Anonymous - 2013-12-27, 23:53
czym innym jest spowiedź małżonkowi o zdradzie,jeśli już jest romans zakończony,kwestia przemyślana,przerobiona,są wyrzuty sumienia i chęć do życia już dalszego w czystości małżeńskiej, zadośćuczynianie.....wierność......a czym innym taka sytuacja jak u Ciebie,że ta zdrada przecież ciągle trwa.........pod przykrywką bla-bla-bla o szczerości i zaufaniu,że niby taki szczery i Ci ufa mąż pastwi się nad Tobą,miast po męsku zakończyć relację........celowo nie piszę jaką relację...... za chwilę z męża zrobisz wielce uczciwego i szlachetnego człowieka,bo szczerze i uczciwie mówi Ci,że zdradza Cię z innym mężczyzną(i nie chodzi mi tu o sam seks,ale o samą relację emocjonalną z kimś innym,której to relacji,jak dobrze pamiętam,mąż nie skończył).... powtarzam:w kwestii zdrady są dwie opcje: jeśli romans trwa i ma trwać,to natychmiast powiedzieć.......jeśli romans trwa,relacja jest podtrzymywana i zdradzacz nie ma zamiaru przestać-prawda małżonkowi się należy jak psu buda i niech ten małżonek decyduje,czy chce trwać przy zdradzaczu,czy podejmie inne kroki......ale jeśli romans się zakończył,a zdradzacz wypełniony poczuciem winy i wyrzutami sumienia postanawia,że odtąd będzie już wierny-nie mówić......bo sensu to nijakiego nie ma,poza zniszczeniem drugiego człowieka.................pozdrawiam,szymon. Anonymous - 2013-12-28, 23:53 Dabo O ile dobrze zaczaiłem o co Ci chodzi to jest mi to bliskie. Ja mam podobne obawy. Miłość potrzebuje bliskości. Ale właśnie jaka miłość? Nie ma jednego rodzaju miłości. Przecież można kochać każdego człowieka, całą ludzkość, ofiary huraganu na Filipinach. Jest to jednak zupełnie czymś innym niż miłość do żony. Z kolei miłość do żony różni się od miłości do dzieci. Na pewno zupełnie inne są formy wyrażania tej miłości i jej odczuwania. Człowiek nie może być sam. Nie może być pusty uczuciowo, emocjonalnie. Potrzebuje jakiś doznań które tę pustkę mu wypełnią. A Ty Dabo piszesz chyba o takiej pustce. Choćby na przykład pornografia jest chyba imaginacją egoistycznej relacji której źródłem są, wydaje mi się, jakieś deficyty i wynaturzenia. Propozycją daną od Boga w życiu doczesnym dla człowieka jest przede wszystkim relacja kobiety z mężczyzną. Pomimo przeciwieństw charakterologicznych tak jesteśmy skonstruowani że choćby nie wiem co się działo to osobę jednej płci ciągnie do drugiej. Człowiek jest w stanie pozbawić się samego siebie byle tylko dać upust tej instynktownej żądzy. Przecież tak wygląda współżycie płciowe. Mało kto jest wówczas sobą. Zrzuca się wszelkie konwenanse, maski, oddaje się po prostu rozkoszy. Ubranie też jest formą maski i też ma ogromne znaczenie. Nikt mi nie powie, że nie jest to szczególna relacja i znacząco różna np. od mówienia czułych słówek, czy pocałunku choćby w postaci najpotężniejszej pompy ssąco-tłoczącej. I teraz ja tę relację poskromić, nieokiełznaną niczym energia gwiazd, niczym wybuch supernowej. Może to uczynić szczególna relacja miłości. Tym bardziej szczególna iż musi być ponad rozkosz współżycia seksualnego. I Pan Bóg dał nam coś takiego. To czuje każdy normalny chłopiec i dziewczyna w wieku dorastania, w okresie swojej niewinności. Nazwałbym to czystą miłością romantyczną. Ona wyzwala szczególna energię, czasem skłania nawet do odbierania sobie życia. Tego Bożego daru nie wolno lekceważyć zagłuszać trywializować deprecjonować. To nie jest żaden naiwny idealizm. To jest głos serca dorastającego dziecka otwartego na Bożą Miłość i nie zagłuszonego jeszcze obrzydliwościami świata ludzi dorosłych. Mam wrażenie, że niszczenie właśnie tego elementu zasługuje jedynie na ów ‘kamień młyński’ z przestrogi Chrystusowej. Tymczasem dzisiejszy świat w sposób niemal doskonały jest nastawiony na obśmiewanie i jak najwcześniejsze pozbycie młodego pokolenia jakichkolwiek złudzeń co do sensu i wzniosłości porywów młodzieńczego serca. A zamiast tego nie ma nic, no bo co? Hedonizm? Zgorszone dzieci, młodzież nie mają już raczej szans na szczęście. Szanse na zbawienie też statystycznie wydaje mi się, istotnie maleją. Nie ma już kontroli, reakcja łańcuchowa wyzwolona przez hormony musi wziąć górę. Myślę, że nawet wiara nie za wiele jest w stanie uczynić. To muszą być chyba bezpośrednie ingerencje Boga, który w swoje wszechmocy jest w stanie uczynić to czego ludzki umysł nie ogarnia. Ale liczenie na nią jest kpiną z nakazu dbania o te formy naszej aktywności, które Bóg powierzył nam w bezpośredni zarząd. Chodzi mi o rozum, o oceną rzeczywistości na podstawie związków przyczynowo skutkowych. Czym jest ta szczególna forma miłości między kobieta a mężczyzną? Jest esencją życia człowieka. Jest ponad wszystko inne co doświadczamy w doczesności, poza oczywiście świadomości, że jesteśmy dziećmi bożymi. Jest też jedyną i chyba niepowtarzalną formą ziemskiej miłości która w szczególny sposób przysposabia nas do życia wiecznego i doskonałej formy miłości po śmierci. Wyrzeknięcie się tej miłości musi być katastrofą w wymiarze wiecznym. Takiego daru nie wolno niedoceniać. To co pisze o tej miłości romantycznej jest wyrazem mojego przekonania, że tylko ona jest w stanie w naszej ziemskiej egzystencji zaważyć o zwycięstwie doznań z pogranicza duszy nad ekstazą czysto fizyczną jaką jest tzw seks. Czyli nawet podczas współżycia ważniejsza będzie ta osoba niż jej ciało i rozkosz fizyczną jaką daje. Ponadto brak współżycia cielesnego nie spowoduje zerwania więzi. Często może być wręcz przeciwnie. Może spowodować jeszcze gorętsze fale miłości, dowodów miłości, nieraz wręcz heroicznych. Kogo z dorosłych zblazowanych typów jest na to stać? Pewnie są wyjątki... Nie można zapominać, ze ta miłość pochodzi od Boga i jako taka jest podporządkowana prawdzie o Bogu. Ma też służyć zbawieniu, ponadto musi być podporządkowana regułom, które z racji niedoskonałości tego świata, trzeba przestrzegać. Czyli przykazania, przede wszystkim ‘nie cudzołóż’ i te konwenanse o których kiedyś tam wspominałem. A jak tak się wczuć w to co czują młode, romantyczne zakochane dusze? Nie widza świata poza sobą i chcą by tak było zawsze. I to jest właśnie TO! To trzeba pielęgnować i tylko poddać prawidłowościom tego świata, który jednak wymaga pewnych poświęceń. Wiadomo o co chodzi, ślubowanie miłości wierności, uczciwości aż do śmierci. Chodzi tylko o to by ktoś tym ludziom pomagał i poważnie potraktował ich postanowienia (to ks. Drzewiecki). Potem już są dzieci i dobra starość w gronie najbliższych. To są te relacje, a nie ta atomizacja o której napisał Dabo. Na koniec już tylko śmierć, człowieka bogatego w doświadczenie miłości otrzymywanej i dawanej. Jak tak sobie pomyślę o tej idealnej relacji małżeńskiej to ona moim zdaniem jest nawet w stanie zastąpić mistyczne poznanie Boga. Tak wspaniała może być relacja między kobieta i mężczyzną. Taki to jest DAR. Rzeczywiście dar jedności na ziemską ułomną miarę jedności Trójcy Przenajświętszej ( o tym chyba Jan Paweł II wspominał). Więc dobre małżeństwo jest w zasadzie autostradą do Nieba. Warto tego nie psuć, no nie? Tylko nie ma tu miejsca na zdrady, na wielość partnerów. Taki jest ideał, są też potknięcia. Nie chce mi się po raz kolejny omawiać znaczenia skali tych potnieć. Zapewne pojmowanie tego zagadnienia zależy od skali własnych potnieć i zranień. Mam dość kruszenia kopii o to. Kenya Pytałaś się czy po śmierci też dusze cierpią zdradę. Wydaje mi się, że słusznie zadajesz to pytanie. Rzeczywiście może tak być, że i po śmierci będzie się to rozpamiętywać, ale to oznacza znalezienie się w piekle. I rzeczywiście zdrada jest niebezpiecznym zakrętem i można z niego wypaść. Ale zakręt pozwala też na otrzeźwienie z amoku prędkości życia, bylejakości życia, przerwania nonszalanckiej formy jazdy do kresu życia. Po zdradzie ciężko kochać, a warto się tego nauczyć by agonię przyjmować ze spokojem. Jeśli się mimo wszystko uda kochać, cóż może być lepszego? Ale do tego jest potrzebna nadzwyczajna pomoc Boża. Po ludzku to niemożliwe. Jednak jadąc po woli chyba łatwiej patrzeć w niebo. Szkoda tylko, że przeważnie po tych zakrętach życiowych jest tunel.  Czy on się w końcu skończy?
Mare1966 Nie masz racji, że rogami nie szoruje się sufitu. Kiedyś ludzie się pojedynkowali, teraz ksiądz każe wybaczać, a w prawie karnym każda wyeliminowana sztuka dwunożna liczy się tak samo  . To oczywiście żart.
Nie wiem dlaczego twierdzisz, ze zakochanie mija? Ja na przykład żonę zawsze kochałem tyle, że jej tego nie okazywałem  . I chyba właśnie dlatego jej nie zdradziłem. Z wartościami w związku masz rację, ale nimi jest tylko właściwie i poważnie pojmowany Bóg.
Wiesz co. Ja tuman jestem, Tyle osób mówi, że miłość to postawa, a zakochanie to uczucie. Ja tego nie rozumiem. Przecież można mieć właściwą postawę bez miłości, tak zupełnie na sucho, na przykład z poczucia obowiązku, honoru. Dla mnie jednak miłość to jest doskonalszą formą zakochania bo uzupełnioną o właściwą hierarchię wartości. A postawa może być czasem ułomna, wynikająca z ludzkiej niedoskonałości. Piszę to bo się tłumaczę. Moja postawa względem żony nie była idealna a miłość była i pomimo wszystko cały czas jest. Jest pragnienie dobra dla niej. Ale może nadinterpretowuję swoja podłość.
Art23 Do jednego tylko się przyczepię. Czy od słów można dostać orgazmu? Nawet jeśli tak, to trzeba bardzo namacalnie odwoływać się w nich do współżycia cielesnego. A może nie wiesz czym jest rozkosz, czym jest nagość i dotyk, czym jest bliskość bez żadnych barier i czym jest pełna spontaniczność w przeżywaniu ekstazy? Tego się słowami nie wyrazi. Więc jak, doświadczyłeś tego, czy nie? Nie widzisz różnicy? Czym jest całkowite oddanie siebie, a czym częściowe? Całkowite oddanie ciała jest całkowitym oddaniem duszy. Wyrazem duszy w naszym ziemskim życiu jest nasze ciało. Oddając duszę trzeba oddać ciało. Ten kto w jakimś kontrakcie na ziemi przyjmuje samą duszę, bez ciała jest naiwnym frajerem. Bardzo ładnie to ujął Mare1966 pisząc o portkach. GregAN Wytłumacz mi co, powstrzymuje człowieka przed zdradą fizyczna podczas takiej zdrady emocjonalnej? To co opisałeś przedstawiając zdradę emocjonalną nie jest przyjemne bo z potworem źle się żyje, ale to wszystko może minąć. Można zadośćuczynić, wynagrodzić. Piszesz, piszesz, a nie odnosisz się do argumentów. Takie tylko stanowisko by zrelatywizować. Zdrada fizyczna chwilowa... Zastanów się nad tym. Największa rozkosz jaką tylko można mieć, całkowite oddanie się... Ile kobiet miałeś, że tak to traktujesz? Dla Ciebie to bułka z masłem. Przepraszam, ale tak to wygląda. Honor rodziny to pycha....piszesz. Honor Twojej Matki to byłaby tylko pycha? Zastanów się! Pewnie Ci się pięści zaciskają... Honoru nie mozna utożsamiać z pychą, choć przyznam, łatwo się pomylić. Zdrada emocjonalna u mężczyzny nie jest niczym pięknym. Jest wyrazem zwykłej głupoty, egoizmu, cynizmu, prymitywizmu. Jest co potępiać, a przede wszystkim wyśmiewać głupotę, że sobie nie pobzykał . Bo co mu to wszystko dało? Pić herbatkę z jakąś głupią babą? Też mi frajda!  Wole już siedzieć przy komputerze i pisać te wydumki. 
Wobec kobiet jestem bardziej wyrozumiały w tym względzie, a nawet je podziwiam jeśli nie zdradzą fizycznie. Miodzio63 Z jakiej strony wziąłeś ten wklejony tekst? Co to za psychologia bezbożna? W każdym razie pominąłeś punkt 12. (dzięki Nirwano)
Czyli co jest najgorsze? Czyżbyś wkleił tylko to co pasowało do Twojej teorii? Marto86 Odnośnie Twojej wiary w miłość. Mi się zdawało, że moje małżeństwo jest idealne. Nawet sobie nie wyobrażasz jakie może być wielkie zaślepienie i niedostrzeganie problemów w pustej męskiej łepetynie. Nie ma kochających się małżeństw bez Boga. Wydaje mi się, że zapobiegać zdradom można, ale tylko w głębokiej więzi z Bogiem. Im więcej Boga tym lepiej. No i chciałbym coś powiedzieć o tej kwestii mówić czy nie mówić. Ostatnio ją dokładnie przemyślałem. Ale już nie mam siły pisać
Anonymous - 2013-12-29, 07:50
Co ty za dziwne sprawy piszesz człowieku??? całkiem cię już z żalu oslepiło??? Rozumiem że facet bez kobiety może zwariować...rozumiem że facet bez miłości żony jest w stanie sfiksować..... co w tych punktach jest bezbożne??? te punkty pokazują dokładnie czym jest z pozoru niewinna zdrada emocjonalna a punkt 12 -przypadkiem mi się nie skopiował i nie dlatego że mam jakieś teorie...bo chyba raczej -one tworzą się w twojej głowie Ogarnij się Orsz bo zakręciło cię już na maxa Czy zdrada emocjonalna...czy zdrada fizyczna.... bez różnicy! Jedno i drugie to ZDRADA....jedno i drugie to oddalenie emocjonalne....jedno i drugie to utrata współmałżonka....jedno i drugie to już wspólne: pasje, tematy, zamiłowania z kim innym. W jednym i drugim przypadku ktoś drugi staje się bardziej cenny niż my. Z jednego i drugiego przypadku można powrócić, jeden i drugi przypadek można zakończyć. Pytanie tylko powstaje jedno... JAK MY SOBIE Z TYM PORADZIMY.... i zamiast pisać dyrdymały -odpowiedz sobie sam dlaczego w twoim pojęciu: zdrada emocjonalna to wersja light...... a zdrada fizyczna to wersja hard i ewentualnie dlaczego nie umiesz sobie z czymś poradzić to tyle w temacie a następna razą zadaj zwykłe proste pytanie, zanim zaczniesz coś dziwnego tworzyć we własnej głowie [ Dodano: 2013-12-29, 08:08 ]
Bo nigdy być może nie byłeś w tej sytuacji, bo zapewne personalnie to cię nie dotykało i napisze wprost i brutalniej bo być może w twoim przypadku był tak wielce istotny tylko punkt 12.....(bez pozostałych). Ale uszanuj to że innych ta zdrada emocjonalna ma prawo tak samo bolec jak (zakładam)ciebie fizyczna- patrz cielesna. I nawiasem mówiąc.....jeżeli już tak bardzo spekulujemy Orsz .... to że jesteś mężem własnej żony, nie oznacza że jesteś właścicielem jej ciała Bo pojęcie "i stali się jednym ciałem " to przenośnia...metafora i wcale nie oznacza że zona to moja własność A pojęcie tego do zazwyczaj już spory krok ku przebaczaniu Natomiast co do twojego podziwiania.... podziwiasz bo nie masz pojęcia jak to jest..... Moja zona Orsz 8-lat temu odeszła emocjonalnie (całkowicie) rozumiesz to??? jest w domu jej ciało(wciąż przechodzi obok mnie) -a brak jej ducha..... i nawet nie wiesz jaka to katusza czasami jest gdy w tym wszystkim brak tej personalizacji (patrz innego osobnika tej samej płci -co ja) jaka zapewne w twoim przypadku jest problemem. Anonymous - 2013-12-29, 12:12 Miozdio63 nie chciałem Cię urazić. Ale nie wczytałeś się chyba dokładnie w to co ja napisałem. Napisałem m.in że ciężko jest żyć z potworem. To jest koszmar i rozumiem Twój ból, jednak nie porównuj go do mojego. Ty masz ból zęba i jesteś na bezludnej wyspie, a mi urwało dwie nogi i dwie ręce jednak lecę helikopterem ratunkowym i wszystko będzie dobrze .
Wyobraź sobie, że Twoja żona nie dość, że Cię traktuje tak jak traktuje, to sypia jeszcze z tym mężczyzną przez którego tak Cię lekceważy. Byłoby Ci to obojętne, nie pogłębiłoby znacząco Twojego złego samopoczucia? A może Ci jest źle w zwykłej ludzkiej egzystencji, nie kochasz swojej żony, nie jesteś już przywiązany do jej ciała. Doskwiera Ci dramat codzienności, zwykłego życia, samotność? Zrozum. Ja poszukuję u Ciebie przyczyn tego co jawi mi się jako całkowity absurd. Brak zazdrości o ciało żony. To jest dla mnie jakieś koszmarne skrzywienie normalnych męskich instynktów samozachowawczych. Już nawet na tym poziomie rozpatrując, zwykłego byka, który przepędza konkurentów. O duszy pisałem. Ale jakbyś tego nie dostrzegł. Propagujesz zło. Nie wolno lekceważyć zdrady fizycznej. Ja jestem ofiarą właśnie takiego podejścia jak Twoje. Ono przeniknęło moją żonę. Ona dopiero teraz widzi w jakim złu tkwiła. Widzi to po mnie. Dlatego wybacz, ale ja będę tępił tego typu absurdy, na ile tylko sił mi starczy. Bo Ty chcesz zniszczyć, oczywiście niechcący, wiem to, ale jednak, moje dzieci, moich synów, córki. Na takie przyzwolenie tylko czekają miliony wahających się. Skoro zagraliśmy w warcaby to możemy i pójść do łóżka. W końcu to takie nic, najgorsze co sę stało to już się stało. Takie absurdy głosisz. A poza tym Ci współczuje, choć nie wiem ile w tym Twoje winy. Nie znam Cię, nie znam Twoich doświadczeń choćby w zakresie tak lekceważonej cielesności. A ciało żony jest moim ciałem. To kolejna bzdura. Mężowie dbajcie o swoje żony jak o własne ciała. Wybacz, ja nie chciałbym by mnie posiadł jakiś facet.  Ale to juz taki głupi żart.
Podsłuchaj sobie ks. Drzewickiego co mówi on o rozdzielaniu ciała i duszy. I przestań bajdurzyć nie znając elementarza, który został zapodany na samym początku. Przepraszam za dosadność sformułowań i tę bezpośredniość, szczerość. Anonymous - 2013-12-29, 14:34
Bezzasadne pytanie wiesz czemu??? bo skoro sypia to i tak traktuje- jak traktuje-czyli ma za nic. To bardzo proste gdy się kogoś szanuje to się go nie SKALECZY... Może to i brutalne co powiem -ale dla mnie to dodatkowy szczegół, bo tak czy siak oznaczało to że skoro zdecydowała się na to to nic do mnie nie czuła miała za nic.....
Widzisz może jesteś zbyt zazdrosny....a zazdrość ma formy chorobliwe, a w tej chorobie widzisz jeno formę zazdrości..... chora formę zazdrości-właśnie typu byka o jakim piszesz jak ktoś śmiał mieć w objęciach ciało mojej żony, nie zastanowisz się nad przyczyną ty wolisz niwelować skutki, rozpędzać , rozwalać, zabezpieczać, zakopywać. A prawda taka Orsz-gdyby nie było przyczyn...to by czegoś nie było(bądź jak wolisz nie doszło)
Po pierwsze nie propaguję -jeno tłumaczę że trzeba to zrozumieć.... co i dlaczego doprowadziło.... ty wolisz trzymać krzyż w ręku i wymachiwać żonie jaki zło uczyniłaś..... A do tego prawo ma Bóg...ty Orsz jeno dziękuj Bogu za to że dał zonie np.opamietanie.
Kochasz ten stan tak??? ile lat jeszcze będziesz dreczył siebie...zonę ..dzieci tym co było az wszystkich zameczysz!
Bzdury piszesz i proponuje ci popracować nad swoja psychiką...tyle albo az tyle
To chyba tobie brakuje podstaw i weryfikujesz wiare na własne potrzeby dbajcie jak o własne ciała znaczy....nie krzywdzić..nie kaleczyć..nie ranić.... a nie zakazywać....bo każdy jest właścicielem siebie porozmawiaj człeku z jakims księdzem tylko naprawdę z dobrym podejściem...i niech wypleni z ciebie ułomności jakie sa w tobie i je serwujesz na tym forum
Moje winy sa zapewno podobne do twoich wiesz czemu??? Gyby każdy z nas był tym wspaniałym idealnym.kochanym mężem to by nas tu nie było i nie odpisuj więcej bo naprawdę nie chce mi się bzdu r tłumaczyć Anonymous - 2013-12-29, 14:40
czyli dążenie do stanu,w którym byłaby zazdrość uważasz za stan prawidłowy?o ile dobrze pamiętam katechizm,zazdrość jest jednym z grzechów głównych.......Orsz.....a jaka jest Twoja obecnie sytuacja?żona nadal Cię zdradza?nie wyspowiadała się?nie chce budowy,pojednania?nie uważasz więc,że Twoje katowanie psychiczne siebie i jej to jest właśnie absurdalna,chora postawa?skoro cytujemy Biblię,to cytujmy....miłość nie pamięta złego,nie unosi się gniewem.....negujesz rozróżnienie zdrady fizycznej od emocjonalnej jako dwóch całkowicie różnych zdrad i optujesz,by zdrada fizyczna była tą najpodlejszą..........każdy odbiera to inaczej,po co oceniać,jaki kto jest,skoro każdy inaczej odbiera pewne sprawy,niż Ty...........w pierwszych postach na tym wątku pisałeś: jak ja bym chciał,by moja żona była zakochana platonicznie......zaraz potem pisałeś,że przegapiłeś ten moment,kiedy od rozmów przez internet,przeszło do zdrady fizycznej i dziwi mnie niepomiernie,że nadal bagatelizujesz zdradę emocjonalną,która była wstępem do zdrady fizycznej.........jakoś nie widzę agencji towarzyskiej dla kobiet,gdzie mężczyźni czekaliby na pragnące seksu kobiety...........może i są jacyś tam żigolacy na telefon,ale to w porównaniu do setek agencji towarzyskich na całym świecie mało znaczący okruch....................i nadal twierdzisz,że nie ma nic,co różni patrzenie na te sprawy nas mężczyzn i kobiety?facet nie musi się zakochać,by być fizycznie z kobietą.....ba!często nimi gardzi,płaci za seks,co jej poniża,a mimo to potrafi być gotowy do współżycia...............kobieta musi się zakochać,co oznacza,że najpierw musi dojść do zdrady emocjonalnej..............nie rozumiem więc,czemu pomimo tego mechanizmu,nadal twierdzisz,że gdyby nie było zdrady fizycznej,to wszystko można bvłoby odbudować..........skąd to wiesz? bo C i e b i e by mniej bolało? wybaczenie żonie zdrady fizycznej nie ma nic wspólnego z brakiem zazdrości o nią.......Ty piszesz o zazdrości o jej ciało(cóż za uprzedmiotowienie),pisząc wcześniej,że nie miałbyś nic przeciwko temu......wręcz chciałbyś.....by żona tylko platonicznie Cię zdradzała.......czyli nie ma w ogóle u Ciebie....idąc Twoim torem....zazdrości o duszę żony..........teraz zapytaj siebie,czy to nie jest absurd,że tak to oddzielasz i tak jesteś przywiązany do ciała,że lekceważysz duszę...........jeśli żona wyspowiadała się i odbyła pokutę,to u Boga ma czystą kartę...........przykre,że stawiasz się wyżej nad Pana Boga i tej czystej karty dać jej nie potrafisz.......to się nazywa zatwardziałość.............oczywiście mnie taki stan nie dziwi,sam go miałem swego czasu..............ale sorry,nie latami.............gdzieś w pewnym miejscu pękł balonik pychy i zrozumiałem,że po spowiedzi żona byłaby innym człowiekiem, odnowionym, nawróconym.....i ten inny człowiek,ta nawrócona żona nigdy mnie nie zdradziła.....zdradzała mnie ta sprzed spowiedzi............może tak na to spójrz........... nie chcę być złym prorokiem,ale tak samo jak Ty nie jesteś pewien,czy nie dochowałbyś wierności fizycznej,tak i można przypuszczać,że swoją zatwardziałością możesz doprowadzić do tego,że i żona się podda.........skoro przeszłości wymazać nie może,czasu cofnąć też nie,a nawrócenie i zadośćuczynianie nic nie dają,to jaki sens być dalej razem?co żona ma zrobić?co Twoim zdaniem może zrobić,byś przestał ją rozliczać za to,co zrobiła?by zaczęło Ci bardziej na duszy żony, a nie na ciele?jeśli dusza będzie dla Ciebie najważniejsza,masz 100% pewności,że do zdrady fizycznej nie dojdzie.........nie znam ani z forum,ani z grupy Sychar,ani z innych znajomych przypadku,że żona choć była kochana i chołubiona, to tak jej brakowało seksu,że poszła to robić z innym...........zawsze,ale to zawsze była najpierw opuszczona emocjonalnie.......uprzedmiotowana, lekceważona.......szukała więc wsparcia emocjonalnego u kogoś innego,co wiadomo,zazwyczaj kończy się seksem,taki nasz męski punkt widzenia na związki,do tego dążą ci,którzy za nic mają zasady.............. facet może być kochany i chołubiony w domu,on idzie do agencji po całkiem inne rzeczy,niż rozmowa czy wsparcie emocjonalne............lekceważenie potrzeb emocjonalnych kobiety,jej poszukiwań wsparcia zazwyczaj kończy się tragedią............Pulikowski pisał,że za zdradę żony w dużym stopniu odpowiada jej mąż......zgadzam się z nim..........ja za zdradę swojej odpowiadam...........gdybym nie patrzył na nią przez pryzmat ciała jedynie......gdybym zainteresował się jej pasjami,którymi chciała się ze mną dzielić,nie szukałaby bliskości u innego..........zanim doszło do zdrady fizycznej,mogłem dziesięć razy ją (nas) uratować...........pycha mnie zgubiła.......i u Ciebie tej pychy za dużo,Orsz......dlatego tak się ciskasz i dlatego tak Cię to boli..........................sorry,że tak ostro........ale i podobne rozmowy na forum prowadziliśmy już onegdaj i na priv,a u Ciebie zero przemyśleń,tylko utwierdzanie się na swojej pozycji......a jakoś lepiej się z tym nie czujesz.....może jednak czas zmienić taktykę?pozdrawiam,szymon. Anonymous - 2013-12-29, 14:51 Kurcze panowie, ale piekna dyskusja. Szkoda, że mój mąz raczej tego nie przeczyta. Zdrowych, męskich spojrzeń.... Anonymous - 2013-12-29, 15:06
Bo to sa MonikoMario3 odrobione lekcje tak jak Krasnobar napisał o swoich...wiele razy ja pisałem o swoich identico.....gdybym nie robił z siebie BYSIA głupka Ferdynada i brał na rogi wszystko co na drodze do żonki stało to bym dziś nie kwęczał na tym forum.. gdybym znał wartość duszy kobiecej-a nie zaślepiał się cielesnością żony to bym zrozumiał jej kobiece problemy...... Ale przynajmniej dziś wiem ze rozum jaki dostałem od Boga...jest tak należycie używany jak tego pragnie.... LEPIEJ PÓZNO NIZ WCALE......... Anonymous - 2013-12-29, 15:32
To niby co mam zrobić? Zabronić mu się z kimkolwiek przyjaźnić, już na zawsze? Bo tu przecież były tego typu głosy - że jeżeli mężczyzna znajduje sobie przyjaciółkę, to zwykle rodzi sie z tego zdrada emocjonalna, jak kobieta znajduje przyjaciela - to istnieje równie duże ryzyko. Z tego wynika, że mój mąż nie może mieć w ogóle przyjaciół, bo u niego niezależnie od płci drugiej strony może się wytworzyć "chemia". Nie chce i nie mam zamiaru uzależniać męża od siebie i zakazywać mu bliższych znajomości z kimkolwiek w imię właściwie czego? Głupiej zazdrości? Czy ryzyka? Jakoś kłóci się to zupełnie z moim pojęciem zdrowej relacji ze współmałżonkiem i z całą moją postawą życiową. Nie czuję się zdradzona emocjonalnie, bo nie ulega wątpliwości, że mąż mnie kocha bardziej i na mnie dużo bardziej mu zależy, jego relacja z przyajcielem inaczej wygląda, niż ze mną i widzę wyraźnie te różnice. Póki nie obawiam się odejścia męża do kogoś innego, a o to jestem raczej spokojna, nie będę ingerować. W końcu mi też wolno mieć przyjaciółki. No i hipotetyzując - zawsze mężowi mówiłam, że o zdradzie wolałabym wiedzieć, bo wolę żyć w najboleśniejszej prawdzie niż w najsłodszym kłamstwie. Może dlatego teraz o wszystkim wiem i nie muszę się martwić, że mąż mnie będzie okłamywał i oszukiwał. Anonymous - 2013-12-29, 16:15
Tiliana zabronić nic człowiekowi nie zabronisz, przeciwdziałać też nie ma sensu. Ludzie są różni- dla jednych przyjaciel/przyjaciółka ...to tylko przyjaciel/przyjaciółka.... dla innego gdy jeszcze sprzyja ku temu brak zrozumienia partnera.. lub inne sytuacje ma szansę być to krok do nowych relacji emocjonalnych. I przyjmij może-a nie musi.... Natomiast co do twoich słów na samym początku, nie wiem jak to jest w relacjach małżeńskich. Ale znam dużo rodziców jacy się zjedli na tym .... moje dziecko mi wszystko mówi i o wszystkim.... Anonymous - 2013-12-29, 17:45 tiliano, przykro to czytać....to co piszesz, to objawy silnego współuzależnienia i takiego relatywizowania zasad,że uznajesz je za normę,dostosowałaś się do nich.....to,że mąż mówi Ci o przyjacielu,nie oznacza,że mówi Ci o wszystkim,co myśli o Tobie,o małżeństwie,o sobie.....miłość nie krzywdzi,nie rani............jeśli mąż jest taki wspaniały,Tiliano,to co tu robisz na forum kryzysowym?skoro tak wszystko jest w porządku,"uczciwie, szczerze i prawdomównie",to czemu logujesz się na forum dla małżonków w kryzysie?wiesz......znam kobietę,która uważała za normę,że jej mąż ją poniża przy jej dzieciach......nie widziała w tym nic zdrożnego,byliśmy w szoku z moją siostrą(bo to jej koleżanka),jak mąż do niej mówił nieprzyjemne rzeczy i wyśmiewał ją przy dzieciach,a ona później to bagatelizowała i była na nas zła,że wymyślamy coś,bo przecież to są normalne rozmowy małżeńskie..........no,jeśli ojciec mówi do córki,że broń Boże,żeby była taka jak matka,bo nikt takiej głupiej dziewczyny nie zechce za żonę i to jest według niej normalne,to nie mam pytań.........Twoja sytuacja też nie jest normalna.....małżeństwo to mąż i żona......potem długo długo nic, jeśli chodzi o obce osoby,a dopiero potem przyjaciele................jeśli Ty nie widzisz w tym nic zdrożnego,że mąż ma przyjaciela, z którym się spotyka, że mąż ma ciągoty homoseksualne,to masz niestety poważny problem......zauważ,piszesz:
naprawdę nie widzisz niczego niepokojącego,że stawiasz przyjaciela męża na równi ze sobą,do tego stopnia,że porównujesz ich relację do relacji małżeńskiej?żyjesz w trójkącie i pasuje Ci to............sorry,ale to jest jednak chore,moim zdaniem oczywiście.........wydaje Ci się,że masz nad wszystkim kontrolę,a to mąż wytworzył granice i normy w Waszym małżeństwie,Ty się do nich dostosowałaś i wmówiłaś sobie,że to jest normalne,dobre dla Ciebie..........chciałabyś,by córka miała takiego męża?szczerze.chciałabyś?zrób mały eksperyment,zabroń mężowi kontaktów z tym przyjacielem.........zobaczysz jego reakcję i zobaczysz,jak złudne jest Twoje poczucie kontroli........Tiliano,czy jesteś pod opieką jakiegoś terapeuty?pozdrawiam,Szymon. Anonymous - 2013-12-29, 19:48
Orsz, większość odpowiedzi na Twoje pytania do mnie, zostało odpowiedzialnych w postach miodzi63 i krasnobara. Co do bułki z masłem - zasmakowałem w jednej, i wystarczy 
Traktowanie zdrady emocjonalnej w oderwaniu od fizycznej i na odwrót, to z reguły rozpatrywanie sytuacji jak dla "stanu idealnego" w fizyce - wydumany, mało realny ale potrzebny po to żeby zrozumieć zasady zachodzące w rzeczywistości. Większość zdrad emocjonalnych kończy się zdrada fizyczną. Gdzieś czytałem że 80%, ja myślę że nawet więcej. Co powstrzymuje tych 10% - 20% ? Może 5% z powodu "zasad", reszta ? chyba tylko z braku możliwości. Wszelakich. Idealna zdrada fizyczna bez emocjonalnej ? Częściej dotyczy mężczyzn, rzadziej kobiet. Jednaka, kobietom czasami emocjonalne zaangażowanie potrzebne jest jako wytłumaczenie, usprawiedliwienie przed samą sobą tego co zaszło. (przecież to "miłość" była) Chociaż ostatnio, wraz z rozwojem rewolucji seksualnej, nawet te wytłumaczenia przestają być potrzebne. (np. układy na seks "bez zobowiązań" ) Co przemijania cierpień w czasie zdrady emocjonalnej - tak, o ile czas zauroczenie osobą trzecią minie. A to że minie, nie jest z kolei oczywiste. Uzależnienie emocjonalne jest znacznie silniejsze niż tylko fizyczne i często kończy się tragicznie dla małżeństwa, albo trwa latami. Nawet, jeżeli minie - to zadra w sercu pozostanie. Tak samo jak w zdradzie fizycznej - można, nawet trzeba wybaczyć, ale zapomnieć się nie da. Nie bagatelizuję, zdrady fizycznej. Jeżeli jednak, dotyczy zdrady tylko fizyczne i tylko jednorazowej - to jej wpływ na współmałżonka jest ograniczony do poczucia bólu z powodu utraty intymności seksualnej małżonków, oraz kwestia "honoru" w przypadku mężczyzn. Kwestia honoru - to kwestia pychy. Intymność seksualna - jest ważna tak samo jak intymność emocjonalna. Jej utrata boli tak samo. Łatwiej jest wybaczyć, kiedy ma się świadomość że była następstwem chwilowej słabości. Ty bardziej łatwiej, kiedy widać poczucie winy, skruchę, szczerą chęć naprawy. Nie wprowadzaj porównań do relacji dzieci - rodzice, lub dziadkowie :) Zdrada, dotyczy małżonków. Co do mojego braku odnoszenia się do argumentów - przepraszam, jeżeli coś pominąłem. Jeżeli są dla Ciebie istotne - proszę przypomnij mi. krasnobar, co do odpowiedzialności męża za zdradę żony: - przypomina mi tłumaczenie dlaczego mąż zdradza żonę - bo maż jest niedobry, a dlaczego żona zdradza męża - bo mąż jest niedobry :) nie zgadzam się. Kobieta, mężczyzna są stworzone jako istoty posiadające wolną wolę. Same decydują o swoim postępowaniu. O zdradzie też. Anonymous - 2013-12-29, 20:15 Dwie zupełnie oddzielne kwestie. Moja droga życiowa i zagadnienie istoty zdrady. Niestety w moim przypadku splecione ze sobą. Wgryzam się w temat bo staram się odkryć co we mnie siedzi. Jest to taki mój sposób radzenia sobie z bólem. Rodzaj psychoterapii. Ból uświadomiony w którym widzi się sens chyba łatwiej znieść i stawić mu czoła. Cóż poradzić że zdrada fizyczna jest dla mnie całkowita katastrofą. Mógłbym opowiadać o niuansach w jaki perfidny sposób wiedza o tym co się stało do mnie dotarła i w jaki dziwny sposób ominęły mnie wszelkie obawy o nasze małżeństwo gdy najgorsze się działo. Nie będę się rozwodził. W każdym razie nigdy nie doznałem jako faktu teraźniejszego, trwającego, zdrady emocjonalnej. No może raz, ale to szczegół i nie miałem problemu z wybaczeniem. W końcu, mniemałem wówczas, nic złego się nie stało. Żadnej zdrady fizycznej nie było. W rzeczywistości była ale to już kwestia mojej naiwności i niemal nadprzyrodzonego ówczesnego sprytu i przebiegłości mojej żony. Tak więc nie wiem co to trwoga o małżeństwo, strach i upokorzenie opuszczenia, zostania samym. Teraz wiem, że takie niebezpieczeństwo było. Jakimś cudem mnie to ominęło. I musze się zgodzić, że taka sytuacja jest najtrudniejsza życiowo. Ale i w takim przypadku można rozważyć przypadek, że żona odchodzi na przykład do swojej mamy i nie ma żadnego faceta. No przecież jest to cudowna i komfortowa sytuacja by odbudowywać. Facet dostaje takiego uczciwego pstryczka w nos od wspaniałej kobiety. I wtedy ma impuls by gołymi rękoma wyłapać dla niej wszystkie aligatory z bagien Florydy. Po przeciwnej stronie tego medalu jest gdy żona ma faceta z którym ... no właśnie. Tu jest pies pogrzebany. Rozumiecie panowie? Tak Krasnobar, cały czas będę bagatelizował zdradę emocjonalną jako zła samego w sobie. Oczywiście zdradę, która była i której nie ma, minęła. Czegoś takiego, załamania emocjonalnego nawet bym nie nazywał zdradą. Odejścia do mamy tez bym nie nazywał zdradą. Bo kobieta cały czas jest tylko moja, jej ciało jest moje i dusza jest moja pomimo pewnych potknięć. Ciało i dusza to na ziemi jedność. Jeszcze raz to podkreślę bo to jest fundament. Pytasz się skąd wiem, że bez zdrady fizycznej można odbudować. Z powyższego. Bo dusza mojej żony cały czas jest tylko moja. Przecież o gwałt nie byłbym zazdrosny. Podczas gwałtu tracę ciało żony a duszy nie. mało tego, dusza jej jest mi jeszcze bardziej bliska bo przepełniać mnie powinno współczucie. Czy nie wydaje Ci się Krasnobar że o ten fałszywy w moim przekonaniu dualizm dusza-ciało się spieramy? Konsekwencje tego dualizmu są katastrofalne i rodzą to o czym pisałem w odpowiedzi do miodzo63, czym on się tak zbulwersował. Tak, uważam to za karygodny błąd prowadzący do szerzenia demoralizacji. Czy mam Ci tłumaczyć, że zazdrość o ciało z odrzuceniem owego dualizmu nie jest żadnym uprzedmiotowieniem? Pisałem wcześniej, że zdrada duszą nie wyrażona ciałem jest w gruncie rzeczy fikcją, czymś nieistniejącym. Gdy następuje otrzeźwienie z chorych emocji cały ciężar potencjalnego ryzyka czyli utraty ciała i duszy w zdradzie fizycznej znika. Otwiera się miejsce na pojednanie i rzeczywiste wzmocnienie związku. Uszczerbku nie ma. Uszczerbek jest, jest nawet zniszczenie małżeństwa gdy jedność między małżonkami znika. Albo ta jedność jest, albo jej nie ma. Logika zero-jeden. Pan Bóg stworzył ich jako parę, a nie jako trójkąt, czy czworokąt. Stąd jednoznaczne przykazanie nie cudzołóż. Pokuta nie ma tu nic do rzeczy. Sakrament pojednania z Bogiem daje życie wieczne i wcale nie oznacza likwidacji konsekwencji grzechu na ziemi. Po przyjęciu Eucharystki HIV nie znika z automatu choć czasem zapewne może mieć to miejsce. Tak samo jest z jednością małżeńską. Małżonek może wybaczyć, rana się zabliźnić, można żyć, ale blizna jest i pobolewać może. To jest owa natura która nie wybacza NIGDY. A małżeństwo nie było w zamyśle Boga stworzone do tego by dawać ból, lecz jedynie radość, to co pisałem wcześniej. Ma być autostradą do Nieba. Jestem o tym przekonany.
Masz rację. Rzadko to czynię. To musi się zmienić. [ Dodano: 2013-12-29, 20:29 ]
Toż właśnie bagatelizujesz. Powiem więcej. Sporą grupę mężczyzn wręcz zachęcasz. A kobiety uwierzą Ci na słowo, jak je tak zbajerujesz na jakimś wyjeździe integracyjnym
Ja mówię inaczej. Każdy mężczyzna i każda kobieta została stworzona przez Boga do bycia tylko z jednym osobnikiem płci przeciwnej. Ma to być ukochany małżonek. I nikogo więcej. Autostrada do Nieba. Chyba, że wolisz kocie łby? Intymności emocjonalnej nie ma, to jakaś paralela, która odrywa nas od rzeczywistości. Chyba, ze chodzi o emocje podczas współżycia 
No i zdrada nie dotyczy tylko małżonków. Swoim życiem świadczymy w rodzinie i w świecie. Jesteśmy też przecież odpowiedzialni za dzieci. Ty zdradzisz, czego możesz wymagać od własnych dzieci? Pismo święte przestrzega przez brzemienną córką w ojcowskim domu. To jeden z większych męskich dramatów obok niewiernej żony. To nie ja wymyśliłem! Anonymous - 2013-12-29, 20:41
Nie to jest Orsz jaki nie wybacza ..a jak będzie tak dalej szedł to nie wybaczy NIGDY..... i zakończmy ta dysputę na forum...i nie rozmiękaj Orsz na nim.... nie biadol....nie umieraj....nie rób z siebie nieszczęśliwca.... Masz Orsz jak każdy drogi do wyboru 1.praca nad sobą ,przebaczenie żonie i rozwój rodziny 2.wieczna płachta nieboraka i pociągniesz wszystkich na dno....... My sami mamy możliwość wiele w sobie zmienić...to nam Bóg ukazuje drogi...to nam błogosławi Ale jak Orsz nie zabierze się za zmianę -to całe życie będzie szukał przyczyn własnego nieszczęścia..... Zatem ostatni raz i wołami ORSZ ODPOWIADA ZA TO CO MOŻE SIE W NIM ZMIENIC...TO ORSZ MOŻE POKONAĆ WŁASNE LĘKI....TO ORSZ MOŻE POKONAC WŁASNE OGRANICZENIA.... TO ORSZ MA SZNSE WYLECZYC SIĘ Z OBAW.....TO ORSZ MOŻE UWIERZYĆ ŻE WRESZCZIE ZMIENI SIE WASZE ŻYCIE............. A żona Orsz może ci tylko mówić że nie zrobi tego co było i w miarę jak potrafi to okazywać.......... a uwierz mi ....... ŻE PIEKIELNIE TO TRUDNO-SZCEGÓLNIE GDY KTOS DRUGI NIE CHCE W TO UWIERZYĆ zatem masz zarazem odpowiedz komu tak naprawdę zależy byś nie wierzył w zonę 
ano on cię podchodzi -a sprytny jest i potrafi nawet głosami aniołów przemawiac i tyle
|
