Anonymous - 2012-04-15, 17:26 Temat postu: Opowiadania duchowe LINA Jest to historia o alpiniście, który chciał zdobyć najwyższy szczyt świata. Przygotowywał się do tej wyprawy przez kilka lat, a dla większej sławy postanowił wspiąć się na szczyt samotnie... Nastał zmierzch, ale alpinista zamiast rozbić obóz na noc, kontynuował wspinaczkę. W końcu zrobiło się zupełnie ciemno i nie widział już niczego dalej niż na wyciągnięcie ręki. Noc w wysokich partiach gór nie należy do najłatwiejszych i najprzyjemniejszych. Alpinista czuł przeszywające zimno, poza tym niczego nie widział. Wszystko było czarne. Zero widoczności. Nawet księżyc i gwiazdy sprzysięgły się przeciw niemu i schowały za chmurami. Gdy się tak wspinał, zaledwie kilka metrów od szczytu, pośliznął się i zaczął spadać z wielką szybkością. Bezwzględne prawo grawitacji i ogarniające uczucie ogromnej bezradności... Spadając, przypomniał sobie wszystkie dobre i złe momenty swego życia. Był już pewien nadchodzącej śmierci, gdy nagle poczuł mocne szarpnięcie w górę, a lina zacisnęła się na jego talii... Ciało zawisło w powietrzu. Życie alpinisty ocaliła lina, którą był przepasany. Martwą ciszę przerwał krzyk człowieka: - POMÓŻ MI BOŻE!!! Nagle, niespodziewanie, zza chmur usłyszał odpowiedź na swoje wołanie: - Czego chcesz ode mnie? - Ocal mnie, Boże!!! - Czy naprawdę wierzysz w to, że mogę cię ocalić? - Oczywiście, wierzę. - WIĘC ODETNIJ LINĘ, NA KTÓREJ WISISZ... Nastał moment ciszy; mężczyzna zaskoczony tym, co usłyszał, zwątpił. Kurczowo uchwycił się liny, zamknął oczy i wisiał dalej. Ekipa ratunkowa znalazła alpinistę następnego dnia. Martwe i zmarznięte ciało nadal wisiało na linie... ZALEDWIE 10 STÓP OD ZIEMI... A Ty? Jak mocno trzymasz się swojej liny? Odciąłbyś ją? Nigdy nie trać wiary w moc Boga. Nie mów, że zapomniał o Tobie albo, że Cię opuścił. Nawet jeśli nie rozumiesz sensu wielu spraw. Anonymous - 2012-04-16, 13:06 Augustyn dziękuję ,piękne opowiadanie. Anonymous - 2012-04-17, 01:41
Piękne, tylko tak sobie myślę, że skoro
A wy jak myślicie? Anonymous - 2012-06-12, 02:40 Temat postu: "Jezus na meczu piłkarskim" "PUDEŁKO" Jezus na meczu piłkarskim Jezus Chrystus nam powiedział, że nigdy nie był na meczu piłkarskim.Tak więc razem z przyjaciółmi zabraliśmy Go, by zobaczył choć jeden. Walka była zaciekła między drużyną protestanckich „Uderzeniowców' i katolickich „Krzyżowców". Jako pierwsi strzelili „Krzyżowcy". Jezus oklaskiwał entuzjastycznie i wyrzucił w górę kapelusz. Potem strzelili „Uderzeniowcy" i Jezus znowu klaskał z entuzjazme i znowu rzucił w górę kapelusz. To, zdaje się, zmieszało pewnego człowieka za nami. Trącił Jezusa w ramię i zapytał: - Za którą drużyną pan kibicuje, dobry człowieku? - Ja? - odpowiedział Jezus wyraźnie podniecony meczem. —Nie kibicuję za nikim. Po prostu cieszy mnie gra. Mężczyzna zwrócił się do swego sąsiada i mruknął: - Hm, ateista. W drodze do domu krótko poinformowaliśmy Jezusa o aktualnej sytuacji religijnej na świecie. - Ciekawe, co się dzieje z osobami religijnymi na świecie. Panie -mówiliśmy mu. - Ciągle im się wydaje, że Bóg jest po ich stronie i że jest przeciwko innym. Jezus przytaknął. - Właśnie dlatego nie popieram żadnych religii, tylko ludzi -powiedział. - Ludzie są ważniejsi od religii. Człowiek jest ważniejszy niż szabat. - Powinieneś uważać na to, co mówisz - ostrzegł Go jeden z nas. - Już raz Cię ukrzyżowali za mówienie podobnych rzeczy, nie pamiętasz? - Tak - i to właśnie religijni ludzie - odpowiedział Jezus z ironicznym uśmiechem. [ Dodano: 2012-12-21, 01:05 ] PUDEŁKO Mała dziewczynka przygotowała podarunek na Boże Narodzenie. Owijała pudełko w piękny, kolorowy papier, zużywając go bardzo dużo i robiąc przesadne kokardy. - Co robisz?! - skarcił ją ojciec – tak tylko zniszczysz cały swój papier. Czy wyobrażasz sobie, ile on kosztuje? Dziewczynka z załzawionymi oczami skryła się w kącie, mocno przyciskając do serca swoje pudełko. W wigilijny wieczór, stąpając lekko jak ptak, zbliżyła się do taty, który siedział za stołem i położyła przed nim pakunek w ozdobionym papierze. - Tatusiu, to dla ciebie - wyszeptała. Ojciec zmiękł, bo odczuł, że był zbyt ostry. A ona po tym wszystkim przynosi mu podarunek. Rozwinął powoli tasiemkę, rozpakował kolorowy, złocisty papier i powoli otworzył pudełko. Było puste. Niespodzianka wydawała mu się niemiła, rozzłościła go ponownie. Wybuchnął: - Zmarnowałaś tyle papieru i tyle tasiemek, aby zapakować puste pudełko? Duże oczy dziewczynki ponownie wypełniły się łzami. - Tatusiu, przecież pudełko nie jest puste. Wypełniłam je tysiącami pocałunków. Jest pewien człowiek, który w pracy, na swoim biurku, trzyma pudełko po butach. Wszyscy mówią, że jest puste. - Nie. Jest wypełnione miłością mojej córki - odpowiada mężczyzna. BRUNO FERRERO[/b] |
