[Aleksandra1001]

[basilicum]

[kinga2]

[basilicum]

kinga2, dziekuję za podsunięcie pomysłu. Z świetym medalikiem nie bedzie problemu, bo mąż sam zawiesił takowy nad tym własnie biurkiem z komputerem :) Do komunii chodzę regularnie, mąż zresztą też, tylko jakoś nie może się chłop uwolnic od tego kompa. Uważa , ze to relaks, tylko, ze ten relaks to pasożyt, ktory odbiera Go rodzinie i tego jakos nie widzi.

kinga2, dziekuję za podsunięcie pomysłu. Z świetym medalikiem nie bedzie problemu, bo mąż sam zawiesił takowy nad tym własnie biurkiem z komputerem :) Do komunii chodzę regularnie, mąż zresztą też, tylko jakoś nie może się chłop uwolnic od tego kompa. Uważa , ze to relaks, tylko, ze ten relaks to pasożyt, ktory odbiera Go rodzinie i tego jakos nie widzi.

[asinek]

Basilicum,

Byłam w szoku, gdy czytałam Twoje wypowiedzi. Jakbym czytała o sobie. Też mam męża informatyka, też mnie nie szanuje, dołuje, nie pomaga.
Szczyt nastąpił w ubiegłym roku, gdy miałam wypadek. Lekarze nie dawali mi szansy na przeżycie. Mąż mnie nie odwiedzał, przyjechał po 7 dniach i zrobił mi awanturę :"jak głupia mogłaś spowodować wypadek". Zostawił zapłakaną. Przez wiele miesięcy dochodziłam do siebie (uczyłam się od nowa chodzić, poruszać) Po wypadku mam problemy z pamięcią - mąż nie omieszka co chwilę mi przypominać jaka to jestem głupia.

Mąż pochodzi z rozbitej rodziny - matka zostawiła męża i dzieci, gdy były nastolatkami. Zajmował się nimi ojciec. Człowiek bardzo dobry - niestety jego dzieci nie odziedziczyły zbyt wielu cech ojca. Nie wiem co musiało się dziać w tym domu, że mąż jest teraz taki w stosunku do mnie. Wydaje mi się, że nienawidzi kobiet, zwłaszcza matki - a mnie odbiera jako obraz swojej matki z najgorszymi cechami.

Z perspektywy czasu wydaje mi się, że wiem co źle zrobiłam - chciałam za wszelką cenę go uszczęśliwić, był miłością mojego życia i myślałam, że im wiecej mu dam tym będzie lepiej. Niestety straciłam przy tym poczucie własnej godności i wartości.

Nie wiem co dalej robić, nie chcę dalej być poniżana, nie chcę budzić się i zastanawiać jaki humor ma mąż, czy mi znowu nie "dopiecze".
Najgorsze, że wiem,że gdy będę potrzebowała pomocy, to nie poda mi szklanki wody do łóżka.

Poradźcie co robić...?

Basilicum,

Byłam w szoku, gdy czytałam Twoje wypowiedzi. Jakbym czytała o sobie. Też mam męża informatyka, też mnie nie szanuje, dołuje, nie pomaga.
Szczyt nastąpił w ubiegłym roku, gdy miałam wypadek. Lekarze nie dawali mi szansy na przeżycie. Mąż mnie nie odwiedzał, przyjechał po 7 dniach i zrobił mi awanturę :"jak głupia mogłaś spowodować wypadek". Zostawił zapłakaną. Przez wiele miesięcy dochodziłam do siebie (uczyłam się od nowa chodzić, poruszać) Po wypadku mam problemy z pamięcią - mąż nie omieszka co chwilę mi przypominać jaka to jestem głupia.

Mąż pochodzi z rozbitej rodziny - matka zostawiła męża i dzieci, gdy były nastolatkami. Zajmował się nimi ojciec. Człowiek bardzo dobry - niestety jego dzieci nie odziedziczyły zbyt wielu cech ojca. Nie wiem co musiało się dziać w tym domu, że mąż jest teraz taki w stosunku do mnie. Wydaje mi się, że nienawidzi kobiet, zwłaszcza matki - a mnie odbiera jako obraz swojej matki z najgorszymi cechami.

Z perspektywy czasu wydaje mi się, że wiem co źle zrobiłam - chciałam za wszelką cenę go uszczęśliwić, był miłością mojego życia i myślałam, że im wiecej mu dam tym będzie lepiej. Niestety straciłam przy tym poczucie własnej godności i wartości.

Nie wiem co dalej robić, nie chcę dalej być poniżana, nie chcę budzić się i zastanawiać jaki humor ma mąż, czy mi znowu nie "dopiecze".
Najgorsze, że wiem,że gdy będę potrzebowała pomocy, to nie poda mi szklanki wody do łóżka.

Poradźcie co robić...?

[katblo]

basilicum,
oglądałaś "Ognioodpornego"?
Scena z komputerem - niepowtarzalna

Znam problem - w tym momencie nie mam wpływu na to, jak mąż spędza czas wolny, ale znam pewien rodzaj gier - gdzie tworzy się nową rzeczywistość - mojego męża swego czasu ciężko było od tego oderwać.
Pozdr!

ognioodporny

basilicum,
oglądałaś "Ognioodpornego"?
Scena z komputerem - niepowtarzalna

Znam problem - w tym momencie nie mam wpływu na to, jak mąż spędza czas wolny, ale znam pewien rodzaj gier - gdzie tworzy się nową rzeczywistość - mojego męża swego czasu ciężko było od tego oderwać.
Pozdr!

ognioodporny

[kinga2]

asinek,
wszystko zacznie sie układać , gdy swoje zycie powierzysz Maryi, a po ludzku nadal bedziesz się rehabilitowała jak dotąd.
Zobacz: wypadek, brak szansy na życie w ludzkich oczach, a jednak zyjesz i powoli wracasz do zdrowia.
Trzeba Ci spokoju i nadziei i wiary i cierpliwości. Nie trać wiary. Bóg już okazał swą moc, a teraz pozwól mu rozwiązać sprawy według planu, który ma dla Ciebie. Mąż także jest wpisany w ten plan i tylko ufaj Bogu, a odczytasz co ma dla Was. Ofiaruj mu swoje cierpienie za zbawienie Was obojga i szczęśliwe rozwiązanie kryzysu. Jak to sie potoczy nikt z ludzi tego nie wie, ale będzie najlepsze dla Was obojga tylko trzeba czasu.
Teraz dbaj o siebie najlepiej jak umiesz i nie produkuj czarnych scenariuszy przyszłości, żyj tym co masz i ciesz się chwilą.
Bóg jest w każdej Twojej drobnej radości.

asinek,
wszystko zacznie sie układać , gdy swoje zycie powierzysz Maryi, a po ludzku nadal bedziesz się rehabilitowała jak dotąd.
Zobacz: wypadek, brak szansy na życie w ludzkich oczach, a jednak zyjesz i powoli wracasz do zdrowia.
Trzeba Ci spokoju i nadziei i wiary i cierpliwości. Nie trać wiary. Bóg już okazał swą moc, a teraz pozwól mu rozwiązać sprawy według planu, który ma dla Ciebie. Mąż także jest wpisany w ten plan i tylko ufaj Bogu, a odczytasz co ma dla Was. Ofiaruj mu swoje cierpienie za zbawienie Was obojga i szczęśliwe rozwiązanie kryzysu. Jak to sie potoczy nikt z ludzi tego nie wie, ale będzie najlepsze dla Was obojga tylko trzeba czasu.
Teraz dbaj o siebie najlepiej jak umiesz i nie produkuj czarnych scenariuszy przyszłości, żyj tym co masz i ciesz się chwilą.
Bóg jest w każdej Twojej drobnej radości.

[basilicum]

Nie wiem dlaczego tak sie dzieje,że po czasie kiedy jest dobrze, a nawet bardzo dobrze następuje recydywa. Chcodze do pani pscyholog katolickiej i ona poradzila mi 2,5 tygodnia temu, aby codziennie chwalic meza. Nie wiem co sie stalo, ale maz na wiesc o wizycie u pani psycholog zrobil sie mily, uczynny, przez dwa tygodnie kiedy stosowalam sie do cieczenia nasze zycie zmienilo sie nie do poznania. Moj maz wyrazil nawet chec uczestnictwa w spotkaniach malzenskich. W tym tygodniu bylam znowu u pani psycholog i od tego czasu jak reka odjal, znowu wszytko wrocilo do dawnego stanu. Maz mnie denerwuje, jak go o cos prosze to tego nie robi. Pani psyhcolog nakazala mi spisc 10 zlate meza. Tylko, ze ja juz przy 3 mam problem. Maz mowi, ze powinnam dopisac, ze nie wloczy sie z kolegami, a tymczasem dzis od 17 jest na spotkaniu z kolegami, , jest 2 w nocy wiec to prawie 10 h. jutro znowu przespi pol niedzieli, nie zajmie sie dzieckiem, nie poswieci czasu mnie. jestem rozzalona i zla. Nie wiem czy to sie moze naprawic. sa jakies postepy, ale tak wolne. Zal mi dziecka, ktore czeka na czas z ojcem, kterogo jest bardzo malo, bo w tygodniu po 2 h dziennie, a jak nadchodzi weekend to On woli spedzic go z kolegami. Przykro mi. Nie moge spac.

Nie wiem dlaczego tak sie dzieje,że po czasie kiedy jest dobrze, a nawet bardzo dobrze następuje recydywa. Chcodze do pani pscyholog katolickiej i ona poradzila mi 2,5 tygodnia temu, aby codziennie chwalic meza. Nie wiem co sie stalo, ale maz na wiesc o wizycie u pani psycholog zrobil sie mily, uczynny, przez dwa tygodnie kiedy stosowalam sie do cieczenia nasze zycie zmienilo sie nie do poznania. Moj maz wyrazil nawet chec uczestnictwa w spotkaniach malzenskich. W tym tygodniu bylam znowu u pani psycholog i od tego czasu jak reka odjal, znowu wszytko wrocilo do dawnego stanu. Maz mnie denerwuje, jak go o cos prosze to tego nie robi. Pani psyhcolog nakazala mi spisc 10 zlate meza. Tylko, ze ja juz przy 3 mam problem. Maz mowi, ze powinnam dopisac, ze nie wloczy sie z kolegami, a tymczasem dzis od 17 jest na spotkaniu z kolegami, , jest 2 w nocy wiec to prawie 10 h. jutro znowu przespi pol niedzieli, nie zajmie sie dzieckiem, nie poswieci czasu mnie. jestem rozzalona i zla. Nie wiem czy to sie moze naprawic. sa jakies postepy, ale tak wolne. Zal mi dziecka, ktore czeka na czas z ojcem, kterogo jest bardzo malo, bo w tygodniu po 2 h dziennie, a jak nadchodzi weekend to On woli spedzic go z kolegami. Przykro mi. Nie moge spac.

[Jedna]

Basilicum czekamy na ciebie dzisiaj o 18 w kaplicy za kościołem św. Floriana!

Basilicum czekamy na ciebie dzisiaj o 18 w kaplicy za kościołem św. Floriana!

[Satine]

Basilicum, wydaje mi się, że nie do końca prawidłowo kojarzysz powody "przemiany" męża i niepotrzebnie łączysz je z Twoimi wizytami u pani psycholog.

Piszesz, że raz jak poszłaś, to był miły i uczynny, drugi raz poszłaś i wszystko się zmieniło na gorsze... Szczerze wątpię, by zachowanie męża zależało od Twoich wizyt u psychologa.

Wydaje mi się też, że troszkę źle odbierasz te swoje spotkania z psychologiem. Odnoszę wrażenie, że głównym celem ich ma być naprawa męża, a to niemożliwe i niewłaściwe. Terapia jest dla Ciebie, a nie dla męża i nawet jeśli zachowanie męża nie zmieni się nawet o milimetr, to nie ma to znaczenia. To Twoja terapia.

Jak rozumiem (piszesz trochę nieskładnie) przez dwa tygodnie chwaliłaś męża i było cudownie. Potem się zepsuło.

I znowu - może źle Cię rozumiem - ale widzę to jakbyś sztucznie coś robiła wbrew sobie, by osiągnąć u męża pożądany efekt - np, żeby siedział w domu i zajmował się dzieckiem. Wyznaczyłaś sobie termin dwa tygodnie chwalenia, potem koniec kuracji i powrót do normalności. No i "lek" nie zadziałał....

No nie zadziałał, bo to nie chodzi o tworzenie sztucznych sytuacji. Nie chodzi o manipulację drugim człowiekiem, by w efekcie dostosował się do Twoich wyobrażeń o tym, jak powinien zachowywać się dobry mąż.

Skoro piszesz, że trudno znaleźć Ci trzy zalety męża, to może problem tkwi w Tobie, że ich nie widzisz. Jak zatem masz docenić coś, co dobrego robi Twój mąż? Tak naprawdę docenić?

Kochana, dwie godziny dziennie - to się rzadko który ojciec dzieckiem zajmuje. Uwierz mi. Mój mąż w życiu się tyle czasu nie zajmował, czasami wracał z pracy i szedł od razu spać. Nigdy nie pomyślałam, że to za mało. Jakoś nam wszystkim to wystarczało. Nawet nie przyszłoby mi do głowy, by się na to skarżyć....Może powinnam? Sama nie wiem. Po prostu nie działo się nic złego, to była jakaś norma u nas. Nie narzekałam na nawał obowiązków, lubiłam przebywać ze swoim dzieckiem, mieliśmy tyle rzeczy do zrobienia, tyle zabaw....Odwiedzaliśmy moje przyjaciółki z dziećmi, jeździliśmy na wycieczki, jak syn dorósł to rowerowe....Mąż ciężko pracował i zrozumiałe było to nie rzuci się w wir domowych obowiązków... Ale za to, kiedy zajmował się dzieckiem, czy organizował mu czas, wiedziałam, że robi to z przyjemnością i to było dla mnie najważniejsze. Na siłę miałam mu dziecko wciskać, skoro wiedziałam, że czasu tego nie spędzi produktywnie i ciekawie? Jaki to sens?

Jak masz docenić działania męża, skoro mimo tego, co już robi, nie widzisz w tym nic dobrego i ciągle Ci mało. Oczekujesz jakichś spektakularnych efektów, a przecież i tak z tego co piszesz, dużo dobrego się wydarzyło. Z tego, co piszesz - mąż wiedział, że masz problem wypisać jego zalety, sam Ci "podpowiadał", jakie ma. Jak ma go to zmotywować do działania - że żona nie widzi w nim więcej niż trzech zalet...

Czy zaletą męża jest to, że "poprosiłaś go i coś zrobił"? A jak nie zrobił, to wada? Nie ma prawa odmówić Ci wykonania polecenia? Czy zaletami męża są te cechy, które uprzyjemniają, ułatwiają Ci życie lub też są zgodne z Twoimi oczekiwaniami? Tak to wiesz - nigdy tych dziesięciu zalet nie uzbierasz....

Dla Ciebie to, że wychodzi z kolegami to wada. Dla kogoś innego to samo może oznaczać, że jest towarzyski i otwarty.

Basilicum, może zweryfikuj swoją postawę - czy nie za dużo chcesz od innych ludzi, by grali według Twoich zasad...Czy nie za bardzo kurczowo trzymasz się męża - piszesz, że będzie spał do południa i nie zajmie się Tobą i dzieckiem....A czy Ty jesteś dzieckiem, by się Tobą zajmować? Nie masz hobby, zainteresowań, pasji, które mogłabyś rozwijać, nie oglądając się na męża? Co by było, gdyby Twój mąż był marynarzem i przez trzy bite miesiące, albo i więcej, nie było go w domu? Jak byś spędzała czas?

Ja wiem, że by się chciało, by ten mąż więcej angażował się w sprawy domowe, ulżył nam w obowiązkach - ale najpierw trzeba chyba uporządkować swoje chcenia i zrozumieć, że świat niekoniecznie musi dostosowywać się do naszych standardów....Nawet jeśli my uważamy, że są one słuszne i właściwe.....

[ Dodano: 2010-09-19, 15:01 ]
Taka refleksja.... Wydaje mi się, że wielką krzywdę robią ludziom współczesne media, kreując za pomocą filmów, reklam - jakiś wzorzec rodziny nierealnej, gdzie tatuś w fartuszku gotuje, a mama pije kawkę, gdzie rodzina sobie spędza wspólnie każdą chwilę razem na kwietnej łące, rzucając się sobie w ramiona, uśmiechając się do siebie i bez kłótni rozwiązuje najtrudniejsze problemy, trzymając się za ręce....gdzie pokazuje się urywki z życia - sugerując, że tak ono wygląda w całości....

A przecież, jeśli spojrzymy na nasze życie i mielibyśmy utkać z dobrych momentów "reklamowy filmik", to też wyszłaby piękna produkcja, czyż nie? ;) A co z życiem poza tymi wspaniałymi momentami? Stanowi kontrast z tymi, co pokazują media i powodują frustracje - no tak, ja to mam przerąbane życie jednak. Wówczas przyjmujemy rolę reżyserów i według swojego scenariusza nakazujemy innym aktorom grać, tak jak wymyśliliśmy, by nasza reżyserska wizja się spełniła. Aktorzy nie zawsze chcą grać. Może mają swoje filmy do zagrania, może za mało im płacimy (dobrym słowem, uśmiechem, wyrozumiałością), może są po prostu inni niż my.... A wcale nie musi tak być! Od nas zależy, ile tych pięknych momentów sobie stworzymy i jaki filmik sobie nagramy. Rządźmy swoim życiem (i tylko swoim) na chwałę Pana i nie oglądajmy się na innych, męcząc chceniami otoczenie i wpadając w depresje....

Z Panem Bogiem....

Basilicum, wydaje mi się, że nie do końca prawidłowo kojarzysz powody "przemiany" męża i niepotrzebnie łączysz je z Twoimi wizytami u pani psycholog.

Piszesz, że raz jak poszłaś, to był miły i uczynny, drugi raz poszłaś i wszystko się zmieniło na gorsze... Szczerze wątpię, by zachowanie męża zależało od Twoich wizyt u psychologa.

Wydaje mi się też, że troszkę źle odbierasz te swoje spotkania z psychologiem. Odnoszę wrażenie, że głównym celem ich ma być naprawa męża, a to niemożliwe i niewłaściwe. Terapia jest dla Ciebie, a nie dla męża i nawet jeśli zachowanie męża nie zmieni się nawet o milimetr, to nie ma to znaczenia. To Twoja terapia.

Jak rozumiem (piszesz trochę nieskładnie) przez dwa tygodnie chwaliłaś męża i było cudownie. Potem się zepsuło.

I znowu - może źle Cię rozumiem - ale widzę to jakbyś sztucznie coś robiła wbrew sobie, by osiągnąć u męża pożądany efekt - np, żeby siedział w domu i zajmował się dzieckiem. Wyznaczyłaś sobie termin dwa tygodnie chwalenia, potem koniec kuracji i powrót do normalności. No i "lek" nie zadziałał....

No nie zadziałał, bo to nie chodzi o tworzenie sztucznych sytuacji. Nie chodzi o manipulację drugim człowiekiem, by w efekcie dostosował się do Twoich wyobrażeń o tym, jak powinien zachowywać się dobry mąż.

Skoro piszesz, że trudno znaleźć Ci trzy zalety męża, to może problem tkwi w Tobie, że ich nie widzisz. Jak zatem masz docenić coś, co dobrego robi Twój mąż? Tak naprawdę docenić?

Kochana, dwie godziny dziennie - to się rzadko który ojciec dzieckiem zajmuje. Uwierz mi. Mój mąż w życiu się tyle czasu nie zajmował, czasami wracał z pracy i szedł od razu spać. Nigdy nie pomyślałam, że to za mało. Jakoś nam wszystkim to wystarczało. Nawet nie przyszłoby mi do głowy, by się na to skarżyć....Może powinnam? Sama nie wiem. Po prostu nie działo się nic złego, to była jakaś norma u nas. Nie narzekałam na nawał obowiązków, lubiłam przebywać ze swoim dzieckiem, mieliśmy tyle rzeczy do zrobienia, tyle zabaw....Odwiedzaliśmy moje przyjaciółki z dziećmi, jeździliśmy na wycieczki, jak syn dorósł to rowerowe....Mąż ciężko pracował i zrozumiałe było to nie rzuci się w wir domowych obowiązków... Ale za to, kiedy zajmował się dzieckiem, czy organizował mu czas, wiedziałam, że robi to z przyjemnością i to było dla mnie najważniejsze. Na siłę miałam mu dziecko wciskać, skoro wiedziałam, że czasu tego nie spędzi produktywnie i ciekawie? Jaki to sens?

Jak masz docenić działania męża, skoro mimo tego, co już robi, nie widzisz w tym nic dobrego i ciągle Ci mało. Oczekujesz jakichś spektakularnych efektów, a przecież i tak z tego co piszesz, dużo dobrego się wydarzyło. Z tego, co piszesz - mąż wiedział, że masz problem wypisać jego zalety, sam Ci "podpowiadał", jakie ma. Jak ma go to zmotywować do działania - że żona nie widzi w nim więcej niż trzech zalet...

Czy zaletą męża jest to, że "poprosiłaś go i coś zrobił"? A jak nie zrobił, to wada? Nie ma prawa odmówić Ci wykonania polecenia? Czy zaletami męża są te cechy, które uprzyjemniają, ułatwiają Ci życie lub też są zgodne z Twoimi oczekiwaniami? Tak to wiesz - nigdy tych dziesięciu zalet nie uzbierasz....

Dla Ciebie to, że wychodzi z kolegami to wada. Dla kogoś innego to samo może oznaczać, że jest towarzyski i otwarty.

Basilicum, może zweryfikuj swoją postawę - czy nie za dużo chcesz od innych ludzi, by grali według Twoich zasad...Czy nie za bardzo kurczowo trzymasz się męża - piszesz, że będzie spał do południa i nie zajmie się Tobą i dzieckiem....A czy Ty jesteś dzieckiem, by się Tobą zajmować? Nie masz hobby, zainteresowań, pasji, które mogłabyś rozwijać, nie oglądając się na męża? Co by było, gdyby Twój mąż był marynarzem i przez trzy bite miesiące, albo i więcej, nie było go w domu? Jak byś spędzała czas?

Ja wiem, że by się chciało, by ten mąż więcej angażował się w sprawy domowe, ulżył nam w obowiązkach - ale najpierw trzeba chyba uporządkować swoje chcenia i zrozumieć, że świat niekoniecznie musi dostosowywać się do naszych standardów....Nawet jeśli my uważamy, że są one słuszne i właściwe.....

[ Dodano: 2010-09-19, 15:01 ]
Taka refleksja.... Wydaje mi się, że wielką krzywdę robią ludziom współczesne media, kreując za pomocą filmów, reklam - jakiś wzorzec rodziny nierealnej, gdzie tatuś w fartuszku gotuje, a mama pije kawkę, gdzie rodzina sobie spędza wspólnie każdą chwilę razem na kwietnej łące, rzucając się sobie w ramiona, uśmiechając się do siebie i bez kłótni rozwiązuje najtrudniejsze problemy, trzymając się za ręce....gdzie pokazuje się urywki z życia - sugerując, że tak ono wygląda w całości....

A przecież, jeśli spojrzymy na nasze życie i mielibyśmy utkać z dobrych momentów "reklamowy filmik", to też wyszłaby piękna produkcja, czyż nie? ;) A co z życiem poza tymi wspaniałymi momentami? Stanowi kontrast z tymi, co pokazują media i powodują frustracje - no tak, ja to mam przerąbane życie jednak. Wówczas przyjmujemy rolę reżyserów i według swojego scenariusza nakazujemy innym aktorom grać, tak jak wymyśliliśmy, by nasza reżyserska wizja się spełniła. Aktorzy nie zawsze chcą grać. Może mają swoje filmy do zagrania, może za mało im płacimy (dobrym słowem, uśmiechem, wyrozumiałością), może są po prostu inni niż my.... A wcale nie musi tak być! Od nas zależy, ile tych pięknych momentów sobie stworzymy i jaki filmik sobie nagramy. Rządźmy swoim życiem (i tylko swoim) na chwałę Pana i nie oglądajmy się na innych, męcząc chceniami otoczenie i wpadając w depresje....

Z Panem Bogiem....

[Danka 9]

basilicum pozdrawiam milo czytac ze maz sie zmienia, Ty sie zmieniasz, maz wyraził chec pojscia na spotkania małzenskiej!
I ten pomysl chwalenia męza, polecam gorąco, u mnie już działa powoli, maz spokojniejszy, uwazniejszy na moje potrzeby.
I 10 dobrych rzeczy, chocby to ze jajecznice umie usmazyc, takie drobne pozytywy, one tworza nasz świat
tez swietne cwiczenie, poamaga spojrzec zyczliwwszym okiem na meza, zone gdy mamy go dosyc chwilwo
Cwicz kochana, nie tygodnie ale miesiace a efekty w postaci glebszej wiezi miedzy Wami beda widoczne, no i Pan Bog, On zawsze na pierwszym miejscu!

asinek Witaj, moze zalozysz osobny watek? poruszylo mnie to co piszesz, bede pamietac w modlitwie.

basilicum pozdrawiam milo czytac ze maz sie zmienia, Ty sie zmieniasz, maz wyraził chec pojscia na spotkania małzenskiej!
I ten pomysl chwalenia męza, polecam gorąco, u mnie już działa powoli, maz spokojniejszy, uwazniejszy na moje potrzeby.
I 10 dobrych rzeczy, chocby to ze jajecznice umie usmazyc, takie drobne pozytywy, one tworza nasz świat
tez swietne cwiczenie, poamaga spojrzec zyczliwwszym okiem na meza, zone gdy mamy go dosyc chwilwo
Cwicz kochana, nie tygodnie ale miesiace a efekty w postaci glebszej wiezi miedzy Wami beda widoczne, no i Pan Bog, On zawsze na pierwszym miejscu!

asinek Witaj, moze zalozysz osobny watek? poruszylo mnie to co piszesz, bede pamietac w modlitwie.

[basilicum]

Jedna, dziękuję za zaproszenie po raz kolejny. Dziś nie dałam rady, ale postaram sie wreszcie dotrzeć za miesiąc.

Satine, masz rację te wizyty to zapewne nie do końca są związane z przemiana męża. Zresztą chodzę tam nie po to, aby się dowiedzieć jak manipulować mężem, ale , aby się dowiedzieć co mam w sobie zmienić, aby mi i jemu było w tym małżeństwie dobrze.

To zalecenie psychologa dotyczące chwalenia męża miałam na początek stosować przez dwa tygodnie. Przepraszam- piszę nieskładnie, bo albo dziecko biega, albo pisze w nocy:) - no, a potem cały czas. Ale tak się zbiegło, że najpierw mąż z pracy poinformował mnie, ze zostaje po pracy, bo koledzy zostają. Myślałam, ze maja cos ważnego do zrobienia, ale potem okazało się , że zostali, aby grac w pokera...zrobiło mi sie przykro, że poker z kolegami z pracy, z którymi spędza cale dnie jest ważniejszy ode mnie i naszego dziecka. A potem okazało się , ze kolega, który się niedługo żeni zaprasza kolegów z pracy na wieczór kawalerski, mąż powiedział, że wróci około 24 a wrócił o 3 w nocy. W jego przypadku to nie jest tak, że jest towarzyski, ja to odbieram tak: koledzy zapraszają trzeba jechać. A jak ja rzuciłam pomysł, aby jechać na wycieczkę, za tydzień to mąż zrobił minę zniechęcona i powiedział: zobaczymy. A chciałabym, aby reagował z entuzjazmem, a jak nie ma ochoty to , aby wyjaśniał dlaczego nie, a on mówi NIE i basta.

Ni jest tak, że na nim wiszę. Po macierzyńskim zaczęłam rozkręcać firmę, pół roku temu utworzyłam ze znajomym spółkę i wszystko zaczyna się kręcić. Ale mój mąż twierdzi, ze ja cały czas zajmuję sie wychowaniem dziecka, powinnam dziecku poświęcać czas, bo to co w tej chwili zarabiam to niewiele. Tak na razie nie są to cuda, ale jest perspektywa, że będzie dużo lepiej. Sama więc płacę za opiekunkę, aby móc pracować, bo pracy coraz więcej.

Nie chodzi mi o to, aby mąż się mną zajmował, ale jak w tygodniu nie mamy dla siebie czasu, to chociaż weekend zostaje...A jak jak proszę, aby coś naprawił w domu, aby to nie leżało pół roku. Czy mój mąż czeka na obiad pół roku? Sama sprzątam, sama gotuję, płace rachunki, naprawiam...mąż jest tylko od chodzenia do pracy? Przecież ja tez pracuję.

[ Dodano: 2010-09-19, 21:55 ]
Danka 9, cieszę się , że u Ciebie są postępy. Ja również oddaję wszytko Panu Bogu, bez Niego nie ma nic.

Jedna, dziękuję za zaproszenie po raz kolejny. Dziś nie dałam rady, ale postaram sie wreszcie dotrzeć za miesiąc.

Satine, masz rację te wizyty to zapewne nie do końca są związane z przemiana męża. Zresztą chodzę tam nie po to, aby się dowiedzieć jak manipulować mężem, ale , aby się dowiedzieć co mam w sobie zmienić, aby mi i jemu było w tym małżeństwie dobrze.

To zalecenie psychologa dotyczące chwalenia męża miałam na początek stosować przez dwa tygodnie. Przepraszam- piszę nieskładnie, bo albo dziecko biega, albo pisze w nocy:) - no, a potem cały czas. Ale tak się zbiegło, że najpierw mąż z pracy poinformował mnie, ze zostaje po pracy, bo koledzy zostają. Myślałam, ze maja cos ważnego do zrobienia, ale potem okazało się , że zostali, aby grac w pokera...zrobiło mi sie przykro, że poker z kolegami z pracy, z którymi spędza cale dnie jest ważniejszy ode mnie i naszego dziecka. A potem okazało się , ze kolega, który się niedługo żeni zaprasza kolegów z pracy na wieczór kawalerski, mąż powiedział, że wróci około 24 a wrócił o 3 w nocy. W jego przypadku to nie jest tak, że jest towarzyski, ja to odbieram tak: koledzy zapraszają trzeba jechać. A jak ja rzuciłam pomysł, aby jechać na wycieczkę, za tydzień to mąż zrobił minę zniechęcona i powiedział: zobaczymy. A chciałabym, aby reagował z entuzjazmem, a jak nie ma ochoty to , aby wyjaśniał dlaczego nie, a on mówi NIE i basta.

Ni jest tak, że na nim wiszę. Po macierzyńskim zaczęłam rozkręcać firmę, pół roku temu utworzyłam ze znajomym spółkę i wszystko zaczyna się kręcić. Ale mój mąż twierdzi, ze ja cały czas zajmuję sie wychowaniem dziecka, powinnam dziecku poświęcać czas, bo to co w tej chwili zarabiam to niewiele. Tak na razie nie są to cuda, ale jest perspektywa, że będzie dużo lepiej. Sama więc płacę za opiekunkę, aby móc pracować, bo pracy coraz więcej.

Nie chodzi mi o to, aby mąż się mną zajmował, ale jak w tygodniu nie mamy dla siebie czasu, to chociaż weekend zostaje...A jak jak proszę, aby coś naprawił w domu, aby to nie leżało pół roku. Czy mój mąż czeka na obiad pół roku? Sama sprzątam, sama gotuję, płace rachunki, naprawiam...mąż jest tylko od chodzenia do pracy? Przecież ja tez pracuję.

[ Dodano: 2010-09-19, 21:55 ]
Danka 9, cieszę się , że u Ciebie są postępy. Ja również oddaję wszytko Panu Bogu, bez Niego nie ma nic.

[Satine]

[nałóg]

Basilicum........... życie małżeńskie to taki zbiór oczekiwań indywidalnych,osobistych oraz wspólnych.
Kobiety mają tak najczęciej,że od dnia ślubu oczekują zmian i w pewnym sensie wymuszają je u swoich wybranków(mężów).
I dobrze................ bo kobiety ze swoją warażliwością ,skomplikowaniem emocjonalnym,seksualnością uwrażliwiają facetów.Ale czasami wymuszają kompulsywnie zmiany.A jak nie mogą wymusić to są ....nieszczęśliwe i uważają ,że mąż przestał je kochać.
Mężczyzni natomiast pragną by ich wybranki pozostały w sposób trwały takie jakie były przed ślubem.Czyli??? najczęściej zakochane,spolegliwe,zalotne, czarujące, młode,uległe,pożądane ,wabiące,czasami prowokujące swoim seksapilem.
Kobiety wykorzystują(często) te atrybuty i dary od Boga by zwabić mężczyznę.
A jak nie uzyskują zaspokojenia swoich chciejstw to się buntują i często obwiniają za to mężów.

Basilicum............. w czasie wchodzeniaw kryzys,w kryzysie który powstaje w części w wyniku zobojętnienia na postrzeganie zalet u partnera,widzisz najostrzej zespół
wad.
Zalety sa tzw.normalnością,czymś co powinno być i już....................nie dostrzegasz pewnie ich........bo zobojętniałas na te zalety.To co było zaleta przed śłubem ,dziś jest/wydaje Ci się czymś normalnym.Czyms czego tak naprawdę nie dostrzegasz poprzez przyzwyczajenie sie do tego że to jest .......i koniec.
Natomiast bardzo ostro widzisz zespół wad........bo te chcesz dostrzegać.........podbijasz ich znaczenie poprzez wyparcie zalet.
Nawet 3 trudno Ci znależć w mężu.................. o czym to świadczy???? czy czasami nie jest to Twoja "ślepota" życzeniowa?
Pomyśl................
Pogody Ducha

Basilicum........... życie małżeńskie to taki zbiór oczekiwań indywidalnych,osobistych oraz wspólnych.
Kobiety mają tak najczęciej,że od dnia ślubu oczekują zmian i w pewnym sensie wymuszają je u swoich wybranków(mężów).
I dobrze................ bo kobiety ze swoją warażliwością ,skomplikowaniem emocjonalnym,seksualnością uwrażliwiają facetów.Ale czasami wymuszają kompulsywnie zmiany.A jak nie mogą wymusić to są ....nieszczęśliwe i uważają ,że mąż przestał je kochać.
Mężczyzni natomiast pragną by ich wybranki pozostały w sposób trwały takie jakie były przed ślubem.Czyli??? najczęściej zakochane,spolegliwe,zalotne, czarujące, młode,uległe,pożądane ,wabiące,czasami prowokujące swoim seksapilem.
Kobiety wykorzystują(często) te atrybuty i dary od Boga by zwabić mężczyznę.
A jak nie uzyskują zaspokojenia swoich chciejstw to się buntują i często obwiniają za to mężów.

Basilicum............. w czasie wchodzeniaw kryzys,w kryzysie który powstaje w części w wyniku zobojętnienia na postrzeganie zalet u partnera,widzisz najostrzej zespół
wad.
Zalety sa tzw.normalnością,czymś co powinno być i już....................nie dostrzegasz pewnie ich........bo zobojętniałas na te zalety.To co było zaleta przed śłubem ,dziś jest/wydaje Ci się czymś normalnym.Czyms czego tak naprawdę nie dostrzegasz poprzez przyzwyczajenie sie do tego że to jest .......i koniec.
Natomiast bardzo ostro widzisz zespół wad........bo te chcesz dostrzegać.........podbijasz ich znaczenie poprzez wyparcie zalet.
Nawet 3 trudno Ci znależć w mężu.................. o czym to świadczy???? czy czasami nie jest to Twoja "ślepota" życzeniowa?
Pomyśl................
Pogody Ducha