[Tolek52]

[Norbert1]

[nałóg]

Znam krytyczne wypowiedzi x.Posadzkiego dotyczące o.Anzelma Gruna.Nie zmienia to faktu ,że jest to benedyktyn,terapeuta i ma znaczący dorobek.
A czy gloryfikuje Junga??
Powołuje sie na Junga i jego teorie.Od czasów Junga mineło prawie 100 lat i ludzie wiedzą znacznie więcej o sobie,o psychice,o emocjach i uczuciach jak w jego czasach.
O.Józef Augustyn,x.Dziewięcki też sporo napisali.Nie mówiąc już o O.Saliju.
PD

Znam krytyczne wypowiedzi x.Posadzkiego dotyczące o.Anzelma Gruna.Nie zmienia to faktu ,że jest to benedyktyn,terapeuta i ma znaczący dorobek.
A czy gloryfikuje Junga??
Powołuje sie na Junga i jego teorie.Od czasów Junga mineło prawie 100 lat i ludzie wiedzą znacznie więcej o sobie,o psychice,o emocjach i uczuciach jak w jego czasach.
O.Józef Augustyn,x.Dziewięcki też sporo napisali.Nie mówiąc już o O.Saliju.
PD

[Norbert1]

[Regina22]

Norbert1, Tolek, nałóg i wszyscy ja mówiłam że tu dyskutować można o tym godzinami z różnymi argumentami i każdy będzie miał po trochę racji. Może powinno się ustalić jakiś wątek na specjalne dyskusje

Skupcie się na wątku

Pozdrawiam:)

Norbert1, Tolek, nałóg i wszyscy ja mówiłam że tu dyskutować można o tym godzinami z różnymi argumentami i każdy będzie miał po trochę racji. Może powinno się ustalić jakiś wątek na specjalne dyskusje

Skupcie się na wątku

Pozdrawiam:)

[Norbert1]

[Make]

Witam,
Czytałam ,trochę dyskusja,odbiegła od mojego problemu,ale czasem to jest tez potrzebne.



Malwina75 piszesz:

Kod:

Make, wspieram Cię modlitwą. Trzymaj się cieplutko i pozdrów wnusia.

Dziękuje za modlitwę. Bardzo jej potrzebuje. Wnuczka pozdrowie

Regina22 piszesz:

Kod:

. Make ja tak zawsze robię kiedy coś jest nie tak, jeśli po głowie mi chodzi że nie dam rady czy że jestem do niczego od razu robię "na przekór" myślą i powtarzam sobie że a właśnie że dam! I działam.

Dobra metoda. Ale ja czasem ,nie mam siły robić na „przekór” i poddaje się.

Kod:

PS idzie weekend spróbuj spędzić go jak najweselej, w gronie znajomych, przyjaciół rodziny, jeśli lubisz robić coś dla innych to może obiad dla najbliższych?? Może wycieczka, taka ładna pogoda ma być??? Zrób to czego dawno nie robiłaś a co zawsze sprawiało Ci dużo radości:) I nie mów że nie dasz rady albo że Ci się nie chce albo że nie możesz.

Niestety będę sama ze soba. Rodzina jest daleko.Nie lubie weekendu, kiedy widze rodziny spacerujące,a ja SAMA.W sobote pojade rowerem na działke,maż chciał jechac ze mna,ale ja nie chce.Powiedziałam,żeby on był do południa na działce,a ja po południu,tak bedzie lepiej.Pójde do kościoła w niedziele,tam spotkam sie z kolezanka i potem moze na spacer.

Kod:

Norbert1 pisze: no to nie dajmy utonąc make

Dziekuje Norbert.Ja własnie tak się czuje,jakbym tonęła,pomimo,ze bardzo dobrze pływam


Pozdrawiam serdecznie.

Witam,
Czytałam ,trochę dyskusja,odbiegła od mojego problemu,ale czasem to jest tez potrzebne.



Malwina75 piszesz:

Kod:

Make, wspieram Cię modlitwą. Trzymaj się cieplutko i pozdrów wnusia.

Dziękuje za modlitwę. Bardzo jej potrzebuje. Wnuczka pozdrowie

Regina22 piszesz:

Kod:

. Make ja tak zawsze robię kiedy coś jest nie tak, jeśli po głowie mi chodzi że nie dam rady czy że jestem do niczego od razu robię "na przekór" myślą i powtarzam sobie że a właśnie że dam! I działam.

Dobra metoda. Ale ja czasem ,nie mam siły robić na „przekór” i poddaje się.

Kod:

PS idzie weekend spróbuj spędzić go jak najweselej, w gronie znajomych, przyjaciół rodziny, jeśli lubisz robić coś dla innych to może obiad dla najbliższych?? Może wycieczka, taka ładna pogoda ma być??? Zrób to czego dawno nie robiłaś a co zawsze sprawiało Ci dużo radości:) I nie mów że nie dasz rady albo że Ci się nie chce albo że nie możesz.

Niestety będę sama ze soba. Rodzina jest daleko.Nie lubie weekendu, kiedy widze rodziny spacerujące,a ja SAMA.W sobote pojade rowerem na działke,maż chciał jechac ze mna,ale ja nie chce.Powiedziałam,żeby on był do południa na działce,a ja po południu,tak bedzie lepiej.Pójde do kościoła w niedziele,tam spotkam sie z kolezanka i potem moze na spacer.

Kod:

Norbert1 pisze: no to nie dajmy utonąc make

Dziekuje Norbert.Ja własnie tak się czuje,jakbym tonęła,pomimo,ze bardzo dobrze pływam


Pozdrawiam serdecznie.

[Norbert1]

[Make]

Norbert

Cytat:

to że między innymi teraz piszesz na forum,to że wiele faktów jest ci znana wygląda jak złagodzenie stanu depresyjnego

Tak to prawda,na samym poczatku,nikomu o niczym nie mówiłam,siedziałam sama w czterech scianach,na lekach,płakałam,nie spałam zupełnie, pomimo środków nasennych.Czasem udało mi sie zasnąć na 2 godziny,noc wydawała sie bardzo długa.Miałam tez przez rok nawrót choroby na która się lecze,dot.jelit (cierpie na wrzodziejace zapalenie jelita grubego) cały czas był stan zapalny.Lekarz gastrolog nic nie wiedział o mojej sytuacji zyciowej,stresie w jakim jestem,a niestety stres w tej chorobie nasila zaostrzenia.Po roku czasu,udało sie zapanowac nad tym zaostrzeniem choroby.Ja tez zaczęłam "wychodzić" do ludzi i mówić o tym co mnie spotkało.Nie o wszystkich sprawach,ale tak jak pisałam,o tym,ze nie mieszkam razem z meżem,od roku czasu i o tym,ze kocha inna.
O innych wyskokach meza,o jego seksoholiźmie,nie mówiłam nikomu,poza psychologiem i ksiedzem.


Norbert,dziekuje za linki,poczytałam.


U mnie stwierdzono,zaburzenia depresyjne nawracajace.

Byłam dzisiaj na działce ok 3 godziny,pojechałam na rowerze,ale był tam tez mąż,który rano juz tam pojechał.Nie bardzo czułam sie w jego obecności.Pojechałam do domu,chociaż maz prosił,zebym została.

Na działce spotkałam koleżanke,troche z nia porozmawiałam.Ona zna moja sytuacje.

Przyjechałam do domu i na 19 poszlam do kościoła.

Tak mineła mi dzisiaj sobota.

A jutro ???? jeszcze nie wiem.

Mąz proponował,zebysmy gdzieś pojechali,ale ja nie wiem,czy to dobry pomysl.ON TAKI ZAKOCHANY W KOLEŻANCE.Ja cały czas mam wrażenie,będąc w obecności męża,że ONA jest z nami.

Mówił,że pojedzie do LICHENIA,może tam psycholog,lub ksiadz,pomogą mu się "odkochać",znaleźć jakąś droge,wyjście z tej sytuacji,bo jego psycholog,do której jeżdzi co tydzień,nic mu nie pomaga.

Ja mówię,że obecnie lepiej,jak kazde bedzie zyło swoim zycie,


Pozdrawiam serdecznie.

Norbert

Cytat:

to że między innymi teraz piszesz na forum,to że wiele faktów jest ci znana wygląda jak złagodzenie stanu depresyjnego

Tak to prawda,na samym poczatku,nikomu o niczym nie mówiłam,siedziałam sama w czterech scianach,na lekach,płakałam,nie spałam zupełnie, pomimo środków nasennych.Czasem udało mi sie zasnąć na 2 godziny,noc wydawała sie bardzo długa.Miałam tez przez rok nawrót choroby na która się lecze,dot.jelit (cierpie na wrzodziejace zapalenie jelita grubego) cały czas był stan zapalny.Lekarz gastrolog nic nie wiedział o mojej sytuacji zyciowej,stresie w jakim jestem,a niestety stres w tej chorobie nasila zaostrzenia.Po roku czasu,udało sie zapanowac nad tym zaostrzeniem choroby.Ja tez zaczęłam "wychodzić" do ludzi i mówić o tym co mnie spotkało.Nie o wszystkich sprawach,ale tak jak pisałam,o tym,ze nie mieszkam razem z meżem,od roku czasu i o tym,ze kocha inna.
O innych wyskokach meza,o jego seksoholiźmie,nie mówiłam nikomu,poza psychologiem i ksiedzem.


Norbert,dziekuje za linki,poczytałam.


U mnie stwierdzono,zaburzenia depresyjne nawracajace.

Byłam dzisiaj na działce ok 3 godziny,pojechałam na rowerze,ale był tam tez mąż,który rano juz tam pojechał.Nie bardzo czułam sie w jego obecności.Pojechałam do domu,chociaż maz prosił,zebym została.

Na działce spotkałam koleżanke,troche z nia porozmawiałam.Ona zna moja sytuacje.

Przyjechałam do domu i na 19 poszlam do kościoła.

Tak mineła mi dzisiaj sobota.

A jutro ???? jeszcze nie wiem.

Mąz proponował,zebysmy gdzieś pojechali,ale ja nie wiem,czy to dobry pomysl.ON TAKI ZAKOCHANY W KOLEŻANCE.Ja cały czas mam wrażenie,będąc w obecności męża,że ONA jest z nami.

Mówił,że pojedzie do LICHENIA,może tam psycholog,lub ksiadz,pomogą mu się "odkochać",znaleźć jakąś droge,wyjście z tej sytuacji,bo jego psycholog,do której jeżdzi co tydzień,nic mu nie pomaga.

Ja mówię,że obecnie lepiej,jak kazde bedzie zyło swoim zycie,


Pozdrawiam serdecznie.

[lena]

Sporo się działo...jak widzę...

Nałogu....witaj.....brakuje mi Ciebie na forum
Co do depresji.....wiele jej odmian,wiele symptomów i przyczyn.....nie nam dywagować.

Wiara bardzo pomaga............. ale b.często trzeba wesprzeć się tym co też dał Bóg-lekarzem psychiatrą,farmakologią.

...ot prawda....nic dodać,nic ująć.

Cytat:

No bo wynika z tego, że lekarstwo tkwi w nas. Że nie czeka nas branie tabletek do końca życia. Że nie czeka nas wypłakiwanie się na kozetce do końca życia. Lekarstwo na depresję mamy w sobie i terapeuta pomaga to lekarstwo nam wydobyć i go poprawnie używać.

...i tak i nie,choć śmiem twierdzić,że w przeważającej mierze tak.
Zdarza się jednak,że choć świetnie sobie radzimy i wszystko jest ok.....lekarstwa trza nadal brać.
Nie wiem do końca od czego to zależy,nie jestem lekarzem,ale przypadkiem ,który.......niestety musi brać.
Jestem szczęśliwa,świetnie się czuję,niczego mi nie brakuje,na nic nie narzekam(jak nigdy),a mimo to,próba odstawienia leków zakończyła sie fiaskiem.
Nie nie wpadłam w jakiś tam dół,psychicznie ok,jeno fizycznie nie dałam rady.
Uzależnienie?
Nie wiem i nie wnikam.......skoro pomaga,skoro czuje się świetnie i jestem szczęśliwa.....mogę brać....podobnie jak inne leki ,które są mi niezbędne.
Ważne,że nie muszę leżec na kozetce,wypłakując i żaląc się do końca życia.

Cytat:

W depresji delikwent często ucieka się do świadomej lub podświadomej manipulacji otoczeniem i sobą(poczucie winy,poczucie krzywdy). Oczekuje często zainteresowania i opieki bezwarunkowej. W dpresji potrzebne są tez zdrowe granice stawiane ze strony otoczenia i najbiższych

...i po raz kolejny....ot prawda, tyle,że te "zdrowe granice " warto wpierwej skonsultować z kompetentną osobą....psychologiem,psychiatrą.
Na własna rekę, to niestety,ale więcej szkody możemy uczynić.

Dlatego też,przeciwna jestem takim praktykom....

Cytat:

Make poszperałem w necie i wyszukałem....

...i po co?....po co zaśmiecać mózg Make?
Diagnoze stawia lekarz.....sam o tym piszesz.
Osoba w depresji, chory o"zniekształconym" obrazie rzeczywistości ,może nie wiele pojąć,bądź źle zinterpretować.

Cytat:

Leno Norbercie twierdzicie że depresja nie jest chorobą "braku miłości", może i tak ale proszę poczytajcie co ma do powiedzenia bardzo ceniony przeze mnie psycholog, a tutaj jest link do tej strony.

Tolek,wiem,że nie masz złych intencji,,ze starasz się pomóc,ale nie musisz mnie przekonywać do stwierdzenia,że depresja jest choroba "braku miłosci"
Dla mnie nie jest,choć może być.....i tyle.
Nieważne......nie o to chodzi.
Stronkeę jaka podałeś znam i korzystam od dawna.....fajna.

Depresja przyplatała się do Make z "jakiegoś"powodu i ważnym jest,jak Jej pomóc(jesli wogóle potrafimy) wyjść Jej z tego bagna.


Make....bo to Twój watek w końcu.

To ,ze tu piszesz,nie wyglada mi wcale na złagodzenie stanu depresyjnego,ale na fakt,ze w końcu odważyłaś się wyrzucić ten żal,to wszystko co Cię męczy i nie pozwala żyć.
Dotad, jak piszesz nie zdradzałaś nikomu co sie tak naprawde dzieje w Waszym życiu.
Make...dobrze....wyrzyciłas,oczysciłaś się.....teraz czas na zmiany.
Wiem, pisałaś.......małe kroczki już czynisz.....jakiś wypad,koleżanka......i fajno.
Oby tak dalej.

Cytat:

Mąz proponował,zebysmy gdzieś pojechali,ale ja nie wiem,czy to dobry pomysl.ON TAKI ZAKOCHANY W KOLEŻANCE.Ja cały czas mam wrażenie,będąc w obecności męża,że ONA jest z nami. Mówił,że pojedzie do LICHENIA,może tam psycholog,lub ksiadz,pomogą mu się "odkochać",znaleźć jakąś droge,wyjście z tej sytuacji,bo jego psycholog,do której jeżdzi co tydzień,nic mu nie pomaga.

Make....na dziś....robisz co lubisz,coś nie pasuje,czujesz sie źle .....nie wchodzisz w to.
Nie chcesz jechac z mężem...nie jedziesz...i zero wyrzutów.

Mąż chce jechać do Lichenia.....jedź,oby Ci pomogło.....tyle Twego wkładu.
Wspieranie ,żałowanie,a może pomoże......nie Twoja broszka.
Ty masz swoje do przerobienia,On swoje.

Sporo się działo...jak widzę...

Nałogu....witaj.....brakuje mi Ciebie na forum
Co do depresji.....wiele jej odmian,wiele symptomów i przyczyn.....nie nam dywagować.

Wiara bardzo pomaga............. ale b.często trzeba wesprzeć się tym co też dał Bóg-lekarzem psychiatrą,farmakologią.

...ot prawda....nic dodać,nic ująć.

Cytat:

No bo wynika z tego, że lekarstwo tkwi w nas. Że nie czeka nas branie tabletek do końca życia. Że nie czeka nas wypłakiwanie się na kozetce do końca życia. Lekarstwo na depresję mamy w sobie i terapeuta pomaga to lekarstwo nam wydobyć i go poprawnie używać.

...i tak i nie,choć śmiem twierdzić,że w przeważającej mierze tak.
Zdarza się jednak,że choć świetnie sobie radzimy i wszystko jest ok.....lekarstwa trza nadal brać.
Nie wiem do końca od czego to zależy,nie jestem lekarzem,ale przypadkiem ,który.......niestety musi brać.
Jestem szczęśliwa,świetnie się czuję,niczego mi nie brakuje,na nic nie narzekam(jak nigdy),a mimo to,próba odstawienia leków zakończyła sie fiaskiem.
Nie nie wpadłam w jakiś tam dół,psychicznie ok,jeno fizycznie nie dałam rady.
Uzależnienie?
Nie wiem i nie wnikam.......skoro pomaga,skoro czuje się świetnie i jestem szczęśliwa.....mogę brać....podobnie jak inne leki ,które są mi niezbędne.
Ważne,że nie muszę leżec na kozetce,wypłakując i żaląc się do końca życia.

Cytat:

W depresji delikwent często ucieka się do świadomej lub podświadomej manipulacji otoczeniem i sobą(poczucie winy,poczucie krzywdy). Oczekuje często zainteresowania i opieki bezwarunkowej. W dpresji potrzebne są tez zdrowe granice stawiane ze strony otoczenia i najbiższych

...i po raz kolejny....ot prawda, tyle,że te "zdrowe granice " warto wpierwej skonsultować z kompetentną osobą....psychologiem,psychiatrą.
Na własna rekę, to niestety,ale więcej szkody możemy uczynić.

Dlatego też,przeciwna jestem takim praktykom....

Cytat:

Make poszperałem w necie i wyszukałem....

...i po co?....po co zaśmiecać mózg Make?
Diagnoze stawia lekarz.....sam o tym piszesz.
Osoba w depresji, chory o"zniekształconym" obrazie rzeczywistości ,może nie wiele pojąć,bądź źle zinterpretować.

Cytat:

Leno Norbercie twierdzicie że depresja nie jest chorobą "braku miłości", może i tak ale proszę poczytajcie co ma do powiedzenia bardzo ceniony przeze mnie psycholog, a tutaj jest link do tej strony.

Tolek,wiem,że nie masz złych intencji,,ze starasz się pomóc,ale nie musisz mnie przekonywać do stwierdzenia,że depresja jest choroba "braku miłosci"
Dla mnie nie jest,choć może być.....i tyle.
Nieważne......nie o to chodzi.
Stronkeę jaka podałeś znam i korzystam od dawna.....fajna.

Depresja przyplatała się do Make z "jakiegoś"powodu i ważnym jest,jak Jej pomóc(jesli wogóle potrafimy) wyjść Jej z tego bagna.


Make....bo to Twój watek w końcu.

To ,ze tu piszesz,nie wyglada mi wcale na złagodzenie stanu depresyjnego,ale na fakt,ze w końcu odważyłaś się wyrzucić ten żal,to wszystko co Cię męczy i nie pozwala żyć.
Dotad, jak piszesz nie zdradzałaś nikomu co sie tak naprawde dzieje w Waszym życiu.
Make...dobrze....wyrzyciłas,oczysciłaś się.....teraz czas na zmiany.
Wiem, pisałaś.......małe kroczki już czynisz.....jakiś wypad,koleżanka......i fajno.
Oby tak dalej.

Cytat:

Mąz proponował,zebysmy gdzieś pojechali,ale ja nie wiem,czy to dobry pomysl.ON TAKI ZAKOCHANY W KOLEŻANCE.Ja cały czas mam wrażenie,będąc w obecności męża,że ONA jest z nami. Mówił,że pojedzie do LICHENIA,może tam psycholog,lub ksiadz,pomogą mu się "odkochać",znaleźć jakąś droge,wyjście z tej sytuacji,bo jego psycholog,do której jeżdzi co tydzień,nic mu nie pomaga.

Make....na dziś....robisz co lubisz,coś nie pasuje,czujesz sie źle .....nie wchodzisz w to.
Nie chcesz jechac z mężem...nie jedziesz...i zero wyrzutów.

Mąż chce jechać do Lichenia.....jedź,oby Ci pomogło.....tyle Twego wkładu.
Wspieranie ,żałowanie,a może pomoże......nie Twoja broszka.
Ty masz swoje do przerobienia,On swoje.

[Norbert1]

[Make]

lena

lena

[nałóg]

[Norbert1]