[Pollyanna]

Kochani, bardzo Wam dziekuje za wasze wsparcie. Chcialam powiedziec, ze wczoraj maz mnie przeprosil za obrazanie i wyciaganie rak. Wiem, to dopiero paczatek, ze musimy nad tym pracowac, jestem pewnie bardziej tego swiadoma niz on, nie chce zeby sie sytuacja powtorzyla, bo wtedy wroci ze zdwojona sila. Maz mowi, ze tez chce abysm byli zgodna rodzina.

Dzisiaj jestem szczesliwa, Matka Boska do ktorej sie modlilam rozwazajac rozaniec daje mi nadzieje.

Kochani, bardzo Wam dziekuje za wasze wsparcie. Chcialam powiedziec, ze wczoraj maz mnie przeprosil za obrazanie i wyciaganie rak. Wiem, to dopiero paczatek, ze musimy nad tym pracowac, jestem pewnie bardziej tego swiadoma niz on, nie chce zeby sie sytuacja powtorzyla, bo wtedy wroci ze zdwojona sila. Maz mowi, ze tez chce abysm byli zgodna rodzina.

Dzisiaj jestem szczesliwa, Matka Boska do ktorej sie modlilam rozwazajac rozaniec daje mi nadzieje.

[róża]

Cytat:

W awanturach nigdy nie bylam dluzna mezowi, on mi dogadywal, ja mu odpowiadalam, wrzeszelismy, maz rozwalal rozne rzecz z czasem zaczal mnie wyzywac coraz bardziej, popychac.

Pollyanno, proszę, przeczytaj ten artukuł.
http://www.dlarodzinki.pl...37.html?&page=0

Cytat:

W awanturach nigdy nie bylam dluzna mezowi, on mi dogadywal, ja mu odpowiadalam, wrzeszelismy, maz rozwalal rozne rzecz z czasem zaczal mnie wyzywac coraz bardziej, popychac.

Pollyanno, proszę, przeczytaj ten artukuł.
http://www.dlarodzinki.pl...37.html?&page=0

[Pollyanna]

wiem Rozo, zdaje sobie sprawe, ze za jakas chwile moze byc to samo, jestem pelna obaw o przyszlosc, mam olbrzymia blokade psychiczna, nieufnosc wobec meza

ale dopiero teraz zrozumialam, ze to co sie dzieje w moim domu, to jest agresja, dopiero teraz chce to leczyc, mam nadzieje, ze moj maz nie zmieni zdania i pojdzie ze mna i ze trafimy na madrych ludzi, ktorzy beda potrafili poprzez pytania, ktore beda mu zadawac, pokazac mu, ze jest agresywny i ze zacznie chociaz starac sie kontrolowac

moglabym zlozyc wniosek o rozwod, ale co dalej, mam dwojke dzieci, ktore bardzo kochaja ojca, uwazam, ze rozwod to ostatecznosc, tym bardziej, ze maz wykazuje jakas chcec pojscia w dobrym kierunku, drobna, bo drobna

przeprosil mnie pierwszy raz od lat, to dla mnie tez jest maly cud

a serce mam zbolale, przestraszone i pelne obaw o przyszlosc

wiem Rozo, zdaje sobie sprawe, ze za jakas chwile moze byc to samo, jestem pelna obaw o przyszlosc, mam olbrzymia blokade psychiczna, nieufnosc wobec meza

ale dopiero teraz zrozumialam, ze to co sie dzieje w moim domu, to jest agresja, dopiero teraz chce to leczyc, mam nadzieje, ze moj maz nie zmieni zdania i pojdzie ze mna i ze trafimy na madrych ludzi, ktorzy beda potrafili poprzez pytania, ktore beda mu zadawac, pokazac mu, ze jest agresywny i ze zacznie chociaz starac sie kontrolowac

moglabym zlozyc wniosek o rozwod, ale co dalej, mam dwojke dzieci, ktore bardzo kochaja ojca, uwazam, ze rozwod to ostatecznosc, tym bardziej, ze maz wykazuje jakas chcec pojscia w dobrym kierunku, drobna, bo drobna

przeprosil mnie pierwszy raz od lat, to dla mnie tez jest maly cud

a serce mam zbolale, przestraszone i pelne obaw o przyszlosc

[kinga2]

[Anita11]

Mi pomaga to,że już nie jestem satelitą męża,na razie w drobnych sprawach.Pilnuję się i wymagam do siebie szacunku.Nawet w żartach. To mój pierwszy krok. A uwierz mi,przez pięć lat usłyszałam chyba wszystkie możliwe obelgi.Teraz modlę się o zmianę i sama zaczęłam sie szanować. Moim największym błedem w tym małżenstwie bylo to,że zrezygnowałam z siebie.Wszystko dopasowywałam do niego. Uznałam,że bycie żona i matka to wszystko i nie chciałam już niczego więcej. A teraz chcę,chcę być tez ważnym odrębnym człowiekiem. I naprawdę zaczęłam szukać pracy. Jesteś mądrą ,wspaniałą kobietą,która zgubiła siebie po drodze,Pola się zgubił i została tylko żona Twojego męża,robiaca wszystko aby on miał dobry humor,aby nie było kłotni. Poszukaj siebie. Przecież nie zawsze tak było. Zwłaszcza teraz kiedy jest dobrze między wami pokaż klasę. Jesteś naprawdę godna szacunku,oddychaj tymi słowami. tak żeby z Ciebie promieniowała godność wspaniałej kobiety.

Mi pomaga to,że już nie jestem satelitą męża,na razie w drobnych sprawach.Pilnuję się i wymagam do siebie szacunku.Nawet w żartach. To mój pierwszy krok. A uwierz mi,przez pięć lat usłyszałam chyba wszystkie możliwe obelgi.Teraz modlę się o zmianę i sama zaczęłam sie szanować. Moim największym błedem w tym małżenstwie bylo to,że zrezygnowałam z siebie.Wszystko dopasowywałam do niego. Uznałam,że bycie żona i matka to wszystko i nie chciałam już niczego więcej. A teraz chcę,chcę być tez ważnym odrębnym człowiekiem. I naprawdę zaczęłam szukać pracy. Jesteś mądrą ,wspaniałą kobietą,która zgubiła siebie po drodze,Pola się zgubił i została tylko żona Twojego męża,robiaca wszystko aby on miał dobry humor,aby nie było kłotni. Poszukaj siebie. Przecież nie zawsze tak było. Zwłaszcza teraz kiedy jest dobrze między wami pokaż klasę. Jesteś naprawdę godna szacunku,oddychaj tymi słowami. tak żeby z Ciebie promieniowała godność wspaniałej kobiety.

[Mirakulum]

Polecam książkę " Urzekająca" J. S Eldredge

Polecam książkę " Urzekająca" J. S Eldredge

[Antonina15]

Witaj Pollyanno:)
wiesz , ja tez wiele razy byłam poobijana, i słownie sponiewierana, by wreszcie zdobyć sie, by zadzwonic na niebieska linie. I była to najlepsza decyzja jaka podjęłam.
Mój mąż groził mi smiercia, że mnie utopi, udusi ( co czynił!), obijał od ściany do sciany. Kilka razy syn stawał w mojej obronie, bo nie wiem, czy dzis byłabym tu z Wami. A co robiłam wtedy ja? Szłam w kąt i wyłam, obolała, najbardziej psychicznie. A panisko jak gdyby nigdy nic wyciagnał sobie piwko z lodówki i oglądał tv. I na to wszystko patrzyły dzieci. Co widziały? Mamę mozna bezkarnie poniżać, ona jest nikim-pasozytem, kulą u nogi, ja tu jestem szefem, mnie sie nalezy szacunek, bo.....zapier.... na te rodzię!!!!!!!Dziś wstydze sie swojej postawy z tamtych czasów. Miarka się przebrała, gdy czułam,że oczy wychodzą mi na wierzch podczas kolejnego duszenia. STOP!!!!!!!!! Od tej pory jeszcze nie raz widziałam przed oczami jego pięść,ale.......nie dotknął mnie już nigdy!! Kochana to są przemocowcy. Fizyczni, emocjonalni, ekonomiczni......itd. To,że jestem nikim, nic nie jest moje, do wszystkiego doszedł sam, mam wypier... do mamusi, nic w zyciu nie osiagnęłam, jestem bierna, niezyciowa, nierób....to bolało i boli, ale ja JUZ WIEM, ze to nieprawda!!!! Że to tylko jego słowa, by mnie zgnebić, upodlic. Kiedys temu wszystkiemu wierzyłam. Skoro najbliższa osoba mi to mówi, a przecież mnie zna-to widocznie tak jest.Jak to sie stało,że ja kiedyś wesoła, towarzyska osoba, jakoś tam (:) wykształcona, nie mająca problemów i radząca sobie--....stałam sie wycieraczka u jego stóp? Kochałam i myslałam,że tak trzeba. Ufałam, bo...kochałam. Zrobiłam z niego bożka niejako na własne zyczenie. Dziś dzieki temu kryzysowi jestem silna Wiarą:) Dzieki psychologowi ,że jestem KIMŚ. Dzieki mężowi- mam niesamowite długi finansowe i perspektywe rozwodu( na który i tak sie nie zgodzę:). A więc -kochana walcz, nie daj się złu. Warto! Przytulam do serducha.

Witaj Pollyanno:)
wiesz , ja tez wiele razy byłam poobijana, i słownie sponiewierana, by wreszcie zdobyć sie, by zadzwonic na niebieska linie. I była to najlepsza decyzja jaka podjęłam.
Mój mąż groził mi smiercia, że mnie utopi, udusi ( co czynił!), obijał od ściany do sciany. Kilka razy syn stawał w mojej obronie, bo nie wiem, czy dzis byłabym tu z Wami. A co robiłam wtedy ja? Szłam w kąt i wyłam, obolała, najbardziej psychicznie. A panisko jak gdyby nigdy nic wyciagnał sobie piwko z lodówki i oglądał tv. I na to wszystko patrzyły dzieci. Co widziały? Mamę mozna bezkarnie poniżać, ona jest nikim-pasozytem, kulą u nogi, ja tu jestem szefem, mnie sie nalezy szacunek, bo.....zapier.... na te rodzię!!!!!!!Dziś wstydze sie swojej postawy z tamtych czasów. Miarka się przebrała, gdy czułam,że oczy wychodzą mi na wierzch podczas kolejnego duszenia. STOP!!!!!!!!! Od tej pory jeszcze nie raz widziałam przed oczami jego pięść,ale.......nie dotknął mnie już nigdy!! Kochana to są przemocowcy. Fizyczni, emocjonalni, ekonomiczni......itd. To,że jestem nikim, nic nie jest moje, do wszystkiego doszedł sam, mam wypier... do mamusi, nic w zyciu nie osiagnęłam, jestem bierna, niezyciowa, nierób....to bolało i boli, ale ja JUZ WIEM, ze to nieprawda!!!! Że to tylko jego słowa, by mnie zgnebić, upodlic. Kiedys temu wszystkiemu wierzyłam. Skoro najbliższa osoba mi to mówi, a przecież mnie zna-to widocznie tak jest.Jak to sie stało,że ja kiedyś wesoła, towarzyska osoba, jakoś tam (:) wykształcona, nie mająca problemów i radząca sobie--....stałam sie wycieraczka u jego stóp? Kochałam i myslałam,że tak trzeba. Ufałam, bo...kochałam. Zrobiłam z niego bożka niejako na własne zyczenie. Dziś dzieki temu kryzysowi jestem silna Wiarą:) Dzieki psychologowi ,że jestem KIMŚ. Dzieki mężowi- mam niesamowite długi finansowe i perspektywe rozwodu( na który i tak sie nie zgodzę:). A więc -kochana walcz, nie daj się złu. Warto! Przytulam do serducha.

[Norbert1]

[Satine]

[Jarek321]

Brawo Antonina!!

Brawo Antonina!!

[Norbert1]

[Krzysztof123]

róża Cześć
Zaproponowałaś artykuł zawierający propozycję relaksacji metodą yogi czy też tai tchi ale wiedz że te metody otwieraja bramy duszy i tym samym możesz zaprosić do niej złe duchy, które w przyszłości mogą narobić większego ambarasu. Raczej skupiłbym się na nakłonieniu męża do opanowania emocji. Ja sam czuję, żę głównym powodem mojego kryzysu małżeńskiego jest błędne przekonanie co do faktów - np. żona ubiera krótką spódniczkę tzn. chyba chce się komuś przypodobać a tzn że próbóje mnie zdradzić a tzn że chyba już to zrobiła itd. a potem rozładowywałem te emocje na niej. Może część żeczywiście była prawdą ale faktem jest, żę nie potrafiłem opanować swoich emocji. Teraz poprzez modlitwę i wyciszenie ale też staranie się się z całych sił być miłym (narazie to jest sztuczne ale z czasem) jest coraz lepiej.

róża Cześć
Zaproponowałaś artykuł zawierający propozycję relaksacji metodą yogi czy też tai tchi ale wiedz że te metody otwieraja bramy duszy i tym samym możesz zaprosić do niej złe duchy, które w przyszłości mogą narobić większego ambarasu. Raczej skupiłbym się na nakłonieniu męża do opanowania emocji. Ja sam czuję, żę głównym powodem mojego kryzysu małżeńskiego jest błędne przekonanie co do faktów - np. żona ubiera krótką spódniczkę tzn. chyba chce się komuś przypodobać a tzn że próbóje mnie zdradzić a tzn że chyba już to zrobiła itd. a potem rozładowywałem te emocje na niej. Może część żeczywiście była prawdą ale faktem jest, żę nie potrafiłem opanować swoich emocji. Teraz poprzez modlitwę i wyciszenie ale też staranie się się z całych sił być miłym (narazie to jest sztuczne ale z czasem) jest coraz lepiej.

[róża]

Cześć Krzychu
Różnimy się w odbiorze rzeczywistości...
Także zauważyłam, że ten obszerny, wartościowy artykuł zawiera propozycję relakasacji, ale ja to zwyczajnie zignorowałam, jak ignoruje się komara, który zabzyczał nad uchem.
A jeśli tak widzisz sprawy dotyczące Was? Ot choćby ta spódniczka mini, która wyzwala w Tobie taakie emocje i jest powodem kłótni... Przecież to tylko komar, który zbyt mocno przyciąga Twoją uwagę, tak że nie zauważasz (być może) rzeczy ważniejszych - zmęczenia, smutku żony etc. Tego, co ma w środku...

A gdyby wraz z Twoim synem uczęszczał do klasy narkoman, złodziejaszek? W trosce o niego, żeby nie stała się mu krzywda - wypisałbyś go ze szkoły? Przecież on musi poznać życie wraz z jego gorszą stroną (to nieuchronne) i świadomie opowiedzieć się za dobrem, wybrać je.
P.S.
Walka z emocjami na niewiele się zda, kiedy nie znamy ich źródła, przyczyny. Może to trzeba przyjrzeć się głębiej własnej ...zazdrości?

Cześć Krzychu
Różnimy się w odbiorze rzeczywistości...
Także zauważyłam, że ten obszerny, wartościowy artykuł zawiera propozycję relakasacji, ale ja to zwyczajnie zignorowałam, jak ignoruje się komara, który zabzyczał nad uchem.
A jeśli tak widzisz sprawy dotyczące Was? Ot choćby ta spódniczka mini, która wyzwala w Tobie taakie emocje i jest powodem kłótni... Przecież to tylko komar, który zbyt mocno przyciąga Twoją uwagę, tak że nie zauważasz (być może) rzeczy ważniejszych - zmęczenia, smutku żony etc. Tego, co ma w środku...

A gdyby wraz z Twoim synem uczęszczał do klasy narkoman, złodziejaszek? W trosce o niego, żeby nie stała się mu krzywda - wypisałbyś go ze szkoły? Przecież on musi poznać życie wraz z jego gorszą stroną (to nieuchronne) i świadomie opowiedzieć się za dobrem, wybrać je.
P.S.
Walka z emocjami na niewiele się zda, kiedy nie znamy ich źródła, przyczyny. Może to trzeba przyjrzeć się głębiej własnej ...zazdrości?

[Norbert1]