[mada27]

[quote="Wujt"]Co do ważności małżeństwa, to ja nie czuję żeby moje małżeństwo było nieważne. Zresztą nie wnosiłbym o stwierdzenie nieważności, bo to byłby tylko prezent dla mojej żony, ot taka złośliwość.
quote]

Nie sądze ze prezent byś jej zrobił. Często jest tak, że Sąd Biskupi oprócz nieważności małżeństwa orzeka również, że jedna ze stron jest niedojrzała/niezdolna do małżeństwa a co za tym idzie, aby zawrzeć ponownie małżeństwo w kk musi ubiegać się o zgode (czyli pewnie jakieś badania, udowadnianie że już jestem zdolna itp.)
Wg mnie jeśli ktoś jest niezdolny do zawarcia związku małżeńskiego - trudno mówić ze jest zdolny do stworzenia więzi, rodziny, odpowiedzialności za nią, jeśli po kilku/kilkunastu nawet latacha zaczyna tworzyć jakiś inny związek i drwi z religii, wartości i człowieka któemu składał przysięge o Bogu nie wspominając, to należy starać się o tę nieważność sakramentu i nie starać się być mądrzejszym od mądrych głów w naszym kościele - bo wg mnie to pycha troche.

A co do długości czekania... to ślubowaliśmy "..dopóki śmierć nas nie rozłączy."

[quote="Wujt"]Co do ważności małżeństwa, to ja nie czuję żeby moje małżeństwo było nieważne. Zresztą nie wnosiłbym o stwierdzenie nieważności, bo to byłby tylko prezent dla mojej żony, ot taka złośliwość.
quote]

Nie sądze ze prezent byś jej zrobił. Często jest tak, że Sąd Biskupi oprócz nieważności małżeństwa orzeka również, że jedna ze stron jest niedojrzała/niezdolna do małżeństwa a co za tym idzie, aby zawrzeć ponownie małżeństwo w kk musi ubiegać się o zgode (czyli pewnie jakieś badania, udowadnianie że już jestem zdolna itp.)
Wg mnie jeśli ktoś jest niezdolny do zawarcia związku małżeńskiego - trudno mówić ze jest zdolny do stworzenia więzi, rodziny, odpowiedzialności za nią, jeśli po kilku/kilkunastu nawet latacha zaczyna tworzyć jakiś inny związek i drwi z religii, wartości i człowieka któemu składał przysięge o Bogu nie wspominając, to należy starać się o tę nieważność sakramentu i nie starać się być mądrzejszym od mądrych głów w naszym kościele - bo wg mnie to pycha troche.

A co do długości czekania... to ślubowaliśmy "..dopóki śmierć nas nie rozłączy."

[Nadzieja86]

Mam strasznego dołka dzisiaj. Codziennie staram się chodzić uśmiechnięta i być silna, ale w środku krzyczę i nie daje rady, jak się pozbierać po tym wszystkim. Wiem, że wszyscy mamy tu podobne problemy, inni o wiele gorsze od mojego, ale ciągle zadaję sobie pytanie, dlaczego ja? Zawsze chciałam mieć kochającą rodzinę, męża, dzieci i nie mogę tego mieć!

Rodzeństwo mojego Męża stwierdziło, że musiało być między nami źle, skoro posunął się do takiego czynu i podjął tak radykalne kroki i zamieszkał z tamtą. Według nich ona nie jest powodem, a wynikiem sytuacji między nami. A ja teraz siedzę i myślę i analizuję, co źle zrobiłam, co źle powiedziałam i mam wyrzuty sumienia, zadręczam się, bo może gdybym w złości nie powiedziała tego czy owego, to teraz byłoby dobrze. I weź żyj z takimi wyrzutami sumienia! ale przecież nie ma ludzi idealnych, ani związków w których ludzie nie pokłócą się od czasu do czasu.

Mam strasznego dołka dzisiaj. Codziennie staram się chodzić uśmiechnięta i być silna, ale w środku krzyczę i nie daje rady, jak się pozbierać po tym wszystkim. Wiem, że wszyscy mamy tu podobne problemy, inni o wiele gorsze od mojego, ale ciągle zadaję sobie pytanie, dlaczego ja? Zawsze chciałam mieć kochającą rodzinę, męża, dzieci i nie mogę tego mieć!

Rodzeństwo mojego Męża stwierdziło, że musiało być między nami źle, skoro posunął się do takiego czynu i podjął tak radykalne kroki i zamieszkał z tamtą. Według nich ona nie jest powodem, a wynikiem sytuacji między nami. A ja teraz siedzę i myślę i analizuję, co źle zrobiłam, co źle powiedziałam i mam wyrzuty sumienia, zadręczam się, bo może gdybym w złości nie powiedziała tego czy owego, to teraz byłoby dobrze. I weź żyj z takimi wyrzutami sumienia! ale przecież nie ma ludzi idealnych, ani związków w których ludzie nie pokłócą się od czasu do czasu.

[Wujt]

Cytat:

[quote="Nirwanna"] Wujt napisał/a: Jak ktoś mi kiedyś napisał trzeba czekać nie czekając. co wg mnie oznacza m.in. niewchodzenie w inne związki

Pełna zgoda!

Cytat:

Wujt napisał/a: ...ale nie widzę choćby światełka w tunelu, że poczuję się w pełni szczęśliwy bez kogoś bliskiego u mojego boku. EEEEEE - pobudka!!!! Nie ma czegoś takiego jak pełnia szczęścia tu na ziemi.

Nie ma. Niemniej ja byłem szczęśliwy w swoim małżeństwie, w swojej rodzinie. Czułem się spełniony, na właściwej ścieżce życiowej. Niech takim symbolem będzie to, że przez 8 lat nie płakałem. Moje zmartwienia, to były żadne zmartwienia. Raj utracony Jasne, że różne rzeczy mnie u żony denerwowały, ale jakoś jej wszystkie defekty przyjmowałem ze spokojem, czasem myślę, że za mało mówiłem w odpowiedzi sposób co mi się nie podoba.

Teraz nie jestem szczęśliwy. Brakuje mi bardzo kogoś bliskiego do kogo mogę się wieczorem przytulić. W sumie to czego mi najbardziej brakuje, to właśnie tego żeby wieczorem położyć się przy żonie, posłuchać co ma do powiedzenia, powiedzieć coś samemu, z czegoś się wspólnie pocieszyć, pomarudzić trochę, bo to lubię.

Cytat:

A to o czym mówisz, to jest uzależnianie poczucia szczęścia od czynników zewnętrznych. I od innego człowieka. I złudne to jest.

Pewnie masz rację. Co ja mam jednak począć, że moje poczucie szczęścia w dużym stopniu jest zbudowane na bliskości z kobietą?

Tak niestety mam, nie wiem jak to zmienić, nie potrafię i chyba średnio nawet chcę, bo dobrze być z kobietą. I tak w ogóle to chciałbym jeszcze mieć dzieci.

[ Dodano: 2011-01-11, 22:59 ]

Cytat:

Wujt, tylko jeśli nie wytrwasz w wierności żonie to czym będziesz się od niej różnił? niczym, też będziesz zdrajcą. w jakiś sposób usprawiedliwisz ją przed samą sobą.

Zgoda.

Zresztą myślę, że moja żona lepiej by się poczuła gdybym sobie kogoś znalazł. Mogłaby się jeszcze bardziej umartwiać i cierpieć, bo ją wszyscy ,,potępiają'', a ja robię to samo i nikt nie ma pretensji. Sorry, że w kółko piszę o tym jak moją żona lubi cierpieć, ale mnie to drażni.

Co do usprawiedliwienia dla mnie, to przynajmniej nikogo nie krzywdzę. Żona mnie nie kocha i mi dała wolną rękę, ma gdzieś to jak ja sobie życie ułożę.

Cytat:

ale przyjdzie kiedyś czas że ona sobie uświadomi że źle zrobiła, fakt może to być 20 lat albo i więcej. ale pewnie była by ci wtedy wdzięczna że wiernie na nią czekałeś...

Michał, wybacz, ale perspektywa ewentualnej wdzięczności za 20 lat jakoś nie napędza mojego życia. Wiesz jakbyśmy się mieli zejść za X lat, to ja jakoś nie mógłbym sobie wybaczyć, że mnie 20 lat życia w pewnym sensie ominęło. Dzieci z nią za 20 lat to już mieć nie będę mógł.

Cytat:

jeśli dochowasz wierności żonie mimo że ona ci się tym samym nie odwdzięczy przynajmniej każdego dnia będziesz mógł z godnością patrzeć w lustro.

Stety albo niestety myślę, że tak bardzo bym swojej niewierności nie przeżył.

Cytat:

po rekolekcjach Sycharowskich w Łagiewnikach zobaczyłem że można żyć w samotności i być szczęśliwym!

Nawet mi trudno zazdrościć takim ludziom. We mnie jest zbyt wielkie pragnienie żeby być z kimś.

[ Dodano: 2011-01-11, 23:06 ]

Cytat:

jesli ktoś nie jest gotowy ( i do tej grupy osób niestety równiez ja sie na dziś zaliczam) wybaczyć bezwarunkowo to albo niech poczeka aż bedzie gotów albo niech da sobie spokój. wiec powrotom - mówię - TAK powrotom na kolanach - NIE MA MOWY !!!

Dobrze, że to dodałaś, bo bym nie uwierzył w to co piszesz

@ Róża, czy to co napisałaś ma być równoznaczne z tym, że jak niewierny małżonek wraca na zasadzie: ,,jak tak bardzo chcesz, to możemy spróbować być ze sobą, ale ja ci niczego nie obiecuje, ale znaj mą dobroć. Ponadto musisz zmienić to, to i to'' to mamy wybaczyć bezwarunkowo i go przyjąć?

Ja się z tym nie zgadzam i to nie jest sprawa problemów z wybaczaniem.

[ Dodano: 2011-01-11, 23:11 ]

Cytat:

A ja teraz siedzę i myślę i analizuję, co źle zrobiłam, co źle powiedziałam i mam wyrzuty sumienia, zadręczam się, bo może gdybym w złości nie powiedziała tego czy owego, to teraz byłoby dobrze. I weź żyj z takimi wyrzutami sumienia! ale przecież nie ma ludzi idealnych, ani związków w których ludzie nie pokłócą się od czasu do czasu.

Za to, że zdradził nie odpowiadasz, więc tym się nie zadręczaj. Wiesz tak patrząc czysto po ludzku, to nie jest uczciwe wdawanie się w romans będąc ze współmałżonkiem. Może jak nam małżonek nie odpowiada, to wypadałoby się rozstać, a dopiero potem sobie życie układać na nowo, ale jakoś mało kto tak robi.

Cytat:

[quote="Nirwanna"] Wujt napisał/a: Jak ktoś mi kiedyś napisał trzeba czekać nie czekając. co wg mnie oznacza m.in. niewchodzenie w inne związki

Pełna zgoda!

Cytat:

Wujt napisał/a: ...ale nie widzę choćby światełka w tunelu, że poczuję się w pełni szczęśliwy bez kogoś bliskiego u mojego boku. EEEEEE - pobudka!!!! Nie ma czegoś takiego jak pełnia szczęścia tu na ziemi.

Nie ma. Niemniej ja byłem szczęśliwy w swoim małżeństwie, w swojej rodzinie. Czułem się spełniony, na właściwej ścieżce życiowej. Niech takim symbolem będzie to, że przez 8 lat nie płakałem. Moje zmartwienia, to były żadne zmartwienia. Raj utracony Jasne, że różne rzeczy mnie u żony denerwowały, ale jakoś jej wszystkie defekty przyjmowałem ze spokojem, czasem myślę, że za mało mówiłem w odpowiedzi sposób co mi się nie podoba.

Teraz nie jestem szczęśliwy. Brakuje mi bardzo kogoś bliskiego do kogo mogę się wieczorem przytulić. W sumie to czego mi najbardziej brakuje, to właśnie tego żeby wieczorem położyć się przy żonie, posłuchać co ma do powiedzenia, powiedzieć coś samemu, z czegoś się wspólnie pocieszyć, pomarudzić trochę, bo to lubię.

Cytat:

A to o czym mówisz, to jest uzależnianie poczucia szczęścia od czynników zewnętrznych. I od innego człowieka. I złudne to jest.

Pewnie masz rację. Co ja mam jednak począć, że moje poczucie szczęścia w dużym stopniu jest zbudowane na bliskości z kobietą?

Tak niestety mam, nie wiem jak to zmienić, nie potrafię i chyba średnio nawet chcę, bo dobrze być z kobietą. I tak w ogóle to chciałbym jeszcze mieć dzieci.

[ Dodano: 2011-01-11, 22:59 ]

Cytat:

Wujt, tylko jeśli nie wytrwasz w wierności żonie to czym będziesz się od niej różnił? niczym, też będziesz zdrajcą. w jakiś sposób usprawiedliwisz ją przed samą sobą.

Zgoda.

Zresztą myślę, że moja żona lepiej by się poczuła gdybym sobie kogoś znalazł. Mogłaby się jeszcze bardziej umartwiać i cierpieć, bo ją wszyscy ,,potępiają'', a ja robię to samo i nikt nie ma pretensji. Sorry, że w kółko piszę o tym jak moją żona lubi cierpieć, ale mnie to drażni.

Co do usprawiedliwienia dla mnie, to przynajmniej nikogo nie krzywdzę. Żona mnie nie kocha i mi dała wolną rękę, ma gdzieś to jak ja sobie życie ułożę.

Cytat:

ale przyjdzie kiedyś czas że ona sobie uświadomi że źle zrobiła, fakt może to być 20 lat albo i więcej. ale pewnie była by ci wtedy wdzięczna że wiernie na nią czekałeś...

Michał, wybacz, ale perspektywa ewentualnej wdzięczności za 20 lat jakoś nie napędza mojego życia. Wiesz jakbyśmy się mieli zejść za X lat, to ja jakoś nie mógłbym sobie wybaczyć, że mnie 20 lat życia w pewnym sensie ominęło. Dzieci z nią za 20 lat to już mieć nie będę mógł.

Cytat:

jeśli dochowasz wierności żonie mimo że ona ci się tym samym nie odwdzięczy przynajmniej każdego dnia będziesz mógł z godnością patrzeć w lustro.

Stety albo niestety myślę, że tak bardzo bym swojej niewierności nie przeżył.

Cytat:

po rekolekcjach Sycharowskich w Łagiewnikach zobaczyłem że można żyć w samotności i być szczęśliwym!

Nawet mi trudno zazdrościć takim ludziom. We mnie jest zbyt wielkie pragnienie żeby być z kimś.

[ Dodano: 2011-01-11, 23:06 ]

Cytat:

jesli ktoś nie jest gotowy ( i do tej grupy osób niestety równiez ja sie na dziś zaliczam) wybaczyć bezwarunkowo to albo niech poczeka aż bedzie gotów albo niech da sobie spokój. wiec powrotom - mówię - TAK powrotom na kolanach - NIE MA MOWY !!!

Dobrze, że to dodałaś, bo bym nie uwierzył w to co piszesz

@ Róża, czy to co napisałaś ma być równoznaczne z tym, że jak niewierny małżonek wraca na zasadzie: ,,jak tak bardzo chcesz, to możemy spróbować być ze sobą, ale ja ci niczego nie obiecuje, ale znaj mą dobroć. Ponadto musisz zmienić to, to i to'' to mamy wybaczyć bezwarunkowo i go przyjąć?

Ja się z tym nie zgadzam i to nie jest sprawa problemów z wybaczaniem.

[ Dodano: 2011-01-11, 23:11 ]

Cytat:

A ja teraz siedzę i myślę i analizuję, co źle zrobiłam, co źle powiedziałam i mam wyrzuty sumienia, zadręczam się, bo może gdybym w złości nie powiedziała tego czy owego, to teraz byłoby dobrze. I weź żyj z takimi wyrzutami sumienia! ale przecież nie ma ludzi idealnych, ani związków w których ludzie nie pokłócą się od czasu do czasu.

Za to, że zdradził nie odpowiadasz, więc tym się nie zadręczaj. Wiesz tak patrząc czysto po ludzku, to nie jest uczciwe wdawanie się w romans będąc ze współmałżonkiem. Może jak nam małżonek nie odpowiada, to wypadałoby się rozstać, a dopiero potem sobie życie układać na nowo, ale jakoś mało kto tak robi.

[Poziomka]

Nie zadręczaj się! Z tego co zrozumiałam, to nie jesteś po rozwodzie tylko nie mieszkacie razem, a więc nic straconego. Każdy w nerwach mówi różne rzeczy,a potem żałuje. Mnie też się to zdaża. Szkoda tylko, że mąż w taki sposób zareagował. Nie znam szczegółów, ale może byłoby dobrze spróbować porozmawiać z nim o tym niemiłym incydencie?

Pozdrawiam Poziomka.

Nie zadręczaj się! Z tego co zrozumiałam, to nie jesteś po rozwodzie tylko nie mieszkacie razem, a więc nic straconego. Każdy w nerwach mówi różne rzeczy,a potem żałuje. Mnie też się to zdaża. Szkoda tylko, że mąż w taki sposób zareagował. Nie znam szczegółów, ale może byłoby dobrze spróbować porozmawiać z nim o tym niemiłym incydencie?

Pozdrawiam Poziomka.

[NORBERT]

[katblo]

Na marginesie:
Drogi Wujcie, tak czytam sobie Twoje posty i gdzieś między wierszami i nie tylko - Ty nie szukasz sposobu by ratować swoje małżeństwo ani nie szukasz wsparcia, by trwać w wierności przysiędze małżeńskiej...
No właśnie, czego Ty szukasz i do czego zmierzasz?
Zanim się zacznie udzielać rad innym, powinno się wiedzieć, do czego samemu się w życiu dąży...
Ideały, które spełniają w 100% nasze oczekiwania, to rzadkość...

Pozdrawiam!

Na marginesie:
Drogi Wujcie, tak czytam sobie Twoje posty i gdzieś między wierszami i nie tylko - Ty nie szukasz sposobu by ratować swoje małżeństwo ani nie szukasz wsparcia, by trwać w wierności przysiędze małżeńskiej...
No właśnie, czego Ty szukasz i do czego zmierzasz?
Zanim się zacznie udzielać rad innym, powinno się wiedzieć, do czego samemu się w życiu dąży...
Ideały, które spełniają w 100% nasze oczekiwania, to rzadkość...

Pozdrawiam!

[Poziomka]

Drogi panie Wójcie, życie to nie bajka, a druga połowa to nie misiu Przytulisiu. Powodzenia.

Drogi panie Wójcie, życie to nie bajka, a druga połowa to nie misiu Przytulisiu. Powodzenia.

[bywalec]

EEEEEE - pobudka!!!! Nie ma czegoś takiego jak pełnia szczęścia tu na ziemi. Jeśli Ci ktoś tak powiedział - to kłamał. To szczęście, lub tez poczucie szczęścia jak wolisz, zawsze będzie w jakiś sposób skażone, ograniczone.... Choćby świadomością że chwila, w której czujemy się szczęśliwi - nie będzie trwała wiecznie. Ta kolejna osoba, którą potencjalnie widzisz u swojego boku - też szczęścia Ci nie da, bo nie ma takiej władzy. Żaden człowiek takiej władzy nie ma. A to o czym mówisz, to jest uzależnianie poczucia szczęścia od czynników zewnętrznych. I od innego człowieka. I złudne to jest. Dopiero co malta napisała taki mały "traktat o szczęściu". Powrócić do niego i poczytać warto

Niby się zgadzam z Twoją wypowiedzią, ale nie pasują mi tu słowa skażone, ograniczone, okłamuje siebie...
z zasady człowiek jest ułomny bo nie jest ideałem, więc i jego zachowania nie będą idealne, zachowania człowieka mają być poprawne, moralnie akceptowane i jeśli zbłądzi to naprawiane
i co to pełnia szczęścia? dla każdego oznacza co innego...
Nirwano nie czuje, że okłamuje siebie lub innych mówiąc i wierząc, iż to szczęscie już jest tu i teraz na ziemi...
pewnie, że ma inny wymiar niż Ten o którym mówisz, ale tylko człowiek szczęśliwy może doświadczyć nieba,
bo każdy pragnie szczęscia, dziś już tu i teraz,
tylko taki człowiek szczęsliwy potrafi godnie przeżyć je na chwałe Pana, pełny wiary i nadziei pokonywać trudności na swojej drodze jakich wciąż na każdym kroku doświadcza

Musi jednak wiedzieć i być w pełni świadomy, iż nie zawsze w życiu są tylko szczęśliwe dni,
i tu w pełni sie z toba zgodze,
nikt oprócz mnie mi tej świadomości nie zapewni żadna osoba, żadne pieniądze i władza, bo są ulotne, mijają, bogactwa nasze jakie posiadamy, największe miłości jakich doświadczamy potrafią w ułamku sekundy odmienić nasz los, odebrać nam to co najcenniejsze i najdroższe.
Mamy prawo wtedy do żalu, smutki, gniewu i innych nieprzyjemnych odczuć jakie nami wtedy targają, właśnie po to by wyjść na prostą i cieszyć sie życiem, mimo ubóstwa, poniesionej straty,
ale tylko wtedy potrafimy sobie pomóc jak wierzymy i mamy nadzieję, że będziemy szczęsliwi.
To od nas zależy pozytywne myślenie o życiu i szcześciu już tu i teraz, na ziemi nie tylko po śmierci naszej....
szczęście jest stanem naszego umysłu, a nie zespołem okoliczności...
nie można osiągnąc go poprzez poszukiwanie wciąż kogoś kto nas pokocha i będziemy żyć jak w bajce, ponieważ to zakładanie, że ono znajduje sie w świecie zewnętrznym, w czymś, w kimś co jest od niego niezależnym, na co nie mamy wpływu,
a to nie prawda!
szczęście jest w nas, w naszym postrzeganiu rzeczywistości, naszym odczuciem.... a na to jak myślimy i jak potem sie zachowujemy mamy wpływ!!


Jest mi tak strasznie ciężko- każdy patrzy na mnie jak na wariatkę, gdy mówię o Bogu, o przysiędze małżeńskiej, sakramencie,o przebaczeniu, dla innych to nie ma znaczenia. Wszyscy doradzają mi żebym zaczęła życie na nowo, a ja chcę czekać na Męża i jego nawrócenie. Tylko ile mam czekać? Nie chcę być całe życie sama, a gdy będę z kimś, będę żyła w grzechu.

wielu deklaruje swoje wyznania, jednak dotrzymac im wierności swoim zasadom, wierze jest niezwykle trudno,
bo ponosi sie w imie tego wiele wyrzeczeń a to może być dla zwykłego śmiertelnika niezwykle trudne i bolesne, jak choćby dotrzymanie obietnicy przysięgi danej... ale to juz osobiste wybory każdego z nas, za które ponosimy konsekwencje na ziemi a dla osoby wierzącej i po śmierci..
Dlatego między innymi wszystkie pokrzywdzone osoby mają mieć poczucie szczęścia na przekrój wszystkiemu i wszystkim, dążyc z całych sił i walczyc z biernością, ułomnością, z odczuciem pesymizmem nieudanie przeżytego dnia, życ tą nadzieje, iż mimo oddalenia, porzucenia rozpaczy, poniesionych strat, pokonywać je, dokonywac odpowiednich wyborów życiowych, odpowiednich decyzji zapobiegawczych dalszemu trwaniu w cierpieniu by wyjść na prosta ku szczęściu,
tylko w ten sposób mysląc pozytywnie o swojej przyszłości jakakolwiek ona nie będzie i z kim czy też bez kogo mimo wszystko odczuwać szczęście i cieszyć się życiem.
A jak tego dokonana? to juz niestety jego praca nad sobą, nad poradzeniem sobie z poczuciem krzywdy, cierpienia wybaczenia.
Kiedy sie już przerobi tą lekcję życie staje sie mimo doznanych krzywd naprawdę szczęsliwe, zna sie prawdziwy wymiar szcześcia choćby tylko ten malutki zakres tego szcześcia tu i teraz na ziemi...

EEEEEE - pobudka!!!! Nie ma czegoś takiego jak pełnia szczęścia tu na ziemi. Jeśli Ci ktoś tak powiedział - to kłamał. To szczęście, lub tez poczucie szczęścia jak wolisz, zawsze będzie w jakiś sposób skażone, ograniczone.... Choćby świadomością że chwila, w której czujemy się szczęśliwi - nie będzie trwała wiecznie. Ta kolejna osoba, którą potencjalnie widzisz u swojego boku - też szczęścia Ci nie da, bo nie ma takiej władzy. Żaden człowiek takiej władzy nie ma. A to o czym mówisz, to jest uzależnianie poczucia szczęścia od czynników zewnętrznych. I od innego człowieka. I złudne to jest. Dopiero co malta napisała taki mały "traktat o szczęściu". Powrócić do niego i poczytać warto

Niby się zgadzam z Twoją wypowiedzią, ale nie pasują mi tu słowa skażone, ograniczone, okłamuje siebie...
z zasady człowiek jest ułomny bo nie jest ideałem, więc i jego zachowania nie będą idealne, zachowania człowieka mają być poprawne, moralnie akceptowane i jeśli zbłądzi to naprawiane
i co to pełnia szczęścia? dla każdego oznacza co innego...
Nirwano nie czuje, że okłamuje siebie lub innych mówiąc i wierząc, iż to szczęscie już jest tu i teraz na ziemi...
pewnie, że ma inny wymiar niż Ten o którym mówisz, ale tylko człowiek szczęśliwy może doświadczyć nieba,
bo każdy pragnie szczęscia, dziś już tu i teraz,
tylko taki człowiek szczęsliwy potrafi godnie przeżyć je na chwałe Pana, pełny wiary i nadziei pokonywać trudności na swojej drodze jakich wciąż na każdym kroku doświadcza

Musi jednak wiedzieć i być w pełni świadomy, iż nie zawsze w życiu są tylko szczęśliwe dni,
i tu w pełni sie z toba zgodze,
nikt oprócz mnie mi tej świadomości nie zapewni żadna osoba, żadne pieniądze i władza, bo są ulotne, mijają, bogactwa nasze jakie posiadamy, największe miłości jakich doświadczamy potrafią w ułamku sekundy odmienić nasz los, odebrać nam to co najcenniejsze i najdroższe.
Mamy prawo wtedy do żalu, smutki, gniewu i innych nieprzyjemnych odczuć jakie nami wtedy targają, właśnie po to by wyjść na prostą i cieszyć sie życiem, mimo ubóstwa, poniesionej straty,
ale tylko wtedy potrafimy sobie pomóc jak wierzymy i mamy nadzieję, że będziemy szczęsliwi.
To od nas zależy pozytywne myślenie o życiu i szcześciu już tu i teraz, na ziemi nie tylko po śmierci naszej....
szczęście jest stanem naszego umysłu, a nie zespołem okoliczności...
nie można osiągnąc go poprzez poszukiwanie wciąż kogoś kto nas pokocha i będziemy żyć jak w bajce, ponieważ to zakładanie, że ono znajduje sie w świecie zewnętrznym, w czymś, w kimś co jest od niego niezależnym, na co nie mamy wpływu,
a to nie prawda!
szczęście jest w nas, w naszym postrzeganiu rzeczywistości, naszym odczuciem.... a na to jak myślimy i jak potem sie zachowujemy mamy wpływ!!


Jest mi tak strasznie ciężko- każdy patrzy na mnie jak na wariatkę, gdy mówię o Bogu, o przysiędze małżeńskiej, sakramencie,o przebaczeniu, dla innych to nie ma znaczenia. Wszyscy doradzają mi żebym zaczęła życie na nowo, a ja chcę czekać na Męża i jego nawrócenie. Tylko ile mam czekać? Nie chcę być całe życie sama, a gdy będę z kimś, będę żyła w grzechu.

wielu deklaruje swoje wyznania, jednak dotrzymac im wierności swoim zasadom, wierze jest niezwykle trudno,
bo ponosi sie w imie tego wiele wyrzeczeń a to może być dla zwykłego śmiertelnika niezwykle trudne i bolesne, jak choćby dotrzymanie obietnicy przysięgi danej... ale to juz osobiste wybory każdego z nas, za które ponosimy konsekwencje na ziemi a dla osoby wierzącej i po śmierci..
Dlatego między innymi wszystkie pokrzywdzone osoby mają mieć poczucie szczęścia na przekrój wszystkiemu i wszystkim, dążyc z całych sił i walczyc z biernością, ułomnością, z odczuciem pesymizmem nieudanie przeżytego dnia, życ tą nadzieje, iż mimo oddalenia, porzucenia rozpaczy, poniesionych strat, pokonywać je, dokonywac odpowiednich wyborów życiowych, odpowiednich decyzji zapobiegawczych dalszemu trwaniu w cierpieniu by wyjść na prosta ku szczęściu,
tylko w ten sposób mysląc pozytywnie o swojej przyszłości jakakolwiek ona nie będzie i z kim czy też bez kogo mimo wszystko odczuwać szczęście i cieszyć się życiem.
A jak tego dokonana? to juz niestety jego praca nad sobą, nad poradzeniem sobie z poczuciem krzywdy, cierpienia wybaczenia.
Kiedy sie już przerobi tą lekcję życie staje sie mimo doznanych krzywd naprawdę szczęsliwe, zna sie prawdziwy wymiar szcześcia choćby tylko ten malutki zakres tego szcześcia tu i teraz na ziemi...

[Nirwanna]

Bywalec, a ja z Twoją wypowiedzią się zgadzam całkowicie. Elegancko rozwinęłaś traktat o szczęściu

Bywalec, a ja z Twoją wypowiedzią się zgadzam całkowicie. Elegancko rozwinęłaś traktat o szczęściu

[Wujt]

Cytat:

Chłopie a zastanawiałes sie kiedys co lubi żona???? wiesz co wujcie w każdym twoim zdaniu czytam.... bo ja chce.....bo ja lubie...bo ja wymagam.....bo ja oczekuję...bo ja potrzebuję

Wyczytałeś to z tego fragmentu? Podzieliłem się swoim najprostszym pragnieniem jakie mam. Nie wiem czemu Cię to rozzłościło. Nie lubisz tego poczucia bliskości kiedy leżysz z małżonką wieczorem w łóżku, jesteście przytulenie i szeptem ze sobą rozmawiacie?

Co lubi żona? Dzisiaj już tego nie wiem. Serio. Kiedyś wydawało mi się, że wiem.

Cytat:

a widzisz kogos innego poza swoim ja?????

Myślisz, że jestem za bardzo skoncentrowany na sobie? Jestem skoncentrowany na sobie, to fakt, ale nie wydaje mi się, że zbyt bardzo.

Cytat:

A jakie Ty miałes defekty??? o ile taki ideał miał jakiekolwiek defekty???

Prowokujesz mnie? Czy Cię drażnię? Tak mam kilka wad.

Cytat:

jakbym był na miejscu twojej zony(spoko nie będę) i czuł takie podejście

Jakie podejście?

[ Dodano: 2011-01-12, 12:20 ]

katblo napisał/a:

Na marginesie: Drogi Wujcie, tak czytam sobie Twoje posty i gdzieś między wierszami i nie tylko - Ty nie szukasz sposobu by ratować swoje małżeństwo ani nie szukasz wsparcia, by trwać w wierności przysiędze małżeńskiej... No właśnie, czego Ty szukasz i do czego zmierzasz? Zanim się zacznie udzielać rad innym, powinno się wiedzieć, do czego samemu się w życiu dąży... Ideały, które spełniają w 100% nasze oczekiwania, to rzadkość... Pozdrawiam!

@Katblo jeżeli potrafisz z całą mocą i przekonaniem powiedzieć, że wytrwasz w wierności swojemu małżonkowi (nie wiem jaki jest Twój aktualny status), to jestem szczerze pełen podziwu.

Ja nie potrafię.

Co do szukania sposobów na ratowaniem mojego małżeństwa, to nie widzę już żadnych. Może jakieś mi podsuniesz?

Co do szukania wsparcia na trwanie w wierności, to jaką pomoc mi proponujesz?

Czego szukam w życiu? Do czego zmierzam?
W życiu szukam poczucia szczęścia, równowagi psychicznej, poczucia sensu, spełnienia. Zmierzam do tego żeby być dobrym ojcem, dobry pracownikiem, dobrym kolegą, dobrym człowiekiem.

Moje życie przed rozstaniem się z żoną prawie w pełni mnie satysfakcjonowało. Co mam powiedzieć, że nie było idealne? Nie było, ale ja byłem z niego zadowolony. Po prostu cieszę się tym co mam, nie mam wygórowanych oczekiwań i wymagań. Co nie znaczy, że spoczywam na laurach. Teraz też jestem zadowolony ze swojego życia. Mi jest generalnie dobrze: mam super dziecko, z którym udaje mi się utrzymywać dobre relacje, rodzinę, która mnie wspiera, wielu dobrych ludzi wokół, mam za co żyć. Każdego dnia dziękuję Panu Bogu za to co mam. Naprawdę nie mam powodów do większych zmartwień. Brakuje mi jednak kogoś bliskiego.

Cytat:

Chłopie a zastanawiałes sie kiedys co lubi żona???? wiesz co wujcie w każdym twoim zdaniu czytam.... bo ja chce.....bo ja lubie...bo ja wymagam.....bo ja oczekuję...bo ja potrzebuję

Wyczytałeś to z tego fragmentu? Podzieliłem się swoim najprostszym pragnieniem jakie mam. Nie wiem czemu Cię to rozzłościło. Nie lubisz tego poczucia bliskości kiedy leżysz z małżonką wieczorem w łóżku, jesteście przytulenie i szeptem ze sobą rozmawiacie?

Co lubi żona? Dzisiaj już tego nie wiem. Serio. Kiedyś wydawało mi się, że wiem.

Cytat:

a widzisz kogos innego poza swoim ja?????

Myślisz, że jestem za bardzo skoncentrowany na sobie? Jestem skoncentrowany na sobie, to fakt, ale nie wydaje mi się, że zbyt bardzo.

Cytat:

A jakie Ty miałes defekty??? o ile taki ideał miał jakiekolwiek defekty???

Prowokujesz mnie? Czy Cię drażnię? Tak mam kilka wad.

Cytat:

jakbym był na miejscu twojej zony(spoko nie będę) i czuł takie podejście

Jakie podejście?

[ Dodano: 2011-01-12, 12:20 ]

katblo napisał/a:

Na marginesie: Drogi Wujcie, tak czytam sobie Twoje posty i gdzieś między wierszami i nie tylko - Ty nie szukasz sposobu by ratować swoje małżeństwo ani nie szukasz wsparcia, by trwać w wierności przysiędze małżeńskiej... No właśnie, czego Ty szukasz i do czego zmierzasz? Zanim się zacznie udzielać rad innym, powinno się wiedzieć, do czego samemu się w życiu dąży... Ideały, które spełniają w 100% nasze oczekiwania, to rzadkość... Pozdrawiam!

@Katblo jeżeli potrafisz z całą mocą i przekonaniem powiedzieć, że wytrwasz w wierności swojemu małżonkowi (nie wiem jaki jest Twój aktualny status), to jestem szczerze pełen podziwu.

Ja nie potrafię.

Co do szukania sposobów na ratowaniem mojego małżeństwa, to nie widzę już żadnych. Może jakieś mi podsuniesz?

Co do szukania wsparcia na trwanie w wierności, to jaką pomoc mi proponujesz?

Czego szukam w życiu? Do czego zmierzam?
W życiu szukam poczucia szczęścia, równowagi psychicznej, poczucia sensu, spełnienia. Zmierzam do tego żeby być dobrym ojcem, dobry pracownikiem, dobrym kolegą, dobrym człowiekiem.

Moje życie przed rozstaniem się z żoną prawie w pełni mnie satysfakcjonowało. Co mam powiedzieć, że nie było idealne? Nie było, ale ja byłem z niego zadowolony. Po prostu cieszę się tym co mam, nie mam wygórowanych oczekiwań i wymagań. Co nie znaczy, że spoczywam na laurach. Teraz też jestem zadowolony ze swojego życia. Mi jest generalnie dobrze: mam super dziecko, z którym udaje mi się utrzymywać dobre relacje, rodzinę, która mnie wspiera, wielu dobrych ludzi wokół, mam za co żyć. Każdego dnia dziękuję Panu Bogu za to co mam. Naprawdę nie mam powodów do większych zmartwień. Brakuje mi jednak kogoś bliskiego.

[Jarosław]

[Wujt]

Cytat:

ale tylko wtedy potrafimy sobie pomóc jak wierzymy i mamy nadzieję, że będziemy szczęsliwi.

W to akurat wierzę. Może nie zawsze, ale zazwyczaj. Jak dotychczas każda moja porażka przeradzała się w coś nowego lepszego.

Cytat:

To od nas zależy pozytywne myślenie o życiu i szcześciu już tu i teraz, na ziemi nie tylko po śmierci naszej.... szczęście jest stanem naszego umysłu, a nie zespołem okoliczności...

Pełna zgoda.

Cytat:

nie można osiągnąc go poprzez poszukiwanie wciąż kogoś kto nas pokocha i będziemy żyć jak w bajce, ponieważ to zakładanie, że ono znajduje sie w świecie zewnętrznym, w czymś, w kimś co jest od niego niezależnym, na co nie mamy wpływu,

I to jest mój problem, że moje poczucie szczęścia oparte jest w dużej mierze na poczuciu, że jestem kochany, że ktoś mnie potrzebuje.

Cytat:

ale tylko wtedy potrafimy sobie pomóc jak wierzymy i mamy nadzieję, że będziemy szczęsliwi.

W to akurat wierzę. Może nie zawsze, ale zazwyczaj. Jak dotychczas każda moja porażka przeradzała się w coś nowego lepszego.

Cytat:

To od nas zależy pozytywne myślenie o życiu i szcześciu już tu i teraz, na ziemi nie tylko po śmierci naszej.... szczęście jest stanem naszego umysłu, a nie zespołem okoliczności...

Pełna zgoda.

Cytat:

nie można osiągnąc go poprzez poszukiwanie wciąż kogoś kto nas pokocha i będziemy żyć jak w bajce, ponieważ to zakładanie, że ono znajduje sie w świecie zewnętrznym, w czymś, w kimś co jest od niego niezależnym, na co nie mamy wpływu,

I to jest mój problem, że moje poczucie szczęścia oparte jest w dużej mierze na poczuciu, że jestem kochany, że ktoś mnie potrzebuje.

[Jarosław]

[Wujt]

Jarosław, ale czy to jest jakiś niezdrowy egocentryzm?

Co jest złego w tym, że chciałbym z kimś być, mieć rodzinę, mieć dzieci? To chyba jak najbardziej naturalne. Poczynając od ,,opuści matkę i ojca swego...'' po biologiczny sens życia polegający na przedłużeniu gatunku.

Jarosław, ale czy to jest jakiś niezdrowy egocentryzm?

Co jest złego w tym, że chciałbym z kimś być, mieć rodzinę, mieć dzieci? To chyba jak najbardziej naturalne. Poczynając od ,,opuści matkę i ojca swego...'' po biologiczny sens życia polegający na przedłużeniu gatunku.