[Koko Szanel]

Witam wszystkich, jestem nowa na tym forum. Bardzo się cieszę, że je znalazłam bo samotne pozostawanie z problemem boli.

Chciałabym w jakiś sposób uratować moje małżeństwo, jestem wierząca i właściwie po licznych próbach uzyskania pomocy z wielu miejsc (proszę nie polecać mi psychologów, pedagogów, mentorów, książek, etc-próbowałam tego) została mi tylko pomoc od Boga...Żałuję, że wczesniej jako katoliczka tak intensywnie nie oddałabym się boskiej mocy działania na moje małżeństwo....

Moje małżeństwo jest już nieskonsumowane, przy każdej próbie stosunku czuję przerażający ból-można to porownać do tego, jakby ktoś próbował mnie od środka rozedrzeć nożyczkami. Wiem, że cierpię na pochwicę i przez nią wali się moje małżeństwo. Mąż, który do tej pory trwał teraz zrobił się nerwowy, zamyślony, smutny, zmusza mnie do szybkiego stosunku, nie wspiera, nie stoi obok, nie rozumie problemu, co ja rozumiem (choć Matką Teresą nie jestem) bo facet potrzebuje bliskości, która jest normą w małżeństwie.
Podziwiam męża, ze wytrzymuje ze mną tak długo, przecież mógłby unieważnić małżeństwo i dostał by to od ręki, mógłby odejść, a on trwa ale o problemie nie mówi, mało rozmawiamy, dla męża tego tematu w ogóle nie ma-jego zdaniem trzeba "na siłę wepchnąć: i już.
Każdego wieczora człowiek wymyśla setki wymówek, kładzie się późno spać -wszystko byleby znowu nie próbować. Blokada psychiczna i już.
Lekarz ginekolog zaproponował chirurgiczne przebicie błony-może to i jakieś wyjście, jego zdaniem to może pomóc ale z tego co wiem pochwica siedzi w głowie, ale przynajmniej nie umrę dziewicą....

Pomóżcie mi jakoś, życie z takim piętnem to koszmar-o dziecku nawet już nie marzę chociaż chciałabym mieć chociaż jedno, poczuć jak to jest być matką....Słanikam się codziennie po domu z różańcem i błagam Boga o jakiś znak, sygnał, oświecenie co robić, czy jest sens ratować NAS? A może źle wybrałam mężczyznę, stąd ta blokada?Może to jest wytłumaczenie? Co Bóg chce mi przekazać takim krzyżem w moim życiu?

Nie wyobrażam sobie nawet w najorszych koszmarach rozwodu dlatego nie wiem po prostu co robić.....Najorsze, ze czas leci a zkażdym dniem narasta ból, niemoc i lęk....

Witam wszystkich, jestem nowa na tym forum. Bardzo się cieszę, że je znalazłam bo samotne pozostawanie z problemem boli.

Chciałabym w jakiś sposób uratować moje małżeństwo, jestem wierząca i właściwie po licznych próbach uzyskania pomocy z wielu miejsc (proszę nie polecać mi psychologów, pedagogów, mentorów, książek, etc-próbowałam tego) została mi tylko pomoc od Boga...Żałuję, że wczesniej jako katoliczka tak intensywnie nie oddałabym się boskiej mocy działania na moje małżeństwo....

Moje małżeństwo jest już nieskonsumowane, przy każdej próbie stosunku czuję przerażający ból-można to porownać do tego, jakby ktoś próbował mnie od środka rozedrzeć nożyczkami. Wiem, że cierpię na pochwicę i przez nią wali się moje małżeństwo. Mąż, który do tej pory trwał teraz zrobił się nerwowy, zamyślony, smutny, zmusza mnie do szybkiego stosunku, nie wspiera, nie stoi obok, nie rozumie problemu, co ja rozumiem (choć Matką Teresą nie jestem) bo facet potrzebuje bliskości, która jest normą w małżeństwie.
Podziwiam męża, ze wytrzymuje ze mną tak długo, przecież mógłby unieważnić małżeństwo i dostał by to od ręki, mógłby odejść, a on trwa ale o problemie nie mówi, mało rozmawiamy, dla męża tego tematu w ogóle nie ma-jego zdaniem trzeba "na siłę wepchnąć: i już.
Każdego wieczora człowiek wymyśla setki wymówek, kładzie się późno spać -wszystko byleby znowu nie próbować. Blokada psychiczna i już.
Lekarz ginekolog zaproponował chirurgiczne przebicie błony-może to i jakieś wyjście, jego zdaniem to może pomóc ale z tego co wiem pochwica siedzi w głowie, ale przynajmniej nie umrę dziewicą....

Pomóżcie mi jakoś, życie z takim piętnem to koszmar-o dziecku nawet już nie marzę chociaż chciałabym mieć chociaż jedno, poczuć jak to jest być matką....Słanikam się codziennie po domu z różańcem i błagam Boga o jakiś znak, sygnał, oświecenie co robić, czy jest sens ratować NAS? A może źle wybrałam mężczyznę, stąd ta blokada?Może to jest wytłumaczenie? Co Bóg chce mi przekazać takim krzyżem w moim życiu?

Nie wyobrażam sobie nawet w najorszych koszmarach rozwodu dlatego nie wiem po prostu co robić.....Najorsze, ze czas leci a zkażdym dniem narasta ból, niemoc i lęk....

[kinga2]

Koko Szanel,
Witaj na forum.
Dobrze,że tu zajrzałaś i chcesz z Bogiem i z nami pokonać swój kryzys .

Koko Szanel,
Witaj na forum.
Dobrze,że tu zajrzałaś i chcesz z Bogiem i z nami pokonać swój kryzys .

[Jedna]

Przepraszam że ja tak wprost ale jeśli nie byłaś nigdy molestowana ani zgwałcona, to może rzeczywiście przyczyna jest anatomiczna i wtedy interwencja, którą zaproponował lekarz ginekolog byłaby najprostszym możliwym rozwiązaniem, które wybawiło by was od cierpień.

Przepraszam że ja tak wprost ale jeśli nie byłaś nigdy molestowana ani zgwałcona, to może rzeczywiście przyczyna jest anatomiczna i wtedy interwencja, którą zaproponował lekarz ginekolog byłaby najprostszym możliwym rozwiązaniem, które wybawiło by was od cierpień.

[laura_33_31]

Bardzo smutne jest to co piszesz, nie mogę pomóc inaczej jak tylko modlitwą, przyłączam się do Kingi 2

...łaski pełna, Pan z Tobą.........


I zawsze pamiętaj:Bóg może wszystko.Módl sie także za swego męża, aby wytrwał przy Tobie.

Pozdrawiam.

Bardzo smutne jest to co piszesz, nie mogę pomóc inaczej jak tylko modlitwą, przyłączam się do Kingi 2

...łaski pełna, Pan z Tobą.........


I zawsze pamiętaj:Bóg może wszystko.Módl sie także za swego męża, aby wytrwał przy Tobie.

Pozdrawiam.

[Koko Szanel]

Problem albo "ironia" w tym, że nigdy nie bylam ani molestowana, ani zgwałcona ani nie mialam złych doświadczeń, mąz mnie nie bije, nie krzyczy, po prostu pojawiła się pochwica, zaraz po wyjściu za mąż i już. Stąd moje myśli, że może źle wybralam faceta. Nie jest t oczłowiek czyuły, raczej oschły, małomówny, trudny w dotarciu ale staram się. Prosiłsam by nosił cudony medalik, założy a ja oddaję całą siebie jezusowi b inaczej zwariuję. Najgorsze jest to, ze mąż mnie pogania ze stosunkiem, nie rozumie i nie mogę mu przemówić że to trzeba czasu, spokoju i w końcu się uda ale on uważa, ze raz dwa na siłę, raz poboli i przestanie. Ta presja czasu powoduje, że jestem w panice. Czy jest dla nas szansa?

Problem albo "ironia" w tym, że nigdy nie bylam ani molestowana, ani zgwałcona ani nie mialam złych doświadczeń, mąz mnie nie bije, nie krzyczy, po prostu pojawiła się pochwica, zaraz po wyjściu za mąż i już. Stąd moje myśli, że może źle wybralam faceta. Nie jest t oczłowiek czyuły, raczej oschły, małomówny, trudny w dotarciu ale staram się. Prosiłsam by nosił cudony medalik, założy a ja oddaję całą siebie jezusowi b inaczej zwariuję. Najgorsze jest to, ze mąż mnie pogania ze stosunkiem, nie rozumie i nie mogę mu przemówić że to trzeba czasu, spokoju i w końcu się uda ale on uważa, ze raz dwa na siłę, raz poboli i przestanie. Ta presja czasu powoduje, że jestem w panice. Czy jest dla nas szansa?

[kinga2]

[Koko Szanel]

Dziękuje za porady i modlitwę. Nie rozumiem działania Jezusa-zawsze pragnęłam obok mężczyzny, który będzie mnie wspierał i rozumiał i o takiego wypraszałam w modlitwach, tymczasem od losu dostałam (wiem, sama wybrałam ale jednak Bóg pozwolił nam się spotkać) człowieka skrytego, opryskliwego, nieszanującego i nierozumiejącego do końca moich potrzeb. Rozwiązanie "wpychamy" i już jest dla mnie strasznie bolesne ale on tego nigdy nie zrozumie. Wszelkie poradnie czy terapie, to dla niego "chore", "nienormalne" i i"diotyczne", tak więc nawet nie ma sensu o tym wspominać. Ja poniekąd rozumiem męża, jest facetem, chce się kochać, widzi u innych par, u znajomych, że tam jest normalnie, są dzieci a więc i seks a u nas? Jesli Bóg nie pozwoli mi się seksualnie otworzyć, to nie wiem co będzie dalej...Nie czuję się już kobietą, czas leci a ja nie wiem o będzie dalej....Jakich wymówek szukać by umykać przed seksem i co robić by ten seks był normalny?

Dziękuje za porady i modlitwę. Nie rozumiem działania Jezusa-zawsze pragnęłam obok mężczyzny, który będzie mnie wspierał i rozumiał i o takiego wypraszałam w modlitwach, tymczasem od losu dostałam (wiem, sama wybrałam ale jednak Bóg pozwolił nam się spotkać) człowieka skrytego, opryskliwego, nieszanującego i nierozumiejącego do końca moich potrzeb. Rozwiązanie "wpychamy" i już jest dla mnie strasznie bolesne ale on tego nigdy nie zrozumie. Wszelkie poradnie czy terapie, to dla niego "chore", "nienormalne" i i"diotyczne", tak więc nawet nie ma sensu o tym wspominać. Ja poniekąd rozumiem męża, jest facetem, chce się kochać, widzi u innych par, u znajomych, że tam jest normalnie, są dzieci a więc i seks a u nas? Jesli Bóg nie pozwoli mi się seksualnie otworzyć, to nie wiem co będzie dalej...Nie czuję się już kobietą, czas leci a ja nie wiem o będzie dalej....Jakich wymówek szukać by umykać przed seksem i co robić by ten seks był normalny?

[kinga2]

Koko Szanel,
A może Bóg łącząc Was oboje chciał, abyście oboje się uleczyli z Waszych problemów.Ty ze strachu, a Twój mąż z braku empatii i umiejętności czekania na zbliżenie.
Tak po ludzku sprubój poszukać tu na forum różnych audycji dla małżonków, najpierw przesłucha sama, a potem od niechcenia włącz je gdy mąż będzie w domu i nie namawiaj do słuchania tylko puszczaj i módl sie, aby Bóg dał małżonkowi otwarte uszy do słuchania. Zobaczysz co będzie.
Nawet gdy bedzie sie obruszał to zawsze coś mu w ucho wpadnie i zostanie.
Pamiętaj kropla drąży skałę, a przed terapią broni sie ten komu naprawdę jest potrzebna.
Zdrowy pójdzie choćby posłuchac i to bez protestów, a zdrowy i zakochany dla pożytku i radości osoby, którą kocha.

A może jakiś wyjazd i zmiana otoczenia by pomogła. Urlop i jakies odprężenie połączyć z wizytą w Sanktuarium Maryjnym? Sprubój namówić małżonka na choćby krótki wypad.

Koko Szanel,
A może Bóg łącząc Was oboje chciał, abyście oboje się uleczyli z Waszych problemów.Ty ze strachu, a Twój mąż z braku empatii i umiejętności czekania na zbliżenie.
Tak po ludzku sprubój poszukać tu na forum różnych audycji dla małżonków, najpierw przesłucha sama, a potem od niechcenia włącz je gdy mąż będzie w domu i nie namawiaj do słuchania tylko puszczaj i módl sie, aby Bóg dał małżonkowi otwarte uszy do słuchania. Zobaczysz co będzie.
Nawet gdy bedzie sie obruszał to zawsze coś mu w ucho wpadnie i zostanie.
Pamiętaj kropla drąży skałę, a przed terapią broni sie ten komu naprawdę jest potrzebna.
Zdrowy pójdzie choćby posłuchac i to bez protestów, a zdrowy i zakochany dla pożytku i radości osoby, którą kocha.

A może jakiś wyjazd i zmiana otoczenia by pomogła. Urlop i jakies odprężenie połączyć z wizytą w Sanktuarium Maryjnym? Sprubój namówić małżonka na choćby krótki wypad.

[Ewa Ha]

witaj Koko Szanel!
jeszcze później cos napisze jak poloże Dziecko spac.
Koko Szanel napisała:"..Jakich wymówek szukać by umykać przed seksem i co robić by ten seks był normalny?"
teraz tylko chciałam Cię poprosic, zebys nie szukała wymowek, tylko mowila prawde i tylko to co czujesz i jak sie czujesz.
jestes człowiekiem tak jak twój mąż. ty masz trudnosci,on tez. pewnie sa to inne trudnosci, ale.
a jakbys była ciezko chora? sparalizowana? i nie mogła sie kochac. czy maz tez żądałby od ciebie seksu?
a czy wtedy szukałabys wymowek?
spróbuje jeszcze dzis napisac, bo odkad przeczytałam Twoje posy nosze Cie w sercu.
ewa

[ Dodano: 2010-08-04, 23:57 ]
Witaj to znowu ja. dużo mysli ... i nie wiem czy składnie uda mi sie przekazac. na początek czciałam Ci powiedziec co zwrócilo moją uwagę w twoich postach.

witaj Koko Szanel!
jeszcze później cos napisze jak poloże Dziecko spac.
Koko Szanel napisała:"..Jakich wymówek szukać by umykać przed seksem i co robić by ten seks był normalny?"
teraz tylko chciałam Cię poprosic, zebys nie szukała wymowek, tylko mowila prawde i tylko to co czujesz i jak sie czujesz.
jestes człowiekiem tak jak twój mąż. ty masz trudnosci,on tez. pewnie sa to inne trudnosci, ale.
a jakbys była ciezko chora? sparalizowana? i nie mogła sie kochac. czy maz tez żądałby od ciebie seksu?
a czy wtedy szukałabys wymowek?
spróbuje jeszcze dzis napisac, bo odkad przeczytałam Twoje posy nosze Cie w sercu.
ewa

[ Dodano: 2010-08-04, 23:57 ]
Witaj to znowu ja. dużo mysli ... i nie wiem czy składnie uda mi sie przekazac. na początek czciałam Ci powiedziec co zwrócilo moją uwagę w twoich postach.

[Danka 9]

Witaj!
Z opisu wynika ze cierpisz na zespol zwany pochwicą ktory jst wyleczalny w 98 procentach!
Napisze do Ciebie na priv, znam przypadki w ktorych dziewczyny, kobiety wyszly z tego, temat jest mi bliski.
To mozna leczyć! Pamietam w modlitwie

Witaj!
Z opisu wynika ze cierpisz na zespol zwany pochwicą ktory jst wyleczalny w 98 procentach!
Napisze do Ciebie na priv, znam przypadki w ktorych dziewczyny, kobiety wyszly z tego, temat jest mi bliski.
To mozna leczyć! Pamietam w modlitwie

[Koko Szanel]

Dziękuje wszystkim za modlitwę. Tylko błagam-ze spraw przyzimenych proszę mi nie polecać terapii na pochwice A.Setmana. To najmniej godny zaufania człowiek jakiego w zyciu spotkałam.Nie na każdego działa stworzona przez niego otoczka-niestety albo stety. Proszę o modlitwę i przy okazji dziękuję ludziom i lekarzom, którzy mnie wspierają w tej drodze jaką jest ta, którą ja idę. Wszyscy i tak zmierzamy w jednym kierunku. Tam na górze już żadna pochwica czy inne cuda nie będą miały dla nas wszystkich znaczenia.

Dziękuje wszystkim za modlitwę. Tylko błagam-ze spraw przyzimenych proszę mi nie polecać terapii na pochwice A.Setmana. To najmniej godny zaufania człowiek jakiego w zyciu spotkałam.Nie na każdego działa stworzona przez niego otoczka-niestety albo stety. Proszę o modlitwę i przy okazji dziękuję ludziom i lekarzom, którzy mnie wspierają w tej drodze jaką jest ta, którą ja idę. Wszyscy i tak zmierzamy w jednym kierunku. Tam na górze już żadna pochwica czy inne cuda nie będą miały dla nas wszystkich znaczenia.

[Danka 9]

Koko, co do p. Setmana napisalam Ci na priv co sądzę, trzeba duzej rozwagi w kontakcie.
Czy znalazlas pomoc u seksuologów jakis?

I pamietaj ze pochwica jest choroba związku, malzenstwa...o to warto zadbac o dobre relacje w malzenstwie.
będę pamiętać o Was z modlitwie!

Koko, co do p. Setmana napisalam Ci na priv co sądzę, trzeba duzej rozwagi w kontakcie.
Czy znalazlas pomoc u seksuologów jakis?

I pamietaj ze pochwica jest choroba związku, malzenstwa...o to warto zadbac o dobre relacje w malzenstwie.
będę pamiętać o Was z modlitwie!

[Koko Szanel]

Czymożna coś w kwestii pochwicy zrobić poza działaniem ludzkim? Najbardziej żał, że mój mąż nigdy tematu nie zrozumie bo taka jest prawda, to człowiek który kompletnie nie rozumie drugiej osoby i nie zmieni się to-wiele razy podejmowałam próby, rozmów, wyjaśnień, nic, gorzej niż mur. Nawet wstawiennictwo modlitewne nie pomaga na jego twardy charakter a wiadomo, że charakteru się nie zmieni a mnie jest przykro-czemu tylko ja ma się naginac skoro i tak to nie pomaga. Myślę, że z innym facetem dawno już byłabym szczęśliwa, miała dziecko. Może i Bóg nas złączył w jakims celu ale czy tym celem jest obupólny ból i coraz gorze relacje (z powodu braku seksu)?

Czymożna coś w kwestii pochwicy zrobić poza działaniem ludzkim? Najbardziej żał, że mój mąż nigdy tematu nie zrozumie bo taka jest prawda, to człowiek który kompletnie nie rozumie drugiej osoby i nie zmieni się to-wiele razy podejmowałam próby, rozmów, wyjaśnień, nic, gorzej niż mur. Nawet wstawiennictwo modlitewne nie pomaga na jego twardy charakter a wiadomo, że charakteru się nie zmieni a mnie jest przykro-czemu tylko ja ma się naginac skoro i tak to nie pomaga. Myślę, że z innym facetem dawno już byłabym szczęśliwa, miała dziecko. Może i Bóg nas złączył w jakims celu ale czy tym celem jest obupólny ból i coraz gorze relacje (z powodu braku seksu)?

[Mirakulum]