Anonymous - 2012-12-26, 16:08 Temat postu: 3 stycznia-I sprawa rozwodowa Moi drodzy, przed wakacjami pisałam, że dostałam pozew rozwodowy na 3.01.2013. To był tak odległy czas. Myślałam, że wszystko się może zmienić. Nie mieszkamy razem, mąż wyprowadził się do matki i to ona namówiła go do tego rozwodu. W święta przyjechał z prezentami do dzieci i łamaliśmy się opłatkiem, życzyłam mu żebyśmy się pogodzili, zamieszkali razem. Powiedział, że już wszystko jest nie realne, za długo to wszystko trwa, ponad 2 lata ale tak na dobre od roku. Córka 11 lat też prosiła tatę o pogodzenie się z mamą, synek 4 lata też bardzo tęskni za nim. Wziął adwokata i przez to ja też wzięłam bo bałam się, że nie dam rady. Nie zgodziłam się na rozwód odpowiadając na pozew bez orzekania o winie. Zmienili więc z mojej winy. Tak bardzo się boję. Pokornie Proszę o modlitwę szczególnie w tym dniu o godz. 13.30. Zamówiłam również mszę św. o Dary Ducha św. i o uratowanie naszego małżeństwa przed rozwodem. Mój adwokat wie , że się nie zgadzam na rozwód i ma wszystko zrobić, żeby nie doszło do rozwodu. Wiem, że to trudne ale będę panią adwokat wspierać. Wszystko w rękach Boga. Anonymous - 2012-12-26, 16:56 Małgosiu to tak długo czeka się na sprawę rozwodową? Ja boję się zaglądać do skrzynki bo jak dostanę ten pozew to chyba zwariuję. pozdrawiam cię serdecznie i wspieram modlitwą Anonymous - 2012-12-27, 08:39 tak, ja tez czekalam dokladnie 5 miesiecy, 2 lata temu to bylo bede wspierac w modlitwie Anonymous - 2012-12-27, 13:24 Takie terminy zapewne występują tylko w Warszawie. W innych miastach pewnie jest krócej. Wiem, że teściowa i szwagierka będą kłamać w sądzie. Już takie są. Szwagierka wyszła za rozwodnika będąc panną i wtedy pogłębił się nasz kryzys. Bo uświadomili mu, że po rozwodzie też można ułożyć sobie życie. Do tego szwagierka jest pedagogiem. Ciężko jest mi o tym wszystkim pisać. Jak to się może wszystko skomplikować. Anonymous - 2012-12-27, 21:45 Małgośka , jest tu takie swiadectwo : MĄŻ NIE DOSTAŁ ROZOWDU mimo iż : nie jesteśmy razem od ponad 5 lat , nie kocha mnie , ma dziecko z inną kobietą , nic nas już nie łączy , on mieszka za granica i nie ma po ludzku rzecz ujmując szans na nic . Szczerze mówiąc , w sercu byłam przekonana , że jadę do sadu by usłyszeć , że jestem rozwódką ,tak , tak ja sama nie wierzyłam że wygram . Zabrałam ze sobą koleżankę by móc się na niej oprzeć gdy już będzie po wszystkim (uznania za cierpliwość wyczekiwania mnie na korytarzu sądowym moja E. - cóż to była za mina gdy usłyszałaś , że mnie nie rozwiedli :)) ! ) . Ważne jednak dla mnie było to , że po raz kolejny powiem : nie zmieniałam zdania – nie zgadzam się na rozwód . Nie ukrywam , że sędzina jak i ławnicy ( nie mówiąc już o prawniku mojego męża , który za dużo naoglądał się serialu Aly McBeal ) patrzyli na mnie jak na zjawisko nie z tej ziemi , kobietę szaloną / choć badania w RODK tego nie potwierdziły ;) / , upartą , niemądrą (rozwód ze strony czysto prawnej był dla mnie najbardziej korzystnym wyjściem ) . Było mi wszystko jedno . Ja , zbuntowana , trochę daleko w tym czasie od łaski Bożej , poważna kobieta na stanowisku - po ludzku robiłam z siebie totalną kretynkę na sali sądowej ! W imię czego ???? – zdawało się że ich oczy krzyczą - kobieto ocknij się – halo tu ziemia ! całość : świadectwo Anuli Anonymous - 2012-12-28, 12:03 Mare1966, u Anuli tak się zdarzyło, bo jej mąż nie zjawiał się na rozprawach w sądzie a adwokat nie był zbyt dobrze przygotowany do rozpraw w przypadku, gdy powód jest na sprawie i wie czego chce (rozwód) i ma dobrego adwokata (choć może być i bez adwokata, ale ma determinację w dążeniu do rozwodu) sytuacja wygląda zgoła odmiennie Malłgoś1, "wszystko w rękach Boga" - to prawda, ale to Ty masz działać i to Ty będziesz tam głównie przesłuchiwana skoro Tobie będą udowadniać winę, Ty najlepiej znasz Twoje/Wasze życie Najlepiej przygotuj się, że możesz usłyszeć każdy zarzut i to Ty będziesz musiała udowodnić, że było/jest inaczej, że to czy tamto to np. kłamstwo w sądzie liczą się dowody: fakty, dokumenty, świadkowie (najlepiej nie z rodziny) a nie emocje, uczucia czy sentymenty czy też wyznawana religia (jej zasady) Skoro wiesz (?), że teściowa i szwagierka będą kłamać poproś sąd, aby składały zeznania pod przysięgą Dodatkowo skoro wiesz (?), że będą kłamać zawsze możesz powiedzieć w sądzie, że dany zarzut to kłamstwo i przedstawić prawdę wraz z uzasadnieniem (świadkowie, dokumenty to wszystko co podważy ich zeznania) Myślę, że I sprawa potrwa krótko, potem z pewnością badanie dzieci w RODK (zazwyczaj standardowo jest przeprowadzane - terminy czasem odległe np. kilka miesięcy); chyba, że dojdziecie z mężem do jakiegoś porozumienia na tej sprawie Malłgoś1, życzę odwagi, rozwagi i prawdy serca; spokoju i pokoju we wnętrzu; dbaj o siebie i dzieci pozdrawiam Lea dodatek: ostatecznie wyrok i tak zależy od jednej osoby - sędziego; rozkład małżeństwa trwały czy nietrwały, zupełny czy niezupełny; przesłanki negatywne rozwodu: dobro małoletnich dzieci, sprzeczność z zasadami współżycia społecznego, żądanie rozwodu przez stronę wyłącznie winną też mogą zostać "obalone" w sądzie przykład: właśnie wczoraj dowiedziałam się, że w moim mieście sąd udzielił rozwodu mężczyźnie, który porzucił swoją żonę i 8 dzieci :( Anonymous - 2012-12-28, 14:40 mare1966 czytałam to świadectwo jest ono bardzo pocieszające, jednak Lea opisała to wszystko realistycznie. Modlę się o sędziego. Wiem ,że raczej na pewno pójdziemy na badania RODK bo wnosi o to adwokat męża i mój. Mojej winy nie ma bo mąż wszczynał awantury i policja kazała mu się wyprowadzić. Winę wskazali moją taką, że pomagają mi rodzice i jestem od nich zależna. Sama organizacyjnie z dziećmi nie dałabym sobie rady. Nie mieszkam z nimi. Na opiekunkę mnie nie stać. Anonymous - 2012-12-28, 15:48 O tym świadectwie napisałem tylko z jednego powodu . Wszystko jest możliwe , sądy są kompletnie nieprzewidywalne , bo sądy to ludzie . W tamtej sprawie , moim zdaniem , zaważyła POSTAWA . Może i wyjątek . Powodzenia Małgośka . 
Anonymous - 2012-12-28, 19:26 mare1966, w sprawach, które znam pozwane strony mówiły - nie - dla rozwodu w sądzie kierowały się nauczaniem Jezusa a sądy i tak orzekły rozwody; jak od każdej reguły istnieją wyjątki Malłgoś1, najważniejsze to mówić w sądzie prawdę jeśli nie wyrażasz zgody na rozwód to dlaczego (?) czy dlatego, że wiara Ci tak "nakazuje" czy też dlatego, że naprawdę kochasz mówiąc brutalnie w sądzie nikogo Twoja wiara nie interesuje nie wyrażasz zgody na rozwód, bo kochasz czy dlatego, że "wiara i przysięga" choć jeśli chodzi o samo słowo "przysięga" to w sądzie jeszcze ono coś znaczy w przeciwieństwie do słowa "wiara" i wszystkiego co się z tym wiąże najlepiej napisz sobie to, co chcesz w sądzie powiedzieć na zarzuty męża i od siebie będzie łatwiej kartki możesz ze sobą zabrać będziesz czuć się pewniej zawsze możesz do nich zajrzeć, bo niektórzy na sali rozpraw nagle doznają pustki w głowie sala rozpraw sądowych - rozwodowych to miejsce wysoce stresogenne warto skupić się przez czas rozprawy na jakimś krótkim wezwaniu do Boga powtarzanym w myślach co pewien czas np. Jezu wspieraj mnie, Jezu ufam Tobie albo "tylko" Jezus życzę Ci pokoju w sercu pozdrawiam serdecznie Lea Anonymous - 2012-12-28, 21:19 Kocham mojego męża ale co z tego jak on powie, że on już nie kocha i nic nie czuje do mnie. Awantury robił po powrocie od swojej matki i siostry. Wracał nabuntowany i wymuszał jej zdanie na mnie, pomimo że wcześniej co innego ustaliliśmy. W święta powiedział mi, że pomimo że się nie zgadzam na rozwód to wcześniej czy później i tak go dostanie (pewnie taką informację dostał od adwokata). Powiedziałam, że rozwód nie rozwiązuje problemów ale je powoduje. Wiem, że się rozpłaczę na sprawie, bo gdy o tym rozmawiam z adwokatem nie potrafię nad tym zapanować. Anonymous - 2012-12-28, 22:49 Lea , trochę nie rozumiesz moich intencji 
ale może i dobrze , że taki pośredni dialog między nami , bo cenne uwagi dla Małsośki przy okazji . Pisałem "ku pokrzepieniu" , jedynie sądy lubią konkrety a Twoje rady BARDZO konkretne , cenne , "autorskie" nawet
( spójrz , co napisałem w temacie - 7 stycznia sprawa ..... ) Małgośka , to że mąż powie - nie kocham , trudno . Ty mów kocham tylko wiarygodnie nie obrzucaj zaraz potem męża błotem płacz - nie wiem , raczej niewskazany ............. może sugerować jakieś nieopanowanie emocjonalne Słuchaj Leji . 
Anonymous - 2012-12-30, 00:08
Malłgoś1, i tu wskazane byłoby mieć odpowiedź, jak zamierzasz ratować małżeństwo, gdy w sądzie mąż powie, że nie kocha myślę, że zanim jednak ewentualnie dojdzie do tego momentu masz sporo czasu Malłgoś1, wiem, że mówią, że z teściową ślubu się nie bierze, ale z mężem, jednak w sprawach rozwodowych dla sądu istotne są (zazwyczaj) relacje z rodzicami męża (żony) Twój stosunek do nich, kontakty z nimi, Twoje zdanie na ich temat, to jak ich traktujesz z teściową ślubu nie wzięłaś, ale przez ślub z jej synem weszłaś do jej rodziny i od tamtego momentu stanowicie wzajemnie rodzinę dla siebie gdy między małżonkami jest ok. ich relacje z teściami i traktowanie teściów wydają się obojętne dla nich małżonkowie potrafią nawet wzajemnie narzekać na swoich teściów przy wzajemnej aprobacie każdej ze stron np. żona narzeka na teściową/teścia a mąż ja wspiera albo odwrotnie; to samo może dotyczyć kogokolwiek z rodziny jednak gdy w tym samym małżeństwie dojdzie do kryzysu w postaci sprawy rozwodowej to wszystko, co kiedykolwiek zostało nawet niechcący powiedziane negatywnego o teściach może zostać wykorzystane jako dowód winy strony pozwanej w sądzie może okazać się, że Ty masz w głowie pustkę a mąż pamięć doskonałą; dlatego radzę ponownie zapisz sobie wszystko i zabierz ze sobą notatki; na ile możesz postaraj się zachować spokój łzy zachowaj na "po" może nie będą potrzebne Malłgoś1, odwagi i pokoju i koniecznie się wyśpij pozdrawiam serdecznie Lea |
