[awaga]

Witam
od około roku czytam,słucham,wchłaniam wszystko co dotyczy metod,sposobów prób
pojednania małżeństwa.
Tak - dzięki Wam już wiem że jedynym "SPOSOBEM" jest PAN BÓG. ,więć płakać modlić się i czekać.
Ale dzisiaj mam nieco inne pytanie,a mianowicie jak to wytłumaczyć ,że Wy piszecie o ukojeniu
jakiego doznajecie podczas modlitwy.Ze mną dzieje się absolutnie przeciwnie.Kiedy tylko klękam
do modlitwy zaczynam płakać płakać i jeszcze raz płakać .Jestem niespokojna i jeszcze bardziej
"zbolała" i rozżalona.
Czytając Wasze wypowiedzi wnioskuję,że tęsknicie,że modlicie się i że ufnie czekacie na powrót
współmałżonków. Ja tak naprawdę to nie "żyję",owszem jem oddycham,ale więcej absolutnie nic
-moje myśli krążą wokół męża(ja żyję jego życiem).
Proszę powiedzcie mi czy ja się żle modlę? Co jest ze mną nie tak?.Co muszę zmienić i jak to zrobić.Przepraszam za nadmiar zadanych pytań,wiem że każdy z Was też po swojemu cierpi i przeżywa poza tym ma swoje problemy i swoje kłopoty, więc jeśli nadużyłam - to bardzo
przepraszam.

Witam
od około roku czytam,słucham,wchłaniam wszystko co dotyczy metod,sposobów prób
pojednania małżeństwa.
Tak - dzięki Wam już wiem że jedynym "SPOSOBEM" jest PAN BÓG. ,więć płakać modlić się i czekać.
Ale dzisiaj mam nieco inne pytanie,a mianowicie jak to wytłumaczyć ,że Wy piszecie o ukojeniu
jakiego doznajecie podczas modlitwy.Ze mną dzieje się absolutnie przeciwnie.Kiedy tylko klękam
do modlitwy zaczynam płakać płakać i jeszcze raz płakać .Jestem niespokojna i jeszcze bardziej
"zbolała" i rozżalona.
Czytając Wasze wypowiedzi wnioskuję,że tęsknicie,że modlicie się i że ufnie czekacie na powrót
współmałżonków. Ja tak naprawdę to nie "żyję",owszem jem oddycham,ale więcej absolutnie nic
-moje myśli krążą wokół męża(ja żyję jego życiem).
Proszę powiedzcie mi czy ja się żle modlę? Co jest ze mną nie tak?.Co muszę zmienić i jak to zrobić.Przepraszam za nadmiar zadanych pytań,wiem że każdy z Was też po swojemu cierpi i przeżywa poza tym ma swoje problemy i swoje kłopoty, więc jeśli nadużyłam - to bardzo
przepraszam.

[róża]

Awaga, a czymże jest modlitwa? Otwieram swoje serce i staję przed Tobą Boże ... Zobacz, co w nim jest - dziś tylko smutek i łzy. Jeśli zechcesz, możesz je uzdrowić... Jak uzdrowiłeś kobietę cierpiącą na krwotok, niewidomego, jak i dzisiaj uzdrawiasz tych, którzy w Tobie pokładają nadzieję, Tobie ufają... Pochyl się więc nade mną Panie, nad moją niedolą... Usłysz mój płacz. Przytul mnie do swego Serca. Tobie powierzam się, Tobie oddaję się... itd.
Płacz przed Nim to najprawdziwsza modlitwa - bez słów. Serce mówi do Serca.
Pozdrawiam serdecznie i przytulam .

Awaga, a czymże jest modlitwa? Otwieram swoje serce i staję przed Tobą Boże ... Zobacz, co w nim jest - dziś tylko smutek i łzy. Jeśli zechcesz, możesz je uzdrowić... Jak uzdrowiłeś kobietę cierpiącą na krwotok, niewidomego, jak i dzisiaj uzdrawiasz tych, którzy w Tobie pokładają nadzieję, Tobie ufają... Pochyl się więc nade mną Panie, nad moją niedolą... Usłysz mój płacz. Przytul mnie do swego Serca. Tobie powierzam się, Tobie oddaję się... itd.
Płacz przed Nim to najprawdziwsza modlitwa - bez słów. Serce mówi do Serca.
Pozdrawiam serdecznie i przytulam .

[AWS]

[arlen]

Awaga, kiedyś pewien ksiądz powiedział, że jak nie ma się siły już prosić i błagać, to trzeba wielbić Pana i dziękować za wszystko co nas spotyka.

Kiedy klęczę przed Najświętszym Sakramentem a z oczu płyną mi łzy a moje prośby wydają się bezsensowne wtedy zaczynam wielbić Boga, tak prosto od serca, własnymi słowami, to przynosi ukojenie i spokój…i daje siły do dalszego działania.

Poniżej, zamieszczam cytat z książki „Wolni od niemocy” A. Polanowskiego; do którego często wracam, on mi pomaga zrozumieć czym jest uwielbienie.

[…]
Tak dzisiaj Pan mówi do ciebie.

Czy czas uwielbienia jest zawsze czasem spokojnym? Nie. Czas uwielbienia to najczęściej trzęsienie ziemi - tak, że człowieka aż trzęsie na ciele. Czas uwielbienia, to może być również czas duchowej walki, że coś się rozstrzygnie w tobie, może nawet zaboli, ale jeśli jest to czas spędzony z Jezusem, niczego nie żałuj i nic złego nie powinno się stać.

Wiem, co teraz myślisz. Czujesz niechęć do oddania chwały Bogu, czujesz niechęć do modlitwy. Myślisz:
„Po co to wszystko? To wszystko jest bez sensu. Trzeba ominąć te kartki i poszukać bezpiecznego tekstu, który nie prowokuje do modlitwy, lecz daje możliwość popatrzenia na wszystko z boku".
Siedzisz bezpiecznie w fotelu, trzymasz książkę w ręku i masz komfort władzy nad tekstem, aż tu nagle okazuje się, że książka trzyma cię w ręku, wgniata cię w fotel i domaga się tego, byś zaczął się modlić. Tego już za dużo! Czy nie jest tak?

Przypomnij sobie Jezusa w Kafarnaum i zobacz, kto takie myśli podpowiada:

Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: "Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boży- Lecz Jezus rozkazał mu surowo: -Milcz i wyjdź z niego!" Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są mu posłuszne". I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicy w krainie galilejskiej (Mk 1,24).

Pomyśl, jeśli słyszysz taki głos w sobie:

„Czego Ty chcesz, przyszedłeś mnie zgubić, zdenerwować, sprowokować do modlitwy, zmuszasz mnie do tego, żebym zobaczył w sobie lęk przed odkryciem w sobie niechęci do rozmowy bezpośredniej z Tobą, Panie Boże",

to nie jest twój głos, to jest głos kusiciela. To nie jest głos Ducha Świętego. Duch Święty mówi:

„Nie bój się! Nie lękaj się! Wszystko, co się dzieje teraz jest dla ciebie, dla twojego dobra! Nie musi się nagle wszystko diametralnie zmienić, ale jedno słowo, jeden krok, jedna szczypta soli, to już jest bardzo dużo. Przyjmij wszystko w dobrym duchu jako coś, co cię buduje, a nie zabija. Odrzuć, więc tę pokusę dystansu, skup się na Jezusie - zapraszam ciebie do uwielbienia Mnie"

Tylko ta modlitwa może sprowadzić uwalniające trzęsienie ziemi. Zawali się w tobie dotychczasowy spokój, ale uwolni cię od zamknięcia. Powiedz Panu tak:

"Jezu Chryste, przyjdź i przyjmij moje uwielbienie. Tylko Ty jesteś moim Bogiem".

Powiedz Mu to teraz w swoim sercu. Możesz siedzieć lub klęczeć, jak chcesz. Nie mów:
„To mnie nie dotyczy, jestem tylko czytelnikiem tej książki!".

Owszem ciebie to dotyczy! To ciebie teraz Bóg trzyma w Swych dłoniach, nie wymykaj się Mu. Jeśli dotarłeś aż do tej kartki w tej książce, to tylko dlatego, że ona jest też o tobie.

Powiedz, więc na głos:

Jezu Chryste!
Moje osobiste uwięzienie nie jest tak ważne jak Ty.
Moje kajdany nie są tak ważne jak Ty.
Moja depresja nie jest moim bogiem.
Chcę Ciebie wielbić; Tobie pragnę oddać dziś chwalę.
Ty masz moje życie w Swoich rękach,
ja moją głowę oddaję w Twoje dłonie.
W Swoich dłoniach masz moje życie,
w dłoniach zranionych dla mnie.
Wierzę, że jesteś blisko mnie.
Wielbię Cię, Panie".

I skup się na tych słowach, nie na sobie. Powtórz to z serca:

- „Wielbię Cię, Panie."
Powiedz to całym sobą:
- „Wielbię Cię, Panie."
I mów jeszcze kilkakrotnie:
„Wielbię Cię, Panie,
wielbię Cię Jezu, wielbię Cię całym sercem.
Wielbię Cię całą duszą, wielbię Cię całym moim życiem.
Wielbię Cię w tej chwili i w każdej chwili mojego życia.
Wielbię Cię Jezu, Jezu bądź w tej chwili moim Królem!
Wysławiam Twoje Święte Imię, jest mi dobrze, kiedy mówię
do Ciebie.
Twoje Imię jest dla mnie olejem, jest namaszczeniem, jest
uzdrowieniem, jest ulgą...
Ty jesteś moim Bogiem, i o Tobie myśleć jest dla mnie szczęściem.
Ty jesteś moim najlepszym Przyjacielem.
Jezu kocham Cię, Jezu pragnę Ciebie, Jezu ufam Ci,
Ty jesteś moim Panem, Panem miłosiernym.
Jezu, wielbię Cię,
Jezu, nie mam słów, żeby wyrazić moje uwielbienie.
Jezu, kocham Cię.
Jezu, przyjmij moją modlitwę
Jezu Chryste! Amen.

Stań jeszcze w tej modlitwie przed Panem i powiedz Mu również takie słowa:

„Panie, nie znałem Cię jako Tatusia.
O Boże, przepraszam Cię za to,
że uważałem Cię za zniedołężniałego dziadka
- dobrego, ale nie potrafiącego mi pomóc.
Ale Ty jesteś Tatusiem!
Ojcze Niebieski, przepraszam Cię za to,
że wydawało mi się, że jesteś obojętny i odległy, nieważny;
że jesteś tylko obrazkiem na ścianie,
krzyżykiem na szyi, i że nie chcesz mi pomóc.
Chcę wywyższać Twoje Imię,
Ty jesteś najwyższy Panie!
Błogosławiony!
Boże, wierzę, że kiedy moja modlitwa stanie się hymnem,
przeciwnik mojego zbawienia odejdzie niezadowolony,
dlatego wielbię Cię i całe moje serce powierzam Tobie.
Wielbię Cię Boże, Ty jesteś moim Tatusiem,
i teraz właśnie, kiedy siedzę przed Tobą,
czuję się tak, jakbym siedział na Twoich kolanach...
Wielbię Cię Tato!
Wielbię Cię, Jezu Chryste!
Amen."

Skutki tej króciutkiej i prostej modlitwy będą wieczne. To nie jest poezja ani literatura; to nie jest modlitwa, którą się podziwia ze względu na niezwykłe związki frazeologiczne, na rozbudowane metafory, które zaspokajają smak estetyczny czytelnika. To jest po prostu wychwalanie Boga najprostszymi słowami. Wysławiaj, wywyższaj, dziękuj, czcij, oddawaj chwałę i najwyższy szacunek. Nie odrywaj uwagi od Boga, kiedy przyjdzie czas wielbienia.
[…]

koniec cytatu

Niech Bóg cię błogosławi a Duch św prowadzi.

Pozdrawiam serdecznie i przytulam

Awaga, kiedyś pewien ksiądz powiedział, że jak nie ma się siły już prosić i błagać, to trzeba wielbić Pana i dziękować za wszystko co nas spotyka.

Kiedy klęczę przed Najświętszym Sakramentem a z oczu płyną mi łzy a moje prośby wydają się bezsensowne wtedy zaczynam wielbić Boga, tak prosto od serca, własnymi słowami, to przynosi ukojenie i spokój…i daje siły do dalszego działania.

Poniżej, zamieszczam cytat z książki „Wolni od niemocy” A. Polanowskiego; do którego często wracam, on mi pomaga zrozumieć czym jest uwielbienie.

[…]
Tak dzisiaj Pan mówi do ciebie.

Czy czas uwielbienia jest zawsze czasem spokojnym? Nie. Czas uwielbienia to najczęściej trzęsienie ziemi - tak, że człowieka aż trzęsie na ciele. Czas uwielbienia, to może być również czas duchowej walki, że coś się rozstrzygnie w tobie, może nawet zaboli, ale jeśli jest to czas spędzony z Jezusem, niczego nie żałuj i nic złego nie powinno się stać.

Wiem, co teraz myślisz. Czujesz niechęć do oddania chwały Bogu, czujesz niechęć do modlitwy. Myślisz:
„Po co to wszystko? To wszystko jest bez sensu. Trzeba ominąć te kartki i poszukać bezpiecznego tekstu, który nie prowokuje do modlitwy, lecz daje możliwość popatrzenia na wszystko z boku".
Siedzisz bezpiecznie w fotelu, trzymasz książkę w ręku i masz komfort władzy nad tekstem, aż tu nagle okazuje się, że książka trzyma cię w ręku, wgniata cię w fotel i domaga się tego, byś zaczął się modlić. Tego już za dużo! Czy nie jest tak?

Przypomnij sobie Jezusa w Kafarnaum i zobacz, kto takie myśli podpowiada:

Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: "Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boży- Lecz Jezus rozkazał mu surowo: -Milcz i wyjdź z niego!" Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są mu posłuszne". I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicy w krainie galilejskiej (Mk 1,24).

Pomyśl, jeśli słyszysz taki głos w sobie:

„Czego Ty chcesz, przyszedłeś mnie zgubić, zdenerwować, sprowokować do modlitwy, zmuszasz mnie do tego, żebym zobaczył w sobie lęk przed odkryciem w sobie niechęci do rozmowy bezpośredniej z Tobą, Panie Boże",

to nie jest twój głos, to jest głos kusiciela. To nie jest głos Ducha Świętego. Duch Święty mówi:

„Nie bój się! Nie lękaj się! Wszystko, co się dzieje teraz jest dla ciebie, dla twojego dobra! Nie musi się nagle wszystko diametralnie zmienić, ale jedno słowo, jeden krok, jedna szczypta soli, to już jest bardzo dużo. Przyjmij wszystko w dobrym duchu jako coś, co cię buduje, a nie zabija. Odrzuć, więc tę pokusę dystansu, skup się na Jezusie - zapraszam ciebie do uwielbienia Mnie"

Tylko ta modlitwa może sprowadzić uwalniające trzęsienie ziemi. Zawali się w tobie dotychczasowy spokój, ale uwolni cię od zamknięcia. Powiedz Panu tak:

"Jezu Chryste, przyjdź i przyjmij moje uwielbienie. Tylko Ty jesteś moim Bogiem".

Powiedz Mu to teraz w swoim sercu. Możesz siedzieć lub klęczeć, jak chcesz. Nie mów:
„To mnie nie dotyczy, jestem tylko czytelnikiem tej książki!".

Owszem ciebie to dotyczy! To ciebie teraz Bóg trzyma w Swych dłoniach, nie wymykaj się Mu. Jeśli dotarłeś aż do tej kartki w tej książce, to tylko dlatego, że ona jest też o tobie.

Powiedz, więc na głos:

Jezu Chryste!
Moje osobiste uwięzienie nie jest tak ważne jak Ty.
Moje kajdany nie są tak ważne jak Ty.
Moja depresja nie jest moim bogiem.
Chcę Ciebie wielbić; Tobie pragnę oddać dziś chwalę.
Ty masz moje życie w Swoich rękach,
ja moją głowę oddaję w Twoje dłonie.
W Swoich dłoniach masz moje życie,
w dłoniach zranionych dla mnie.
Wierzę, że jesteś blisko mnie.
Wielbię Cię, Panie".

I skup się na tych słowach, nie na sobie. Powtórz to z serca:

- „Wielbię Cię, Panie."
Powiedz to całym sobą:
- „Wielbię Cię, Panie."
I mów jeszcze kilkakrotnie:
„Wielbię Cię, Panie,
wielbię Cię Jezu, wielbię Cię całym sercem.
Wielbię Cię całą duszą, wielbię Cię całym moim życiem.
Wielbię Cię w tej chwili i w każdej chwili mojego życia.
Wielbię Cię Jezu, Jezu bądź w tej chwili moim Królem!
Wysławiam Twoje Święte Imię, jest mi dobrze, kiedy mówię
do Ciebie.
Twoje Imię jest dla mnie olejem, jest namaszczeniem, jest
uzdrowieniem, jest ulgą...
Ty jesteś moim Bogiem, i o Tobie myśleć jest dla mnie szczęściem.
Ty jesteś moim najlepszym Przyjacielem.
Jezu kocham Cię, Jezu pragnę Ciebie, Jezu ufam Ci,
Ty jesteś moim Panem, Panem miłosiernym.
Jezu, wielbię Cię,
Jezu, nie mam słów, żeby wyrazić moje uwielbienie.
Jezu, kocham Cię.
Jezu, przyjmij moją modlitwę
Jezu Chryste! Amen.

Stań jeszcze w tej modlitwie przed Panem i powiedz Mu również takie słowa:

„Panie, nie znałem Cię jako Tatusia.
O Boże, przepraszam Cię za to,
że uważałem Cię za zniedołężniałego dziadka
- dobrego, ale nie potrafiącego mi pomóc.
Ale Ty jesteś Tatusiem!
Ojcze Niebieski, przepraszam Cię za to,
że wydawało mi się, że jesteś obojętny i odległy, nieważny;
że jesteś tylko obrazkiem na ścianie,
krzyżykiem na szyi, i że nie chcesz mi pomóc.
Chcę wywyższać Twoje Imię,
Ty jesteś najwyższy Panie!
Błogosławiony!
Boże, wierzę, że kiedy moja modlitwa stanie się hymnem,
przeciwnik mojego zbawienia odejdzie niezadowolony,
dlatego wielbię Cię i całe moje serce powierzam Tobie.
Wielbię Cię Boże, Ty jesteś moim Tatusiem,
i teraz właśnie, kiedy siedzę przed Tobą,
czuję się tak, jakbym siedział na Twoich kolanach...
Wielbię Cię Tato!
Wielbię Cię, Jezu Chryste!
Amen."

Skutki tej króciutkiej i prostej modlitwy będą wieczne. To nie jest poezja ani literatura; to nie jest modlitwa, którą się podziwia ze względu na niezwykłe związki frazeologiczne, na rozbudowane metafory, które zaspokajają smak estetyczny czytelnika. To jest po prostu wychwalanie Boga najprostszymi słowami. Wysławiaj, wywyższaj, dziękuj, czcij, oddawaj chwałę i najwyższy szacunek. Nie odrywaj uwagi od Boga, kiedy przyjdzie czas wielbienia.
[…]

koniec cytatu

Niech Bóg cię błogosławi a Duch św prowadzi.

Pozdrawiam serdecznie i przytulam

[Jarek321]

[Ife]

Arlen pieknie, tych slów ,tej modlitwy potrzebowalam dzis.Dziekuje. Pozdrawiam.

Arlen pieknie, tych slów ,tej modlitwy potrzebowalam dzis.Dziekuje. Pozdrawiam.

[Malwina83]

Kiedy w pełni zaufamy Bogu w jakiejś trudnej sytuacji czy okoliczności, wielbiąc Go, Boża moc przemienia, odwróci lub przezwycięży moc działającego zła, przeobrażając je tak, aby sprzyjało doskonałemu celowi Boga.

Uwielbiając Pana odrywamy oczy od naszej sytuacji a zaczynamy wpatrywać się w Niego, a Jezus wydobywa nas z zasadzek nieprzyjaciela:

"Oczy me zawsze zwrócone na Pana, gdyż On sam wydobywa nogi moje z sidła"
(Psalm 25,15)

Złe, dręczące myśli, smutek, przygnębienie to robot , gdy zaczynamy wielbić Boga to ucieka, bo nie może tego znieść....

Maria Vadia w książce "Jak trwać w Duchu świętym" pisze:

"Wdzięczne serce jest nie tylko cenne w oczach Bożych, ale stanowi również potężną broń w Jego rękach. Dziękczynienie sprawia, że w naszym życiu dzieją się cuda i zaspokajane są nasze potrzeby"

W 1Liście do Tesaloniczan 5,18 Paweł Apostoł mówi:

"W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was".


"Panie, niech imię Twoje błogosławione na wieki, że podobało Ci się, aby spadła na mnie ta próba i cierpienie. Nie mogę od niej uciec, ale muszę uciec się do Ciebie, abyś mi pomógł i zło obrócił dla mnie na dobro. Panie, teraz jest mi źle i nielekko na sercu, cierpienie bardzo mnie dręczy. Jestem jakby w kleszczach, wybaw mnie z tej złej godziny. Ale przecież dlatego doszedłem do tej godziny, abyś Ty okazał swoją potęgę i uwolnił mnie, gdy będę już na dnie. (...) Pomóż mi, Boże, a nie ulęknę się, w jakiejkolwiek znajdę się udręce."
( O naśladowaniu Chrystusa, Kempis)

We wszystkim naszych trudnościach jest z nami nasz Pan, On panuje nad każdą ta sytuacją, On jest Panem niemożliwego, On zwycięża w naszym życiu:

"NIE LĘKAJ SIĘ, BO CIĘ WYKUPIŁEM, WEZWAŁEM CIĘ PO IMIENIU, TYS MÓJ. GDY PÓJDZIESZ PRZEZ WODY, JA BĘDĘ Z TOBĄ, I GDY PRZEZ RZEKI, NIE ZATOPIĄ CIEBIE. GDY PÓJDZIESZ PRZEZ OGIEŃ, NIE SPALISZ SIĘ, I NIE STRAWI CIĘ PŁOMIEŃ"
(Izajasz 43, 1-2)

Nasze życie w Jego zranionych dla nas rękach.....Nie bój się, Tyś mój.....

Kiedy w pełni zaufamy Bogu w jakiejś trudnej sytuacji czy okoliczności, wielbiąc Go, Boża moc przemienia, odwróci lub przezwycięży moc działającego zła, przeobrażając je tak, aby sprzyjało doskonałemu celowi Boga.

Uwielbiając Pana odrywamy oczy od naszej sytuacji a zaczynamy wpatrywać się w Niego, a Jezus wydobywa nas z zasadzek nieprzyjaciela:

"Oczy me zawsze zwrócone na Pana, gdyż On sam wydobywa nogi moje z sidła"
(Psalm 25,15)

Złe, dręczące myśli, smutek, przygnębienie to robot , gdy zaczynamy wielbić Boga to ucieka, bo nie może tego znieść....

Maria Vadia w książce "Jak trwać w Duchu świętym" pisze:

"Wdzięczne serce jest nie tylko cenne w oczach Bożych, ale stanowi również potężną broń w Jego rękach. Dziękczynienie sprawia, że w naszym życiu dzieją się cuda i zaspokajane są nasze potrzeby"

W 1Liście do Tesaloniczan 5,18 Paweł Apostoł mówi:

"W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was".


"Panie, niech imię Twoje błogosławione na wieki, że podobało Ci się, aby spadła na mnie ta próba i cierpienie. Nie mogę od niej uciec, ale muszę uciec się do Ciebie, abyś mi pomógł i zło obrócił dla mnie na dobro. Panie, teraz jest mi źle i nielekko na sercu, cierpienie bardzo mnie dręczy. Jestem jakby w kleszczach, wybaw mnie z tej złej godziny. Ale przecież dlatego doszedłem do tej godziny, abyś Ty okazał swoją potęgę i uwolnił mnie, gdy będę już na dnie. (...) Pomóż mi, Boże, a nie ulęknę się, w jakiejkolwiek znajdę się udręce."
( O naśladowaniu Chrystusa, Kempis)

We wszystkim naszych trudnościach jest z nami nasz Pan, On panuje nad każdą ta sytuacją, On jest Panem niemożliwego, On zwycięża w naszym życiu:

"NIE LĘKAJ SIĘ, BO CIĘ WYKUPIŁEM, WEZWAŁEM CIĘ PO IMIENIU, TYS MÓJ. GDY PÓJDZIESZ PRZEZ WODY, JA BĘDĘ Z TOBĄ, I GDY PRZEZ RZEKI, NIE ZATOPIĄ CIEBIE. GDY PÓJDZIESZ PRZEZ OGIEŃ, NIE SPALISZ SIĘ, I NIE STRAWI CIĘ PŁOMIEŃ"
(Izajasz 43, 1-2)

Nasze życie w Jego zranionych dla nas rękach.....Nie bój się, Tyś mój.....

[awaga]

Kochani - bardzo ,bardzo dziękuję Wam za tak serdeczne potraktowanie mnie i za zaangażowanie się w niesienie mi pomocy.Będę wielokrotnie wracać do do Waszych wskazówek ,rad, podpowiedzi.Dziękuję

Kochani - bardzo ,bardzo dziękuję Wam za tak serdeczne potraktowanie mnie i za zaangażowanie się w niesienie mi pomocy.Będę wielokrotnie wracać do do Waszych wskazówek ,rad, podpowiedzi.Dziękuję

[yorky]

[Malwina83]

[Jędrek]

[Mirela]

[róża]

Cytat:

Bogu nie może być miła modlitwa kogoś, kto trwa w nienawiści. Powiedzmy to jeszcze inaczej: modlitwa takiego, który trwa w nienawiści, nie może przybliżyć do Boga. Ze zrozumiałych względów.

Mirelo, aby ktoś nie zrozumiał tych słów opacznie (skoro nienawidzę, bez sensu także moja modlitwa), dodajmy, że zwłaszcza w takim stanie trzeba się modlić, aby Pan uzdrowił serce z nienawiści. Inaczej będziemy pogrążać się w niej coraz bardziej niszcząc siebie samych. Czyż nie tak?
Nie stajemy przecież do modlitwy jako ludzie bezgrzeszni, doskonali, bez negatywnych emocji, ale jako świadomi swoich słabości, własnej małości, a zarazem pełni wiary w to, że Pan może w sobie tylko wiadomy sposób, w swoim czasie - nas przemienić. Moim zdaniem - każda modlitwa, nawet modlitwa człowieka najbardziej zdeprawowanego - może przybliżyć do |Boga.

Cytat:

Bogu nie może być miła modlitwa kogoś, kto trwa w nienawiści. Powiedzmy to jeszcze inaczej: modlitwa takiego, który trwa w nienawiści, nie może przybliżyć do Boga. Ze zrozumiałych względów.

Mirelo, aby ktoś nie zrozumiał tych słów opacznie (skoro nienawidzę, bez sensu także moja modlitwa), dodajmy, że zwłaszcza w takim stanie trzeba się modlić, aby Pan uzdrowił serce z nienawiści. Inaczej będziemy pogrążać się w niej coraz bardziej niszcząc siebie samych. Czyż nie tak?
Nie stajemy przecież do modlitwy jako ludzie bezgrzeszni, doskonali, bez negatywnych emocji, ale jako świadomi swoich słabości, własnej małości, a zarazem pełni wiary w to, że Pan może w sobie tylko wiadomy sposób, w swoim czasie - nas przemienić. Moim zdaniem - każda modlitwa, nawet modlitwa człowieka najbardziej zdeprawowanego - może przybliżyć do |Boga.

[Mirela]