Anonymous - 2010-04-30, 22:39 Temat postu: "Rozwód może spowodować powolną i bolesną śmerć" Wpływ rozwodu na zdrowie Rozwód nie jest końcem problemów tylko ich początkiem! Rozwód zajmuje drugie miejsce na liście najbardziej dotkliwych wydarzeń w życiu człowieka. Jest to zjawisko wielowymiarowe i dotyka każdej sfery życia. Rozwód niesie za sobą poczucie zwątpienia, osamotnienia, utratę pewności siebie, pogorszenie sytuacji finansowej, rozluźnienie więzi towarzyskich wreszcie zaburzenia psychiczne czy dolegliwości psychosomatyczne. Powrót do równowagi psychofizycznej, w najlepszym wypadku zajmuje kilka lat, w zdecydowanej większości przypadków całe życie. Statystycznie: Powtórnie zawierane małżeństwa rozpadają się dwukrotnie częściej niż te pierwsze, trzecie małżeństwa rozpadają się w 70% przypadków. Odsetek samobójstw wśród osób rozwiedzionych jest czterokrotnie wyższy niż średnia statystyczna. Ryzyko przedwczesnego zgonu u rozwiedzionych mężczyzn wzrasta do 76%, w przypadku kobiet do 39%. Ryzyko zachorowań na nowotwory u rozwiedzionych mężczyzn jest takie samo jak u tych, którzy wypalają paczkę papierosów dziennie. Rozwodnicy i wdowcy o 20 proc. częściej niż zamężni zapadają na przewlekłe choroby, takie jak cukrzyca, czy choroby serca. (źródło: fronda.pl) Rozwiedziony mężczyzna 21 razy częściej niż żonaty bywa pacjentem klinik psychiatrycznych. Badania (prowadzone przez Anneke Napp-Peters) dowodzą, iż po upływie 15 lat kobiety nadal cierpią na depresję porozwodową , a przytłaczające poczucie straty, bólu i zazdrości nie słabnie, zaś mężczyźni wciąż roztrząsają przyczyny rozpadu związku/małżeństwa. (źródło: Polityka) 33 % rozwiedzionych kobiet i 25% rozwiedzionych mężczyzn uważają życie po rozwodzie za smutne i pozbawione satysfakcji Dzieci łatwiej pogodzą się ze śmiercią jednego z rodziców niż z rozwodem! Śmierć rodzica jest nieodwołalna i nie pozostawia wątpliwości, dlatego łatwiej jest się z nią pogodzić. Natomiast rozwód rodziców, to otwarta i wciąż rozdrapywana rana. Dla dziecka oznacza to załamanie się fundamentu, na którym dotychczas budowało swoją tożsamość, czuje się oszukane i bardzo samotne. Wiele czasu i wysiłku będzie go kosztowało stworzenie nowego systemu wartości, odbudowanie poczucia bezpieczeństwa i wiary w ludzi. Według statystyk, uda się to jednemu na dziesięcioro dzieci. źródło www.psychologiakobiety.pl Anonymous - 2010-05-01, 06:33 Dzięki, potrzebne mi takie teksty teraz! Anonymous - 2010-05-01, 08:11
Dzięki Chris za ten artykuł , wszystkie liczby są przerażające ...Myślenie , że wraz z rozwodem nastąpuje " cudowna przemiana " życia ,
A to już nie wymaga żadnego komentarza.... Anonymous - 2010-05-01, 08:23
Pamiętajmy jednak , że Bóg nie chce abyśmy "umierali za życia " Jezus przyszedł by dać swoim owcom życie w obfitości . Ja się tej obietnicy trzymam 
I to jest niezalezne od drugiego czlowieka . Bóg zrobi w kierunku grzesznika tysiąc kroków , ten jeden krok należy do czlowieka . Anonymous - 2010-05-01, 09:43
nawet do takiego grzesznika jak ja , który już sie rozwiódł 
Bóg przychodzi 15 min za późno , i zawsze zdąży 
byle byśmy tylko , my zdążyli wykonać tej jeden krok
Anonymous - 2010-05-01, 23:33 Wytrwanie w jedności małżeńskiej wymaga heroizmu. Rozwód to brzemię, od którego nigdy nie ma ucieczki. Tak twierdzi światowej sławy kompozytor Michał Lorenc, dorosłe dziecko rozwiedzionych rodziców. http://www.magazynfamilia...re,901,123.html Anonymous - 2010-05-04, 21:10 A ja nie uważam, że zamieszczanie takich statystyk jest czyms dobrym - jestem po rozwodzie. Dochodziłam do siebie kilka ładnych lat, w tym 2 lata intensywnej terapii u psychologa. I "wylazłam" z tego ja, która tu wyłam, na tym forum z bólu. A teraz czytam, że powinnam oczekiwać, że moje dziecko spotka to czy tamto, ja powinnam dostac zawału czy lada chwila nogi wyciagnąć. Ludzie - co Wy czytacie?! Glowy do góry - miedzy ludzi! Idę tam - gdzie pełne rodziny,szczęśliwe, kochajace się - chce pokazać dziecku, na czym polega miłość. Owszem - są chwile zwątpienia, np. teraz, gdy za tydzień I Komunia dziecka, a tatusia mało to interesuje. Ale cóż - bawie sie z nia wlaśnie w psychologa - tłumaczę, dręczę, aby nie łzy jej leciały na myśł o tym pięknym Sakramencie, ale aby usmiechała sie, bo Jezus do serca jej przyjdzie. Zajrzałam tu - a dawno tego nie robiłam i przeraziłam sie - jak mozna pisać, że takiego artykułu komus tam trzeba było!!! Ludzie - znajdźcie artykuł o szczęśliwych ludziach po rozwodzie,którzy odnajduja sens zycia, odkrywaja na nowo swoje pasje! Obudźcie się! Anonymous - 2010-05-05, 06:55 Każdy z nas jest w innej sytuacji, chociaż historie podobne. Cieszę się że świetnie sobie radzisz, choć nie wiesz jak potoczy się Twoje życie, nikt z nas tego nie wie. Ja też dopiero zacząłem wychodzić do ludzi, a dużo mnie to kosztowało. Intencją na pewno nie miało być dołowanie kogokolwiek, a raczej otworzenie oczu osobom jak ja to nazywam „z drugiej strony barykady”, którzy dążą do rozwodu, może jeszcze się wahają, bo i tacy zaglądają na forum. Wabona wskoczyłaś nawrzucałaś...ok. takie Twoje odczucia. Masz do tego prawo, ale nie miej za złe komuś kto napisał że „tego mu było trzeba” każdy jest inny, skąd możesz wiedzieć co tamta osoba przeżywa, jak się czuje... Na forum jest wiele wpisów, czy linków, z którymi też się do końca nie zgadzam, ale mam wybór. Równie dobrze nie powinniśmy pisać, ani czytać o DDD i DDA, syndromie PAS, bo po co się dołować... Ludzie - znajdźcie artykuł o szczęśliwych ludziach po rozwodzie,którzy odnajduja sens zycia, odkrywaja na nowo swoje pasje! Obudźcie się! mam nadzieję że taki przytoczysz. Anonymous - 2010-05-05, 07:27 Rozwód jest bardzo cięzkim przeżyciem ale trzeba potem robić wszystko żeby zagoić po nim rany . Bo czasu nikt nie cofnie ani wydarzeń a dalej trzeba żyć. Ważne żeby z tych przeżyć wyciągnąć odpowiednie wnioski i dalej , jak to powiedział ostatnio ksiądz , pięknie i mądrze żyć ( nie mówił tego do osób rozwiedzionych ale myślę, że dotyczy to wszystkich). Nie wydaje mi się żeby dołowanie się do końca życia było Bogu miłe. Nie wydaje mi się żeby pisanie , że rozwód powoduje powolną śmierć pomogło ludziom , którzy chcą uwolnić się od traumy - szczególnie tym porzuconym. Cieszy mnie Waboma Twój wpis - bo pamiętam tamte smutne i pełne cierpienia. Jesteś dowodem , że można. Jeśłi ktoś jest przed rozwodem może faktycznie chwilę się zastanowi - choć to forum jest raczej dla tych ,którzy i tak bronią się rękami i nogami przed rozwodem. Anonymous - 2010-05-05, 07:42
jak zauważyliście, to są statystyki, przedruk. Jeśli tytuł byłby inny byłoby lepiej? czerwona w tytule pisze "może", a nie musi... Anonymous - 2010-05-05, 08:22 Nie zapominajmy , że na forum są różne grupy odbiorców . To tekst , jak napisał Chris , dla osób po drugiej stronie barykady , dla osób , które wahają się co zrobić , którym zaczęła kiełkowac mysl o rozwodzie . Nie można mówic , że rozwód jest dobrem . Jest złem , bez dwóch zdań . I nalezy mówić o jego skutkach . Jednak dla osób po rozwodzie , w przewlekłej separacji , ten tekst jest dołujący . Bóg nie chce , żebyśmy żyli w rozpaczy , lęku , strachu , beznadziei . On chce dla Nas zupełnie czegos innego . On wyprowadzi dobro z każdej sytuacji . Tak mówi Jego Słowo . Strach , ból , rozpacz pochodzą od Złego . Owoce Ducha Św , są zupełnie inne . Dlatego należy zaakceptować fakty , gdy nie można ich zmienić . Dlatego 12 kroków . Dlatego trzeba karmić się tym co buduje Ducha . Chrześcijanin nie może stać w miejscu , bo się cofa . Osobom zdołowanym , polecam dla przeciwwagi książkę Archibalda Harta " Rozwód - jak ratowac dzieci " Hart jest psychoterapeutą , chrześcijańskim psychologiem . Sam w dzieciństwie doświadczył niszczących skutków rozwodu . W tej książce pokazuje jak można ochronić dzieci , zmniejszyć im ból i cierpienie , Jak nie potęgować skutków tego co ich spotkało . Anonymous - 2010-05-05, 16:45
z obserwacji wydaje mi się, że nie tylko... Anonymous - 2010-05-05, 17:38 Nie tylko - zapewne ale przecież większość piszących to ci , którzy tego rozwodu nie chcą ( chcą ratować małżeństwo ). Mój post nie był przeciwko Tobie.Nie jestem zwolenniczką rozwodów choć staram się zroumieć tych ,którzy tak postąpili. A życie w nieprzyjaznej , agresywnej , pobawiającej godności atmosferze też może być niszczące - i dla ducha i dla ciała. Dla wyjaśnienia - jestem porzuconą , dość brutalnie, żoną. Anonymous - 2010-05-05, 18:24 czerwona, nie odebrałem tego jako głos przeciwko mnie, nawet przez chwilę tak nie pomyślałem. W pełni zgadzam się z Tobą, że życie w takiej atmosferze może być niszczące. Uważam jednak, że powinno się pokazać "dwie strony medalu". |
