednorazowa zdrada fizyczna, która wydarzyła się w poczuciu winy ale nad którą ktoś przez swoją słabość nie zapanował, co do ktorej ma ogomne wyrzuty sumienia, sam przeżywa z tego powodu cierpienia i błaga o wybaczenie - można łatwiej wybaczyć niż pielęgnowanie uczuć do osoby trzeciej/ w następstwie zdradę fizyczną ?? Raczej wątpliwy "bajer" , czy zachęcenie 
jest tak książka "pięć języków miłości" - Garry Chapman. Tłumaczenie na język polski dostępne. Omawia różne sposoby wyrażania miłości przez różne osoby. Okazuje się, że nie zawsze potrafimy odczytać "język miłości" którym przemawia do nas druga osoba, a to dlatego, że my znamy tylko swój "język". Inną sprawą jest wpływ rodzaju naszej osobowości, dzieciństwa. Anonymous - 2013-12-30, 13:19
Orsz Chyba za bardzo tkwisz w Starym Testamencie Anonymous - 2013-12-31, 17:35 pisac
No może nie tyle niedopuszczam, co wydaje mi się czymś abstrakcyjnym, a ponadto jak staram się wniknąć w istotę tego określenia intymność emocjonalna to dostrzegam elementy uniemożliwiające jej istnienie. Przecież emocje mamy różne i z różnymi ludźmi w różnoraki sposób one nas wiążą. Emocje są ulotne, emocje są niekontrolowalne, emocje są przyczynkiem do naszych decyzji, konkretnych działań. Emocje świadczą o nas, ale nie wyrażają nas w pełni. Człowiek kształtuje się przez czyny. Na podjęcie decyzji kim chcemy być wpływają te złe emocje o których piszesz, ale także sprzeciwiające się im dobre, które w omawianym przez nas przypadku, powstrzymują od dokonania konkretnych złych uczynków. Czyli uważam, że to czyny ludzkie, a nie zwykła naturze ludzkiej ułomność emocjonalna, powinny być głównym źródłem bodźców determinujących nasze doznania z relacji międzyludzkich. Czujemy przecież więż emocjonalną z rodzicami, rodzeństwem, przyjaciółmi, spowiednikiem, dziećmi itd. Więź z mężem powinna być szczególna, ale różnić się będzie jedynie zakresem i różnie może być określana, w zależności od sytuacji i przyjętych konwenansów. Przyszedł mi do głowy np taki przypadek kiedy dajmy na to małżonek traci pełnie władzy umysłowej i nie jest zdolny do podtrzymania odpowiedniej relacji emocjonalnej. Czy wówczas związanie się w sposób szczególny, np z matką, siostrą, całkowite zawierzenie się tej osobie, jakby nie było z poza małżeństwa, nie jest naruszeniem intymności emocjonalnej? Małżonek może odzyskać zdrowie. Czy ma prawo do czynienia jakiś wyrzutów? Czy to była zdrada emocjnalna. To przypadek ekstremalny. Ale tu na forum, wielu z nas zwierza sie z bardzo delikatnych, osobistych spraw. Czy to nie narusza intymności? Szuka się tu porady miłości, ciepła w dobrym tego słowa znaczeniu. A może to przecież boleć małżonka. Jednak nie widzimy w tym nic złego i słusznie, no chyba ze ktoś przegina. Ale nawet jeżeli, to i tak bedzie to niczym niżby obecność na tym forum miała doprowadzić kogoś do zdrady fizycznej. No tego nie znieślibyśmy chyba wszyscy. Więc intymność emocjonalna o ile wogóle istnieje jest dość nieokreślona i nie może być powodem jakiś nadzwyczajnych dramatów u osób zdrowych emocjonalnie. Ale chce podkreślić, że zdaję sobie sprawę z jej wagi jako zabezpieczenia przed zdradą jako taką. Określiłbym intymność emocjonalną w oparciu o czynnik negatywny, a nie pozytywny. Czyli nie komuś daję za dużo, lecz komuś czegoś nie daję lub daję za mało. Intymność cielesna w sposób oczywisty rządzi się zupełnie innymi prawami. Anonymous - 2013-12-31, 20:00 Orsz, weźmy na przykład relację nauczycie - uczeń. Miedzy nimi też istniej więź emocjonalna, ale nie intymność. Pomiedzy nimi też występują wspólne radości, smutki, złość, podziw itd. Są to emocje które ich łączą, czasami na całe życie, ale nie są relacją intymną która powoduje budowanie intymności, wyłączności jednej osoby wobec drugiej. Budowanie uczucia które odsuwa innych od tej relacji. Bedąc pozostawionym samemu sobie, tak jak w przytoczonym przez Ciebie przykładzie, na pewno potrzebne jest wsparcie duchowe, podtrzymanie na duchu. Dlatego zwierzenia matce, siostrze, przyjaciólce nie są czymś złym, o ile nie powodują powstanie takiej więzi emocjonalnej która odsuwa od małżonka. Podobnie tutaj na forum. Poszukujemy porady, dzielimy się opiniami, czasmi intymnymi zwierzeniami ale nie powoduje to powstanie intymności emocjonalnej, chociaż może  i to nie tylko emocjonalnej... pycha, przekonanie o działaniu na"świętym" rejonie, w 'świętej" więc "czystej" sprawie ( np. w organizacjach kościelnych), bywają niestety powodem takich zachowań.
niektorzy twierdzą że zakochanie to mieszanka emocji i uczuć. Emocje są chwilowe, nietrwałe. Świadome lub nieświadome. Negatywne lub pozytywne. Między ludźmi, którzy je wspólnie przeżywają tworzy się specyficzna więź, wspomnienie o nich. Tworzy sie więź, ktora może przeksztalcić się w uczucie do drugiego człowieka. Może to być uczucie nienawiści lub miłości. Uczucie te wynika z interpretacji emocji ktora powstała pomiedzy ludźmi. To w wyniku pozytywnych emocji - np. zadowolenie, szczęście, przyjemność, ulga,radość, rozrywka, duma, miły dreszczyk itp, potem życzliwość, ufność, uprzejmość, poczucie bliskości powstaje intymność emocjonalna. Coś co dotyczy osób które ją przeżywały, przeżywają. Trudno by mąż/żona uczestniczyli w relacji emocjonalnej z matką/ojcem która dotyczy np dzieciństwa  , ale kiedy w trakcie małzeństwa relacje emocjonalne zaburzają relacje emocjonalne z mężem to już coś nie tak.
tak, za wyjątkiem - "emocje są niekontrolowane" - potrafimy kontrolować swoje emocje. wpływac np na odczucia strachu, euforii, wsiekłośc, furię, wrogość, uniesienie itp.
Takie jest Twoje postrzeganie wyrażania uczuć. Poprzez czyn. Kiedyś czytałem jak to mąż twierdził że sposobem wyrażania jego uczucia wobec zony jest to że napastuje jej buty, skopie ogródek, przyniesie śniadania. POdczas kiedy dla niej uczucie wyrażało się w wartościowym spedzeniu czasu se sobą - wycieczka, wspólne przeżywanie sztuki teatralnej a dla niego była to strata czasu, przecież w tym samym czasie mógł okazać tyle miłości przez wypastowanie tuzina butów
czy może być powodem dramatów - myślę, że to zależy od człowieka. I kwestia zdrowia, czyli stanu uważanego za normalny, nie ma na to wpływu. Dla mnie intymnośc emocjonalna jest określona. Anonymous - 2013-12-31, 22:09 Bardzo ciekawy temat , intymność emocjonalna . GregAN ,
Czy wyłączność jest warunkiem koniecznym intymności ? Czy intymność wymaga wyłączności ? Czy intymność emocjonalna rządzi sie takimi samymi zasadami jak intymność seksualna ?
W kryzysach , nie wspominając już o życiu osobno małżonków ( czy to w separacjach , po rozwodach , czy po prostu z niechęci do jakiegokolwiek kontaktu ) nie ma często już mowy o jakiejkolwiek więzi emocjonalnej , nie wspominając o intymności . Uczucia zaś rodzą się z intymności . Ta zaś jest chyba wpisana w człowieka . Gdzie są zatem granice intymności "dopuszczalnej" ? __________________________________________________ Tak na marginesie , nie ma emocji dobrych i złych . 
Jak zobaczysz lwa powiedzmy ( nie za kratą )
to strach pozwoli ci szybciej zwiewać ( zakładam , że jest gdzie , np. auto ) ......... i że blisko ono jest
Emocje, uczucia, pragnienia – jak je rozpoznawać i nad nimi panować ............... =============================================== Jak on mógł ? |
